ตอนที่ 441

ตอนที่ 441

“ตอนนี้คาดว่าพวกเขามีอาวุธเท่าไหร่?” เมิ่งซิงหยวนถาม

“ท่านนายพล คาดว่าหากโจมตีอีกระลอกหนึ่งกระสุนก็จะหมดแล้วครับ” ทหารพูดอย่างหนักแน่น

“ทำไม?”

“ตอนนี้ไม่มีใครมีสายการผลิตกระสุน จำนวนกระสุนกำลังลดลง เดิมทีการควบคุมกระสุนในนิคมถูกควบคุมโดยหลี่ไห่เฟิง แม้ว่าจะไม่รู้ว่าหลิวหมิงอวี่ได้กระสุนมาจากไหน แต่จำนวนกระสุนน่าจะใกล้หมดแล้ว” พลทหารวิเคราะห์จากด้านข้าง แม้ว่าเขาจะไม่รู้ว่าหลิวหมิงอวี่ได้กระสุนมาจากไหน แต่เขาก็น่าจะประมาณกระสุนของอีกฝ่ายตามจำนวนกระสุนในคลังของนายพลหลี่

เมิ่งซิงหยวนพยักหน้าทันทีที่ได้ยิน “เอาล่ะ ให้คนจัดการอีกระลอกเพื่อให้กระสุนของพวกเขาหมด”

พลทหารส่ายหัวและพูดว่า “ท่านนายพล ยังไม่ถึงเวลาครับ จำนวนผู้ลี้ภัยที่เหลืออยู่มีน้อยแล้ว และเป็นการยากที่จะกระตุ้นให้เกิดการสังหารหมู่อีกครั้ง ท่านต้องรอเมื่อพวกเขาไม่มีอาหาร พวกเขาจะต้องกลับไปอีกครั้งแน่”

หลังจากนั้นไม่นาน พลทหารก็พูดว่า “หลังจากสามวัน ตามสถานการณ์ปัจจุบัน อาหารในมือของผู้ลี้ภัยควรจะถึงขีดจำกัดแล้วหลังจากสามวันแล้ว เมื่อถึงเวลานั้น…”

พลทหารยิ้มไม่พูดต่อ

“เอาล่ะ เราจะโจมตีโรงแรมดรีมในอีกสามวัน ถ้าไม่ฆ่าพวกมันฉันคงจะนอนไม่หลับ” เมิ่งซิงหยวนกล่าวอย่างดุเดือด เห็นได้ชัดว่าโรงแรมดรีมเป็นศัตรูที่ทรงพลังในใจเขา

เมิ่งซิงหยวนจึงสั่งผู้ช่วยของเขาว่า “ไปจัดทหาร เตรียมรบ ต้องพร้อมทุกอย่างภายในสามวัน”

แม้ว่าพลทหารจะบอกว่าให้รอหลังจากสามวัน แต่เมิ่งซิงหยวนไม่ได้ใส่ใจ เขาไม่กล้าที่จะลังเลที่จะจัดการกับหลิวหมิงอวี่ซึ่งกำลังจ้องมองมาที่เขา

โรงแรมดรีม

การโจมตีของผู้รอดชีวิตครั้งนี้ไม่ได้ทำให้เกิดแรงกระเพื่อมมากเกินไป และทุกคนยังคงดำเนินชีวิตไปตามจังหวะปกติของชีวิต

คริสตัลพลังงานของนิคมเจียหางคือการล่มสลายสำหรับคนอื่น ๆ แต่สำหรับหลิวหมิงอวี่นี่เป็นโอกาสที่หายาก

คริสตัลพลังงานมีประโยชน์อย่างมาก ไม่ว่าจะเป็นยาวิวัฒนาการทางพันธุกรรมระดับ 1 ที่ยังไม่ได้ผลิต หรือยาทั่วไปสำหรับการรักษามะเร็ง คริสตัลพลังงานเป็นสิ่งจำเป็น สำหรับหลิวหมิงอวี่แล้วคริสตัลพลังงานนั้นดีกว่าอย่างอื่น

อย่างไรก็ตาม ชื่อเสียงของโรงแรมดรีมในหัวใจของผู้รอดชีวิตเหล่านั้นไม่ได้ดีนักในตอนนี้

ชื่อเสียงกินได้ไหม?

คำตอบคือ ไม่ แต่โรงแรมดรีมมีอาหารมากมายหลิวหมิงอวี่แอบส่งคนไปขายอาหารในนิคมและแลกคริสตัลพลังงานมาเป็นจำนวนมาก

แม้ว่าพวกเขาจะรู้ว่าคนที่พวกเขาติดต่อด้วยนั้นมาจากโรงแรมดรีม แต่ทันใดนั้นก็มีคนยินดีรับคริสตัลพลังงานนั่นเป็นสิ่งที่ดีมาก

ไม่ว่าพวกเขาจะอยู่ที่ไหน ตราบใดที่พวกเขาสามารถจัดหาอาหารได้ แม้แต่คนในโรงแรมดรีมก็สามารถค้าขายได้

การนำอาหารจำนวนมากไปขาย กระตุ้นความโลภของผู้อื่น

มีคนใจกล้าบางคนยื่นมือเข้ามาหาโอกาสฉกฉวย

ในโรงแรมดรีมมีโกดังขนาดใหญ่ที่เต็มไปด้วยอาวุธและกระสุนเพียงพอที่จะปล่อยให้ผู้คนในโรงแรมใช้มันได้ตามต้องการ

