บทที่ 305 คนงี่เง่าพวกนั้นไม่เคยเรียนรู้อะไรเลยสินะ [1]
ไม่กี่นาทีต่อมา เปรี๊ยะ! เปรี๊ยะ! ซาซ่ากลับมาที่คฤหาสน์เก่าของเธอผ่านภาพวาดของบรรพบุรุษของเธอ และสิ่งแรกที่เธอเห็นคือกลุ่มของนักล่าที่อยู่ตรงนั้น “ยินดีต้อนรับกลับ ซาซ่า ฟอลเกอร์” จูเลียนพูดด้วยรอยยิ้มอ่อนโยน แต่ซาซ่าไม่สนใจเขาและเริ่มมองหาคางุยะและมาเรีย มาเรียสบายดี เธอหมดสติโดยที่เธออยู่ห่างไปไกล...
