ตอนที่ 389

ตอนที่ 389

การตายของกอริลล่ายักษ์ ไม่ได้หมายความว่าอันตรายรอบด้านจะหายไป

ต้องรู้ว่าสิ่งลึกลับที่สามารถล้มกอริลล่ายักษ์เมื่อสักครู่ยังไม่ถูกค้นพบ

ถ้าลู่ไห่เผิงส่งคนไปผ่าเอาคริสตัลพลังงานของกอริลล่ายักษ์เป็นไปได้มากว่าสิ่งมีชีวิตที่จ้องกอริลล่ายักษ์อยู่จะถือว่าพวกเขาเป็นศัตรูและจะกลายเป็นเหยื่อของมัน

“เข้าใจแล้วครับบอส” ลู่ไห่เผิงพยักหน้าตอบ

แม้ว่ากอริลล่ายักษ์จะตายแต่อาจมีซอมบี้ตัวอื่นปรากฏขึ้น เมื่อมีกระสุนอยู่ในมือ จะปลอดภัยกว่า

เย่ชิงซวนไม่รู้อะไรเลยเกี่ยวกับสิ่งรอบตัว

หลังจากเข้าสู่สถานะลึกลับของพลังจิต เธอก็เปลี่ยนมุมมองของเธอ

มุมมองในโหมดลูกบอลแสง

แม้ว่าตอนนี้เธอจะจับซอมบี้ได้สองตัวแล้ว แต่ก็ไม่ส่งผลต่อการครอบครองลูกบอลแห่งแสงของเธอ

เธอผูกติดอยู่กับลูกบอลแห่งแสงและเริ่มควบคุมลูกบอลแห่งแสง เคลื่อนที่ไปในทิศทางของกอริลล่ายักษ์

มุมมองของลูกบอลแสงเป็นมุมมองขาวดำ แต่ในมุมมองขาวดำเย่ชิงซวนพบว่าเขาหลิวหมิงอวี่และซอมบี้สองตัวที่เขาควบคุมมีลูกบอลแสงขนาดใหญ่

ทั้งหมดอยู่ที่ด้านหลังศีรษะ

เท่าที่เธอมองเห็น เธอสามารถเห็นพลังวิญญาณในตัวทุกคน

เย่ชิงซวนคุ้นเคยกับคุณลักษณะนี้แล้ว

เป็นเพียงว่าเธอไม่คาดคิดว่าครั้งสุดท้ายที่พลังจิตของหลิวหมิงอวี่ดูเหมือนจะไม่แข็งแกร่ง ทำไมไม่เห็นมันในสองสามวันมานี้ พลังจิตของหลิวหมิงอวี่ดูเหมือนจะเพิ่มขึ้นเกือบสองเท่า

เธอดูบอลพลังจิตของหลิวหมิงอวี่แล้วดูบอลพลังจิตของเธอองเย่ชิงซวนรู้สึกท้อแท้ทันที ช่องว่างนี้ไม่ใหญ่เกินไปเหรอ?

ขอบเขตของพลังวิญญาณบนร่างกายของเธอใหญ่เท่าไข่นกกระทาเท่านั้น และแสงยังคงสลัวมาก ในขณะที่ขอบเขตของพลังวิญญาณของหลิวหมิงอวี่นั้นมีขนาดเท่าไข่เป็ด และความสว่างของแสงนั้นสูงกว่ามาก

ซึ่งหมายความว่าพลังจิตของหลิวหมิงอวี่นั้นแข็งแกร่งกว่าตัวเธอเองมาก

แปลกจัง นึกไม่ถึงว่าพลังจิตของพี่อวี่จะแข็งแกร่งขนาดนี้

ถ้าฉันมีพลังจิตแบบนี้ด้วย ฉันจะควบคุมซอมบี้มากกว่านี้ได้ไหม?