คนเหล่านี้แฝงตัวมากับผู้ที่ออกมาแลกคริสตัลพลังงาน ในเมื่อพวกเขากล้ายื่นมือเข้าไปหาคนในโรงแรมดรีมโอกาสเดียวที่เขาได้รับคือความตายเท่านั้น

ในช่วงเวลาหนึ่ง ผู้รอดชีวิตเหล่านั้นสามารถแลกเปลี่ยนได้ตามกฎที่กำหนดโดยโรงแรมดรีมเท่านั้น

ราคาของวันนี้สูงขึ้นทุกวัน และคริสตัลพลังงานสามารถแลกเปลี่ยนอาหารได้น้อยลงเรื่อย ๆ แต่ไม่มีใครกล้าโกรธเรื่องนี้

มีคนเต็มใจซื้อคริสตัลพลังงานก็ดีแล้ว แต่ถ้าพวกเขาไม่เต็มใจซื้อ มันก็เป็นแค่หินที่ไม่มีใครสนใจ

เมิ่งซิงหยวนให้ความสนใจกับการเคลื่อนไหวของโรงแรมดรีมเสมอ

“ท่านนายพล ท่านจำเป็นต้องฆ่าพวกเขาหรือไม่?” ผู้ช่วยบอกเมิ่งซิงหยวนเกี่ยวกับความเคลื่อนไหวของโรงแรมดรีมและให้คำแนะนำ

สิ่งสำคัญที่สุดคือผู้ช่วยเห็นว่าพวกเขาเต็มใจซื้อขายอาหาร ที่นั่นมีทั้งเนื้อวัวแช่แข็ง เนื้อแบบนี้ไม่ได้ชิมนานแล้ว ลองคิดดูสิว่าครั้งสุดท้ายที่ได้กินเนื้อแบบนี้คือสามปีกี่ปี? หรือห้าปี?

เขาลืมรสชาติของเนื้อวัวไปแล้ว

เขาเห็นไม่เฉพาะเนื้อวัวเท่านั้น ยังมีหมู ไก่ อาหารกระป๋องและอาหารอื่นๆ

ยากที่จะจินตนาการว่าโรงแรมดรีมได้อาหารเหล่านี้มาจากที่ใด อาหารชนิดนี้เป็นสิ่งที่แม้แต่หลี่ไห่เฟิงก็ไม่เคยมีมาก่อน

คิดดูแล้วผู้ช่วยก็อดน้ำลายไหลไม่ได้

ผู้ช่วยไม่ได้บอกเมิ่งซิงหยวนว่าอีกฝ่ายมีอาหารอะไรบ้าง เมิ่งซิงหยวนแค่คิดว่าอีกฝ่ายมีอาหารธรรมดา เขาหันมองผู้ช่วยที่อยู่ข้างๆ แล้วถามว่า “คุณคิดอย่างไร?”

ผู้ช่วยของเมิ่งซิงหยวน สวมชุดสูทและรองเท้าหนัง แต่งกายเหมือนพนักงานออฟฟิศ แสร้งทำเป็นถือพัดในมือ พัดเบา ๆ ต่อหน้าเขาและกระซิบ “นายพล อย่าไปสนใจ ปล่อยให้พวกเขากระโดดไป ในขณะที่สิ่งเหล่านี้จะเป็นของนายพลในที่สุด การกระทำตอนนี้มีแต่จะทำให้พวกเขาตกใจ และถ้าเราลงมือร้ายแรง มันอาจทำให้อีกฝ่ายตื่นตัวได้”

“ดี” เมิ่งซิงหยวนหัวเราะแล้วพูดกับผู้ช่วยว่า “รอแค่สองสามวัน ทุกอย่างจะเป็นของเรา”

“ครับ” ผู้ช่วยก้มศีรษะและตอบกลับ

เขาไม่ได้ให้คำแนะนำเพิ่มเติม เขาไม่ใช่ผู้ที่สามารถตัดสินใจได้ และคำแนะนำของเขาไม่สามารถสั่นคลอนการตัดสินใจของเมิ่งซิงหยวนได้

เขาเสียใจเล็กน้อยที่เนื้อวัวแช่แข็งหลุดหายไปต่อหน้าต่อตา

ผู้รอดชีวิตในนิคมเจียหางแทบไม่ได้มีชีวิตยืนยาวอีกต่อไปเพราะการบุกรุกเข้าไปที่โรงแรมของหลิวหมิงอวี่แต่ก็ยังมีคนอีกจำนวนมากที่เสียชีวิตด้วยสาเหตุหลายประการ

ยอดผู้เสียชีวิตในช่วงเวลานี้สูงกว่าผู้เสียชีวิตครั้งก่อนมาก

ทุกวันนี้มีกระแสข่าวออกมาว่าโรงแรมดรีมมีอาหารมากมายและมีแม้กระทั่งที่หลบภัยตราบใดที่คุณเข้าไปในที่หลบภัยนั้น คุณก็สามารถอยู่รอดได้

แต่ทุกคนไม่ใช่คนโง่ เหตุการณ์เมื่อไม่นานนี้ปรากฏให้เห็นเต็มตา ใครก็ตามที่กล้าบุกเข้าไปที่โรงแรมดรีมแปลว่าไม่อยากหายใจบนโลกนี้แล้วเท่านั้น