ตอนที่แล้วตอนที่ 119 – ตอนที่ 116 เงื้อมมือชายโฉด
ทั้งหมดรายชื่อตอน
ตอนถัดไปตอนที่ 121 – ตอนที่ 118 ตั๊กแตนจับจั๊กจั่นไม่รู้ว่านกขมิ้นอยู่ข้างหลัง

ตอนที่ 120 – ตอนที่ 117 ตั๊กแตนมรณะ


“กา กา กา ….”

บนท้องฟ้า อีกาตาแดงกลุ่มหนึ่งกางปีกเหินบินกวาดตามองอยู่ในอากาศ

ผ่านไปชั่วขณะ พวกมันก็บินกลับมาอีก และบินวนเป็นวงกลมอยู่บนท้องฟ้า มีบางส่วนร่อนลงมาเกาะกิ่งไม้มองหาอะไรบางอย่าง แต่ในที่สุดก็ไม่สามารถหาเย่ว์หยางและองค์หญิงเชี่ยนเชี่ยนที่ซ่อนตัวอยู่ในพุ่มป่าทึบเจอ ในที่สุด พวกมันก็กระพือปีกเสียงดัง และบินไปหาในตำแหน่งอื่น

นับแต่เย่ว์หยางฆ่าอีกาตาแดงตัวแรกไปแล้ว ในช่วงกลางวันและกลางคืน ฝูงอีกาตาแดงก็บินตามหาเย่ว์หยางอย่างน้อยก็ยี่สิบครั้ง

เป็นที่ชัดเจนแล้วว่า นักสู้ที่ซ่อนตัวอยู่ในหุบเขาอินทรีร้องแห่งเทือกเขากุ่ยเจี้ยนโฉวมีความชำนาญในการควบคุมอีกามาก

เพื่อค้นหาที่ซึ่งเย่ว์หยางและองค์หญิงเชี่ยนเชี่ยนอยู่ นักสู้ลึกลับผู้นี้ได้ควบคุมอีกาอย่างน้อย 200 ตัวให้ค้นหาเขา พวกมันถูกส่งหมุนเวียนกันมาค้นหาเขาทุกที่ที่เย่ว์หยางมุ่งหน้าไปครั้งแล้วครั้งเล่า อย่างไรก็ตาม พวกมันถูกเย่ว์หยางหลอกโดยการอำพรางของเย่ว์หยาง จนไม่สามารถทำงานได้สำเร็จในที่สุด องค์หญิงเชี่ยนเชี่ยนก็เหมือนเย่ว์หยาง ถอดเกราะชุดเต็มออกจากตัวแล้วเอาใบไม้มาพรางกายแบบที่มักใช้โดยหน่วยตระเวณในป่า เมื่อใดก็ตามที่มีฝูงกาบินเข้ามา พวกเขาจำเป็นต้องหลบเข้าในกลุ่มต้นไม้หรือหมอบลงหยุดการเคลื่นไหว วิธีนี้ ทำให้ฝูงกาบนท้องฟ้าจะไม่สามารถหาตำแหน่งของพวกเขาเจอ

แม้ว่าความโกรธขององค์หญิงเชี่ยนเชี่ยนที่มีต่อเย่ว์หยางที่บังอาจมือบอนยังไม่จางหายไป แต่นางก็ยอมรับว่าเจ้าผู้นี้เจ้าเล่ห์

ใช้กิ่งและใบไม้ทำเป็นชุดพราง นับเป็นความคิดที่ดีจริงๆ

อย่าว่าแต่อีกาเลย แม้แต่มนุษย์ก็ยังไม่สามารถหาพวกเขาพบ

ภายในหุบเขาที่เต็มไปด้วยกระแสโตรกธารที่ไหลแรง อินทรีภูผาเล็บเหล็กนับไม่ถ้วนส่งเสียงร้องวุ่นวายบินหลบในทุกทิศทาง มังกรบินสีเขียวโผล่หัวออกมา ปรากฏว่ามันบรรทุกบุรุษชุดดำอยู่บนหลังขณะที่ร่อนลงกับพื้น เย่ว์หยางและองค์หญิงเชี่ยนเชี่ยนรีบซ่อนตัวอยู่ในรอยแยกในหุบเขา คอยจับตาดูความเคลื่อนไหวของบุรุษชุดดำอย่างเงียบๆ พวกเขาเห็นบุรุษชุดดำล้วงเอากะโหลกสีดำออกมาก่อนจะเริ่มบริกรรมคาถา หมอกสีดำหนาพวยพุ่งออกมาจากกะโหลกในที่สุดมันก็รวมตัวกันเป็นลูกบอลสีดำหลายลูก จากนั้นบุรุษชุดดำ ก็โยนลูกบอลหมอกสีดำเหล่านี้ลงบนพื้น หมอกสีดำกระจาย และมีเสียงแตก โครงกระดูกรูปทรงประหลาดถูกเรียกออกมาทีละตัวๆ

