ภายใต้สถานการณ์ปกติบุคคลจะพยายามรักษาความสัมพันธ์อันดีกับเลขานุการอาจารย์ใหญ่หญิงเนื่องจากจะช่วยพัฒนาอาชีพของตน อย่างไรก็ตามโจวหลินแสดงท่าทางเย็นชาจนซุนม่อไม่ต้องการถูกตำหนิอย่างเย็นชาหลังจากแสดงความรู้สึกอบอุ่น

แน่นอนว่าซุนม่อไม่สนใจที่จะรักษาความสัมพันธ์ที่ดีกับอันซินฮุ่ยเช่นกันเขาพึ่งพาความสามารถของเขาในการหาเลี้ยงชีพ อืม ตามรูปลักษณ์ของเขามันเป็นไปได้ที่จะหาเลี้ยงชีพด้วยรูปลักษณ์ของเขาเช่นกัน

ทั้งสองคนไม่พูดอะไรสักคำระหว่างทางบรรยากาศอึมครึมไม่สลายไป

โจวหลินไม่พอใจซุนม่ออย่างเห็นได้ชัดเนื่องจากสถานะของเขาในฐานะคู่หมั้นของ อันซินฮุ่ย

โจวหลินเป็นรุ่นน้องของอันซินฮุ่ยและนางเทิดทูนบูชาอันซินฮุ่ยมาก ในสายตาของโจวหลินผู้ชายที่น่ากลัวทุกคนในโลกนี้ไม่เหมาะที่จะอยู่กับคุณหนูใหญ่ผู้สมบูรณ์แบบ

สำหรับซุนม่อโจวหลินมีอคติต่อเขาเป็นธรรมดาโดยไม่มีข้อเท็จจริงว่าเขาเป็นคนอย่างไรดังนั้นนางจึงไม่ต้องการทราบข้อมูลเพิ่มเติมเกี่ยวกับเขา นางเพียงหวังว่าซุนม่อจะยกเลิกการหมั้นหมายอย่างรวดเร็วและออกไปจากโรงเรียน

ซุนม่อจ้องไปที่โจวหลินซึ่งอยู่ข้างหน้าเขาระยะห้าเมตรและเปิดใช้งานเนตรทิพย์ของเขา

โจวหลิน เลขานุการอายุ 21 ปี ขอบเขตจุดอัคคีผลาญโลหิต

ความแข็งแกร่ง : 22 แม้ว่าจะไม่ได้ยอดเยี่ยมแต่ก็เพียงพอแล้วที่จะตีหัวผู้ชายจนระเบิด

สติปัญญา : 25ความสามารถในการเรียนรู้ของนางดีมาก และความรู้เชิงทฤษฎีของนางนั้นแน่น นางมีความจำที่พัฒนาแล้วและเป็นสื่อที่ยอดเยี่ยมในการเป็นผู้ช่วย

ความว่องไว : 27 งานธุรการคือจุดแข็งพิเศษของนาง

ความอดทน : 26 นางเคยทำงานเป็นเวลาห้าวันติดต่อกันโดยไม่หยุดพัก

ปณิธาน : 28 นางเป็นคนหัวแข็งและเอาแต่ใจตัวเอง เมื่อนางตั้งใจกับสิ่งใดสิ่งหนึ่งแล้วนางจะมั่นคงจนถึงที่สุดและจะไม่เปลี่ยนความคิดเห็นของนางง่ายๆ

…

ค่าศักยภาพที่เป็นไปได้ : สูงกว่าค่าเฉลี่ย

หมายเหตุ : นางมีความรู้สึกแปลกๆต่ออันซินฮุ่ย และมองว่าผู้ชายเป็นศัตรูตัวฉกาจ

ซุนม่อหน้ามุ่ย

ข้อมูลนี้ดีมากยกเว้นปณิธานของนางที่ดูน่ากลัวในแวบแรกเป็นการดีกว่าที่จะไม่แต่งงานกับผู้หญิงแบบนี้มิฉะนั้นจะไม่มีความสงบสุขที่บ้านในอนาคต

เขาอ่านต่อ คุณค่าที่เป็นไปได้ของนางนั้นยอดเยี่ยมแต่สิ่งที่ผิดกับคำพูดนี้คืออะไร?

