(ฟรี)บทที่ 280 กำมีดทำครัวในมือแน่น

*ถ้าตอนไหนค่อนข้างสั้นกว่าปกติจะเปิดเป็นตอนฟรี*

**********

เหมยอวี้เซียนยิ่งโกรธมากขึ้นเมื่อเธอได้ยินคำพูดของกุ้ยชิงถง

เหตุผลที่เธอเป็นแบบนี้ก็เพราะหลินหยวน!

หลินหยวนยิ้มและพูดว่า “ใช่ ฉันจะรักษาพี่สาวอวี้เซียนเอง”

หลินหยวนทำเกินไปจริงๆ

เหมยอวี้เซียนทนไม่ไหวอีกต่อไป

นอกจากนี้กุ้ยชิงถงยังจ้องมองพวกเขาอยู่ตลอดเวลา

การโจมตีทางร่างกายและจิตใจแบบนี้แทบจะฆ่าเธอทั้งเป็น

ดังนั้นเหมยอวี้เซียนจึงกล่าวว่า: “เสี่ยว...เสี่ยวหยวน ไปดูทีวีกับชิงถงก่อนก็ได้ ท้ายที่สุดเธอก็คือแขกของเรา”

หลินหยวนโบกมือและพูดว่า: “ไม่เป็นไร ผมไม่เหนื่อยเลย”

“ถ้าผมจากไป ผมกลัวว่าพี่สาวอวี้เซียนอาจจะเหนื่อยจากการทำงานทั้งหมดด้วยตัวเอง”

เหมยอวี้เซียนกัดฟันและพูดด้วยเสียงต่ำ “ฉันยิ่งเหนื่อยถ้าเธอยังอยู่ที่นี่!”

“เร็วเข้า ไปดูทีวีกับชิงถงได้แล้ว!”

เหมยอวี้เซียนพูดด้วยน้ำเสียงแปลกๆ

ดูเหมือนเธอจะโกรธมากจริงๆ

ดังนั้นหลินหยวนจึงหยุดหยอกล้อเธอและค่อยๆเดินกลับไปดูทีวีกับกุ้ยชิงถง

เหมยอวี้เซียนถอนหายใจด้วยความโล่งอกทันทีเมื่อเห็นหลินหยวนจากไป

เดิมทีเหมยอวี้เซียนคิดว่าคนหนุ่มสาวอย่างหลินหยวนจะรับมือได้ง่าย แต่เธอไม่ได้คาดหวังว่ามันจะยากกว่าที่เธอคิดเป็นร้อยเท่า เธอไม่สามารถควบคุมเขาได้เลย!

อย่างไรก็ตาม กุ้ยชิงถงช่วยพูดให้หลินหยวน: “แม่ หนูรู้สึกว่าแม่ต้องทำงานหนักเกินไป ดูเหมือนว่ามันจะดีกว่าถ้ามีพี่หลินหยวนคอยช่วยเหลือ ถ้ามีคนอย่างพี่หลินหยวนมาช่วยครอบครัวเรา อะไรๆก็คงจะง่ายขึ้น”

คำพูดของกุ้ยชิงถงแอบบอกเป็นนัยอีกครั้งว่าเหมยอวี้เซียนควรช่วยเหลือเธอเรื่องการขอแต่งงานกับหลินหยวน

เหมยอวี้เซียนโกรธเมื่อเธอได้ยินกุ้ยชิงถงยกย่องหลินหยวนอีกครั้ง

เธอมองกุ้ยชิงถงแปลกๆ

แล้วเหมยอวี้เซียนก็วางฝ่ามือลงบนหน้าผากของเธออย่างเงียบๆ

ส่วนใหญ่พี่เลี้ยงจะทำทุกอย่าง

กุ้ยชิงถงพูดคำเหล่านั้นเพื่อหลินหยวนเท่านั้น

แต่สิ่งนี้เองก็พิสูจน์ว่ากุ้ยชิงถงชอบหลินหยวนมากแค่ไหน

นอกจากนี้ กุ้ยชิงถงยังเรียนหนักมากเพื่อเข้ารับการศึกษาในวิทยาลัยดนตรีเจียงเป่ย

กุ้ยชิงถงชอบหลินหยวนมาก แต่ความสัมพันธ์เหล่านี้ช่างซับซ้อนจริงๆ

ขณะที่เหมยอวี้เซียนยังคงทำอาหารต่อไป หลินหยวนก็กลับไปที่โซฟาเพื่อนั่งกับกุ้ยชิงถง

