บทที่ 117 อันดับหนึ่ง
“ร่างสถิตได้ค้นพบแก่นแท้ของยันต์รวบรวมวิญญาณสำหรับระดับความเชี่ยวชาญของยันต์วิญญาณนี้ หากได้รับการยกระดับอีกครั้งและไปถึงขอบเขตบรรพบุรุษเจ้าจะได้รับรางวัลเป็นหีบสมบัติเหล็กดำ 1 หีบ โปรดทำงานหนักต่อไปและได้รับการเลื่อนตำแหน่งเป็นระดับบรรพบุรุษในไม่ช้านี้”
เนื้อหาที่ระบบบอกทำให้ซุนม่อตกใจ
"เจ้าพูดอะไร?บอกข้าอีกครั้ง!"
ซุนม่อเงี่ยหูฟังและฟังอย่างตั้งใจ
ถูกต้องระบบได้กล่าวถึงระดับบรรพบุรุษจริงๆ
วลีนี้หมายความว่าอย่างไรหมายความว่าซุนม่ออยู่ห่างจากการเป็นผู้เชี่ยวชาญระดับบรรพบุรุษอีกไม่กี่ก้าวเท่านั้น!
“เจ้าไม่ได้ล้อเล่นกับข้าใช่ไหม?”
สีหน้าของซุนม่อนั้นไม่เชื่อเล็กน้อย
เชี่ยวชาญระดับบรรพบุรุษคืออะไร?
เป็นคนที่ประสบความสำเร็จเป็นพิเศษในด้านใดด้านหนึ่งและมีคุณสมบัติในการจัดตั้งสำนักมีเพียง 2 หรือ 3 คนที่เท่าเทียมกับสถานะนี้
“ระบบไม่เคยไม่ล้อเล่น!”
หลังจากที่ระบบพูดจบมันก็หยุดไปครู่หนึ่งก่อนจะเสริมว่า
“มันถูกตั้งชื่อเป็นผู้เชี่ยวชาญระดับบรรพบุรุษเพราะมีคนมาถึงจุดสูงสุดของบางสาขาและแทบไม่มีใครสามารถแข่งขันกับพวกเขาได้”
“สิ่งที่เจ้าหมายถึงคือไม่มีใครสามารถแข่งขันกับข้าในเรื่องการวาดยันต์รวบรวมวิญญาณของข้าได้ในตอนนี้?”
ซุนม่อหัวเราะเยาะตัวเอง
“ยังคงมีช่องว่างระหว่างระดับปรมาจารย์กับระดับบรรพบุรุษของเจ้าอยู่อย่างไรก็ตาม อันดับของเจ้าได้รับการปรับระดับแล้ว ตามนี้ เจ้าต้องวาดยันต์รวบรวมวิญญาณต่อไปเพื่อไปถึงขอบเขตระดับบรรพบุรุษ”
ระบบอธิบาย.
"ทำไม?"
ซุนม่อไม่เข้าใจจนถึงตอนนี้เขาวาดยันต์รวบรวมวิญญาณได้เพียงสิบชิ้นเท่านั้นนี่ทำให้เขาสามารถขึ้นสู่ระดับกึ่งบรรพบุรุษได้หรือ?
“เนื่องจากเจ้าเข้าใจถึงแก่นแท้ของยันต์วิญญาณดัชนีความชำนาญของเจ้าจึงได้รับการยกระดับเป็นธรรมดา”
ระบบไม่เหน็ดเหนื่อยกับการตอบปัญหาและกลายเป็นพี่เลี้ยงคนสนิทอีกครั้ง :
"เหมือนนักเรียนบางคนแก้ปัญหาสุ่มสี่สุ่มห้าโดยไม่ทำความเข้าใจทฤษฎีแม้ว่าพวกเขาจะแก้ 100 ปัญหา หากพบคำถามที่คล้ายกันในอนาคตพวกเขาจะแก้ไขมันตั้งแต่ต้น แต่นักเรียนสองสามคนจะสรุปอย่างรอบคอบ ค้นหากฎและมันจะง่ายต่อการเข้าใจ และถ้าเจ้าพบปัญหาประเภทนี้ในอนาคต เจ้าจะรู้ว่าจะเริ่มต้นอย่างไร"
“เจ้าหมายความว่าตอนนี้ข้าเข้าใจแล้วว่าทำไม1+1 เท่ากับ 2?”
