Ep.431 - สร้างโชคมหาศาล

1/3

Ep.431 - สร้างโชคมหาศาล

ในโลกของธุรกิจ สามารถสรุปได้ใจความสั้นๆ : อุปสงค์และอุปทาน

21 เมืองที่เข้าร่วม ยอมจำนนต่อฝั่งมนุษย์ มีทั้งหมดกี่ตน?

อย่างมากเมืองเมืองหนึ่งมีไม่เกิน 20 ถึง 30 ตน หรือรวมๆแล้ว ประมาณ 600 เท่านั้น

เรียกได้ว่ามีประชากรค่อนข้างน้อย แต่ละตนสวมใส่อุปกรณ์ได้จำกัด อย่างไรก็ตาม พวกเขามีพื้นที่ล่าสัตว์กว้างขวาง บวกกับสมุนทหารอีกนับพัน ทำให้สามารถนำทีมออกไปกวาดล้าง มอนสเตอร์ชั้นยอด สามารถเก็บเกี่ยวอุปกรณ์สีขาวได้อย่างสบายๆ

แต่เก็บพวกมันมา แล้วจะมีประโยชน์อะไร?

ประชากรของพวกเขาน้อย ให้หยิบยื่น มอบแก่พรรคพวกเดียวกันแบบฟรีๆก็ไม่มีใครเอา

อุปกรณ์ส่วนใหญ่ที่ได้มา จึงถูกนำไปย่อยสลายที่แผ่นศิลาย่อยสลายเท่านั้น

ย่อยสลายแล้ว พวกเขาจะได้วัสดุสีขาว 2 3 ชิ้น หินคริสตัลขาวอีกจำนวนหนึ่ง

ซึ่งวัสดุเหล่านี้มักถูกนำไปใช้ในการสร้างสมุนทหารหรือไม่ก็อัพเกรดพวกเขา

เรียกได้ว่าสิ้นเปลืองและน่าเสียดายสุดๆ

นี่ไม่ใช่แค่เรื่องอุปกรณ์เท่านั้น แต่ยังรวมไปถึงหินสกิล ถึงแม้หินสกิลจะเป็นสิ่งล้ำค่า แต่เมื่อดรอปลงซ้ำๆ จนจำนวนสะสมเริ่มเยอะขึ้น สุดท้ายพวกมันก็ไม่มีค่าอีกต่อไป เป็นอุปทานส่วนเกิน

ในทางกลับ วัสดุบางอย่าง อุปกรณ์บางอย่าง หินสกิลบางอย่าง โพชั่นลับบางอย่าง ฯลฯ ในแคว้นเดียวดาย หรือแม้กระทั่งในอาณาจักรมังกรโลกาก็เป็นสิ่งที่หายากมาก ไม่มีทางหาได้

นั่นหมายความว่า มีมรดกบางอย่างที่ชาวพื้นเมือง ไม่สามารถรวบรวมมัน

หากในเวลานี้ ใครสักคนเอาหินสกิลที่พวกเขาต้องการมาวางตรงหน้า ไม่ว่าจะด้วยวิธีใดก็ตาม และต่อให้มีราคาสูงเสียดฟ้า ผลลัพธ์จะเป็นยังไง

พวกเขาก็ต้องกัดฟันซื้อมาน่ะสิ!

นี่ก็เพราะอุปสงค์มากกว่าอุปทาน

ในทางตรงกันข้าม แค่มนุษย์ ประเทศจีนเพียงประเทศเดียว โดยมี 36 เมืองศูนย์กลาง แต่ละเมืองก็มีประชากรหลายสิบล้านคนแล้ว และถ้ารวมกันทั้งประเทศอาจมีมากกว่า 1000 ล้านคน

ตลาดที่มีศักยภาพใหญ่ขนาดนี้ จะหาได้ที่ไหนอีก?

ไม่ใช่มนุษย์ทุกคนที่จะสามารถยึดครองดินแดนเป็นของตัวเองได้

และไม่ใช่ทุกคนที่จะมีสมุนทหาร ออกไปกวาดล้างมอนสเตอร์

จ้าวหมิง และคนอื่นๆได้คำนวณอย่างรอบคอบแล้ว

แม้ราคารับซื้อในปัจจุบันจะค่อนข้างต่ำ แต่สำหรับขุนนางเล็กเหล่านี้ พวกเขาเหมือนสามารถสร้างมูลค่า 2 เท่าและมากพอที่จะล่อลวงใจให้ยอมขายมัน

อุปกรณ์สีขาวยังคงเป็นอุปกรณ์ชั้นดีที่ได้รับความนิยมในตลาดโลกมนุษย์ ยิ่งเป็นของที่มีเลเวล 10 ขึ้นไป นั้นถือว่าเป็นสินค้าคุณภาพสูง

และถ้ามีโบนัสคุณสมบัติดีพอ ก็ไม่ใช่เรื่องแปลกอะไรที่จะขายได้หลายร้อยหินคริสตัลขาว!

