ตอนที่แล้วบทที่ 82 ค้อนที่แท้จริง
ทั้งหมดรายชื่อตอน
ตอนถัดไปบทที่ 84 รัศมีมหาคุรุ ระเบิดศักดิ์ศรีออกมา!

บทที่ 83 หัตถ์เทวะ


“ไม่ มันเป็นไปไม่ได้ข้าไม่มีทางติดเชื้อกามโรคได้”

ฟ่านติงที่สงบในตอนแรกมีสีหน้าตกใจหลังจากนั้นเขาก็เริ่มกรีดร้อง หากเรื่องนี้ได้รับการพิสูจน์ว่าเป็นจริงอนาคตของเขาก็สิ้นสุดลง

สีหน้าของจางฮั่นฟูสลดลงทันที

“นี่ของจริงหรือของปลอม?”

เมื่อเห็นโจวซานอี้กลับมาเจียงหย่งหนานก็ถาม

“มันเป็นเรื่องจริงอยู่แล้วอย่างไรก็ตาม ซุนม่อนั้นยอดเยี่ยมจริงๆ เขาสามารถระบุสภาพของผู้อื่นได้จริงๆเพียงแค่สัมผัสพวกเขาเพียงสองสามครั้ง?”

สายตาของโจวซานอี้เต็มไปด้วยความประหลาดใจเมื่อเขามองไปที่ซุนม่อเขาไม่เข้าใจสิ่งนี้ เป็นไปได้ไหมที่ซุนม่อมีหัตถ์เทวะ?

บรรยากาศในหอบรรยายดูวุ่นวายมากฉากนั้นควบคุมไม่ได้เล็กน้อย

"เงียบ!"

จินมู่เจี๋ยพูดและเปิดใช้งาน"คำแนะนำอันล้ำค่า" ของนาง

ครู่ต่อมา ห้องโถงมีสีทองเต็มห้องบรรยายทั้งหมดแสงไฟทำให้นักเรียนพูดไม่ได้ในทันที

รัศมีของมหาคุรุนี้จะทำให้คำพูดของมหาคุรุเปี่ยมไปด้วยอิทธิพลอย่างยิ่ง

ครูสามัญจะใช้สิ่งนี้เพื่อส่งเสริมนักเรียนของพวกเขาแต่ในระดับของจินมู่เจี๋ย เพียงแค่คำหรือการกระทำเพียงคำเดียวจากนางแม้ว่านางกำลัง 'ด่าทอ' พวกเขา ก็ได้รับผลกระทบที่เกิดจาก'คำแนะนำที่ประเมินค่าไม่ได้' อย่างท่วมท้น

ซุนม่อตกใจมากเขาได้สัมผัสกับหนึ่งในประกายของแสงเช่นกัน เมื่อเขาต้องการจะพูดปากของเขาก็ขยับแต่ไม่มีเสียงใดเล็ดลอดออกมา ในใจของเขา คำว่า 'ความเงียบ' ปรากฏขึ้นซ้ำแล้วซ้ำเล่า

“น่าประทับใจมาก!”

ซุนม่อชื่นชมอย่างเงียบๆนี่คือจุดแข็งของมหาคุรุ 3 ดาว

“ฟ่านติงเจ้าเคยไปซ่องมาก่อนหรือเปล่า”

จินมู่เจี๋ยถาม

ตง!

ฟ่านติงคุกเข่าลงก่อนจะตอบ

นี่คือจินมู่เจี๋ยที่ถามเขาเมื่อเขาเห็นเสื้อคลุมสีขาวพระจันทร์ของนางและด้ายสีทองสามเส้นที่คอเสื้อของนางเขาก็ไม่กล้าที่จะโกหก

ถ้าเขาโกหกมหาคุรุบาปของเขาก็จะยิ่งมากขึ้น

"พูด!"

ไม่มีใครไม่มั่นใจในคุณสมบัติของจินมู่เจี๋ยเมื่อนางทำหน้าที่เป็นตุลาการ

“ครับ…ครับ!”

ฟ่านติงก้มศีรษะลงและพูดเบาๆอย่างไรก็ตามหอบรรยายใหญ่แค่ไหน? ทุกคนได้ยินคำพูดของเขา

เนื่องจากผลของ 'คำแนะนำที่ประเมินค่าไม่ได้' ทุกคนจึงพูดไม่ได้แต่การแสดงออกของพวกเขาช่างน่าทึ่ง โดยเฉพาะอย่างยิ่งสำหรับครูพวกเขาทั้งหมดกำลังมองไปที่เฝิงเจ๋อเหวิน

“ฟ่านติง!’

