ตอนที่แล้วบทที่ 22: ความลึกลับของเวทมนตร์
ทั้งหมดรายชื่อตอน
ตอนถัดไปบทที่ 24: ชายชรา

บทที่ 23: โลกที่ไม่รู้จัก


คำพูดของลีร่าทำให้กาเบรียลประหลาดใจ แม้ว่าเขาจะไม่ได้คาดคิดว่านางจะพูดแบบนี้ก็ตาม

เวทมนตร์พื้นฐานของเขานั้นแข็งแกร่งมากจริงหรือไม่? ธาตุแห่งศาตร์มรณะเป็นอะไรที่พิเศษจริงๆ งั้นรึ? หากเป็นเช่นนั้น ธาตุนี้ก็มีความลับมากเกินไปจริงๆ เริ่มตั้งแต่ต้นกำเนิดไปจนถึงวิธีที่มันมาจบลงที่เขา

****

สองวันผ่านไปขณะที่คนทั้งสองยังคงเดินทางด้วยกัน

ระหว่างทาง ลีร่าจะหยุดเป็นครั้งคราวและอนุญาตให้กาเบรียลเป็นผู้นำ นางสอนวิธีขี่ม้า วิธีจับเชือกและทุกสิ่งในระหว่างนั้น ในตอนแรกแม้แต่กาเบรียลก็ลำบากเล็กน้อย แต่เมื่อเวลาผ่านไป เขาก็เข้าใจมัน

จากจุดนั้น ทั้งสองก็ผลัดกันนั่งที่ด้านหน้าเพื่อให้กาเบรียลได้มีประสบการณ์มากขึ้น

ขณะที่กาเบรียลขี่ม้า ลีร่ายังสอนวิธีแก้ไขท่าทางของเขาให้ดูดีมีสง่าเหมือนที่เขาต้องแสร้งทำอีกด้วย

ภายในสองวัน ลีร่าแน่ใจว่ากาเบรียลเปลี่ยนจากมือใหม่ในการขี่ม้าไปสู่สิ่งที่มีค่าไม่น้อยไปกว่าราชวงศ์

ปัจจุบัน ยังเป็นกาเบรียลที่เป็นผู้นำ ลีร่านั่งข้างหลังเขาโดยเอามือของนางโอบรอบตัวของกาเบรียลหนุ่ม

"เราใกล้ถึงจุดหมายแล้ว นั่นคือเมือง" ลีร่าเตือนกาเบรียลพร้อมชี้ออกไปในระยะไกล

กาเบรียลสังเกตเห็นเมืองที่สวยงามจากในระยะไกลซึ่งตั้งอยู่กลางทะเลทราย "จะมีนักเวทแห่งแสงอยู่ในเมืองหรือไม่?"

##มาหาข้าที่ mynovel.co หรือ www.thai-novel.com หน่อยนะ

"หวังว่าจะไม่ เมืองนี้อยู่ไกลจากเมืองหลวงมากเกินไป นอกจากนี้ ยังไม่ใช่เมืองหรูหราที่นักเวทจะมาเล่นสนุก อันที่จริง เมืองนี้เป็นเมืองที่นักเวทส่วนใหญ่หลีกเลี่ยง เพราะเป็นเมืองอาชญากรรมที่ไม่มีใครต้องการจะเข้าไป ดังนั้นข้าจึงสงสัยว่าเราจะพบนักเวทแห่งแสงสักคนหรือไม่" ลีร่าอธิบาย

นางคิดฝันไปอย่างสนุกสนาน "และแม้ว่าเราจะพบ ข้าก็แน่ใจว่าพวกเขาจะตายก่อนที่พวกเขาจะจับจ้องมาที่เรา"

"เรากำลังจะไปเจอใครในเมืองนี้งั้นรึ?"

"ชายคนหนึ่งที่รู้จักกันในชื่อแลมบาร์ด เขาเป็นที่รู้จักในฐานะราชาผู้ไร้มงกุฎของเมืองนี้ และยังเป็นนักสะสมของเก่าอีกด้วย เรามาที่นี่เพื่อเพื่อพบเขา"

"แล้วเขาจะช่วยเราได้อย่างไร?"