การได้นั่งบัลลังก์ของเมืองธารทะเลทรายมีข้อดีมากมายเช่นนี้เอง!

และเนื่องจากโลกจริงกับโลกวิญญาณ ได้หลอมรวมตัวกันอย่างลึกซึ้งมากขึ้น ทำให้ทุกวันนี้ภาษีโลกวิญญาณที่ต้องจ่ายค่อยๆลดลงเรื่อยๆ จึงมากพอแล้วที่จะสร้างกำไรอันน่าทึ่งจากมัน

ขุนนางเล็กยินยอมแลกเปลี่ยนอุปกรณ์ ทรัพยากร และวัสดุของตัวเองอย่างว่าง่าย

มนุษย์ได้ประโยชน์จากอุปกรณ์ของพวกเขา ขณะเดียวกันพวกเขารู้สึกขอบใจมนุษย์ที่ช่วยซื้อสิ่งที่ไม่จำเป็น

และสิ่งที่จิ้งจอกสามยอมขายก็คือ อุปกรณ์สีขาวเลเวล 10 ที่ยังไม่ได้ใช้มากกว่า 500 ชิ้น

วัสดุสีขาวเลเวล 10 ที่ยังไม่ได้ใช้มาก 5000 ชิ้นชิ้น

หินสกิลสีขาวระดับต่ำที่ไม่ได้ใช้มากกว่า 20 ก้อน

ทั้งหมดถูกวางไว้เบื้องหน้าแท่นบูชา

เมื่อเปิดใช้งานค่ายกลเคลื่อนย้าย

วินาทีถัดมา

เสบียงกองใหญ่หายไปอย่างไร้ร่องรอย

พวกมันถูกส่งไปยังเมืองธารทะเลทราย

เจ้าพวกนี้ยังไม่ใช่เสบียงทั้งหมดของเมืองธารกระจ่าง

เพราะไม่มีทางที่จิ้งจอกสามจะยอมแลกเปลี่ยนของทั้งหมดในคราวเดียว เขาเพียงนำบางส่วนออกมาทดสอบก็เท่านั้น

เจียงหนานที่ยืนอยู่ข้างๆพูดว่า " ในเมืองธารทะเลทราย มีพนักงานคอยนับสินค้า หลังจากตรวจสอบ เสร็จเรียบร้อยแล้ว หินคริสตัลจะถูกส่งกลับมา และมั่นใจได้ว่าพวกมันจะไม่ขาดตกบกพร่องแม้แต่ก้อนเดียว"

จิ้งจอกสามเผยสีหน้าตื่นเต้น

หากไอเท็มสามารถแลกเปลี่ยนเป็นหินคริสตัลได้ ต่อไปในอนาคตมันจะช่วยประหยัดเวลาของพวกเขาได้มากขนาดไหน?  สร้างเม็ดเงินได้มากเพียงใด? ที่แน่ๆมันดีกว่านำไปย่อยสลายหรือไม่ก็โยนทิ้งไว้ในคลังอย่างแน่นอน

" เมื่อครู่ท่านทูตกล่าวว่า ถ้ามีไอเทมบางอย่างที่ต้องการ ให้เรียกซื้อจากเมืองธาร ได้ใช่หรือไม่?" จิ้งจอกสาม นึกอะไรบางอย่างออกและรีบพูดว่า "ข้าต้องการหินสกิลขั้น 3 สีเขียวสองก้อน ทั้งคู่เป็นมรดกของผู้ควบคุมผี มีชื่อว่า ‘เทคนิคผนึกลูกปัดผี’ และ ‘เทคนิคระเบิดวิญญาณ’  พอจะมีวิธีหาให้ข้าได้ไหม? "

เจียงหนานกล่าวว่า " แน่นอนไม่มีปัญหา! ฉันจะส่งเรื่องให้กับทางเมืองธารทะเลทราย และจะช่วยคุณหาหินสกิลที่ต้องการโดยเร็วที่สุด ราคาจะสูงมากนะเตรียมใจไว้ให้ดี "

ราคาสูงนับเป็นสิ่งใด?

หากจิ้งจอกสามสามารถสืบทอดมรดกขั้น 3 ของผู้ใช้วิญญาณนี้ได้ ก็เท่ากับว่าเขาได้ สืบทอดมรดกขั้น 3 อย่างที่สองได้อย่างสมบูรณ์

นี่จะช่วยเพิ่มพูนพลังรบได้มาก เป็นอะไรที่น่าทึ่ง!

