ตอนที่แล้วตอนที่ 64 พวกเจ้ารวมหัวกันตั้งแต่ต้น
ทั้งหมดรายชื่อตอน
ตอนถัดไปตอนที่ 66 ดาวตก

ตอนที่ 65 มรดกของจักรพรรดิโบราณ(ตอนฟรี)


ประตูของวังเซียนเปิดออกต่อหน้าพวกเขา

แสงปราณส่องประกายเจิดจ้าอยู่ภายใน กลิ่นอายเซียนมีอยู่ทุกหนทุกแห่ง ดูเหมือนว่าจะมีสมบัติมากมายนับไม่ถ้วน และมีเสียงดนตรีแผ่วเบาที่ร้องเรียกให้ผู้คนเดินเข้าไปในนั้น

ดวงตาของเย่เซียวเต็มไปด้วยความโล�

สมบัติลับและสมบัติจิตวิญญาณทั้งหมดถูกเก็บรวมไว้ในวังเซียน

เข้าสู่วังเซียนจักได้รับความเป็นนิรันดร์!

ตามเสียงนั้น ภายในวังเซียนนี้เป็นมรดกของจักรพรรดิโบราณที่บรรจุกฎแห่งเซียน!

ผู้บ่มเพาะคนใดที่สามารถต้านทานสมบัติเช่นนี้ได้?

แต่เขาไม่กล้าที่จะผลีผลาม และสายตาของเขามองไปยังร่างหนึ่ง

ซูสือ!

วังเซียนได้เปิดออกแล้ว แต่เขากลับไม่มีสิทธิ์พูด และตอนนี้สถานการณ์ก็ถูกมารตนนี้ควบคุมโดยสมบูรณ์!

ถ้าอีกฝ่ายตั้งใจจะฆ่าเขาจริงๆ...

เย่เซียวถอยหลังไปสองสามก้าวเงียบๆ

ซูสือยืนเอามือไพล่หลัง มองดูวังอันวิจิตรเบื้องหน้าด้วยดวงตาเฉียบแหลม

"ไปกันเถอะ"

พูดจบก็ยกเท้าก้าวเข้าประตูวัง

คนอื่นเดินตามหลัง

เย่เซียวถอนหายใจด้วยความโล่งอกและตามพวกเขาเข้าไปโดยรักษาระยะห่างเพื่อความปลอดภัย

โอกาสเป็นสิ่งสำคัญ แต่มันไม่คุ้มกับชีวิตของเขา!

เข้ามาในวัง

ห้องโถงสีขาวสว่างสะท้อนแสงไข่มุกผลึก ละเอียดอ่อนและลวงตาราวกับดอกไม้ในเมฆ จนยากที่จะบอกได้ว่าเป็นภาพสะท้อนหรือความจริง

เมฆลอยไหลอยู่ใต้เท้าของพวกเขาและหลังคาแกะสลักลายมังกรทอง

มันช่างหรูหราราวกับว่าเป็นวังเซียนจริงๆ!

บนบัลลังก์มังกรทองสูงใหญ่ มีชายคนหนึ่งนั่งอยู่

สวมชุดเกราะสีทอง ถือดาบขนาดใหญ่ที่คมกริบและไร้เทียมทาน เขาเป็นราชาที่มองลงไปยังโลก!

"นี่คือ..."

ทุกคนตะลึง

ไม่คาดคิดว่าจะมีใครอาศัยอยู่ในวังเซียนแห่งนี้!

เย่เซียวหายใจติดขัด “นี่อาจเป็นจักรพรรดิฮั่นเจียงในตำนาน? เขายังมีชีวิตอยู่จริงๆ!”

จักรพรรดิโบราณหลี่ฮั่นเจียง ราชาเซียนที่เหยียบโลกไว้ใต้เท้า เขาทำให้ภูเขาและแม่น้ำราบเรียบเป็นระยะทางแสนลี้ และพิชิตโลกเป็นเวลาหลายร้อยปี!