โครงกระดูกเหล่านั้นบางตัวก็มีสิ่งของที่พวกมันครอบครองอยู่เมื่อครั้งที่พวกมันยังมีชีวิต ตัวอย่างเช่น ถุงมือที่ขาดรุ่งริ่ง โซ่เงินที่ชุ่มไปด้วยเลือดดำ ดาบยาวที่มีสนิมเขรอะ

เจ้าหญิงเชี่ยนเชี่ยนหลบหน้าลงทันที

เย่ว์หยางไม่เข้าใจว่าเกิดอะไรขึ้น แต่นางเข้าใจ นางเข้าใจสถานการณ์เป็นอย่างดี นางพบเป้าหมายของนางแล้ว

โครงกระดูกเหล่านี้คือหน่วยลาดตระเวนที่นางตามหา แต่ว่าพวกเขาทั้งหมดตายแล้ว และพวกเขายังถูกบุรุษชุดดำเปลี่ยนให้เป็นโครงกระดูก ด้วยวิชาเรียกวิญญาณคนตายที่น่าสยดสยอง กลับกลายเป็นว่าคนที่ทำลายหน่วยลาดตระเวณจากราชสำนักและควบคุมอีกาก็คือหมอผีผู้นี้

อย่างไรก็ตาม พวกหมอผีมีอยู่แต่ในแดนอเวจีของปีศาจ แล้วกลับมีปรากฏในทวีปมังกรทะยานได้อย่างไร?

หมอผีชุดดำซ่อนตัวอยู่หุบเขาอินทรีร้อง เทือกเขากุ่ยเจี้ยนโฉวมานานเท่าไรแล้ว? เขามีวัตถุประสงค์อะไรกันแน่?

“บริวารอมตะของข้า จงออกไป หาดูว่าคนเป็นๆ สองคนมันซ่อนตัวอยู่ที่ใด..” ขณะที่สวดพึมพำ มือของบุรุษชุดดำผอมแห้งจนแทบเหลืออยู่แต่กระดูก ใช้แสงอัญเชิญสีเขียวและฉายไปที่โครงกระดูกหลายสิบนี้

โครงกระดูกเหล่านี้เปลี่ยนรูปร่างไปภายใต้แสงเรืองๆ สีเขียว เปลี่ยนสีและเพิ่มขนาดกลายเป็นขนาดยักษ์ ภายใน 10 วินาที พวกมันก็เปลี่ยนจากโครงกระดูกแห้งเหี่ยวระดับ 1 ไปเป็นโครงกระดูกระดับ 2

บรรดาโครงกระดูกเหล่านั้น มีอยู่โครงหนึ่งดูดกลืนแสงของบอลเขียวไปมาก มันได้รับการเสริมความแข็งแกร่งและเกิดวิวัฒนาการกลายเป็นเป็นโครงกระดูกเหล็กระดับ 3

โครงกระดูกเหล็กตัวหัวหน้านี้มีแขนเป็นดาบเหล็กงอกออกมาทั้งสองข้าง

เจ้าหญิงเชี่ยนเชี่ยนรู้ว่านี่เป็นฝีมือควบคุมวิญญาณของหมอผี ตราบใดที่ยังมีสิ่งมีชีวิตอยู่ใกล้ๆ พวกโครงกระดูกผีเหล่านี้จะรู้สึกถึงได้ การอำพรางด้วยกิ่งไม้และใบไม้จะสูญเสียประสิทธิภาพ โชคดีที่การตรวจจับของเจ้าพวกโครงกระดูกผีนี้มีขอบเขตจำกัดที่ระยะ 20-30 เมตร ไม่ใช่เพียงแค่นั้น ลำธารยังแยกทั้งสองออกห่างจากหมอผีนั้นด้วย มิฉะนั้นอาจถูกโครงกระดูกผีเหล่านี้ตรวจเจอทันทีก็ได้