เพียงแต่ว่าในแคว้นเดียวดาย ดูเหมือนว่าหินสกิลทั้งสองก้อนนี้จะไม่เคยดรอปมาก่อนเลย

ประมาณ 1 ชั่วโมงต่อมา

บนแท่นบูชาในเมืองธารกระจ่าง หินคริสตัลกองใหญ่ปรากฏขึ้น จิ้งจอกสามเผยรอยยิ้มกว้างของความสุข รีบส่งคนไปนับจำนวนหินคริสตัลอย่างรวดเร็ว

อุปกรณ์สีขาว 500 ชิ้น ช่วยให้ได้รับหินคริสตัลขาวประมาณ 5000 ก้อน

วัสดุสีขาวกว่า 5000 ชิ้น สามารถได้รับหินคริสตัลขาวกว่า 4,000 ก้อน

เมื่อรวมกับหินสกิลและของเบ็ดเตล็ดอื่นแล้ว เท่ากับว่าเขาได้หินคริสตัลขาวมามากกว่า 10000 ก้อน!

เมืองธารทะเลทรายยอมซื้อสินค้าจากเมืองธารกระจ่างจริงๆ!

หากทำการแลกเปลี่ยนเช่นนี้อีกสักครั้งหรือสองครั้ง มันจะเป็นมูลค่าเท่ากับค่าเหนื่อยของเมืองธารกระจ่างตลอดทั้งเดือน!

สำหรับจิ้งจอกสามแล้ว ถ้านี่คือความฝันเกรงว่ายามตื่นคงตื่นด้วยรอยยิ้ม

อย่างไรก็ตาม

สิ่งที่ทำให้เขาประหลาดใจยิ่งกว่านั้นก็คือ 2 วันต่อมา เจียงนานมาพบเขาอีกครั้ง

" นี่คือหินสกิล 2 ก้อนที่คุณต้องการ พวกเราหามันเจอแล้ว ราคาก้อนละ 1,000 หินคริสตัลเขียว ว่าอย่างไร ยอมรับราคาได้หรือไม่?"

" อะไรนะ 1000 หินคริสตัลเขียว!?"

ตาของจิ้งจอกขาวแทบถลนออกมา

แม่นี่จะเป็นหินสกิลขั้น 3 แต่มันก็มีคุณภาพแค่สีเขียวเท่านั้น!

หินคริสตัลเขียว 1000 ก้อนสามารถแปลงเป็นหินคริสตัลฟ้าได้ถึง 100 ก้อน

ราคานี้แพงอย่างไม่ต้องสงสัย!

มันสามารถซื้อหินสกิลสีฟ้าขั้น 3 ได้เลย

เจียงหนานกล่าวว่า " ถึงราคาจะแพงไปหน่อย แต่ก็คุ้มค่ากับเงินที่จ่าย หินสกิลทั้งสองก้อนนี้ ไม่อาจหาพบได้ในอาณาจักรมังกรโลกา ถ้าพลาดโอกาสนี้ไป ฉันเกรงว่าคุณคงไม่มีโชคได้เจอมันอีกแล้ว"

จิ้งจอกสามกัดฟัน " ตกลงข้าซื้อ"

เมื่อจ่ายเงิน ทั้งคู่ก็แลกเปลี่ยนกัน หินสกิลตกถึงมือจิ้งจอกสาม

เม็ดเงินมหาศาลทำให้จิ้งจอกสามรู้สึกเจ็บปวดหัวใจ อย่างไรก็ตาม ทันทีที่เห็นหินสกิลอยู่ในมือ อาการซึมเศร้าทั้งหมดของเขาก็หายไป

เงินนับเป็นสิ่งใด?

เมื่อได้หินสกิล 2 ก้อนนี้มาครอง จะหาหินคริสตัลเพิ่มอีกเมื่อไหร่ก็ได้!

หลังจากแลกเปลี่ยนกันหลายครั้ง ในที่สุดจิ้งจอกสามก็ยอมรับเมืองธารทะเลทรายอย่างเต็มเปี่ยม ในเวลาเดียวกันรู้สึกชื่นชมความสามารถของเผ่าพันธุ์มนุษย์

เขาเริ่มตระหนักว่า ตราบใดที่มีเงิน ตราบใดที่ยังมีเมืองธารทะเลทราย ก็สามารถซื้อสิ่งที่ตัวเองต้องการได้ทั้งหมด!

ไม่เว้นกระทั่งหินสกิลสีฟ้า และมรดกขั้น 4 ก็เช่นกัน!

เพียงมีเงินก็สามารถเพิ่มพูนความแข็งแกร่ง!