บุคคลที่ทรงพลังเช่นนี้ได้หายตัวไปอย่างลึกลับ และไม่มีใครในโลกสามารถค้นพบร่องรอยของเขาเลยแม้แต่น้อย

บางคนกล่าวว่าเขาเสียชีวิตอย่างสันโดษ และบางคนกล่าวว่าเขาได้ขึ้นสู่อาณาจักรเบื้องบนแล้ว

ไม่มีใครคาดคิดว่าเขาจะปรากฏตัวต่อหน้าพวกเขาในขณะนี้!

เย่เซียวได้รับกุญแจเพื่อเปิดประตูนี้โดยบังเอิญ และได้รู้ว่ามรดกของจักรพรรดิโบราณกำลังจะถูกเปิดออก

ตอนนี้เขาเห็นด้วยตาของเขาเอง!

เสียงที่ยิ่งใหญ่ดังก้อง:

“เพื่อที่จะสามารถเข้าสู่วังเซียนและเห็นจักรพรรดิผู้นี้ได้ บุคคลนั้นต้องมีพรสวรรค์ ความอุตสาหะ และไร้เทียมทานจึงจะแข็งแกร่งดั่งหินผา”

จักรพรรดิโบราณเงยหน้าขึ้นช้าๆ

เขาอยู่ภายใต้หมวกม่านลูกปัด พวกเขามองไม่เห็นใบหน้าของเขาอย่างชัดเจน แต่พวกเขายังคงรู้สึกได้ถึงการจ้องมองที่เหมือนคบไฟของเขา:

“ระดับศักดิ์สิทธิ์ขั้นสมบูรณ์? นี่หายากจริงๆ”

เขาเอ่ยถึงซูสือ

การแสดงออกของซูสือนั้นสงบนิ่ง “มันไม่นับเป็นอะไรหรอก หากเทียบกับความหล่อเหลาของข้า พรสวรรค์ของข้าก็เพียงแค่ปานกลางเท่านั้น”

“???”

ทุกคนตกตะลึง

คำพูดของเขาดูทะนงตนเกินไป!

ผู้ที่นั่งอยู่ตรงหน้าพวกเขาคือจักรพรรดิโบราณ!

จักรพรรดิโบราณพูดไม่ออกเล็กน้อย

ดูเหมือนเขาไม่รู้จะตอบอย่างไร

ม่านลูกปัดแกว่งไปมา และมีเสียงดังขึ้นอีกครั้ง:

“นี่คือโชคชะตา ข้าจะมอบมรดกสุดท้ายให้เจ้า”

จักรพรรดิโบราณยื่นมือออกมาเหมือนจะเรียกเขา

เย่เซียวก้มหน้าและกำหมัดแน่น

นี่เป็นมรดกของจักรพรรดิโบราณฮั่นเจียงจริงๆ!

ไม่ต้องพูดถึงมรดก แค่รอยรั่วเล็กน้อยจากรอยแตกของนิ้วก็เพียงพอที่จะบ่มเพาะเข้าสู่อาณาจักรเซียน!

ความแค้นและความไม่พอใจในใจของเขากำลังแผดเผา เกือบจะกลืนกินเย่เซียว!

อย่างไรก็ตาม คำตอบของซูสือทำให้เขาตกใจ

“ข้ารักษาสัญญาเสมอ ข้าจะยกมรดกนี้ให้กับคนอื่น”

ให้คนอื่น?

ทุกคนตะลึง

ซูสือบ้าไปแล้วเหรอ?

จักรพรรดิโบราณดูไม่พอใจเล็กน้อย: “อวดดี! มรดกสูงสุดของข้า เจ้าจะส่งต่อให้คนอื่นอย่างง่ายดายได้อย่างไร!”