"เขาไม่เพียงช่วยเราได้ แต่ความช่วยเหลือของเขาอาจสำคัญที่สุดสำหรับเรา" ลีร่าตอบ

กาเบรียลหยุดม้าที่ทางเข้าเมือง โดยมีทหารยามสองคนยืนถือหอกขวางทางอยู่

"บอกจุดประสงค์ของเจ้า!" ทหารยามกล่าวพร้อมกัน

"เรามาที่นี่เพื่อพบกับแลมบาร์ด" กาเบรียลตอบ

ทหารยามสะดุ้งเมื่อได้ยินคำตอบ ทหารยามทั้งสองสังเกตเห็นถุงมือที่มือของกาเบรียล ซึ่งดูเหมือนจะปิดหลังมือของเขาไว้

"เจ้าเป็นนักเวทใช่หรือไม่?" หนึ่งในทหารยามถาม "ถอดถุงมือของเจ้าออก"

กาเบรียลถอดถุงมือข้างซ้ายออกและแสดงเครื่องหมายแห่งแสง "ถูกต้อง ข้าเป็นนักเวท"

ทหารยามทั้งสองมองหน้ากันครู่หนึ่งก่อนที่หนึ่งในพวกเขาจะพูด "ตอนนี้นายท่านแลมบาร์ดไม่ได้อยู่ในเมือง เขาไปเมืองซูเซมเมื่อสองวันก่อน"

“เดี๋ยวข้าจัดการให้” ลีร่ากระโดดลงจากหลังม้า นางไม่ชอบที่ทหารยามเหล่านี้ทำให้ต้องเสียเวลาโดยเปล่าประโยชน์

"บอกแลมบาร์ดว่าลีร่ามาที่นี่เพื่อพบเขา แล้วถ้าเขาไม่มาพบเรา ข้าจะทำลายเมืองนี้ให้สิ้นซาก"

"เจ้ากล้าพูดถึงนายท่านเช่นนั้นงั้นรึ?!" ทหารยามอุทานด้วยความโกรธเมื่อได้ยินน้ำเสียงที่ไม่พอใจของนาง "เราบอกเจ้าแล้วว่าเขาไม่ได้อยู่ในเมือง กลับไป แล้วค่อยมาใหม่ในอีกสองสามสัปดาห์!"

"เจ้าจะมาอ้างว่าข้าไม่ได้เตือนเจ้าไม่ได้นะ" ลีร่าถอนหายใจ

นางถอดถุงมือออกเช่นกัน เผยให้เห็นเครื่องหมายแห่งความมืด ดวงตาของทหารยามเบิกกว้างขึ้นเมื่อพวกเขาเห็นเครื่องหมายนี้

"อัศวินเงา" ลีร่าสั่งการ

อัศวินเงาสองคนปรากฏตัวขึ้นด้านหลังทหารยามทั้งสองคน แล้วสังหารพวกเขาทันที

หลังจากสังหารทหารยามทั้งสองคนแล้ว ลีร่าก็ส่งอัศวินเงาทั้งสองกลับไปก่อนจะเดินไปที่กาเบรียล นางปีนขึ้นไปบนหลังม้า

"คฤหาสน์ใจกลางเมืองคือจุดหมายของเรา"

กาเบรียลเข้าไปในเมืองพร้อมกับลีร่า

ถนนเต็มไปด้วยผู้คน เมืองดูเหมือนจะแออัดมาก แทบจะไม่มีที่ว่างให้เดิน ดังนั้นจึงไม่ต้องพูดถึงการขี่ม้า แต่กาเบรียลก็ไม่จำเป็นต้องกังวลเรื่องนั้นเพราะเขามีลีร่าอยู่ด้วย และนางไม่ได้พยายามที่จะซ่อนกระแสพลังของนางอีกด้วย

นั่นเป็นข้อดีอย่างหนึ่งของการเป็นนักเวทแห่งความมืด ทุกคนกลัวเขา ดังนั้นจึงไม่มีใครกล้าเข้าใกล้ยกเว้นนักเวท และถึงแม้ว่าจะมีนักเวทอยู่ที่นี่ ลีร่าก็ไม่ได้กังวลเกี่ยวกับพวกเขาแต่อย่างใด

ผู้คนบนท้องถนนต่างหลีกทางให้กาเบรียลและม้าของเขา

"พวกเขากำลังขายไม้เท้าของธาตุมืดงั้นรึ? ข้าคิดว่าสิ่งเหล่านั้นจะถูกห้าม?" กาเบรียลถาม สังเกตเห็นไม้เท้าที่มีอัญมณีสีดำขายอยู่ในร้านค้าแห่งหนึ่งพร้อมกับไม้เท้าของธาตุอื่นๆ มีเพียงธาตุของเขาเท่านั้นที่ไม่ได้อยู่ที่นั่น

ไม้เท้าเหล่านี้ทั้งหมดเป็นระดับเริ่มต้น ดังนั้นคุณภาพของพวกมันจึงเป็นที่น่าสงสัย

"ข้าเคยบอกเจ้าแล้วว่านี่คือเมืองที่เต็มไปด้วยอาชญากรรม กฎ เป็นสิ่งสุดท้ายที่พวกเขาปฏิบัติตาม" ลีร่าตอบ

"ทําไมโบสถ์แห่งแสงศักดิ์สิทธิ์ถึงไม่ปิดเมืองนี้เพราะเพิกเฉยต่อกฎที่พวกเขาตั้งขึ้น?"

