ตอนที่9 : เพิ่มความสนใจ
การต่อสู้นั้นดำเนินไปไม่นานแล้วก็จบลงง่ายๆด้วย.
สมาชิกในหน่วยคนอื่นๆก็ยังคงล้อมโกโจไว้อยู่ เพราะเขาไม่ได้อัดรุนแรงนัก.
แต่ถึงแม้พวกเขาจะไม่ได้รับบาดเจ็บเลย, ความภาคภูมิใจของพวกเขาก็ถูกทำลายแทน.
การต่อสู้ครั้งนี้คือความอับอายอย่างที่สุดเท่าที่พวกเขาเคยสู้มา.
โอไมดะ รองหัวหน้าของหน่วยนี้พอเห็นพวกลูกน้องเป็นแบบนั้นจึงก้าวออกมา. แต่ก็ถูกซุยฟงเอามือห้ามไว้แทน.
“หัวหน้าครับ”
“เงียบ”
เธอมองโกโจด้วยสีหน้าจริงจังอยู่ตลอด. เธอไม่รู้ว่าเขาแข็งแกร่งขนาดไหนแต่ก็พอรู้ได้แล้วว่าอยู่ในระดับหัวหน้าชั้นกลางไปถึงสูงแน่นอน.
“ชั้นขอแนะนำตัว, ชั้นคือซุยฟง หัวหน้าหน่วยที่สองและผู้บัญชาการของหน่วยลับ. นายล่ะ?”
น้ำเสียงของเธอเปลี่ยนไป. ถึงซุยฟงจะเกลียดคนแบบคิสุเกะและชายที่อยู่ตรงหน้าเธอ มารยาทการต่อสู้ก็ต้องมาก่อน. นั่นคือเหตุผลที่ถึงแม้เธอจะรู้ชื่อเขาอยู่แล้วก็ตาม เธอก็จะถามไปเพื่อเป็นมารยาทและให้เกียรติผู้ที่แข็งแกร่ง.
โกโจเองก็เป็นผู้ชายที่จะให้เกียรติกับคนที่ให้เกียรติเขาเช่นกัน. เขาไม่จำเป็นต้องทำให้สถานการณ์มันแย่ลง เพราะดูเหมือนหัวหน้าคนนี้ก็ไม่อยากเหมือนกัน. ยิ่งไปกว่านั้นเขาตัวคนเดียวในโลกนี้, ถ้าจะสร้างศัตรูเพิ่มก็คงจะไม่ใช่เรื่องที่ฉลาดนัก.
“ผมชื่อว่าโกโจ ซาโตรุ. ผมไม่มีตำแหน่งเก๋ๆอื่นหรอกนะ”
“งั้นหรือ, ถ้างั้นโกโจ, นายอยากจะมาเข้าหน่วยลับไหม?”
---
หนึ่งชั่วโมงให้หลัง ซุยฟงกำลังนั่งอยู่ข้างหน้าชิบะ อิชชิน. ชายอีกคนที่เธอไม่ชอบหน้ามากๆเลย.
เธออดหน่ายใจไม่ได้และคิดว่าทำไมหัวหน้าหน่วยเกือบทุกคนใน13หน่วยพิทักษ์ถึงทำตัวง่ายๆกันนัก.
ครั้งนี้อิชชินไม่ได้ทำหน้าทะเล้นเหมือนปกติ เพราะเขารู้ดีว่าสถานการณ์นี้สำคัญแค่ไหน.
จากที่ซุยฟงรายงานมา ชายที่ชื่อโกโจ ซาโตรุคนนี้ไม่ใช่คนที่จะแหยมได้ง่ายๆเลย.
“แล้วเขาตกลงไหม?”
“หมอนั่นไม่ได้ตอบชัดๆ. ชั้นคิดว่าเขาคงอยากจะหาข้อมูลเพิ่มผ่านโรงเรียน”
แม้ว่าซุยฟงเหมือนจะถูกปฏิเสธมา แต่เธอก็ไม่ได้ใส่ใจนัก, กลับกันเธอกลับยกย่องเขามากขึ้นไปอีก.
แม้จะแข็งแกร่งเพียงใด ถ้าทำตัวมุทะลุโดยไม่มีข้อมูลก็ไม่ต่างอะไรกับคนโง่.
อิชชินขำออกมาเล็กน้อย. ซุยฟงจะกล่าวยกย่องผู้ชายเป็นเรื่องที่ไม่ได้มีบ่อยๆ.
“ก็นะ, ก็แปลว่าภารกิจของเราลุล่วงแล้วล่ะมั้ง. อย่างน้อยพวกเราก็ได้เห็นความสามารถของเขาแล้ว. ส่วนเขาตั้งใจจะทำอะไรนั้น ก็คงต้องรอให้เข้าโรงเรียนก่อนแล้วค่อยจับตาดูเพิ่ม”
อิชชินตัดสินใจยุติภารกิจแค่นี้. เพราะถ้าชายคนนั้นจับได้ว่ามีคนแอบตามดูแบบง่ายๆ ก็คงไม่มีใครแอบตามเขาได้อีกแล้ว.