องค์หญิงเชี่ยนเชี่ยนวางมือลงบนหลังเย่ว์หยางเบาๆ และวาดมือเป็นวงกลมบอกใบ้ให้เขาทราบว่าเตรียมโจมตีแบบคาดไม่ถึง

ด้วยระยะที่ห่าง มันเป็นเรื่องยากที่จะดำเนินการลอบโจมตีและโอกาสประสบผลสำเร็จมีไม่มาก และพวกเขายังต้องกระทำให้ได้รวดเดียว มิฉะนั้น ถ้าหมอผีชุดดำนี้ขับขี่มังกรบินพิษทะยานขึ้นไปในท้องฟ้า พวกเขาจะไม่มีทางไล่ตามพวกเขาทันอีก องค์หญิงเชี่ยนเชี่ยนได้ประเมินหมอผีชุดดำนั้นไว้ว่าอาจเป็นนักสู้ระดับ 6 ก็ได้ มีโอกาสสูงที่จะสังหารเขาได้ ถ้าการจู่โจมอย่างคาดไม่ถึงประสบผลสำเร็จ ปัญหาประการเดียวก็คือว่าคนผู้นี้มีความระมัดระวังตัวเป็นอย่างสูง จุดที่มังกรบินเกาะอยู่เป็นหินที่ยื่นออกมา ตราบใดที่มังกรบินยังกระโจนได้ เขาก็อาจหลบหนีไปได้โดยง่าย

นอกจากนางพญากระหายเลือดแล้ว เกี่ยวกับการต่อสู้ทางอากาศ องค์หญิงเชี่ยนเชี่ยนกับเจ้าคนลามกได้แต่งอมืองอเท้าดูเฉยๆ เท่านั้น

มีแค่นางพญากระหายเลือด อสูรทองระดับ 3 ตนเดียว ยากมากที่จะฆ่ามังกรบินพิษ อสูรทองแดงระดับ 6 ตัวนี้ได้ ยังไม่ต้องพูดถึงว่ามีหมอผีที่มีความแข็งแกร่งระดับ 6 ขับขี่มันอยู่ด้วย

“ชู่ววว” เย่ว์หยางจับมือองค์หญิงเชี่ยนเชี่ยนไว้ เมื่อนางพยายามขัดขืนดิ้นรน เขากลับส่งสัญญาณให้นางเงียบและอย่าเคลื่อนไหว ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น

“…” องค์หญิงเชี่ยนเชี่ยนจ้องมองเขา แต่ในที่สุด พอฟังสิ่งที่เขาพูดก็ไม่กล้าเคลื่อนไหวโดยพลการอีก

นางต้องการดึงมือกลับ แต่เย่ว์หยางทำเป็นเหมือนไม่รู้ไม่ชี้ เขาไม่ยอมปล่อยมือนางและยังคงกุมมือไว้อย่างนั้นถือโอกาสตอดเล็กตอดน้อยหากำไรกับนางไว้ก่อน องค์หญิงเชี่ยนเชี่ยนทำอะไรไม่ได้ นางต้องการยันเขาให้ตกลงไปในโตรกธาร อย่างไรก็ตามบุรุษชุดดำยังคงปรากฏตัวอยู่ นางจึงต้องพักความคิดเช่นนี้ไว้ เดิมทีนางต้องการจะชกเขา แต่ชั่วครู่ต่อมานางก็ลืมเรื่องนี้ไปเลย นางตะครุบหลังของเย่ว์หยางอย่างกังวล จากนั้นหน้าอกกดลงบนตัวเย่ว์หยางโดยไม่รู้ตัว แล้วยังกดต่ำลงไปอีกจนติดกับพื้น

ทั้งนี้เป็นเพราะตำแหน่งที่จะดูได้เย่ว์หยางจองไว้ก่อนแล้ว องค์หญิงเชี่ยนเชี่ยนจึงต้องดูจากตำแหน่งที่สูงกว่าโดยข้างล่างเป็นผาสูงชัน สิ่งมีชีวิตที่น่ากลัวยังคงยืนอยู่ที่ไหนสักแห่ง แต่ยังไม่ปรากฏให้เห็น

มันไม่ได้เคลื่อนไหว และมันเก็บซ่อนลมหายใจเอาไว้ มันเกาะติดอยู่กับผนังหน้าผาราวกับว่ามันเป็นหิน