โอ้ ตอนนี้ไม่ใช่เวลามาคิดเรื่องนี้ แต่ให้มองหาศัตรูข้างนอก

เย่ชิงซวนสลัดความคิดของเธออย่างรวดเร็วและควบคุมลูกบอลแห่งแสงเพื่อเดินออกไปข้างนอก

ลู่ไห่เผิงขอให้ทุกคนโจมตีกอริลล่ายักษ์และเย่ชิงซวนสามารถมองเห็นได้ชัดเจนจากด้านข้าง

พลังของกระสุนเจาะเกราะไม่ได้เป็นภัยคุกคามต่อเย่ชิงซวนในสภาพจิตใจ

เธอเพิกเฉยต่อการระดมยิงของกระสุนเจาะเกราะอย่างต่อเนื่อง เธอมองเห็นพลังทางจิตของกอริลล่ายักษ์

เดิมทีคิดว่าร่างกายที่ใหญ่โตของกอริลล่ายักษ์จะมีขอบเขตของพลังจิตที่กว้างใหญ่เช่นกัน

อย่างไรก็ตาม เธอพบว่านี่ไม่ใช่กรณีที่ต้องสนใจ

ร่างที่ใหญ่โตของกอริลล่ายักษ์ ลูกบอลแสงแห่งพลังจิตที่อยู่ด้านหลังศีรษะของมัน ไม่ใหญ่กว่าซอมบี้ที่เธอควบคุมมากนัก แค่เป็นวงกลม

ลูกบอลพลังจิตของเย่ชิงหลงและเย่ชิงเหยียนมีขนาดเท่าไข่ไก่ ในขณะที่ลูกบอลพลังจิตของกอริลล่ายักษ์มีขนาดเท่าไข่เป็ด ซึ่งมีขนาดเท่ากับลูกบอลพลังจิตของหลิวหมิงอวี่

นอกจากนี้ยังอธิบายจากด้านข้างว่าความแข็งแกร่งทางจิตใจไม่มีส่วนเกี่ยวข้องกับขนาดของร่างกาย

ในสายตาของเย่ชิงซวนลูกบอลแสงของพลังจิตของกอริลล่ายักษ์เริ่มมืดลงและสว่างขึ้น ราวกับว่ามันกำลังจะดับลงได้ทุกเมื่อ

เย่ชิงซวนมุ่งเน้นไปที่สภาพแวดล้อมโดยรอบ เธอจำเป็นต้องช่วยหลิวหมิงอวี่ค้นหาศัตรูที่ซ่อนอยู่

ไม่มีซ้าย ไม่มีขวา ไม่มีหน้า ไม่มีหลัง

เป็นไปไม่ได้ที่จะพบการดำรงอยู่ของอีกฝ่ายแม้ว่าจะมีพลังจิตก็ตาม?

เย่ชิงซวนมองไปรอบๆ อีกครั้ง พยายามหาว่าศัตรูอยู่ที่ไหน

อย่างไรก็ตาม นอกจากกอริลล่ายักษ์แล้ว ไม่พบสิ่งใดเป็นพิเศษ

มันอาจจะไม่อยู่ที่นี่อีกต่อไป มันซ่อนตัวอยู่ในอาคารหลังหนึ่งหรือเปล่า?

แม้ว่ามันจะเป็นสถานะของพลังจิต แต่ถ้าฝ่ายตรงข้ามซ่อนตัวอยู่ในอาคาร เธอมองไม่เห็นมันเช่นกัน

หลังจากค้นหาตำแหน่งของกอริลล่ายักษ์อยู่พักหนึ่งเธอก็ไม่พบสิ่งที่น่าสงสัย ดูเหมือนว่ากอริลล่ายักษ์จะถูกพลังที่มองไม่เห็นล้มลงจริงๆ

เป็นความช่วยเหลือของพระเจ้าจริงหรือ?

เย่ชิงซวนส่ายหัวของเธอ โยนความคิดไร้สาระนี้ออกจากหัวของเธอ

ฉันคงพลาดอะไรไป

ซ้ายดู

ขวา มองแล้ว

ด้านหน้าดู

มองไปข้างหลัง

เย่ชิงซวนเงยหน้าขึ้นและมองขึ้น ในขณะนั้นเย่ชิงซวนดูเหมือนจะเห็นดวงอาทิตย์ที่พร่างพราว

นั่นคืออะไร?

ลูกบอลพลังจิตขนาดเท่าลูกฟุตบอลลอยอยู่บนท้องฟ้า เปล่งแสงพร่างพราว ราวกับจะทำให้เย่ชิงซวนตาพร่า

นี่คือศัตรูของกอริลล่ายักษ์?