เพียงมีเงินก็สามารถทำอะไรก็ได้ทุกอย่างตามที่ต้องการ!

แล้วพวกเขาจะหาเงินได้จากทางไหนน่ะหรือ? แน่นอนว่าต้องเป็นการกวาดล้างมอนสเตอร์ในพื้นที่ล่าอย่างบ้าคลั่ง รวบรวมทรัพยากร อุปกรณ์ วัสดุ หรือไอเทมต่างๆที่ดรอปจากพวกมันไปขายให้แก่เมืองธารทะเลทราย

...

ในค่ำคืนหนึ่ง

จิ้งจอกสาม ได้ เรียกสมาชิกเผ่าจิ้งจอกกว่า 20 ตอนมารวมตัวกัน

ผู้ใต้บังคับบัญชาเผ่าจิ้งจอกตอนหนึ่งกล่าวว่า " ท่านขุนนาง ข้าคิดว่าเมืองของพวกเราไม่จำเป็นต้องมีสมุนทหารสายต่อสู้เยอะถึงขนาดนี้อีกต่อไป บางทีเราควรโล๊ะบางส่วนออก แล้วเน้นไปสร้าง ทหารสายรวบรวมวัตถุดิบให้มากขึ้น ส่งพวกมันไปเก็บแร่ วัสดุ และเริ่มเพาะปลูกพืชวิญญาณ"

"ข้าเห็นด้วย เมืองธารกระจ่างได้รับการปกป้องจากท่านขุนนางใหญ่ อีกทั้งพวกเรายังมีสัญญากับขุนนางใหญ่ ถ้าเกิดเรื่องไม่คาดฝันขึ้น เมืองธารทะเลทรายจะออกหน้าปกป้องพวกเราเอง"

" ในดินแดนของพวกเรา มีเหมืองและแหล่งทรัพยากรมากมาย รวมไปถึงสวนพืชวิญญาณขนาดใหญ่ที่ถูกปล่อยทิ้งร้าง ข้าขอเสนอให้เพิ่ม จำนวนทหารฝ่ายผลิต 500 นาย นำไปพัฒนา เมืองและพืชวิญญาณอย่างเต็มที่ และขายพวกมันให้แก่เมืองธารทะเลทราย

" ... "

หลายตนต่างแสดงความคิดเห็น

กระทั่งจิ้งจอกสามก็ยังรู้สึกได้ว่าทหารฝ่ายผลิตของในเมืองมีน้อยเกินไป ขณะที่สวนพืชวิญญาณและเหมืองจำนวนมากยังไม่ได้รับการพัฒนา

สำหรับทหารสายต่อสู้ ในเมื่อไม่ต้องทำสงคราม พวกมันก็มีหน้าที่แค่ช่วยล่ามอนสเตอร์เท่านั้น ไม่จำเป็นต้องมีจำนวนมากมายอะไร หากมองจากมุมที่จะได้กำไร ก็เป็นเรื่องจริงที่สมควรปรับสัดส่วนจริงๆ

จิ้งจอกสามครุ่นคิดเล็กน้อย " ไม่ต้องเร่งรีบ การซื้อขายของเมืองธารทะเลทรายเพิ่งก่อตั้งขึ้น ข้าว่าพวกเราควรใช้เวลาสังเกตการณ์อีกสักพัก"

สมาชิกคนอื่นๆพยักหน้า

พวกเขาเพิ่งได้ลิ้มรสความหอมหวาน

ทรัพยากรใดที่เมืองเล็กไม่ได้ใช้ ทั้งหมดถูกขายให้แก่เมืองธารทะเลทราย

เมืองธารทะเลทรายมีความอยากอาหารมากเป็นพิเศษ สามารถกินได้ไม่อั้น ใช้เวลาไม่ถึงครึ่งวัน ก็มอบเงินกลับมา

ในเวลาเดียวกันเมืองธารทะเลทราย ยังมีสินค้าให้เลือกสรรมากมาย และพวกมันหาได้จากแคว้นเดียวดาย แม้ราคาสูง แต่ก็คุ้มค่า

คาดหวังว่าตลาดซื้อขายนี้จะเปิดตลอดไป เพราะต่างฝ่ายต่างได้รับผลประโยชน์จากมัน

จิ้งจอกสามกล่าวว่า " พวกเราต้องเร่งสะสมทรัพยากรโดยเร็วที่สุด นอกจากนี้พวกเราต้องติดต่อเหล่าผู้เร่ร่อน เพื่อซื้อทรัพยากรจากพวกเขาในราคาต่ำ แล้วนำไปขายให้เมืองธารอีกทอดหนึ่ง!"