“ไม่เป็นไร ทุกอย่างโอเคแล้ว ไม่ต้องกลัว” เมื่อเห็นเด็กสาวสองคนที่มักจะซุกซนแต่ตอนนี้ตกอยู่ในความกลัว หลินหยวนก็ยิ้มและลูบหลังของพวกเธอเพื่อบรรเทาความวิตกกังวล

ภายใต้การปลอบโยนของหลินหยวน เสี่ยวเหลียนและเสี่ยวเหอก็รู้สึกสบายใจอย่างรวดเร็ว

พวกเธอยังคงไว้วางใจและชอบหลินหยวนมาก

เจียงโหรวดีกว่าเสี่ยวเหลียนและเสี่ยวเหอมาก แต่สิ่งที่เกิดขึ้นก่อนหน้านี้ก็ทำให้เธอประหม่าอย่างเห็นได้ชัด

ดวงตาที่สวยงามของเจียงโหรวจ้องมองที่หลินหยวนโดยไม่กระพริบ

หลินหยวนยิ้มและถามเจียงโหรว “หมอเจียง คุณโอเคไหม?”

“ไม่เป็นไร ฉันสบายดี มันเกิดขึ้นอย่างกะทันหันเลยทำให้ฉันกลัวเล็กน้อย” เจียงโหรวส่ายหัวของเธอ

“ดีแล้ว” หลินหยวนยิ้มและลูบหลังเจียงโหรวเพื่อปลอบใจเธอ

แต่สิ่งที่หลินหยวนคาดไม่ถึงก็คือ...

เจียงโหรวกลับยื่นมือออกมาและกอดเขาแน่น!

“อืม...เมื่อกี้นี้ฉันกลัวมาก...” เจียงโหรวกล่าวขณะที่เธอกอดหลินหยวน

ฉิวว่านซี เฉินอวี้ เสี่ยวเหลียน และเสี่ยวเหอต่างตกตะลึงกับการกระทำอย่างกะทันหันของเจียงโหรว

ทำไมเจียงโหรวถึงกอดหลินหยวน?

และเมื่อดูจากการกระทำของเธอแล้ว ดูเหมือนว่าเธอจะเพลิดเพลินกับการกอดหลินหยวนอีกด้วย?

หลินหยวนก็ค่อนข้างประหลาดใจเช่นกัน

เขารู้โดยธรรมชาติว่าเจียงโหรวชอบเขา

เขาเองก็ค่อนข้างชอบแพทย์หญิงที่เฉลียวฉลาดคนนี้เช่นกัน

อย่างไรก็ตาม การสัมผัสอย่างใกล้ชิดและอื่นๆก่อนหน้านี้ระหว่างเขากับเธอล้วนเป็นความลับ

แต่ตอนนี้เธอกลับกอดเขาต่อหน้าผู้หญิงคนอื่น!

เจียงโหรวตัวสั่นเล็กน้อย

เธอตกใจมากตอนที่คนเมาเอื้อมมือมาหาเธอก่อนหน้านี้

นอกจากจะกลัวแล้วเธอยังต้องการกอดหลินหยวนอีกด้วย

วันนี้ เธอเพิ่งเห็นว่าหลินหยวนและฉิวว่านซีใกล้ชิดกันมากขนาดไหน

จริงๆแล้วเธอไม่สบายใจอย่างมาก

ดังนั้น หลังจากเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น เธอก็อยากจะกอดหลินหยวน

และเธอยังต้องการที่จะทำมันต่อหน้าฉิวว่านซี

เธอต้องการใช้โอกาสนี้เพื่อปลอบโยนหัวใจของตัวเอง

เมื่อรู้สึกถึงร่างกายที่สั่นเทาของเจียงโหรว หลินหยวนก็เข้าใจความคิดของเธอ

ดังนั้นเขาจึงไม่ขัดขืนการกอดนี้

เขาเหยียดแขนออกและโอบกอดร่างที่อ่อนนุ่มของเจียงโหรว พร้อมกับลูบหลังๆของเธอเบาๆเพื่อปลอบโยน

ฉิวว่านซีรู้สึกอึดอัดเล็กน้อยเมื่อเห็นฉากนี้

ความหึงหวงเป็นเรื่องธรรมชาติสำหรับผู้หญิง

ถึงแม้ว่าเธอจะรู้สึกไม่สบายใจ แต่ฉิวว่านซีก็ไม่ได้พูดอะไร

เธอไม่คิดมาก เพราะเธอเห็นฉากที่คนเมาเอื้อมมือไปหาเจียงโหรวก่อนหน้านี้

เจียงโหรวรู้สึกหวาดกลัวและไม่มั่นคงทางอารมณ์ เป็นเรื่องปกติที่เธอต้องการหาที่พึ่งทางใจ

โชคดีที่เจียงโหรวไม่ได้กอดหลินหยวนนานมากนัก

หลังจากนั้นไม่กี่วินาที เจียงโหรวก็ริเริ่มที่จะปล่อยหลินหยวน

“นายน้อย ฉันขอโทษจริงๆ ฉันควบคุมตัวเองไม่ได้ ฉันสร้างปัญหาให้นายน้อย...” เฉินอวี้พูดทันทีที่เธอมาหาหลินหยวน