ซุนม่อมีท่าทีตกตะลึงเขามองไปที่โจวหลินในขณะที่รู้สึกประหลาดใจอย่างยิ่ง ผู้หญิงที่ดูน่ากลัวคนนี้เป็นหญิงรักหญิงหรือเปล่า?ซุนม่อเข้าใจทันทีว่าทำไมโจวหลินถึงเป็นศัตรูกับเขา

(โอ้ บ้าจริงหลังจากวิเคราะห์มานาน นางปฏิบัติกับข้าเหมือนเป็นศัตรูความรักของนางหรือเปล่า?)

ทันใดนั้นโจวหลินก็หันศีรษะกลับมามองที่ซุนม่อ

และเฉกเช่นภาพสะท้อน ซุนม่อก็เบือนหน้าหนี

โจวหลินจ้องไปที่ซุนม่อด้วยความสงสัยและแค่นเสียงโดยรู้ว่าผู้ชายไม่มีอะไรดีนางรู้สึกอึดอัดราวกับชายคนหนึ่งถอดเสื้อผ้าของนางออกและชื่นชมร่างกายที่เปลือยเปล่าของนางความคิดนี้ทำให้นางบิดร่างกายของนางอย่างควบคุมไม่ได้

ซุนม่อต้องชื่นชมเรือนร่างของนางจากด้านหลังน่ารังเกียจจริงๆ!

โจวหลินกัดริมฝีปากของนางและเร่งฝีเท้าของนาง

ตรงกันข้ามซุนม่อชะลอฝีเท้าลงเมื่อเผชิญหน้ากับคนที่มีอาการหวาดระแวง เขารู้ว่าเขาควรอยู่ห่างๆอย่างให้เกียรติดีกว่า และไม่ควรสัมผัสกับพวกเขา มิฉะนั้นการเคลื่อนไหวเล็กน้อยที่ไม่เกี่ยวข้องใดๆ ของเขาอาจกระตุ้นคนผู้นั้นและก่อให้เกิดคดีฆาตกรรมอื้อฉาวหากเป็นเช่นนั้น เขาได้แต่โทษความโชคร้ายของเขาเท่านั้น

พวกเขามาถึงที่ทำการของอาจารย์ใหญ่และบังเอิญเจอกับกู้ซิ่วสวินที่กำลังจากไป

“อาจารย์กู้!”

โจวหลินเป็นฝ่ายทักทายกู้ซิ่วสวินก่อนรอยยิ้มผุดขึ้นบนใบหน้าของนาง

ที่จริงแล้วเมื่อผู้หญิงคนนี้ยิ้มนางก็ถือว่ายังดูดีอยู่ คล้ายกับคุณค่าที่เป็นไปได้ของนางมันสามารถให้คะแนนได้เจ็ดคะแนน ถ้านางถูกจัดให้อยู่ในโรงเรียนมัธยมอันดับหมายเลขสองก็จะมีผู้ชายมากกว่า 10 คนที่พยายามเรียกร้องความสนใจจากนาง แม้ว่านางจะไม่ได้ทำอะไรเพื่อดึงดูดใจพวกเขาก็ตาม

“เลขาฯโจว!”

หลังจากที่ กู้ซิ่วสวินทักทายพวกเขานางโบกมือขณะหันหน้าเข้าหาซุนม่อ

“อาจารย์ซุนพวกเราเป็นเพื่อนร่วมงานกันตั้งแต่นี้ไป โปรดอย่าลืมแนะนำข้าด้วย!”

“อาจารย์กู้ต้องล้อเล่นแล้วหัวหน้าบัณฑิตอย่างเจ้านั่นแหละต้องแนะนำข้า!”

ซุนม่อหัวเราะเบาๆท้ายที่สุด เขาเป็นครูผู้ดูแลมาหกปีแล้วและมีความสามารถในด้านการเข้าสังคม

“ฮะฮะ ข้าคิดว่าอาจารย์ซุนจะสอนแบบเย็นชาเสียอีก”

กู้ซิ่วสวินหยอกเขา

“แล้วอาจารย์กู้เล่า จะเป็นแบบไหน?”

