ตอนที่ 34 เพื่อนของซูสือ
เมืองเฟิงซา ตำหนักแม่ทัพ
ผู้หญิงสวมชุดนักพรตเต๋าสีขาวจันทร์และผ้าคลุมหน้ายืนอยู่ที่ประตู
ไม่ใช่ใครอื่นนอกจากจ้านชิงเฉิง
ประกาศิตสังหารทมิฬถูกสั่งถอนและผู้อาวุโสประจำสำนักไม่ได้ห้ามนางออกมาข้างนอกอีกต่อไป ดังนั้นนางจึงแอบหนีมาทางภาคตะวันตกเฉียงใต้
ปัจจุบัน ภูมิภาคตะวันตกเฉียงใต้ถูกกองกำลังมารควบคุมอย่างสมบูรณ์ โดยมีหูและตาของ สำนักยักษ์มารขุมนรกอยู่ทุกหนทุกแห่ง สำหรับฝ่ายธรรมะอย่างนาง ราวกับการเดินเข้าไปในกรงเสือ
โชคดีที่นางมีพื้นฐานการบ่มเพาะที่ลึกซึ้งจึงปลอดภัยมาตลอดทาง
หลังจากอ้อมเกือบพันกิโลเมตรเพื่อให้แน่ใจว่าไม่มีใครติดตามนาง นางก็มาถึงเมืองเฟิงซา
เมื่อคิดว่านางจะได้พบกับซูสือในไม่ช้า ดวงตาที่สดใสของจ้านชิงเฉิงก็ส่องประกายด้วยความประหลาดใจ พร้อมกับความเขินอาย
ก๊อก ก๊อก ก๊อก
นางเดินไปเคาะประตู
ครู่ต่อมา ประตูก็เปิดออก หญิงสาวแสนสวยโผล่หัวออกมา
เมื่อมองผู้บ่มเพาะหญิงที่อยู่ตรงหน้านาง ไป่ชิงรู้สึกงงงวย “ท่านมาหาใครเจ้าคะ?”
จ้านชิงเฉิงชะงักไปครู่หนึ่ง
นางสัมผัสได้ถึงรัศมีที่คุ้นเคยจากตัวอีกฝ่าย
พรสวรรค์สุดยอดขั้นสมบูรณ์!
แม้ว่านางจะแยกแยะรากและกระดูกไม่ได้ แต่ประสาทสัมผัสของนางนั้นไม่มีผิด
ผู้หญิงคนนี้เหมือนกับตัวของนางเอง พรสวรรค์สุดยอดขั้นสมบูรณ์!
กองกำลังมารมีอัจฉริยะเช่นนี้ตั้งแต่เมื่อไหร่?
และที่สำคัญกว่านั้น
ทำไมนางถึงปรากฏตัวในบ้านของซูสือ?
หญิงสาวคนนี้มีรูปลักษณ์ที่บอบบาง ดูอ่อนหวาน และเต็มไปด้วยความสดใสของวัยเยาว์
เมื่อมองแวบแรก นางคือลักษณะของความงามที่ไม่ธรรมดา
ข้ามาที่นี่เพื่อพบเขา แต่เขากลับอยู่กับผู้หญิงคนอื่นอย่างงั้นหรือ?
เป็นไปได้ไหมว่าทุกคำที่เขาพูดกับข้าเป็นเรื่องโกหกตั้งแต่ต้น?
จ้านชิงเฉิงรู้สึกแน่นหน้าอก
ความประหลาดใจและความคาดหวัง กลายเป็นความโศกเศร้าและเสียใจแทน
เมื่อเห็นว่านางไม่ได้พูดอะไรเป็นเวลานาน ไป่ชิงก็ขมวดคิ้วและพูดว่า “ท่านมาผิดที่หรือเปล่า? นี่คือที่พักของท่านแม่ทัพซู”
“คนที่ข้ามาหาคือซูสือ”
จ้านชิงเฉิงปิดปากและหายใจเข้าลึก “บอกเขาให้ออกมาพบข้า!”
ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น
นางตัดสินใจให้โอกาสเขาได้อธิบาย
ไป่ชิงกลอกตา “ท่านเป็นใคร? ท่านจะพบกับนายท่านของข้าเพียงเพราะท่านต้องการได้อย่างไร?”
"นายท่าน?"
เมื่อสังเกตเห็นน้ำเสียงของอีกฝ่าย จ้านชิงเฉิงก็ขมวดคิ้วเล็กน้อย “เจ้าเรียกซูสือแบบนั้น เจ้าเป็นสาวใช้ของเขาหรือเปล่า?”
ไป่ชิงตะคอก “ใช่ มีปัญหาอะไรหรือเจ้าคะ?”
จ้านชิงเฉิงตัวแข็ง
อัจฉริยะชั้นนำที่มีพรสวรรค์ระดับสุดยอดขั้นสมบูรณ์แบบเต็มใจที่จะทำงานเป็นสาวใช้ของซูสือจริงหรือ?!
ดูเหมือนว่านางจะภูมิใจเสียด้วยซ้ำ!
นี่มันมันรุนแรงเกินไป!
ชู่ว!
ในขณะนั้น เสียงสั่นเล็กน้อยก็ปลุกให้นางตื่น
เมื่อหันกลับไปมอง นางเห็นผู้ชายหกคนเข้ายืนประกบข้างนาง
หกคนในอาณาจักรแก่นทองคำ?!