ซูสือยักไหล่และพูดอย่างเฉยเมยว่า “ข้าไม่ต้องการมันอยู่แล้ว ท่านควรให้กับคนที่เขาต้องการ”

"ข้าต้องการ!"

เย่เซียวตะโกนเสียงดัง

เขาคุกเข่าลงคำนับต่อหน้าจักรพรรดิโบราณ “ฝ่าบาท องค์จักรพรรดิ ผู้ปกครองมาหลายศตวรรษ! ข้ายินดีรับมรดกของท่าน!”

คำพูดของเขาไม่ต่อเนื่องกันเพราะกลัวว่าซูสือจะถอนคำพูด!

“ไอโง่นี่!”

หญิงชุดดำก็รู้สึกประหม่าเล็กน้อยเช่นกัน

แต่นางยังคงมีสติ และสัญชาตญาณของนางบอกว่ามีบางอย่างผิดปกติ!

จักรพรรดิโบราณเงียบไปนาน และถอนหายใจ “ช่างเถอะ ข้าจะมอบให้เจ้า”

ใบหน้าของเย่เซียวแดงก่ำและตื่นเต้น!

ดวงตาของซูสือนิ่งมาก

มรดกตกทอดให้คนอื่นได้จริงหรือ?

เขาไม่ได้โง่!

ภายใต้วิชารับรู้มังกรแท้จริง จักรพรรดิโบราณในดวงตาของเขาเต็มไปด้วยกลิ่นอายแห่งความตายแรงกล้า!

หมอกสีดำปกคลุมท้องฟ้าและบรรยากาศแห่งความตายราวกับเมฆปกคลุมท้องฟ้าและดวงอาทิตย์!

จักรพรรดิบ้าอะไร!

นี่มันปีศาจโบราณชัดๆ!

เมื่อเห็นฝ่ามือของจักรพรรดิโบราณลูบที่หน้าผากของเย่เซียว ซูสือก็กระซิบ: “เตรียมตัวให้พร้อม!”

จ้านชิงเฉิงและคนอื่นๆ เห็นว่ามีบางอย่างผิดปกตินานแล้ว และพวกเขาทั้งหมดก็ยืนรอข้างๆ

บูม!

ทันทีที่ฝ่ามือกดลงบนหน้าผากของเย่เซียว หมอกสีดำหนาทึบก็กลืนกินทั้งสองทันที!

“อ๊าาา!”

เสียงคำรามของสัตว์ร้ายดังขึ้นพร้อมกับเสียงกรีดร้องอันน่าสะเทือนใจของเย่เซียวภายในหมอกสีดำนั้น

หญิงสาวในชุดดำตัวสั่นและมองซูสือด้วยความประหลาดใจ

มันอาจจะเป็น....

“เขารู้อยู่แล้วเหรอ?”

ผ่านไปไม่รู้เท่าไหร่ ในที่สุดเสียงตะโกนก็หยุดลง

หมอกสีดำค่อยๆ สลายไป เผยให้เห็นสัตว์ประหลาดที่ดุร้ายและน่ากลัว!

ร่างกายที่สูงหลายสิบเมตรประกอบด้วยหมอกสีดำ ราวกับน้ำที่กำลังเดือดพล่าน แขนทั้งสี่ที่ทรงพลังโบกสะบัด รูปลักษณ์ภายนอกน่าสะพรึงกลัวอย่างมาก!

ใบหน้าที่แต่เดิมถูกบังด้วยหมวกม่านลูกปัด ตอนนี้มองเห็นได้ชัดเจน

นั่นคือเย่เซียว!

เสียงของสัตว์ประหลาดดังอึกทึก “น่าเสียดายที่ข้าไม่อาจได้รับร่างกายระดับศักดิ์สิทธิ์ขั้นสมบูรณ์”

ดวงตาสีแดงจ้องไปที่ซูสือ ความโลภและความไม่พอใจในดวงตาของเขาไม่ได้ถูกปิดซ่อน!