เฟิงเจ๋อเหวินคำรามเขาโกรธมากจนแทบจะกระอักเลือดออกมา

เนื่องจากเขาเป็นมหาคุรุเขาจึงต่อต้าน"คำแนะนำอันล้ำค่า" ของจินมู่เจี๋ยผลกระทบจะไม่มากเกินไปกับเขา

ในขณะนี้ เฝิงเจ๋อเหวินโกรธและผิดหวัง(ฉลาดกว่านี้หน่อยไม่ได้หรือ ด้วยความสามารถของเจ้า เจ้าสามารถเลือกผู้หญิงคนใดก็ได้ที่เจ้าต้องการเป็นแฟนทำไมเจ้าถึงต้องไปซ่อง?)

เจียงหย่งเหนียนอดไม่ได้ที่จะส่ายหัวเมื่อมองไปที่เฝิงเจ๋อเหวิน

ทำไมผู้ชายถึงไปซ่อง?เพราะที่นั่นมีสุขอย่างคาดไม่ถึง

สิ่งล่อใจอย่างสตรีเป็นหลุมฝังศพของวีรบุรุษเสมอมันง่ายเกินไปที่จะฝังชายหนุ่มได้

“อาจารย์ ข้าผิด!ข้าผิดไปแล้ว!”

ฟ่านติงร้องไห้เขาเริ่มหมอบกับพื้นเพราะเขาไม่ต้องการถูกไล่ออก

คำสั่งห้ามมิให้นักเรียนไปซ่องโสเภณีเป็นสิ่งที่โรงเรียนกำหนด

หากพบว่ามีผู้ฝ่าฝืนคำสั่งต้องห้ามพวกเขาจะถูกไล่ออก

“ฟ่านติง เจ้าลงไปได้โรงเรียนจะประกาศการลงโทษของเจ้าในวันพรุ่งนี้”

จินมู่เจี๋ยไม่ได้ถามอะไรเขาอีกแล้วนางไม่สนใจเกี่ยวกับชื่อเสียงของเฝิงเจ๋อเหวิน และฟ่านติง แต่นางสนใจเกี่ยวกับชื่อเสียงของสถาบันจงโจว

นักศึกษาติดเชื้อกามโรคจากการไปซ่องนางโลมหากเรื่องนี้แพร่สะพัดออกไป ชื่อเสียงของสถาบันก็จะได้รับผลกระทบอย่างแน่นอน

"เจ้า…"

เฟิงเจ๋อเหวินไม่รู้จะพูดอะไรในฐานะมหาคุรุ สติปัญญาของเขาไม่ได้เลวร้ายเกินไป โจวซานอี้ไม่จำเป็นต้องโกหกเช่นกันดังนั้น นักเรียนที่เขาตั้งความหวังไว้อย่างสูงจึงได้ทำเรื่องดังกล่าวจนทำให้เขารู้สึกผิดหวังอย่างยิ่ง

“อาจารย์ ข้าไม่อยากถูกไล่ออก!”

ฟ่านติงตื่นตระหนกถ้าเขาถูกไล่ออก นั่นจะเป็นรอยด่างดำในประวัติของเขาเขาจะถูกปฏิเสธอย่างแน่นอนถ้าเขาต้องการเข้าร่วมโรงเรียนอื่น อย่างน้อยที่สุด เขาต้องมีใบรับรองที่บอกว่าเขาลาออกจากสถาบันจงโจวเนื่องจากเจ็บป่วยเพื่อให้แน่ใจว่าอนาคตของเขาจะไม่ถูกทำลาย

“ข้าขอร้องอ้อนวอนใช่ โปรดช่วยข้าอ้อนวอนขอผ่อนผัน!”

ฟ่านติง เหลือบมองเพื่อนนักเรียนข้างเขา

หวด!

นักเรียนข้างๆเขาถอยกลับทันทีพวกเขาไม่ใช่คนโง่ ฟ่านติง เป็นคนที่ติดเชื้อกามโรค

โดยเฉพาะอย่างยิ่งสำหรับนักเรียนหญิงข้างฟ่านติงตอนนี้ใบหน้าของนางเต็มไปด้วยความหวาดกลัว นางตัวสั่นและไม่สามารถพูดอะไรได้

ตราบใดที่เจ้าไม่มีความสัมพันธ์ใกล้ชิดกับฟ่านติงเจ้าจะไม่ติดเชื้อ”

ซุนม่อปลอบใจ

“ข้าไม่ได้!ข้าไม่ได้!”