หลินหยวนรู้ว่าทำไมเฉินอวี้ถึงขอโทษ

เฉินอวี้เพิ่งตัดมือและเท้าของพวกขี้เมาเหล่านี้โดยตรง พวกเขาทั้งหมดจะพิการในอนาคตแม้ว่าจะยังมีชีวิตอยู่ก็ตาม

เธอกังวลว่าหลินหยวนจะไม่สามารถจัดการกับผลที่ตามมาได้ ดังนั้นเธอจึงขอโทษ

แม้ว่าในความเป็นจริงเธอจะยับยั้งตัวเองไว้มากแล้วก็ตาม

หลินหยวนรู้ว่าถ้าสาวๆคนอื่นไม่อยู่ที่นี่ เฉินอวี้คงจะตัดหัวของพวกเขาทิ้งอย่างแน่นอน

สำหรับหลินหยวน เขาชอบความโหดเหี้ยมและความเด็ดขาดของเฉินอวี้

“ไม่เป็นไร มันไม่ใช่เรื่องใหญ่ ฉันจะโทรเรียกใครบางคนมาจัดการกับมัน” หลินหยวนยิ้มให้เฉินอวี้

บริเวณนี้มีประชากรเบาบางและค่อนข้างห่างไกล ซึ่งเป็นเหตุให้อันธพาลขี้เมากลุ่มนี้กล้าที่จะทำอะไรไม่ดี

องค์ประกอบเหล่านี้ทำให้หลินหยวนจัดการกับผลที่ตามมาได้ง่ายขึ้น

เขาสามารถโยนพวกมันทั้งหมดลงไปในแม่น้ำเป็นอาหารปลาหรือส่งพวกมันเข้าคุก

เฉินอวี้ก็พยักหน้าเมื่อเธอได้ยินคำพูดของหลินหยวน

เธอรู้ว่าหลินหยวนมีความสามารถมากกว่าที่เธอคิด

อย่างไรก็ตาม เมื่อเห็นดวงตาที่ไม่แยแสของหลินหยวน เธอก็อดไม่ได้ที่จะตกใจ

เพราะสิ่งที่หลินหยวนทำนั้นโหดร้ายมาก!

มันอาจจะรุนแรงกว่าของเธอเสียอีก

คนที่โดนหลินหยวนเตะเข้าที่หน้าอกอาจจะอยู่ได้ไม่เกินสองถึงสามวัน...

พอเจอคนขี้เมากลุ่มนี้ บรรยากาศดีๆจากการเดินเล่นริมแม่น้ำก็พังทลาย

ดังนั้นหลินหยวนจึงพาฉิวว่านซีและสาวๆกลับไปที่วิลล่า

หลังจากพาพวกเธอกลับเข้าไปในวิลล่า หลินหยวนก็เดินออกมาโทรหาใครบางคน

หลังจากสั่งให้ใครบางคนมาจัดการปัญหาเกี่ยวกับพวกอันธพาลแล้วหลินหยวนก็กลับเข้าไปในวิลล่า

เมื่อเดินเข้ามา หลินหยวนก็ไม่เห็นใครอยู่ที่ชั้นหนึ่ง

ดังนั้นเขาจึงขึ้นไปที่ชั้นสองทันที

ทันทีที่เขามาถึงชั้นสอง หลินหยวนก็เห็นฉิวว่านซีและผู้หญิงคนอื่นๆนั่งรวมตัวกันอยู่ในห้องนั่งเล่น

และเสี่ยวเหลียนก็เดินเข้าไปหาพวกเธอพร้อมกับสำรับไพ่

เมื่อเห็นหลินหยวนมาถึง เสี่ยวเหลียนก็ตะโกนว่า “นายน้อย! เรากำลังจะเล่นไพ่กัน คุณจะเล่นด้วยหรือเปล่า?”

คงเป็นเพราะสิ่งที่เกิดขึ้นก่อนหน้านี้ทำให้บรรยากาศดูอึมครึมและอึดอัด

ดังนั้นพวกเธอจึงตัดสินใจที่จะหาอะไรเล่นเพื่อเปลี่ยนบรรยากาศ

หลินหยวนยิ้มและส่ายหัวแล้วพูดว่า “พวกเธอสนุกกันก่อนเลย ฉันยังมีเรื่องที่ต้องจัดการ เดี๋ยวฉันมา”

หลินหยวนปล่อยให้สาวๆเล่นโดยไม่มีเขาและลงไปที่ชั้นหนึ่ง

เขาต้องวางแผนเกี่ยวกับการประชุมผู้ถือหุ้นสามัญในวันพรุ่งนี้

หลังจากคิดไตร่ตรองอย่างรอบคอบแล้ว หลินหยวนก็โทรไปที่ตระกูลถัง

หลังจากพูดคุยกันซักพัก หลินหยวนก็โทรหาเหมยอวี้เซียน

หลังจากคุยเรื่องบางอย่างกับเหมยอวี้เซียนทางโทรศัพท์ หลินหยวนก็วางสาย

**********