หลังจากการไตร่ตรองก่อนหน้านี้ซุนม่อก็เข้าใจถึงแก่นแท้เบื้องหลังยันต์รวบรวมวิญญาณ
เพื่อที่จะวาดยันต์รวบรวมวิญญาณได้สำเร็จสิ่งที่สำคัญที่สุดคือการสร้างการไหลเวียนของจิตวิญญาณ มี 2 ขั้นตอนสู่กุญแจของการหมุนเวียนนี้
ขั้นตอนแรกคือการมีแกนกลางที่รวบรวมปราณจิตวิญญาณขั้นตอนที่สองคือการสร้างยันต์วิญญาณที่มีผลขยายเพื่อเพิ่มความสามารถในการรวบรวมแกนยันต์วิญญาณนี้
ซุนม่อได้ทำลายยันต์การรวบรวมวิญญาณอย่างสมบูรณ์เพื่อทำความเข้าใจผลกระทบของสายวิญญาณทุกเส้นตอนนี้ เขารู้แล้วว่าเส้นไหนสำคัญและเส้นไหนไม่สำคัญ และสามารถเปลี่ยนแปลงได้
โครงสร้างหลักของแกนยันต์วิญญาณไม่สามารถสัมผัสได้เขาต้องหลีกเลี่ยงระบบเส้นหล่อเลี้ยงของใบไม้เพื่อหลีกเลี่ยงการไหลเข้าของปราณวิญญาณที่จะทำให้เกิดความวุ่นวาย
อย่างไรก็ตามโครงสร้างการช่วยเหลือของแกนยันต์วิญญาณสามารถสัมผัสได้ ในความเป็นจริงมันสามารถเชื่อมโยงกับระบบเส้นหล่อเลี้ยงของใบไม้เพื่อสร้างการไหลเวียนของปราณจิตวิญญาณ
ปราณวิญญาณภายในพืชคล้ายกับปราณวิญญาณในอากาศและจะทำงานตราบเท่าที่มีอุปทานจากบริเวณโดยรอบ
ดังนั้นเพื่อที่จะประสบความสำเร็จในการวาดยันต์รวบรวมวิญญาณบนต้นไม้ จุดสำคัญอยู่ที่โครงสร้างหลักของแกนยันต์วิญญาณการเลือกสถานที่ที่เหมาะสมเป็นสิ่งสำคัญ
สำหรับซุนม่อผู้ครอบครองเนตรทิพย์ใบไม้ชิ้นหนึ่งก็เหมือนกับหญิงสาวเปลือยที่งดงามซึ่งเขามองเห็นทัศนียภาพแบบพาโนรามาดังนั้น การเลือกสถานที่ที่เหมาะสมจึงไม่ใช่เรื่องยากสำหรับเขา
"ถูกต้อง!"
ระบบถอนหายใจอย่างครุ่นคิดไม่เคยคาดคิดว่าซุนม่อจะมีความสามารถโดดเด่นในการศึกษายันต์วิญญาณ
ภายในระยะเวลาอันสั้นซุนม่อก็สามารถเข้าใจแนวคิดของยันต์รวบรวมวิญญาณนี้ได้
นี้เหมือนกับการผลิตรถถังซุนม่อไม่ได้เพียงแค่ดูพิมพ์เขียวเพื่อประกอบชิ้นส่วนเท่านั้น อันที่จริงเขามาถึงขั้นสามารถออกแบบรถถังได้ด้วยตัวเองแล้ว
อาจกล่าวได้ว่าซุนม่อกำลังเพิ่มประสิทธิภาพและขยายยันต์รวบรวมวิญญาณทำให้ใช้งานได้อย่างกว้างขวางมากขึ้น
ซุนม่อยกพู่กันของเขาและจุ่มลงในหมึกเขาเลือกใบเขียวน้อยชิ้นหนึ่งแล้วเริ่มวาด
คราวนี้ความเร็วของเขาเร็วขึ้นมากและเขาไม่ได้วาดตามรูปแบบเดิมของยันต์รวบรวมวิญญาณอีกต่อไปเขากำลังวาดภาพตามแนวคิดที่เขาเข้าใจ
15 นาทีต่อมา ยันต์รวบรวมวิญญาณก็เสร็จสิ้น
บูม!
ชิ้นส่วนของต้นเขียวน้อยสั่นไหวและวังวนพลังปราณขนาดเท่าแอปเปิ้ลก็ปรากฏขึ้นบนใบไม้
ซุนม่อยิ้ม
เกลียวปราณวิญญาณนี้บ่งบอกว่ายันต์รวบรวมวิญญาณนี้มีอย่างน้อยระดับสี่หรือห้าอย่างไรก็ตาม สิ่งที่ทำให้เขามีความสุขคือความสำเร็จของการวาดภาพมันพิสูจน์แล้วว่าความเข้าใจของเขาเกี่ยวกับยันต์รวบรวมวิญญาณนั้นไม่ผิด
“ชื่นใจ!”