นักเรียนหญิงรีบชี้แจง

ฟ่านติงโกรธมากจนใบหน้าของเขากลายเป็นสีเขียว

“รองอาจารย์ใหญ่จาง ท่านมีคำแนะนำอะไรบ้างไหม?”

อันซินฮุ่ยถาม

“ฮึ่ม...เจ้าถูกไล่ออก”

เมื่อเทียบกับจินมู่เจี๋ยที่มีไหวพริบจางฮั่นฟูนั้นโหดเหี้ยมกว่ามาก การเก็บขยะแบบนี้ไว้จะมีประโยชน์อะไร? นอกจากนี้ ด้วยความจริงที่ว่าเขาเป็นกามโรคไม่มีทางที่เขาจะปล่อยให้นักเรียนคนนั้นอยู่ในโรงเรียนอีกต่อไป

ฟ่านติงยังคงต้องการที่จะต่อสู้ดิ้นรนแต่เขาถูกเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยลากออกไปทันที

“อาจารย์ ช่วยด้วย!”

ฟ่านติงกรีดร้องอย่างเจ็บปวดจากทางเดินทำให้หลายคนเงยหน้ามอง

เฝิงเจ๋อเหวินข่มความโกรธและกลับไปนั่งที่ของเขาเขาบอกตัวเองว่าเขาต้องไม่ไปตอนนี้ เขาต้องหาข้อบกพร่องของซุนม่อและโจมตีเขาอย่างหนักถ้าไม่เช่นนั้นเขาจะระบายความโกรธของเขาได้อย่างไร?

“ลูกศิษย์ของอาจารย์เฝิงช่างเปิดหูเปิดตาเสียนี่กระไร!”

ซุนม่อเยาะเย้ย

“ชายผู้นี้ไม่มีความคิดที่จะทำอะไรง่ายๆเลยจริงๆ เพราะสถานการณ์อยู่ในความควบคุมของเขา!”

เจียงหย่งเหนียนมีความสุขเขาเหลือบมองเฝิงเจ๋อเหวิน แม้ว่าเฝิงเจ๋อเหวินกำลังจะระเบิดด้วยความโกรธเขาก็ไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากต้องอดทนกับสิ่งนี้ ไม่มีวิธีแก้ปัญหา ใครบอกให้เขามั่นใจขนาดนั้นแล้วบอกว่าลูกศิษย์ไม่มีปัญหา? ไม่มีทางที่เขาจะพลิกสถานการณ์ได้และตอนนี้ใบหน้าของเขาถูกตีอย่างหนัก

“ซุนม่ออย่าไปพูดเรื่องแบบนี้อีกต่อไป เริ่มการบรรยายของเจ้าต่อไป”

จางฮั่นฟูพูดช่วยเฝิงเจ๋อเหวินเปลี่ยนหัวข้อ

“อาจารย์สุดยอดมาก!”

ลู่จื่อรั่วรู้สึกตื่นเต้นอย่างมาก

ติง!

คะแนนความประทับใจจากลู่จื่อรั่ว+15

การเชื่อมต่อสัมพันธ์ลู่จื่อรั่ว: มิตรภาพ (298/1,000)

“ข้าพูดไปแล้วก่อนหน้านี้เนื่องจากอาจารย์ซุนกล้าที่จะพูด เขามีความมั่นใจอย่างแน่นอน”

หลี่จื่อฉีรู้สึกพึงพอใจ

ติง!

คะแนนความประทับใจจากหลี่จื่อฉี+10

การเชื่อมต่อสัมพันธ์กับหลี่จื่อฉี: เป็นมิตร (156/1,000)

“ยอดเยี่ยมเกิดอะไรขึ้นกับมือของเขา? เขารู้สถานการณ์ของฟ่านติงได้อย่างไรเพียงแค่สัมผัสเขาเพียงชั่วครู่หนึ่ง”

โจวชี่รู้สึกประหลาดใจ

ติง!

คะแนนความประทับใจจากโจวชี่ +5

การเชื่อมต่อสัมพันธ์กับโจวชี่:เป็นกลาง (56/100)

“มือของเขาคือหัตถ์เทวะเขาสามารถทำอะไรก็ได้!”

ชีเซิ่งเจี่ยถอนหายใจชื่นชม

ติง!

คะแนนความประทับใจจากชีเซิ่งเจี่ย+20

การเชื่อมต่อสัมพันธ์กับชีเซิ่งเจี่ย:มิตรภาพ (478/1,000)

การแจ้งเตือนของระบบดังขึ้นทีละคนทำลายแนวความคิดของซุนม่อ

“ระบบในอนาคตเจ้าห้ามส่งการแจ้งเตือนแบบนี้บ่อยๆ ได้ไหม?”