ซุนม่อคิดกับตัวเองว่าเขาจะต้องตื่นตัวแม้ว่ากู้ซิ่วสวินจะยิ้มให้เขาเหมือนดอกไม้ก่อนหน้านี้เขาเคยได้ยินจากเพื่อนสนิทคนหนึ่งว่าถ้าผู้หญิงยิ้มอย่างเฉิดฉายใส่เจ้าทั้งๆที่ไม่ได้รักเจ้า เจ้าก็ควรระมัดระวัง นางคงพยายามหลอกล่อเจ้าให้ติดกับดัก

นี่คือข้อสรุปของเขาหลังจากเข้าร่วมการประชุมหาคู่สิบเจ็ดครั้งจากเว็บไซต์หาคู่ออนไลน์

“คำพูดของอาจารย์ซุนค่อนข้างจริงจังแต่ก็เป็นเรื่องปกติ เจ้าเพิ่งคัดเลือกซวนหยวนพ่อ และหลี่จื่อฉี เป็นเวลาที่ดีที่สุดที่จะภูมิใจในความสำเร็จของเจ้า”

กู้ซิ่วสวินถอนหายใจเผยให้เห็นใบหน้าที่ไม่ยินยอมพร้อมใจของนาง

การสังเกตอย่างเฉียบขาดของซุนม่อตรวจพบว่าโจวหลินซึ่งยืนอยู่ด้านข้างขมวดคิ้วหลังจากได้ยินชื่อทั้งสองนี้จากนั้นนางก็เหลือบมองซุนม่อและความรู้สึกรังเกียจบนใบหน้าของนางก็หายไปในทันที

“โหว.. นางฉลาดแกมโกงขนาดนี้เชียวหรือ?นางพยายามปลุกความไม่พอใจของ โจวหลิน ที่มีต่อข้าหรือไม่? นางจะพูดไม่ดีเกี่ยวกับข้าต่อหน้าอันซินฮุ่ย และสร้างอุปสรรคให้ข้าหรือไม่”

ซุนม่อยังคงยิ้มแต่ได้ทำเครื่องหมายกู้ซิ่วสวินลงในบัญชีของเขาเมื่อมีโอกาส เขาต้องแม่นางมาโซคิสม์(อาการทางจิตของคนที่ชอบถูกทำร้ายแล้วมีความสุข) นี้คนนี้เลียนิ้วเท้าของนางเอง

ถ้าไม่ใช่เพราะประสบการณ์ของเขาซุนม่อคงจะคิดว่ากู้ซิ่วสวินพยายามยกย่องเขา

นี่คือความเป็นไปของการเมืองในสำนักงานหากเจ้าไม่ใส่ใจ เจ้าจะไม่มีทางรู้ว่าเจ้าจะถูกวางแผนต่อต้านเมื่อใด

“ถ้าเจ้ายังมีเรื่องที่จะคุยกันค่อยว่ากันในครั้งต่อไป อาจารย์ใหญ่อันยังคงรออยู่!”

โจวหลินขัดจังหวะ

“งั้นถ้ามีโอกาสมาดื่มชาด้วยกันนะ!”

กู้ซิ่วสวินโบกมือและจากไปทัศนคติของนางยังคงเป็นมิตร

ถ้าเป็นผู้ชายคนอื่นๆพวกเขาอาจคิดว่ากู้ซิ่วสวินสนใจพวกเขา ในทันทีนั้นพวกเขาอาจวางแผนตั้งชื่อลูกแล้ว

ติง!

“มอบหมายภารกิจ: จงเอาชนะกู้ซิ่วสวิน อย่างงดงามในด้านของความสามารถในการสอนภายในหนึ่งปี เจ้าต้องทำจนกว่านางจะยอมรับความพ่ายแพ้ของนางอย่างสุดใจรางวัลของเจ้าจะเป็นหีบสมบัติสีเงิน

“หมายเหตุ: ถ้ากู้ซิ่วสวินประทับใจมากจนนางประจบเอาใจเจ้าระบบจะให้รางวัลเพิ่มเติมเป็นหีบสมบัติลึกลับหนึ่งกล่อง!”

ซุนม่อที่เพิ่งจะเข้าประตูก็ตกตะลึงนี่มันอะไรกันวะเนี่ย?

เขาสามารถเข้าใจภารกิจนี้ได้เพราะมันเป็นระบบมหาคุรุอย่างแท้จริง ในกระบวนการบ่มเพาะมหาคุรุ เป็นเรื่องปกติที่ร่างสถิตจะต้องเอาชนะครูคนอื่นๆอย่างไรก็ตาม คำพูดนั้นเกี่ยวกับอะไร?

"มันเป็นสิ่งที่เป็นไปหากกู้ซิ่วสวินเต็มใจประจบเอาใจเจ้า แสดงว่านางยอมรับความจริงที่ว่าความสามารถในการสอนของเจ้าดีกว่าระบบจะต้องโยนรางวัลเพิ่มเติมเป็นธรรมดา”

ระบบอธิบาย.

