ตอนที่ 363

ตอนที่ 363

ปัง ปัง ปัง

ความถนัดในการใช้ปืนของหลิวหมิงอวี่ตอนนี้ดีมากควบคู่ไปกับการยิงที่แม่นยำอัตราการโจมตีนั้นสูงมาก

ในกรณีของปืนไรเฟิลระเบิดกระสุนนัดเดียวและยิงหัวหนึ่งนัดจะช่วยแก้ปัญหาซอมบี้ที่ไล่ล่าอย่างรวดเร็ว

และในเวลานี้เย่ชิงซวนเพิ่งเปิดประตูรถและรีบลงไป

เย่ชิงซวนมองไปที่กองซอมบี้ที่อยู่ด้านหลังรถด้วยความประหลาดใจวิธีการที่แข็งแกร่งนี้ดีเกินไป

เธอไม่เคยต่อสู้กับหลิวหมิงอวี่เธอไม่รู้ว่าทักษะการยิงปืนของหลิวหมิงอวี่เป็นอย่างไร แต่เขาใช้เวลาเพียงไม่กี่วินาทีในการฆ่าซอมบี้หลายสิบตัวที่ตามมาหลังจากเปิดประตูรถและออกจากสถานี

“ทำไมคุณถึงยังยืนเฉยอยู่ล่ะ ฆ่าซอมบี้ที่ติดอยู่ที่รถแล้วลากซอมบี้ลงมาด้วย” หลิวหมิงอวี่มองไปที่เย่ชิงซวนที่ยืนอยู่ในความงุนงงหลังซอมบี้ที่ติดรถมาถูกกำจัดจนหมด ไม่ได้หมายความว่าทุกอย่างเป็นไปด้วยดี “เสียงปืนจะทำให้ซอมบี้ตัวอื่นมาที่นี่คุณต้องหาสถานที่ที่มีซอมบี้น้อยลงเพื่อทำการทดลอง”

“ได้ค่ะ” เย่ชิงซวนตกใจกับเสียงของหลิวหมิงอวี่และรีบหยิบปืนไรเฟิลในมือขึ้นแล้วยิงซอมบี้บนรถ

“นี่คุณผู้หญิงอย่าเล็งปืนไปที่ล้อรถสิ” หลิวหมิงอวี่พูดอย่างช่วยไม่ได้ คนแบบนี้รอดชีวิตจากจุดจบของโลกมาได้อย่างไร

“ใช่ฉันขอโทษ” เย่ชิงซวนขอโทษอย่างรวดเร็วเธอไม่เคยมีโอกาสต่อสู้กับซอมบี้ด้วยปืนมาก่อนเธอใช้มีดทำครัวธรรมดาๆ เท่านั้น

ตอนนี้เธอมีอาวุธอยู่ในมือแล้ว จึงยิงปืนโดยไม่รู้ตัวโดยไม่คิดว่ากระสุนจะทำให้รถเสียหาย

โชคดีที่เธอยิงไปเพียงไม่กี่นัดและตำแหน่งการยิงก็ไม่สำคัญและไม่ส่งผลต่อสมรรถนะของรถ

เธอเห็นมีดแมเชเทและหยิบมีดมาเพื่อโจมตีหัวของซอมบี้ที่ขยับไม่ได้แล้ว

มีดทำครัวเหมาะกับเธอมากกว่ าเย่ชิงซวนที่หยิบมีดแมเชเทดูเหมือนจะเป็นคนละคนเผชิญหน้ากับซอมบี้ที่น่าสะพรึงกลัวที่อยู่ใกล้ๆ เธอไม่ได้สนใจเลยและฟันที่หัวของซอมบี้ด้วยมีดทีละเล่มหลังจากยืนยันการเสียชีวิตของซอมบี้แล้วเธอยังคงใช้มีดกรีดเปิดด้านหลังศีรษะของซอมบี้อย่างชำนาญด้วยมีดแมเชเทสวมถุงมือบิดตัวไปมาเพื่อค้นหาพลังงานที่อยู่ภายใน