ซุนม่อส่งเสียงโดยกระดกลิ้นของเขาตอนนี้เขามีความมั่นใจมากขึ้นสำหรับบทเรียนของเขาในบ่ายวันนี้ ภายใต้ความตื่นเต้นเขาไม่สามารถหยุดเขียนยันต์รวบรวมวิญญาณเพิ่มเติมได้
ในตอนเริ่มต้น ซุนม่อยังคงใช้เวลาในการเลือกใบไม้เป็นพิเศษอย่างไรก็ตาม ในเวลาต่อมา เขาขี้เกียจเกินไปที่จะเลือกและหยิบใบไม้แบบสุ่มอันที่จริง เขายังจงใจเลือกชิ้นใบเขียวน้อยที่เสียหายเหล่านั้นเพื่อนำมาใช้
เวลาผ่านไปอย่างรวดเร็ว
เมื่อซุนม่อตระหนักว่าถึงเวลาเรียนแล้วเขาก็พบว่าเขาได้วาดยันต์รวบรวมวิญญาณมาแล้วกว่า 10 รูป
"ดูเหมือนว่าจะว่างเล็กน้อย?"
ซุนม่อปัดฝุ่นบนร่างกายของเขาเก็บข้าวของ และไปที่อาคารเรียน
“ระบบ ตอนนี้ข้าอยู่ในอันดับเท่าไหร่สำหรับเคล็ดการวาดยันต์รวบรวมวิญญาณ?”
“ในสถาบันจงโจวเจ้าอยู่ในอันดับต้นๆในเมืองจินหลิง เจ้าอยู่ในอันดับที่สอง ในแคว้นจงโจวทั้งหมด เจ้าอยู่ในอันดับที่เจ็ด”
ระบบตอบ
“ต่ำจัง?”
ซุนม่อขมวดคิ้ว
“ยังไงก็ตาม ข้ายังคงเป็นกึ่งระดับบรรพบุรุษ!”
“เราจะได้เห็นกันเมื่อเจ้าสามารถตัดคำว่า'กึ่ง' ออกได้ แล้วเจ้าจะไม่มีใครเทียบได้จริงๆแต่ข้าคิดว่าเจ้าดูดีมาก”
ระบบไม่ค่อยยกย่องซุนม่อ
“แล้วอันดับของผู้ที่มีอายุต่ำกว่า 30 ปีล่ะ?”
ซุนม่อรู้ว่าในหมู่คนเหล่านี้หลายคนเป็นชายชราที่หมกมุ่นอยู่กับการศึกษายันต์วิญญาณมาเป็นเวลาสิบปียี่สิบหรือสามสิบปี
“ดีที่สุดในสถาบันจงโจวและเมืองจินหลิงแต่ทั่วทั้งแคว้นจงโจว เจ้ายังไล่ตามคนอื่น!”
ระบบจะตอบสามอันดับแรก
“มีอีกระดับกึ่งบรรพบุรุษด้วยเหรอ?”
ซุนม่อตกใจ
“ในโลกนี้ไม่ขาดแคลนอัจฉริยะ!”
ระบบอธิบาย.
“อืม!”
ซุนม่อเอาความพึงพอใจเล็กน้อยที่เกิดขึ้นก่อนหน้านี้กลับคืนมาหากระดับความชำนาญของเขาไม่ได้อยู่ที่ 'ระดับปรมาจารย์'เขาจะไม่สามารถถอดรหัสยันต์รวบรวมวิญญาณนี้ได้
พูดได้เลยว่าเขากำลังยืนอยู่บนไหล่ของยักษ์และเสร็จสิ้นการเลื่อนตำแหน่งในครั้งนี้!
เมื่อซุนม่อสามารถวิเคราะห์ยันต์วิญญาณได้อย่างสมบูรณ์เขาก็จะกลายเป็นผู้เชี่ยวชาญระดับบรรพบุรุษโดยไม่มีข้อโต้แย้งใดๆ
............