เป้าหมายของมันคือหมอผีชุดดำและมังกรบินพิษ ที่ไม่สามารถรู้สึกถึงสิ่งมีชีวิตที่น่ากลัวนี้ เมื่อมังกรบินพิษกระพือปีกยักษ์ของมันและเริ่มจะพาบุรุษชุดดำบินขึ้นช้าๆ สิ่งมีชีวิตที่น่ากลัวก็เคลื่อนไหวราวกับาสายฟ้า พอมันเคลื่อนแขนขนาดยักษ์ที่เหมือนคมเคียวไวราวกับสายฟ้าสีดำแล้ว มันใช้แขนเคียวคว้ามังกรพิษเอาไว้ อสูรทองแดงระดับ 6 มังกรบินพิษไม่สามารถจะต่อสู้ได้ ได้แต่ร้องโหยหวนครั้งแล้วครั้งเล่า

สิ่งมีชีวิตที่น่ากลัวอ้าปากที่เต็มไปด้วยซี่ฟันแหลมคมของมันและกินหัวของมังกรบินพิษทั้งเป็น มันไม่ฆ่าเหยื่อของมันก่อน แต่กินมันทั้งเป็นแทน

เสียงกรีดแหลมของมังกรบินพิษดังก้องไปทั้งหุบเขา

ขณะเดียวกันทั่วทั้งหุบเขาเป็นเหมือนแดนมรณะ สิ่งมีชีวิตทั้งหมดกลัวจัดจนไม่รู้ว่าจะไปซ่อนตัวอยู่ที่ไหน

เมื่อสิ่งมีชีวิที่น่ากลัวกินมังกรบินพิษทั้งเป็น หมอผีชุดดำกำลังดิ้นรน ร่างของเขายังคงห้อยอยู่กับแขนยักษ์ของสิ่งมีชีวิตตัวนี้ เขาไม่สามารถดิ้นรนต่อสู้ให้หลุดมาได้เลย พอเห็นเจ้าหนอนตัวน้อยยังบังอาจต่อสู้ดิ้นรน เจ้าสิ่งมีชีวิตที่น่ากลัวก็โน้นหัวลงมากัดศีรษะของบุรุษชุดดำทันที หมอผีชุดดำมีปฏิกิริยาว่องไว และล้วงลูกบอลเทเลพอร์ทออกมาทันที และทุบมันด้วยมือที่เป็นกระดูกของเขา

ลำแสงเทเทพอร์ทส่องลงมาภายในวินาทีเดียว

อย่างไรก็ตาม ทันทีก่อนที่เขาจะหายไประหว่างเทเลพอร์ท สิ่งมีชีวิตที่น่ากลัวโกรธและยกแขนเคียวของมันขึ้นข้างหนึ่ง และฟันลงมาที่บุรุษชุดดำ..

ฉับ!

ร่างท่อนล่างของบุรุษชุดดำผู้กำลังเทเลพอร์ทอยู่ขาดตกเข้าไปในพื้นที่เทเลพอร์ททันที และร่างท่อนบนของเขาหล่นลงพื้นดังตุ้บ

ถ้าไม่ใช่เพราะหลบหนีได้เร็วพอ หมอผีชุดดำนี้มีความแข็งแกร่งระดับ 6 ก็จะต้องถูกฆ่าทันที

เย่ว์หยางและองค์หญิงเชี่ยนเชี่ยนดูภาพที่เกิดเหตุทั้งหมดจนหัวของพวกเขาแทบระเบิด สิ่งมีชีวิตที่น่ากลัวคงเป็นอสูรทองระดับ 7 ตั๊กแตนมรณะที่ลือกันว่าสูญพันธุ์ไปแล้ว ไม่ใช่แต่เพียงแค่นั้น มันยังเป็นจ้าวอสูรทองอีกด้วย

บุรุษผู้มาจากมิติอื่นเหงื่อแตกเป็นสายฝนและอุทานในใจว่า พระเจ้าช่วย!