ทักษะนี้ไม่มีแรงกดดันเลยสำหรับผู้ที่อยู่รอดในวันสิ้นโลก

หลิวหมิงอวี่ยังแก้ปัญหาซอมบี้ในด้านนี้ได้อย่างรวดเร็วทั้งสองคนทำงานร่วมกันและทำความสะอาดซอมบี้รอบๆรถอย่างรวดเร็ว

หลิวหมิงอวี่ได้ยินเสียงคำรามของซอมบี้ที่อยู่ไม่ไกลดูเหมือนว่าจะถูกเสียงปืนดึงดูด

“เข้าไปในรถ” หลิวหมิงอวี่ตะโกนใส่เย่ชิงซวนซึ่งยังคงมองหาคริสตัลพลังงานอยู่จากนั้นจึงรีบขึ้นรถ

“อ่าคุณไม่ต้องการคริสตัลพลังงานเหรอ ?ยังมีอีกมาก” เย่ซิงซวนถามด้วยความสงสัยเธอ

เสียงคำรามใกล้เข้ามาเรื่อยๆหลิวหมิงอวี่ขมวดคิ้วมองเย่ชิงซวนที่กำลังขุดหาคริสตัลพลังงานอยู่ข้างนอกและตะโกนอีกครั้ง “อย่าเสียเวลาเลยมีซอมบี้อยู่ที่นี่ให้หลีกเลี่ยงมันก่อนแล้วพวกเราจะกลับมาทีหลังยังไม่สายเกินไป ไม่มีใครอยู่ที่นี่อีกแล้ว”

“บอสไม่เป็นไรอย่าเสียเวลาเลยฉันยังไม่เห็นซอมบี้มาเลย” เย่ชิงซวนเร่งการเคลื่อนไหวของมือของเธอแต่ไม่ปฏิบัติตามคำพูดของหลิวหมิงอวี่และเข้าไปในรถ

“อย่าโง่น่า ฉันบอกว่าฉันจะทำความสะอาดในภายหลังเมื่อฉันกลับมา ถ้ายังไม่ขึ้นรถฉันจะทิ้งเธอไว้ที่นี่” หลิวหมิงอวี่ตะโกนใส่เย่ชิงซวนอีกครั้ง

คำแนะนำของหลิวหมิงอวี่ไม่จำเป็นอีกต่อไปเพราะเย่ชิงซวนก็ได้ยินเสียงซอมบี้คำรามเข้ามาใกล้มากขึ้นเช่นกัน

เย่ซิงซวนเหลือบมองอย่างไม่เต็มใจที่กองซอมบี้ที่อยู่ด้านหลังรถนำคริสตัลพลังงานที่ถูกค้นพบออกไปอย่างรวดเร็วก้าวเข้าไปในห้องโดยสารและดึงประตูรถอย่างราบรื่น

ในขณะนี้ซอมบี้รอบๆก็พุ่งเข้ามาเย่ซิงซวนมองผ่านหน้าต่างรถซอมบี้บางตัวพุ่งไปข้างหน้า

หลิวหมิงอวี่ได้เตรียมคันเร่งแล้วและทันทีที่เย่ชิงซวนขึ้นมาคันเร่งก็เหยียบขึ้น

บูม

รถออฟโรดที่มีเขี้ยวเหมือนเสือชีตาห์วิ่งเร็วพุ่งออกไปก่อนที่ศัตรูจะล้อม

คราวนี้หลิวหมิงอวี่ไม่หยุดและขับรถไปตามถนน

หลังจากขับไปได้ไกลๆ บนถนนในที่สุดเขาก็ทิ้งซอมบี้ที่อยู่เบื้องหลัง

หลิวหมิงอวี่มองดูบริเวณโดยรอบยกเว้นอาคารที่กระจัดกระจายอยู่สองสามหลังไม่มีอะไรให้เห็นอีกแล้ว

ความเร็วของรถค่อยๆลดลงและควรรักษาเสียงให้ต่ำที่สุด

“ฉันบอกให้เธอขึ้นรถให้เร็วที่สุด อะไรอสำคัญกว่าชีวิตหรือคริสตัลพลังงานสำคัญกว่า” หลิวหมิงอวี่ตะโกนใส่เย่ชิงซวนการกระทำของเธอในตอนนี้อันตรายเกินไป