หลังจากที่หลู่ฉางเหอตื่นจากงีบตอนบ่ายเขาก็ล้างหน้าและรีบไปที่อาคารเรียน
บ่ายนี้ ซุนม่อจะมีสอนยันต์วิญญาณ
เนื่องจากครอบครัวของเขาเป็นเจ้าของร้านค้าที่ขายผลิตภัณฑ์ยันต์วิญญาณหลู่ฉางเหอได้รับอิทธิพลมาตั้งแต่เด็กและชอบการศึกษายันต์วิญญาณเป็นอย่างมากจนถึงตอนนี้ก็เป็นเวลาเกือบ 10 ปีแล้วตั้งแต่เขาเริ่ม
เมื่อครูที่ได้รับแต่งตั้งใหม่ทุกคนเริ่มสอนวิชาใดวิชาหนึ่งพวกเขาจะเริ่มสอนตั้งแต่พื้นฐานก่อนจะก้าวหน้าอย่างต่อเนื่องไปทีละขั้น
อย่างไรก็ตามมีการต่อต้านแนวปฏิบัตินี้ เนื่องจากนักเรียนจากระดับที่สูงขึ้นเข้าใจพื้นฐานแล้วครูเหล่านี้สามารถดึงดูดนักเรียนใหม่ได้เท่านั้น
แต่ทำไมนักเรียนใหม่จึงเลือกที่จะเข้าร่วมบทเรียนของครูคนใหม่พวกเขาสามารถเลือกที่จะเข้าร่วมบทเรียนจากครูที่มีประสบการณ์การสอนมาหลายปี
ครูใหม่ทุกคนรู้เรื่องนี้ดีแต่พวกเขาไม่มีทางเลือก หากพวกเขาเลือกที่จะสอนเนื้อหาในระดับที่สูงขึ้น พวกเขาจะสูญเสียนักเรียนไปอย่างแน่นอนและหากผลการสอนของพวกเขาไม่ดีและพวกเขาไม่สามารถจับนักเรียนรุ่นพี่ได้การตัดสินใจครั้งนี้จะล้มเหลวอย่างสิ้นเชิง
โดยสรุปสำหรับครูใหม่ที่จะเริ่มต้นสอน แรงกดดันจากการแข่งขันสูงเกินไปหากพวกเขาไม่มีทักษะการสอนที่มั่นคงและแน่วแน่ โรงเรียนจะยกเลิกเรียนบทเรียนอย่างรวดเร็ว
ต้องรู้ว่าไม่ว่าในสถาบันโรงเรียนใดๆฝ่ายบริหารได้กำหนดกฎเกณฑ์สำหรับจำนวนผู้เข้าร่วมขั้นต่ำในชั้นเรียนหากพวกเขาไม่สามารถบรรลุจำนวนขั้นต่ำ บทเรียนของพวกเขาก็จะถูกตัด
หลู่ฉางเหอไม่ได้มองในแง่บวกเกี่ยวกับอนาคตของซุนม่อมากเกินไปเขาเดาว่าจะมีผู้เข้าร่วมฟังบรรยายไม่เกิน 20 คนในชั้นเรียนของเขา
เมื่อเขาไปถึงห้อง 209 หลู่ฉางเหอไม่รีบเข้าไปแต่เงยหน้าขึ้นมอง (เศร้าจัง ห้องเรียนมีนักเรียนแค่ 5 คนเท่านั้น!)
ถ้าเขาไม่เห็นยันต์รวบรวมวิญญาณของซุนม่อและได้ยินพ่อของเขาเตือนสติอย่างจริงจังเกี่ยวกับงานศิลปะเขาก็อยากจะจากไปในทันที
“พ่อคงจำคนผิดแล้วล่ะ”
หลู่ฉางเหอคิดหลังจากที่เขาเข้าไปในห้องเรียน เขาก็หาที่นั่งและนั่งลง อย่างไรก็ตามเมื่อเขาเงยหน้าขึ้นมองกระดานดำ เขาก็ตกตะลึง
“ชั้นเรียนยันต์วิญญาณของอาจารย์ซุนม่อเปลี่ยนเป็น 201 โปรดช่วยส่งข้อความต่อ!”
มีกลิ่นอายที่รุนแรงเล็กน้อยภายใต้ลายมือที่สง่างามนั้น
หากเป็นวันธรรมดาหลู่ฉางเหอคงจะตะโกนว่า'สวย' แต่ตอนนี้ในหัวของเขาเต็มไปด้วยเครื่องหมายคำถาม (201 นั่นเป็นห้องเรียนขนาดใหญ่ที่จุคนได้ 100 คน ผู้บริหารโรงเรียนพลาดหรือเปล่า)
ในฐานะนักเรียนรุ่นพี่หลู่ฉางเหอเคยไปชั้นเรียนแรกของครูใหม่หลายคน ด้วยความสัตย์จริงพวกเขาทั้งหมดมีผู้เข้าร่วมเพียง 20 ถึง 30 คนเท่านั้น
ไม่ต้องพูดถึงห้องเรียน 100 คน แม้แต่ห้องเรียน 50 คนก็ไม่ถูกนำมาใช้
หลู่ฉางเหอรีบไปที่ห้อง 201 จิตใจของเขาเต็มไปด้วยคำถาม เขามองเข้าไปข้างในและพบว่ามีคนมากกว่า 30 คนตามมาตรฐานครูใหม่ ตัวเลขนี้ค่อนข้างสูง!