“เจ้าเป็นพวกซาดิสต์หรือเปล่า”

ซุนม่อถาม

“ลองเดาดูไหม”

บางครั้งระบบก็มีรสนิยมที่ชั่วร้ายมาก

“ใช่แล้ว เพื่อเป็นกำลังใจเจ้าก็จะมีจุดลงโทษเช่นกัน หากเจ้าล้มเหลว เจ้าต้องเลียเท้าที่มีเหงื่อออกของชายร่างใหญ่ที่สวมรองเท้ากีฬาตลอดทั้งวัน”

“เจ้าจะไร้ยางอายมากกว่านี้ได้ไหม”

ในหัวใจของซุนม่อเขาด่าแม่ของระบบด้วยคำหยาบคาย

“ข้าไม่อยากได้รางวัลใหญ่ขนาดนั้นเจ้าจำบทลงโทษได้หรือเปล่า”

ระบบเงียบและหยุดให้ความบันเทิงกับซุนม่อ

“ซุนม่อ?”

ในสำนักงานเสียงของอันซินฮุ่ยผ่านเข้ามา

ซุนม่อทำได้เพียงระงับความโกรธและเดินเข้าไป

สำนักงานมีขนาดใหญ่แต่ได้รับการตกแต่งอย่างเรียบง่าย นอกจากชั้นหนังสือที่เต็มไปด้วยหนังสือแล้วยังมีตู้โชว์สองแถวอีกด้วย ตู้นั้นเต็มไปด้วยถ้วยรางวัลสำคัญทุกประเภทที่สถาบันจงโจวได้รับตั้งแต่วันก่อตั้งจนถึงปัจจุบันมีทั้งหมด 62 ถ้วยรางวัล

ทั้งหมดนี้ได้รับการคัดเลือกอย่างระมัดระวังมิฉะนั้นจะไม่มีพื้นที่เพียงพอสำหรับแสดงทุกอย่าง

อันที่จริงก่อนที่พวกเขาจะตกต่ำไม่ได้พูดเกินจริงที่จะกล่าวว่า สถาบันจงโจวเต็มไปด้วยความรุ่งโรจน์

เมื่อเห็นว่าซุนม่อจ้องมองไปที่ถ้วยรางวัลเหล่านั้นอันซินฮุ่ยแสดงท่าทีตำหนิ และเยาะเย้ยตนเอง

“สิ่งเหล่านั้นล้วนเป็นอดีตในช่วงยี่สิบปีที่ผ่านมา สถาบันเราไม่ได้รับถ้วยรางวัลที่สำคัญใดๆ เลย”

“จะต้องมีมากขึ้นในอนาคต”

ซุนม่อปลอบโยนนางในวันแรกที่ครูฝึกไปรายงานตัวที่สถาบันพวกเขาทั้งหมดถูกพาไปที่โถงเกียรติยศของสถานศึกษาเพื่อดูห้องโถงเต็มไปด้วยถ้วยรางวัลใบรับรอง และธงรางวัล!

นี่คือเหตุผลว่าทำไมถึงแม้สถาบันจงโจวจะตกชั้นต่ำของโรงเรียนระดับสี่และกำลังจะถูกเพิกถอน แต่นักเรียนจำนวนมากก็ยังมาลงทะเบียนทุกปี

อันซินฮุ่ย ยืนขึ้นและยื่นมือของนาง

“ในฐานะอาจารย์ใหญ่ ข้าหวังว่าเจ้าจะสามารถนำความสามารถของเจ้าไปใช้ให้เกิดประโยชน์ในสถาบันนี้โปรดปลูกฝังนักเรียนชั้นยอดสองสามคนและนำถ้วยรางวัลหนึ่งหรือสองรางวัลกลับมาที่สถาบัน”

“ฮ่าฮ่าฮ่า เจ้าพูดคำเดียวกันกับคนอื่นๆด้วยใช่ไหม?”

ซุนม่อถามขณะหัวเราะ

โจวหลินรู้สึกไม่สบายใจเขาคิดว่าเขาเป็นใคร? เขาสมควรได้รับการดูแลเป็นพิเศษจากอาจารย์ใหญ่อันหรือไม่?