ซอมบี้ธรรมดาไม่ได้ทรงพลังแต่นั่นสำหรับหลิวหมิงอวี่ที่ถือปืนไรเฟิลและสำหรับคนธรรมดาอย่างเย่ชิงซวนซอมบี้ธรรมดาก็ยังเป็นอันตรายถึงชีวิต

“ขอโทษค่ะ คราวหน้าฉันจะเชื่อฟัง” เย่ซิงซวนรู้ด้วยว่าเธอเพิ่งทำอะไรผิดไปและเธอก็ก้มหัวขอโทษจากนั้นก็อดไม่ได้ที่จะโต้กลับ “ฉันแค่เสียดายถ้าปล่อยทิ้งไว้แบบนั้น”

หลิวหมิงอวี่รู้ว่าเย่ชิงซวนเคยชินกับมันอย่างหนักคริสตัลพลังงานทุกชิ้นเป็นวัสดุที่สำคัญอย่างยิ่งสำหรับเธอหลิวหมิงอวี่พูดเบาๆ “การระวังตัวอยู่ตลอดเวลาก็สำคัญ ต่อให้เก็บคริสตัลพลังงานได้เยิะก็ไม่สำคัญแล้วถ้าไม่มีชีวิต”

“อืมฉันเข้าใจแล้วค่ะ”เย่ซิงซวนก็รู้ดีถึงอันตรายของซอมบี้ด้วยการกระทำในตอนนี้เป็นเพียงเรื่องปกติ

หลิวหมิงอวี่ค่อยๆจอดรถไว้ที่ประตูวิลล่าเพียงลำพัง

“ลงจากรถแล้วดูว่ามีซอมบี้อยู่ที่นี่หรือไม่เพื่อที่คุณจะได้ฝึกทักษะของคุณอย่างช้าๆ” หลิวหมิงอวี่ลงจากรถก่อน

วิลล่าครอบครัวเดี่ยวนี้เป็นวิลล่าสามชั้นที่ล้อมรอบด้วยรั้วผ่านประตูจะเห็นว่าวิลล่านี้ครอบครองพื้นที่ขนาดใหญ่มากนอกจากวิลล่าสามชั้นที่อยู่ตรงกลางแล้วยังมีลานขนาดใหญ่ที่มีร้านปลูกไม้เลื้อยอยู่ตรงกลางลานแต่น่าเสียดายที่ไม่มีใครดูแล

ไม่ได้เป็นเพียงร้านปลูกไม้เลื้อยเท่านั้นแต่ผนังด้านนอกของวิลล่ายังถูกครอบครองโดยเถาวัลย์อีกด้วยจากระยะไกลดูเหมือนบ้านที่สร้างจากเถาวัลย์

“บอสมีซอมบี้อยู่ที่นี่ไหม?” เย่ชิงซวนลงจากรถพร้อมกับถือ M4A1 ในมือของเธอและมองไปข้างหน้าอย่างระมัดระวัง

“อย่าเล็งปืนมาที่ฉันเล็งไปที่ด้านหน้า” หลิวหมิงอวี่เห็นปากกระบอกปืนของเย่ชิงซวนชี้มาที่ตัวเองและขยับปากกระบอกปืนไปข้างหน้า “ฉันไม่รู้ว่ามันอยู่ที่นี่หรือเปล่าแต่ดูบ้านนี้สิไม่มีวี่แววว่าจะมีคนมาตราบใดที่ยังมีคนอยู่ที่นี่ก่อนที่นั่นก็ต้องมีซอมบี้”

เย่ชิงซวนหน้าแดงและชี้ปากกระบอกปืนไปข้างหน้าอย่างรวดเร็ว

มีอะไรผิดปกติกับตัวเอง?

เย่ชิงซวนแอบไตร่ตรองว่าทำไมข้อผิดพลาดง่ายๆเหล่านี้จึงเกิดขึ้นเสมอ

ทั้งสองไม่ได้พูดคุยกันแม้ว่าหลิวหมิงอวี่รู้สึกว่ามีซอมบี้อยู่ในวิลล่านี้ไม่มากนัก แต่ก็ควรระมัดระวังไว้ก่อน