บทที่ 341 รู้หน้าไม่รู้ใจ
บทที่ 341 รู้หน้าไม่รู้ใจ ทั้งสองพ่อลูกโต้เถียงกันอยู่ครู่ใหญ่ หยานหงที่ยืนอยู่ ข้าง ๆ ตั้งใจฟังบทสนทนาขณะคิดในใจว่า ‘หลี่อวี้เฟินกล้าดียิ่งนัก อา… เหตุใดข้าถึงไม่รู้ว่านางอวดดีเพียงนี้ แท้จริงแล้วนางลอบคบชู้และถูกจับได้นี่เอง!’ “หยานหง!” ด้วยเสียงคำราม ในที่สุดหยานหงก็หลุดออกจากห้วงความคิด นางมองไป...