ซุนม่อลูบหูของเขาในอนาคตจะมีหลายครั้งที่เขาต้องสอนในชั้นเรียนหากการแจ้งเตือนของระบบดังขึ้นเรื่อยๆ เขาจะตั้งสมาธิได้อย่างไร?

“การเก็บคะแนนความประทับใจคือความสุขและเป็นกำลังใจแบบหนึ่ง”

ระบบอธิบาย

“ข้าเข้าใจแต่มันเสียงดังเกินไป!”

ซุนม่อยังคงยืนกราน

“เอาล่ะข้าจะประกาศพิเศษก็ต่อเมื่อมีคะแนนความประทับใจที่สำคัญเท่านั้น ที่ไม่สำคัญนักข้าจะแยกรายละเอียดไปประกาศต่างหาก”

ระบบฯ ยอมประนีประนอม

“นั่นเป็นวิธีที่ถูกต้องการไม่ขัดต่อเจตจำนงของร่างสถิตคือเครื่องหมายของระบบที่ดี!”

ซุนม่อกลับไปที่แท่นบรรยายและเหลือบมองฝูงชน

“ต่อไปส่วนคำถามจะดำเนินต่อไป สำหรับผู้ที่มีคำถามโปรดยกมือขึ้น”

นักเรียนทุกคนชูมือสลอนการตอบสนองนั้นคลั่งไคล้มากขึ้นเมื่อเทียบกับก่อนหน้านี้

อาจารย์ต่างกระซิบกันในขณะที่มองดูมือของซุนม่อเป็นครั้งคราวหัตถ์จับมังกรโบราณที่เขาครอบครองนั้นทรงพลังจริงๆ เหรอ?

หลังจากจบบทเรียนพวกเขาตัดสินใจไปที่ห้องสมุดและตรวจดูว่าเป็นวิชาฝึกปรือประเภทใด

"น่าสนใจ!'

ความสนใจของจินมู่เจี๋ยในซุนม่อเพิ่มมากขึ้น นางอดไม่ได้ที่จะนึกถึงช่วงเวลาที่เขานวดนาง มันให้ความสบายอย่างแท้จริง

โจวหย่งยกมือขึ้นและจ้องไปที่ซุนม่ออารมณ์ไม่พอใจก็พุ่งทะลักออกมาราวกับกระแสน้ำที่อยากจะกลืนกินเขาไปทั้งตัว

(คนพวกนี้คือขยะอะไร?)

นอกจากความจริงที่ว่าไม่มีแม้แต่คนเดียวที่สามารถสร้างความลำบากให้ซุนม่อนักเรียนที่ถามคำถามจริงๆแล้วอนุญาตให้ซุนม่อแสดงทักษะของเขาและเพิ่มชื่อเสียงของเขาหากยังเป็นเช่นนี้ต่อไป การบรรยายทั่วไปครั้งแรกของซุนม่อจะจบลงอย่างสมบูรณ์

(ไม่มีทางมันต้องไม่เกิดขึ้นแน่นอน)

(ข้าโจวหย่งที่เล่นกับคนอื่นมาตลอดในเมื่อเจ้าทำให้ข้าขุ่นเคือง ไม่ต้องคิดเรื่องสนุกๆ เลย)

โจวหย่งไม่ลืมฉากที่เขาถูกซุนม่อดุอย่างรุนแรง ดังนั้นเขาจึงยิ้มออกมาและตะโกนด้วยความชื่นชม

“อาจารย์ การบรรยายของท่านสมบูรณ์แบบเหลือเกินข้าเทิดทูนบูชาท่านอย่างแท้จริง!”

โจวหย่งลุกขึ้นและปรบมืออย่างบ้าคลั่ง

นักเรียนได้รับอิทธิพลและเริ่มปรบมือเช่นกัน

ซุนม่อเหลือบมองโจวหย่งเขารู้ว่าคนๆ นี้ไม่ได้มีเจตนาดีอยู่ในใจ

“ท่านอาจารย์ข้ามีคำถามสองสามข้อที่อยากจะปรึกษาท่าน!”

เมื่อเทียบกับต้วนอู่ก่อนหน้านี้ที่หน้าด้านเกินไปโจวหย่งฉลาดกว่ามาก เขาประจบประแจงซุนม่อก่อนจะตั้งคำถามกระบวนการทั้งหมดเป็นไปอย่างเป็นธรรมชาติมากขึ้น

ท้ายที่สุดไม่ว่าจะเป็นครูคนไหนพวกเขาก็คงไม่รู้สึกดีที่จะปฏิเสธคำถามจากผู้ชื่นชมในสถานการณ์เช่นนี้

"เชิญกล่าว!'