จ้านชิงเฉิงตกตะลึงอยู่พักหนึ่ง
เฟิงซาเป็นเมืองที่ห่างไกลและอ่อนแอที่สุดในภูมิภาคตะวันตกเฉียงใต้ไม่ใช่หรือ?
แต่ในช่วงเวลาสั้นๆ นางได้เห็นผู้บ่มเพาะอาณาจักรแก่นทองคำหกคน และอัจฉริยะพรสวรรค์สุดยอดขั้นสมบูรณ์!
และนี่ยังไม่รวมถึงซูสือที่เป็นแม่ทัพด้วย!
เสือหมอบ มังกรซ่อน!
แน่นอน ความสงสัยของข้าถูกต้อง เขาจงใจแพ้ข้าตั้งแต่แรก....
ริมฝีปากสีเชอร์รี่ของจ้านชิงเฉิงโค้งงอเล็กน้อย
ดูเหมือนว่านางจะเป็นคนสำคัญในใจของซูสือจริงๆ!
หวู่หม่างขวางหน้าไป่ชิงและพูดอย่างระแวดระวัง “เจ้ามาหาใคร?”
ผู้บ่มเพาะหญิงคนนี้แข็งแกร่งมาก
เขาไม่สามารถมองทะลุนางได้
จ้านชิงเฉิงรวบรวมสติและพูดว่า "ข้าคือ...เพื่อนของซูสือ และข้ามาที่นี่เพื่อพบเขา"
“เพื่อนของท่านแม่ทัพ?”
หวู่หม่างถามด้วยเสียงทุ้มว่า "มีอะไรที่สามารถพิสูจน์ได้หรือไม่?"
จ้านชิงเฉิงลังเลอยู่ครู่หนึ่ง แก้มของนางแดงระเรื่อเล็กน้อยภายใต้ผ้าคลุมหน้า “แค่บอกว่าจ้าวจ้าวมาหาเขา เขาจะเข้าใจเองเมื่อเขาได้ยิน”
“อย่างนั้นท่านก็คือแขกผู้มีเกียรติ”
การแสดงออกของหวู่หม่างเปลี่ยนไปและโค้งมือ "ข้าไม่รู้ว่าท่านเป็นแขก ข้าหวังว่าท่านจะยกโทษให้ข้าหากข้าทำให้ท่านขุ่นเคืองใจ"
จ้านชิงเฉิงสับสน“เจ้ารู้จักข้า?”
"ไม่ขอรับ"
หวู่หม่างกล่าว "แต่ท่านแม่ทัพได้สั่งว่าถ้าหญิงสาวชื่อจ้าวจ้าวมาที่นี่ ทุกคนต้องปฏิบัติตามคำขอทั้งหมดของนางและปฏิบัติต่อนางในฐานะแขกของเขา ไม่ใช่ขับไล่นางออกไป"
หัวใจของจ้านชิงเฉิงรู้สึกอบอุ่นเมื่อได้ยินเช่นนั้น
ซูสือรอนางมาตลอด!
“แล้วเขาอยู่ที่ไหน? ทำไมยังไม่ออกมาพบข้า?”
เสียงของจ้านชิงเฉิงดังขึ้นด้วยความยินดี รอคอยที่จะได้พบเขาแล้ว
หวู่หม่างเกาหัว “นี่อาจจะยากสักหน่อยขอรับ ท่านแม่ทัพถูกองค์จักรพรรดินีมารเรีกกตัวและไปที่ชายแดนใต้ของภาคเหนือเมื่อวานนี้”
"เขาไม่อยู่ที่นี่อย่างงั้นเหรอ?"
อารมณ์ของจ้านชิงเฉิงจมดิ่งลงทันที
ดูเหมือนว่านางจะเดินทางมาโดยเปล่าประโยชน์?
หวู่หม่างคิดอยู่ครู่หนึ่งและพูดว่า “หากท่านไม่ว่าอะไร ท่านสามารถอยู่พักที่นี่ได้ขอรับ ท่านแม่ทัพจะกลับมาในอีกไม่กี่วัน”
"...ก็ได้"
จ้านชิงเฉิงพยักหน้าและพูดต่อ “แต่เจ้าต้องจำไว้ว่าอย่าให้ใครรู้ว่าข้าอยู่ที่นี่”
"ขอรับ"
หวู่หม่างตอบ "ถ้าอย่างนั้นโปรดตามข้ามา"
ข้าอยากรู้ว่าหน้าของซูสือจะเป็นอย่างไรเมื่อเขากลับมาและเห็นข้า?
ดวงตาของจ้านชิงเฉิงหรี่ลง
เมื่อเห็นรัศมีที่ห่างไกลและขุ่นมัวของนาง ไป่ชิงก็สับสนอยู่ครู่หนึ่ง
นายท่านมีเพื่อนที่เป็นผู้หญิงตั้งแต่เมื่อไหร่?
......
หุบเขาโหยวโจว
ภายใต้หมอก สิ่งก่อสร้างอันงดงามเป็นเหมือนชั้นของภูเขาที่มีอากาศรุนแรงและหยาบกร้าน
ศิษย?และคนดูแลเดินผ่านไปมา ดูเหมือนนครใต้ดิน
ชายในชุดขาวค่อยๆ ก้าวเข้าไปในประตูภูเขา
รอบข้างเงียบลงทันที
ทุกสายตาจับจ้องมาที่เขา
เขาเป็นอัจฉริยะของวิถีมารที่ทำลายเฉินชิงหลวน ยึดครองภูมิภาคตะวันตกเฉียงใต้และมีชื่อเสียง
ซูสือ!