เจ้าบ้าที่ไหนกันบอกว่าตั๊กแตนมรณะสูญพันธุ์ไปแล้ว? ยังมีตัวหนึ่งอยู่ต่อหน้าต่อตาของเขา! ร่างของมันใหญ่กว่ามังกรบิน 2-3 เท่า และยังใหญ่กว่าเครื่องบินขับไล่เสียอีก เป็นไปได้หรือนี่ที่ยังมีสิ่งมีชีวิตแบบนี้คงอยู่ในทวีปมังกรทะยานจริงๆ? โชคดีที่มันไม่ได้บินออกไปจากกุ่ยเจี้ยนโฉว มิฉะนั้นทุกคนคงโดนกินเรียบแล้ว

มังกรบินพิษ อสูรทองแดงระดับ 6 ยังไม่มีเวลาจะต่อสู้และยังถูกกินไปเต็มๆ คำ ถือเป็นความซวยของมัน เจ้ามังกรบินพิษตัวนี้โชคร้ายจริงๆ

หลังจากตั๊กแตนมรณะกินหัวของมังกรบินพิษแล้ว มันก็หมดความสนใจซากยักษ์ของมังกรบินและโยนทิ้งทันที

มันกางปีกออกและบินขึ้นไปสู่ท้องฟ้าและหายไปในอากาศที่บางเบาทันที

ถ้าไม่ใช่เพราะซากของมังกรบินหล่นลงบนพื้นเสียงดังตุ้บต่อหน้าต่อตาพวกเขา เย่ว์หยางและองค์หญิงเชี่ยนเชี่ยนทั้งคู่คงสงสัยว่าจะเป็นการปรากฏตัวของตั๊กแตนมรณะหรือเปล่า

“ดูเหมือนว่าจริงๆ แล้วมันกินแก่นเวทของมังกรบินไปได้” เย่ว์หยางร้องในใจว่า “นั่นเกือบไป”

“มันเป็นตั๊กแตนตำข้าวตัวเมีย ข้าไม่รู้ว่ามันวางไข่แล้วหรือไม่ แต่ถ้าเราหาไข่เหล่านั้นเจอ อย่างนั้นเราจะหาตัวอ่อนของตั๊กแตนมรณะได้” องค์หญิงเชี่ยนเชี่ยนมีความปรารถนาในใจเล็กๆ ตัวอ่อนของตั๊กแตนมรณะเป็นอสูรชั้นทอง และความสามารถของมันเพิ่มมากขึ้นได้อย่างไม่มีขีดจำกัด เมื่อเย่ว์หยางได้ยินแล้ว เขาโดดผางด้วยความตกใจและรีบโบกมือรัวๆพูดว่า “ถ้าเจ้าต้องการหาที่ตายก็เชิญไปเลย ไม่ต้องลากข้าไปด้วย ข้ายังสนุกกับชีวิตไม่พอ!”

“เจ้าคนขี้ขลาด!” องค์หญิงเชี่ยนเชี่ยนโกรธ นางแค่พูดลอยๆ เท่านั้น เขาคิดจริงๆ หรือว่าจะมีตัวอ่อนตั๊กแตนมรณะเหลือรอพวกเขาอยู่?

“ข้ารู้สึกสมเหตุสมผลที่สุดแแล้ว เพราะนี่ก็ทำถูกแล้ว เราฆ่าบุรุษชุดดำไปแล้ว” เย่ว์หยางเคยกลั่นแกล้งคนที่อ่อนแอ เขากลัวความยากลำบากมากกว่า

“แต่เขาหนีไปแล้ว เราจะหาเขาเจอได้อย่างไร? ใครจะรู้ว่าเขาไปซ่อนตัวอยู่ที่ไหน?” ตอนนี้องค์หญิงเชี่ยนเชี่ยนรู้สึกว่ามันจะอันตรายไปหน่อยที่จะลงมือในหุบเขาอินทรีร้อง ที่สำคัญก็คือ ตั๊กแตนมรณะ อสูรทองระดับ 7 ซ่อนตัวอยู่ที่ไหนสักแห่ง และอาจโจมตีพวกเขาจากข้างหลังเมื่อไหร่ก็ได้ ความรู้สึกเช่นนี้ทำให้คนขนหัวลุกจริงๆ

“ดูสิ…” เย่ว์หยางชี้ไปที่พวกโครงกระดูกผี ที่กำลังลากตัวท่อนล่างของบุรุษชุดดำและซากของมังกรบิน

“เจ้าผู้นั้นยังคงอยู่ที่นี่หรือ? ก็ดี เราจะดำเนินการต่อกับสิ่งที่เจ้าพูดตอนนี้ รอต่อไปเถอะ” องค์หญิงเชี่ยนเชี่ยนรู้สึกว่า เจ้าหมอผีปีศาจจะต้องโชคร้ายแน่นอน ประการแรก เขาปล่อยให้ตั๊กแตนมรณะซุ่มโจมตีเขา ฆ่ามังกรบินพิษ อสูรทองแดงระดับ 6 ของเขา ตอนนี้ เขายังจะถูกนางและเจ้าลามกผู้นี้ซุ่มโจมตี ด้วยการโจมตีคู่เช่นนี้ ยากที่เขาจะรอดชีวิตได้

