บทที่ 462 ผู้ศรัทธา
บทที่ 462 ผู้ศรัทธา หลังจากหยุดแรงกระแทกจากการโจมตีจนบังเกิดรอยเท้าที่ลากยาวไปได้ เตียนเฟิงที่ในตอนนี้จับจ้องไปบนท้องฟ้าที่ราวกับแบ่งครึ่งคืนวันด้วยดวงตาที่เปล่งประกายในทันที “ข้าอยากได้พลังนี้บ้าง” เตียนเฟิงในตอนนี้มีท่าทางไม่ได้ต่างไปจากสาวน้อยที่ชอบกินลูกอมที่ได้เห็นลูกอมก้อนโตลอยอยู่ตรงหน้าแต่อย...