ซุนม่อรู้ว่าโจวหย่งมีเจตนาร้ายแต่เขาไม่กลัว ตราบใดที่โจวหย่งกล้าที่จะมองหาปัญหาเขาจะแจ้งให้โจวหยงรู้ว่าเหตุใดดอกไม้จึงเป็นสีแดง

“เราได้เห็นความงดงามของหัตถ์จับมังกรโบราณของท่านแล้วมันทรงพลังมาก ข้ารู้สึกว่ามันไม่ใช่เรื่องเกินจริงที่จะเรียกมือของท่านว่าเป็นหัตถ์เทวะ”

โจวหย่งหัวเราะ

นักเรียนกระซิบกับตัวเองทุกคนรู้สึกว่าความสามารถของซุนม่อในการทำความคุ้นเคยกับสถานการณ์ของนักเรียนหลังจากสัมผัสกล้ามเนื้อของพวกเขานั้นทรงพลังน่าทึ่งจริงๆ

พวกเขาไม่รู้ว่าคำพูดของโจวหย่งทำให้ซุนม่อเสียเปรียบยิ่งยกซุนม่อสูง ก็ยิ่งเจ็บปวดเมื่อเขาล้มลงครูธรรมดาสามารถจัดการกับชื่อเสียงดังกล่าวได้หรือไม่?

“เราทุกคนรู้ว่าท่านเป็นคู่หมั้นของอาจารย์ใหญ่อันในกรณีนั้น นอกจากหัตถ์เทวะแล้ว ท่านมีจุดที่โดดเด่นอื่นๆ ที่ทำให้อาจารย์อันชื่นชมท่านไหม?”

โจวหย่งกระพริบตาและจ้องซุนม่อด้วยใบหน้าชื่นชมทันใดนั้น เขาก็หัวเราะเยาะในหัวใจ

(หืมข้าให้โอกาสเจ้าแสดงความสามารถของเจ้า ข้าไม่เชื่อว่าเจ้าจะไม่ติดใจ)

ในโรงเรียน อันซินฮุ่ยอาจกล่าวได้ว่าเป็นเทพธิดาของครูชายทุกคนพวกเขาพบว่าซุนม่อเป็นที่ขัดตาเนื่องจากเรื่องนี้ถ้าซุนม่อตกหลุมพรางและเริ่มพูดถึงข้อดีอื่นๆ ของเขาครูผู้ชายคงจะรู้สึกโกรธมากขึ้นไปอีก

ในเวลานั้นถ้าไม่มีใครมาหาซุนม่อเพื่อสร้างปัญหา โจวหย่งจะเปลี่ยนนามสกุลเป็นซุน

ในห้องบรรยายนักเรียนเกิดความโกลาหลเมื่อได้ยินเรื่องนี้

"อะไร? อาจารย์ซุนเป็นคู่หมั้นของอาจารย์ใหญ่อันเหรอ?”

“นี่…ดูเหมือนว่าเขาไม่คู่ควรสักหน่อยเหรอ?”

“อาจารย์ใหญ่อัน ชอบความดีอะไรในตัวเขา”

อย่าว่าแต่พวกรุ่นพี่แม้แต่นักเรียนใหม่ก็รู้ถึงภูมิหลังที่น่าสะพรึงกลัวของอันซินฮุ่ยทันทีที่พวกเขาได้ยินว่าซุนม่อเป็นคู่หมั้นของนาง ทุกคนก็รู้สึกตกใจอย่างมาก

“โจวหย่งนี้เจ้าเล่ห์จริงๆ!”

ริมฝีปากของเจียงหย่งเหนียนกระตุกแม้ว่าโจวหย่งจะดูเหมือนกำลังสรรเสริญซุนม่อแต่ก็มีเข็มซ่อนอยู่ระหว่างไหมขัดฟันแห่งคำพูดของเขาไม่มีใครรู้ว่าซุนม่อจะจัดการกับเรื่องนี้อย่างไร

หากเขาไม่สามารถให้คำตอบที่ถูกต้องได้ซุนม่อก็จะกลายเป็นศัตรูตัวฉกาจของครูชายทุกคนในโรงเรียน

0 0 โหวต
Article Rating
0 Comments
Inline Feedbacks
ดูความคิดเห็นทั้งหมด