บทที่ 1249 ช่างเป็นเรื่องบังเอิญ ข้าเองก็เหมือนกัน!
บทที่ 1249 ช่างเป็นเรื่องบังเอิญ ข้าเองก็เหมือนกัน! “โอ้?” หลี่มู่ฟานขมวดคิ้ว ซูเสี่ยวเม่ยมีรอยประทับอสนีบนร่างกาย ขณะที่ร่องรอยพลังสายเลือดของหลงลี่ฮวายังคงอยู่ในร่างกายเขา หลังสัมผัสถึงการดำรงอยู่ชั่วขณะ เขาพบว่าหญิงสาวทั้งสองอยู่บนเกาะแห่งหนึ่ง ดูเหมือนว่าจะมีสิ่งผิดปกติกับหลงลี่ฮวาตั้งแต่ก่อนหน้...