ทันทีที่เย่ชิงซวนเงยหน้าขึ้น เธอรู้สึกว่าอีกฝ่ายดูเหมือนจะค้นพบตัวเองแล้ว

ทันใดนั้น เธอรู้สึกถึงพลังอันทรงพลังที่กดลงมาจากบนลงล่าง ซึ่งทำให้เธออึดอัดอย่างมาก

เธอพยายามอย่างเต็มที่เพื่อดูว่ามีอะไรอยู่บนท้องฟ้า แต่แสงของลูกบอลพลังจิตนั้นสว่างจ้าจนเธอไม่สามารถลืมตาและมองตรงไป

ทันใดนั้นเย่ชิงซวนรู้สึกถึงแรงกดดันที่เขาได้รับมากขึ้นเรื่อย ๆ ราวกับว่ามีบางสิ่งหนัก ๆ อยู่บนหัวของเธอกดทับเธอ

เธอรู้สึกว่าหายใจลำบาก นี่เป็นปรากฏการณ์ที่ไม่เคยเกิดขึ้นมาก่อน

เธอเคยติดอยู่กับลูกบอลแห่งแสง และสามารถมองเห็นโลกจากมุมมองขาวดำเท่านั้น ไม่มีรสชาติหรือสัมผัสใด ๆ แต่คราวนี้เธอรู้สึกถึงแรงกดดันจากท้องฟ้า

แรงกดดันที่ส่งผลโดยตรงต่อระดับจิตวิญญาณ

เพื่อบรรเทาความรู้สึกหดหู่นี้เย่ชิงซวนพยายามจำลองมือของเธอด้วยพลังจิต และไปที่นั่นซึ่งดูเหมือนจะได้ผล หลังจากทำเช่นนี้ เธอรู้สึกว่าการหายใจของเธอดูเหมือนจะราบรื่นขึ้นเล็กน้อย .

ทุกสิ่งที่สภาพจิตใจของเย่ชิงซวนได้รับก็โอนไปยังเนื้อหนังอย่างสมบูรณ์เช่นกัน

เมื่อเย่ชิงซวนอยู่ภายใต้ความกดดันทางจิตใจที่อธิบายไม่ได้ ร่างนั่งเดิมของเย่ชิงซวนก็อ้าปากค้างทันที

หลิวหมิงอวี่ผู้ซึ่งปกป้องเธอ ได้เห็นสถานะของเย่ชิงซวนเป็นครั้งแรก เขาอุ้มร่างของเย่ชิงซวนตบหน้าเย่ชิงซวนเบา ๆ แล้วกระซิบว่า “เกิดอะไรขึ้น เย่ชิงซวนตื่นได้แล้ว”

พลังจิตของเย่ชิงซวนอยู่ภายนอกทั้งหมด ซึ่งเทียบเท่ากับวิญญาณที่ออกจากร่างกายของเธอ ความแข็งแกร่งของหลิวหมิงอวี่ไม่สามารถปลุกเย่ชิงซวนได้เลย

หลิวหมิงอวี่ตะโกนอีกครั้งหลายครั้ง แต่เย่ชิงซวนไม่ตอบสนองหลิวหมิงอวี่รู้สึกกังวลเล็กน้อย เธอคงไม่ตกอยู่ในอันตรายจริงๆใช่ไหม?

“ตื่นสิ” หลิวหมิงอวี่รู้ว่าเย่ชิงซวนจะออกจากร่างของเธอในรูปแบบอื่น เมื่อซอมบี้ถูกจับครั้งสุดท้าย เธอยังสามารถตัดสินการเคลื่อนไหวของเย่ชิงซวนตามการเคลื่อนไหวของซอมบี้ ตอนนี้สภาพแวดล้อมโดยรอบ โดยพื้นฐานแล้ว มันเป็นไปไม่ได้ที่จะบอกว่าเย่ชิงซวนไปที่ไหน ส่วนใหญ่แล้วน่าจะอยู่ใกล้ๆร่างของกอริลล่ายักษ์

หลังจากนั้นไม่นาน การหายใจของเย่ชิงซวนก็กลับมาเป็นปกติ และหัวใจที่แขวนอยู่ของหลิวหมิงอวี่ก็ปล่อยวางลงเช่นกัน

เย่ชิงซวนซึ่งอยู่ในสภาพจิตใจได้ปิดกั้นการบีบบังคับทางจิตใจของคู่ต่อสู้ทันที และรู้สึกว่ามือของเธอว่างเปล่าทันที และการบีบบังคับทางจิตใจที่ถูกกดขี่อย่างมากก็หายไป

เงยหน้าขึ้นอีกครั้ง ขอบเขตพลังจิตขนาดใหญ่ได้หายไปอย่างไร้ร่องรอยในขณะนี้