กุ้ยชิงถงนอนอยู่บนโซฟาก่อนที่หลินหยวนจะเดินมา

ร่างกายที่เล็กกระทัดรัดของเธอถูกเหยียดออกและครอบครองโซฟามากกว่าครึ่ง

เมื่อเห็นว่าไม่มีที่ว่างเพียงพอสำหรับหลินหยวนที่จะนั่ง กุ้ยชิงถงก็ยิ้มอย่างเงียบๆและพูด “พี่หลินหยวน คุณอยากดูทีวีในขณะที่อุ้มฉันไหม?”

เมื่อได้ยินคำพูดของกุ้ยชิงถง หลินหยวนก็เหลือบมองเหมยอวี้เซียนข้างหลังเขาแล้วส่ายหัว

หากเขากอดกุ้ยชิงถงไว้ เขามั่นใจว่าเหมยอวี้เซียนที่กำลังทำอาหารอยู่คงจะวิ่งมาหาเขาพร้อมกับมีดทำครัว

มันเป็นอันตรายถึงชีวิต ดังนั้นมันจึงเป็นไปไม่ได้

“ได้ไหม พี่หลินหยวน? คุณโอเคหรือเปล่า?”

กุ้ยชิงถงปรับท่าทางของเธอในขณะที่พูด และวางขาเรียวยาวสีขาวกับเท้าเล็กๆของเธอบนต้นขาของหลินหยวน

หลินหยวนไม่สนใจเธอ

เป็นกุ้ยชิงถงที่เขย่าเท้าเล็กๆของเธอเป็นครั้งคราวเพื่อหยอกล้อเขา

เขาลูบฝ่าเท้าของเธอสองสามครั้ง

กุ้ยชิงถงหัวเราะคิกคักด้วยความชอบใจ

เหมยอวี้เซียนที่กำลังทำอาหารอยู่ด้านหลังเห็นฉากนี้

เธอกำมีดทำครัวในมือแน่น

ถ้าผู้ชายคนอื่นๆทำเช่นนี้กับลูกสาวของเธอ เธอคงจะเอามีดชี้ไปที่พวกเขาแล้ว

แต่คนๆนั้นกลับเป็นหลินหยวน ซึ่งมันดูรับไม่ได้มากกว่าเดิม...

หลังจากดูทีวีกับกุ้ยชิงถงมาระยะหนึ่งแล้ว เหมยอวี้เซียนก็ทำอาหารเย็นเสร็จและเรียกพวกเขา

ทักษะการทำอาหารของเหมยอวี้เซียนค่อนข้างดีทีเดียว โต๊ะใหญ่เต็มไปด้วยเนื้อสัตว์และผัก พวกมันทั้งหมดมีสีสดใสและกลิ่นที่หอม

หลังจากนั่งลงแล้ว ทั้งสามคนก็ขยับตะเกียบ

“ปลาต้มอร่อยมาก” หลินหยวนพยักหน้าอย่างพึงพอใจหลังจากชิมเนื้อปลา

จากนั้นกุ้ยชิงถงก็ตักซี่โครงหมูเปรี้ยวหวานให้หลินหยวน “พี่หลินหยวนลองนี่ด้วย”

“มันอร่อย” หลินหยวนพยักหน้า

หลินหยวนวางซี่โครงหมูชิ้นหนึ่งลงบนจานของเหมยอวี้เซียน “พี่สาวอวี้เซียนลองนี่สิ คุณทำพวกมันได้อร่อยจริงๆ”

เหมยอวี้เซียนคีบซี่โครงหมูขึ้นมา และแก้มของเธอก็แดงเล็กน้อย

ไม่ใช่เพราะคำชมของหลินหยวนหรือคำพูดของเขาที่ทำให้เธอเขินอาย

แต่เป็นเพราะหลินหยวนกำลังลวนลามเธออยู่ใต้โต๊ะ!

**********