เซินอี้เหรินพูดออกมาอย่างยากลำบาก "นี่ ดูไม่เหมือนจักรพรรดิโบราณสักนิด!"

“ใครบอกว่าเป็นจักรพรรดิโบราณ?”

ดวงตาของซูสือเย็นชา “มรดกของจักรพรรดิโบราณสิ้นสุดลงตั้งแต่ปีนขึ้นบันไดมาแล้ว”

ทุกอย่างเป็นภาพลวงตา ดังนั้นจึงไม่มีทางที่จะมีสมบัติเซียน

เสียงสั่นสะเทือนในอากาศได้กล่าวไว้ชัดเจนแล้วว่า

[การดำรงอยู่ของวิถีเซียนคืออะไรหากเมื่อทุกอย่างเป็นภาพลวงตา?]

ส่วนสิ่งที่อยู่ตรงหน้านั้น เป็นเพียงปีศาจร้ายครองรังนกกางเขนเท่านั้น!

ไม่มีใครจะออกไปได้หากไม่ฆ่ามัน!

นี่เป็นเหตุผลที่ซูสือเก็บเย่เซียวไว้!

“อ๊ากกก!”

เสียงคำรามดังก้องในห้องโถง เสียงของเย่เซียวและสัตว์ประหลาดซ้อนทับกัน “ซูสือ แก!”

เจตนาฆ่าอย่างบ้าคลั่งทำให้อุณหภูมิลดลงจนเยือกแข็ง!

แม้ว่าเย่เซียวจะหมดสติไป แต่ความเกลียดชังต่อซูสือในใจของเขาก็ยังพลุ่งพล่าน!

เช้ง!

ใบหน้าของเฉินชิงหลวนเย็นชามาก และกระบี่ก็ออกมาจากฝัก “สำนักเทียนอี้ ข้าอยากจะฆ่าเจ้ามานานแล้ว!”

"ตายซะ!"

ร่างกายของนางพุ่งออกไปราวกับสายฟ้า

เซินอี้เหรินถือดาบใหญ่กระโดดขึ้นฟันใส่สัตว์ประหลาดตรงหน้า!

เสื้อคลุมของจ้านชิงเฉิงลอยขึ้น และแสงศักดิ์สิทธิ์ก็สว่างไสวราวกับดวงอาทิตย์แผดเผา!

และซูสือ...

เขากำลังค้นกล่องและตู้ด้านข้าง

แม้แต่ลูกตามังกรที่แกะสลักบนเสาเขาก็ยังสนใจ

หญิงสาวชุดดำขมวดคิ้วและพูดว่า “เจ้ากำลังทำอะไร?”

“ขโมยสมบัติ เจ้าไม่เห็นหรือไง?”

ซูสือไม่หันกลับไปมองและพูดต่อ “แม้ว่าจักรพรรดิโบราณนี้จะปลอม แต่วังแห่งนี้ก็เป็นของจริง และถ้าเจ้าสังเกตให้ดี ทุกสิ่งล้วนเป็นของโบราณ!”

หญิงชุดดำมองคนที่กำลังต่อสู้ “เจ้า...เจ้าไม่กลัวแม้แต่นิดเลยเหรอ?”

“มันเป็นแค่สัตว์ประหลาด ค่อยจัดการทีหลังได้”

“ข้านำพวกเขามาด้วย สัตว์ประหลาดนั่นจะไม่สามารถทำอะไรได้อยู่พักหนึ่ง”

ซูสือชี้ไปที่เท้าของนางและพูด “ขอโทษนะ แต่พรมนี้ดูเหมือนจะเป็นสมบัติวิญญาณ”

หญิงชุดดำพูดไม่ออก

เห็นได้ชัดว่าคนๆ นี้เป็นสัตว์ประหลาดตัวจริง!

0 0 โหวต
Article Rating
0 Comments
Inline Feedbacks
ดูความคิดเห็นทั้งหมด