แม้ว่าองค์หญิงเชี่ยนเชี่ยนจะยังโกรธเย่ว์หยางอยู่มาก แต่นางไม่มีทางเลือก ได้แต่อยู่ใกล้ชิดกับเขาต่อ

ร่างทั้งสองคนสัมผัสกันและกันและแอบอิงกันและกันอย่างใกล้ชิด เพื่อให้การลอบโจมตีประสบผลสำเร็จ คนทั้งคู่ซ่อนตัวอยู่ในรอยแยกของภูเขา สำหรับสีหน้าหื่นที่เย่ว์หยางแสดงออกมาถึงความพอใจของเขาเองทำให้องค์หญิงเชี่ยนเชี่ยนโกรธจนแทบระเบิดออกมา ในที่สุดนางเกรงว่านางจะไม่สามารถทนต่อการยั่วโมโหให้ทุบหน้าเขา จะมีผลต่อการซุ่มโจมตีด้วย นางได้แต่ทำเป็นไม่รู้ไม่เห็น

ในขณะที่ทั้งสองคนรอการกลับมาของบุรุษชุดดำผู้บาดเจ็บหนักอย่างเงียบๆ

ผ่านไปราวครึ่งชั่วโมง บุรุษชุดเทาคนหนึ่งยืนอยู่บนหลังจ้าวอีกาปีกเหล็กขนาดยักษ์พร้อมกับบุรุษชุดดำที่เหลืออยู่เพียงกายท่อนบน

คนชุดดำสาปแช่งอย่างโกรธแค้น กล่าวว่า “ข้าโชคไม่ดีจริงๆ ข้าต้องใช้ความพยายามอย่างมากเพื่อใช้ร่างนี้ ข้าคาดไม่ถึงเลยว่าแค่ภายในครึ่งเดือน จะโดนตั๊กแตนมรณะตัดจนขาดครึ่ง ข้าอาจไม่สามารถฟื้นคืนร่างจนอยู่ในสภาพก่อนอย่างน้อยก็ภายในปีหนึ่งได้ ท่านซัวจ์บอกว่าไม่มีตั๊กแตนมรณะในกุ่ยเจี้ยนโฉว? ไม่ใช่เหรอ อย่างนั้นข้าก็เจอผีหลอกน่ะสิ ถ้าไม่ใช่เป็นเพราะข้าหนีได้เร็ว หัวของข้าคงโดนกัดเหมือนมังกรบินของข้าไปแล้ว ลูตัน! ช่วยข้าหน่อย เชื่อมร่างข้าเข้าด้วยกันที”

บุรุษชุดเทาขำในใจ “โชคของเจ้าแย่จริงๆ ข้าอยู่ในกุ่ยเจี้ยนโฉวมาเกือบ 10 ปีข้ายังไม่เคยเห็นตั๊กแตนมรณะเลย คงเป็นความผิดของมังกรบินของเจ้า ใครใช้ให้เจ้าชอบมังกรบินมากนักเล่าถึงกับทำสัญญากับมันตัวหนึ่ง? เอ่..มีการปรากฏตัวของจ้าวอสูรทองแถวนี้ได้อย่างไร?”

“อะไรกัน จ้าวอสูรทองเหรอ?” บุรุษชุดดำยังคงมีความกลัวเหลืออยู่ ฟังนี่สิ มันกลัวจนถึงกับสั่นไปทั้งตัว

“อย่ากลัวเลย นั่นคือนางพญากระหายเลือดของข้า ข้ารับรองได้ว่านางไม่ชอบกินหัวมนุษย์แน่ โดยเฉพาะหัวคนตาย” เย่ว์หยางปรากฏตัวอยู่หลังบุรุษชุดดำ เขายังคงยิ้มเฉิดฉายเหมือนดวงอาทิตย์

แน่นอนว่า ในสายตาของบุรุษชุดดำ มันเป็นยิ่งกว่ายิ้มของปีศาจ

ไวเวิร์น มังกรบิน 2 ขา

0 0 โหวต
Article Rating
0 Comments
Inline Feedbacks
ดูความคิดเห็นทั้งหมด