“ใช่ ข้าพูดไปหลายครั้งแล้วในช่วงสามปีที่ผ่านมาแต่ทุกครั้งที่ข้าพูด มันออกมาจากก้นบึ้งของหัวใจข้า”

อันซินฮุ่ยมองตรงเข้าไปในดวงตาของซุนม่อด้วยสายตาที่จริงใจ

เมื่อมองไปที่ผู้หญิงคนนี้ที่มีแก้มบุ๋มซุนม่อก็รู้ว่านางทำงานหนักเกินไป ดังนั้น ซุนม่อจึงจับมือนางแล้วพูดว่า

“ข้าทำงานที่นี่ไม่ใช่เพราะเจ้าหรือสถาบัน หลายคนบอกว่าข้ากำลังเกาะสตรี และข้าแค่ต้องการพิสูจน์ว่าพวกเขาคิดผิด!”

“ซุนม่อ!”

หลังจากได้ยินคำตอบนี้โจวหลินก็เต็มไปด้วยความโกรธและตำหนิเขาทันที

อันซินฮุ่ยยกมือขึ้นเพื่อบอกให้โจวหลินหุบปากสายตาของนางยังคงจับจ้องอยู่ที่ซุนม่อ แต่ไม่มีอารมณ์แปรปรวนในหัวใจภายในของนาง นางรู้สึกได้ถึงความประหลาดใจเพิ่มเติม

เสี่ยวม่อม่อที่ตามหลัของนางในช่วงวัยเด็กได้กลายเป็นลูกผู้ชายเต็มตัวไปแล้วเหรอ?

“ปากกาอยู่ไหน?ข้าจะลงลายมือชื่อ!”

ซุนม่อเคยเห็นจดหมายจ้างงานอย่างเป็นทางการบนโต๊ะทำงานที่มีชื่อของเขาอยู่บนนั้นแล้ว

ทันใดนั้นบรรยากาศก็เงียบลงมีเพียงเสียงปากกาขีดเขียนบนกระดาษเท่านั้นที่ได้ยินในสำนักงาน

แม้ว่าระบบจะประกาศภารกิจภายในหนึ่งปีเขาควรช่วยให้สถาบันจงโจว ประสบความสำเร็จใน 5 อันดับแรกในการแข่งขันในโรงเรียนระดับ4 แต่ซุนม่อไม่สนใจเลย

เหตุผลที่ซุนม่ออยู่ที่นี่ก็เหมือนกับที่เขาอธิบายคือเพื่อพิสูจน์ตัวเอง

ถูกคนอื่นดูหมิ่นเป็นปรปักษ์ต่อผู้อื่น และจากไปด้วยความสิ้นหวัง?

ขออภัยนั่นเป็นไปไม่ได้สำหรับซุนม่อ เขาจะยกกำปั้นและต่อยคู่ต่อสู้อย่างดุเดือดจนฟันหลุดร่วง

ซุนม่อวางแผนที่จะแนะนำนักเรียนระดับแนวหน้าสองสามคนในสถาบันและกลายเป็นมหาคุรุที่น่าเกรงขามและเป็นที่รู้จักมากที่สุด!เขาต้องการปิดปากคนที่น่ารำคาญเหล่านั้นให้หมด

อันซินฮุ่ยมองไปที่ใบหน้าที่หล่อเหลาของซุนม่อเป็นครั้งแรกที่นางขมวดคิ้วเล็กน้อยและนางก็มีรอยยิ้มบนใบหน้าของนาง

นางเต็มไปด้วยความชื่นชมต่อซุนม่อที่มีความคิดเช่นนั้นหากสถานการณ์ของพวกเขาดีขึ้น นางก็จะไม่ลังเลแม้แต่จะแต่งงานกับเขา

“เฮ้อ ท่านปู่ช่างลำบากเสียนี่กระไร!”

อันซินฮุ่ยถอนหายใจด้วยความโศกเศร้ามากมาย!

ติง!

คะแนนความประทับใจจากอันซินฮุ่ย +5

การเชื่อมต่อสัมพันธ์กับอันซินฮุ่ยเป็นกลาง (15/100)

ซุนม่อไม่ได้สังเกตการณ์แสดงออกของอันซินฮุ่ยเพราะในขณะที่เขาเซ็นชื่อในหนังสือจ้างงาน การแจ้งเตือนของระบบก็ดังขึ้น

ติง!

“ยินดีด้วย เจ้าทำภารกิจสำเร็จแล้วภายในครึ่งเดือน เจ้าได้ผุดขึ้นจากผู้ช่วยสอนเพื่อเป็นครูที่เป็นทางการ รางวัลของเจ้าคือหีบสมบัติเงิน!”

0 0 โหวต

Article Rating

0 Comments

Inline Feedbacks

ดูความคิดเห็นทั้งหมด