“ถึงเวลาของบทเรียนแล้วหยุดยืนอยู่ข้างนอกประตูได้แล้ว!”
เมื่อเขาได้ยินเสียงมาจากข้างหลังเขาหลู่ฉางเหอก็รีบเดินเข้ามา
จากนั้นเขาก็หันศีรษะไปเห็นบุรุษหนุ่มคนหนึ่งเดินเข้ามาบุรุษหนุ่มคนนี้สวมเสื้อคลุมยาวสีฟ้า
เขายังอายุน้อยมากใบหน้าของเขามีรอยยิ้มจางๆ สร้างความประทับใจที่ดี
"อาจารย์!"
หลี่จื่อฉีและนักเรียนคนอื่นๆสองสามคนที่มาก่อนหน้านี้ยืนขึ้นและทักทายพร้อมกัน
“บรรดาผู้ที่ไม่สนใจศึกษายันต์วิญญาณไปเรียนกับอาจารย์ท่านอื่น ไม่จำเป็นต้องอยู่ที่นี่เพื่อติดตามข้า!”
ซุนม่อโบกมือไปมา
เมื่อได้ยินเช่นนี้ซวนหยวนพ่อก็ลุกขึ้นยืนและจากไปทันที ถานไถอวี่ถังยักไหล่และจากไปเช่นกัน
เจียงเหลิ่งลังเลอยู่ครู่หนึ่งจากนั้นเขาก็คำนับซุนม่อก่อนจากไป
“เจ้า 3 คนนี้!”
หลี่จื่อฉีกัดฟันของนางอาจารย์ก็แค่พูดตามมารยาท พวกเขาจะเอาจริงเอาจังได้อย่างไร!
เห็นได้ชัดว่ามีคนน้อยมากในห้องเรียนและพวกเขาไม่ได้อยู่เพื่อช่วยเติมที่นั่ง?มันไร้สาระจริงๆ
แก๊ง แก๊ง แก๊ง!
เสียงระฆังสำหรับชั้นเรียนดังขึ้น
ซุนม่อไม่เสียเวลาเมื่อเสียงระฆังดังขึ้น เขาก็เริ่มกล่าวสุนทรพจน์เปิดชั้นเรียนของเขา
“ข้าชื่อซุนม่อตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไป ข้าจะสอนการศึกษายันต์วิญญาณ”
มี 3เหตุผลที่ทำให้การเรียนภาคเช้าเต็มอิ่ม
อย่างแรกนี่เป็นหัวข้อใหม่ที่ทุกคนไม่เคยได้ยิน ดังนั้นพวกเขาจึงสงสัย ประการที่สองพวกเขาทั้งหมดสนใจหัตถ์เทวะของซุนม่อ ประการที่สามพวกเขาสนใจที่จะดูว่าคู่หมั้นของอันซินฮุ่ยเป็นใครและหน้าตาเป็นอย่างไร
สำหรับการศึกษายันต์วิญญาณนี่เป็นวิชาที่ได้รับความนิยมเป็นอันดับสองรองจากการศึกษาการเล่นแร่แปรธาตุและการผลิตอาวุธจึงมีครูหลายท่านสอนวิชานี้ด้วย
นักเรียนมีทางเลือกมากเกินไปดังนั้นการมาเรียนบทเรียนของซุนม่อจึงไม่มีความหมายมากนัก
สำหรับคนมากกว่า 30 คนในห้องเรียน เกือบสองในสามของพวกเขามีเป้าหมายที่ไม่บริสุทธิ์ใจพวกเขาไม่ได้มาฟังบทเรียนของซุนม่อและหวังเพียงจะถามคำถามเกี่ยวกับการฝึกปรือของซุนม่อหลังจากจบบทเรียนของเขา
“ในคาบเรียนวันนี้เราจะวาดรูปยันต์รวบรวมวิญญาณ!”
ซุนม่อคาดเดาความตั้งใจของนักเรียนเหล่านี้แล้วดังนั้นเขาจึงไม่เสียเวลาพูดเรื่องไร้สาระอีกต่อไปแล้วจึงหยิบพู่กัน หมึก กระดาษและหินฝนหมึกออกมาแทน เขาเริ่มวาดยันต์รวบรวมวิญญาณ
ความสามารถจะพิสูจน์ทุกอย่างในที่สุด!
