บทที่ 271 วิคเตอร์กลับบ้าน [3]
วิคเตอร์อุ้มแม่ของเขาขึ้นราวกับเจ้าหญิงก่อนจะพูดว่า “อย่างไรก็ตามเข้าไปข้างในกันเถอะ ไวโอเล็ตเธอลองไปสำรวจรอบๆดู เมื่อกี้เพื่อนบ้านบางคนเห็นว่าพวกเธอทำอะไรกัน” “โอ้ แย่แล้ว” ดวงตาของไวโอเล็ตเป็นประกายอันตราย “แค่ทำให้พวกเขาลืมทุกอย่างก็พอ” วิคเตอร์เตือน “ฉันรู้แล้วที่รัก” ไวโอเล็ตหัวเราะอย่างสบายๆแล...