"เจ้าคิดว่าพวกเขาไม่ได้พยายามงั้นรึ? พวกเขาพยายามมาแล้วหลายครั้ง แต่ก็ไม่สามารถทําลายเมืองนี้ได้"

"ทำไม?"

“เพราะแลมบาร์ด”

"เพราะเขา? เจ้าบอกว่าเขาเป็นมนุษย์ไม่ใช่รึ? เขาจะหยุดนักเวทศักดิ์สิทธิ์ได้อย่างไร?"

"มีเรื่องราวที่ยาวนานอยู่เบื้องหลัง เจ้าจะรู้เมื่อเราพบเขา เขาชอบพูดคุยอยู่แล้ว" ลีร่ายิ้ม "เจ้ากำลังจะสำรวจโลกที่เจ้าไม่เคยรู้ว่ามีอยู่จริง นับประสาอะไรกับเจ้า ผู้คนส่วนใหญ่ก็ไม่มีใครรู้เกี่ยวกับสิ่งที่เจ้ากำลังจะค้นพบ"

กาเบรียลอยากรู้จริงๆ ว่าผู้หญิงคนนี้พูดถึงอะไร แต่แล้วก็เป็นอีกครั้งที่เขาตัดสินใจที่จะอดทนต่อไป

สิ่งที่ลีร่าพูดจนถึงตอนนี้ชี้ไปที่ความลึกลับที่คนธรรมดาอย่างเขาไม่รู้ มีมนุษย์คนหนึ่งที่สามารถหยุดการรุกรานเมืองนี้จากโบสถ์แห่งแสงศักดิ์สิทธิ์ได้ด้วยงั้นรึ?

เขาสงสัยว่าชายคนนั้นเป็นคนแบบไหน และเขากำลังจะได้รับคำตอบในไม่ช้า

ทั้งสองไปถึงคฤหาสน์กลางเมืองได้โดยปราศจากเหตุร้ายใดๆ

ทั้งเมืองอยู่ในสภาพที่ดีจริงๆ มีบ้านหรูมากมายและตลาดที่มั่นคง แม้แต่งานที่ผิดกฎหมายก็สามารถทำในเมืองได้ด้วยเสรีภาพอย่างสมบูรณ์ และไม่มีใครสนใจเรื่องนี้

ถึงกระนั้น คฤหาสน์ที่ตั้งอยู่ใจกลางเมืองก็เป็นคฤหาสน์ที่หรูหราที่สุดเท่ากาเบรียลเคยเห็นมา คฤหาสน์ครอบคลุมพื้นที่ยี่สิบเอเคอร์ใจกลางเมือง

กาเบรียลหยุดม้าที่ทางเข้า เพียงเพื่อจะสังเกตผู้หญิงคนหนึ่งซึ่งยืนอยู่ที่นั่นพร้อมกับถาดในมือ

บนถาดมีน้ำสองแก้ว ไม่มีทหารยามอยู่ที่นี่

"ยินดีต้อนรับ ท่านผู้มาเยือน นายท่านบอกว่าเจ้าจะมา" หญิงสาวต้อนรับกาเบรียลและลีร่า "นายท่านกำลังรอเจ้าอยู่"

กาเบรียลจ้องมองลีร่าด้วยความสับสน แลมบาร์ดรู้ว่าพวกเขาจะมา? และกําลังรอพวกเขาอยู่? แล้วทําไมทหารยามของเขาที่ทางเข้าเมืองจึงไม่อนุญาตให้พวกเขาเข้ามา?

ท่ามกลางคําถามนับพัน กาเบรียลลงจากหลังม้าตามด้วยลีร่า

ลีร่าหยิบแก้วน้ำจากถาดขึ้นมา

"อาจจะมียาพิษ เจ้าควรระวัง" กาเบรียลเตือนลีร่า

ลีร่ายิ้มตอบเท่านั้น "น้ำนี้ไม่ต้องดื่ม หยิบแก้วแล้วตามสาวใช้เข้าไปข้างใน"

กาเบรียลหยิบแก้วอีกใบ เขายังคงสับสน

สาวใช้หันหลังกลับพร้อมกับถาดเปล่าและก้าวเข้าไปในคฤหาสน์

กาเบรียลก้าวเข้าไปในคฤหาสน์พร้อมกับลีร่า ถือแก้วน้ำ โดยไม่รู้เหตุผลว่าทำไม

0 0 โหวต
Article Rating
0 Comments
Inline Feedbacks
ดูความคิดเห็นทั้งหมด