“เอาล่ะ ได้เวลารายงานตาแก่แล้ว”
พอพูดเสร็จก็มีผีเสื้อสีดำปีกสีม่วงค่อยๆบินลงมาเกาะที่มือเขา. เขาพูดเบาๆกับมันก่อนจะส่งมันกลับไป.
ผีเสื้อนั้นมีชื่อว่า จิโกคุโชหรือผีเสื้อนรก. พวกมันมีหน้าที่หลายอย่างเช่น เป็นเครื่องมือสื่อสาร.
----
ใจกลางของเซเรเทย์นั้น มีตึก13หน่วยพิทักษ์ตั้งตระหง่านอยู่.
ข้างในตึกหลักที่มีเลข5สลักไว้อยู่นั้น ชายหนุ่มผมสีขาวเงินพร้อมรอยยิ้มที่อยู่บนหน้าตลอดเวลากำลังฟังรายงานจากผีเสื้อนรกอยู่.
ข้างหน้าเขานั้นก็มีชายผมสีน้ำตาลหน้าตาดูสุภาพพร้อมกับแว่นตาและชุดหัวหน้าหน่วยกำลังทำแบบเดียวกันอยู่.
ผ่านไปพักหนึ่งพอผีเสื้อนรกบินจากไปแล้ว ชายผมสีน้ำตาลก็ถอนหายใจออกมา.
“งิน. เธอคิดว่าไง?”
อิจิมารุ งิน รองหัวหน้าหน่วยที่5และอัจฉริยะที่ยอดเยี่ยมที่สุดในรอบ100ปีกล่าว
“หัวหน้าไอเซ็นครับ ผมไม่คิดว่าเรื่องนี้มันจะสำคัญตรงไหน”
งินกล่าวขณะที่รอยยิ้มยังอยู่บนใบหน้าเขาเสมอ ขณะที่มองไปทางหัวหน้าไอเซ็น โซสึเกะ.
“มันก็จริงอยู่ แต่ผมคิดว่าชายคนนี้ทำให้ผมเริ่มสนใจ. ฮืมมม...โกโจ ซาโตรุ, สินะ?”
ไอเซ็นขยับแว่นตาพร้อมยิ้มออกมาอย่างเยือกเย็น. ดูเหมือนจะมีเรื่องน่าสนใจแล้วสิ.
----
ในหมู่13หน่วยพิทักษ์นั้น, บางหน่วยจะมีหน้าที่พิเศษอย่างเช่นหน่วย2, หน่วย4, และหน่วย12 ส่วนหน่วยอื่นๆนั้นหน้าที่หลักก็คือต่อสู้.
หน่วยที่11นั้นเป็นที่รู้กันว่าแกร่งที่สุด ไม่ใช่เพราะสมาชิกในหน่วยเป็นพวกบ้าต่อสู้ แต่เป็นเพราะหัวหน้าหน่วยต่างหาก.
ซาราคิ เค็นปาจิ.
เค็นปาจิรุ่นที่11.
ชายที่โด่งดังเพราะความแข็งแกร่งและบ้าการต่อสู้. เขาเองก็เป็นคนที่ได้รับตำแหน่งหัวหน้ามาโดยไม่ได้ผ่านการศึกษา, เพราะเขาคือคนที่สังหารเค็นปาจิรุ่นที่10 คิกันโจ เค็นปาจิต่อหน้ายมฑูต200คน.
ขณะนี้กัปตันคนนั้นกำลังนอนฟังรายงานอยู่บนหญ้า. พอจบรายงานแล้วเขาก็ยิ้มออกมาอย่างดุดันพร้อมกับสายตาที่เต็มไปด้วยความกระหายต่อสู้.
ข้างๆเขานั้นมีเด็กผู้หญิงผมสีชมพูตัวเล็กๆกำลังนั่งยองๆดูมดอยู่.
“เค็นจัง อยากไปสนุกหรอ?”
เธอคือ ยาจิรุ คุซาจิชิ รองหัวหน้าหน่วยที่11และเป็นคนเดียวที่เรียกซาราคิแบบนี้.
“ฮ่าๆ! ดูเหมือนจะมีผู้ชายที่น่าสนใจใกล้เข้ามาแล้วสิ. หวังว่ามันจะเก่งนะ”
ยาจิรุยิ้มออกมา. ขอแค่เค็นจังของเธอมีความสุข ในโลกนี้ก็ไม่มีอะไรสำคัญอีกแล้ว.
เธอหวังจริงๆว่าชายคนนี้จะแกร่งพอให้ซาราคิสู้สนุกบ้าง.
----
หน่วย5และหน่วย11ไม่ใช่หน่วยที่ได้รับข่าวเท่านั้น, รายงานนั้นถูกส่งไปให้ทุกหน่วยครบถ้วน.
หัวหน้าหน่วยแต่ละคนก็มีท่าทีต่างกันไป. บางคนก็ไม่สนใจ บางคนก็เริ่มสงสัยและบางคนก็เริ่มระวังตัว.
แต่ไม่ว่าจะยังไง ก็มีสิ่งหนึ่งที่ชัดเจน. โกโจ ซาโตรุได้ทำตัวเด่นก่อนจะเข้าเซเรเทย์เสียแล้ว.
ส่วนโกโจ ซาโตรุของเรานั้นก็กำลังยิ้มร่าขณะกินเค้กแสนอร่อยอยู่.
