ตอนที่ 24 ฝ่ายธรรมะแพ้พ่าย
"ไม่ต้องห่วงข้า ไปฆ่าเย่เซียวซะ!"
ซูสือตะโกน และฟันดาบใส่เฉินชิงหลวน!
ดวงตาของเฉินชิงหลวนเย็นชาอย่างมากขณะที่กระบี่ยาวน้ำใบไม้ร่วงของนางปะทะกับเขา!
บูม!
น้ำแข็งเขียวกับน้ำใบไม้ร่วงปะทะกัน ปราณดาบและกระบี่ส่งเสียงหวีดหวิว และแสงเย็นก็ปะทุ!
ทั้งสอง หนึ่งขาวหนึ่งเขียวเหมือนสาฟย้าฟาด และปราณดาบของพวกเขาก็เหมือนลมเย็นที่กัดกิน ทำให้ไม่มีใครเข้าใกล้ได้เลย
รูม่านตาของฉิวอาวหดเล็กน้อย
เขารู้ว่าซูศือคือผู้บ่มเพาะแก่นทองคำ แต่ไม่คิดว่าพลังจะสูงขนาดนี้!
เหนือสิ่งอื่นใด คู่ต่อสู้ของเขาคือมือปราบมาร เฉินชิงหลวน!
แม้แต่ฉิวอาวที่อยู่อาณาจักรแก่นทองคำขั้นปลายก็ยังโดนผู้หญิงคนนี้เล่นงานปางตาย แต่ตอนนี้ซูสือกลับสูสี!
ซูสือขมวดคิ้ว
ผู้หญิงคนนี้จัดการได้ยากมาก!
เฉินชิงหลวนเกิดมาพร้อมเจตจำนงกระบี่ การควบคุมเต๋ากระบี่ของนางดีมาก แม้วิชาชักดาบสวรรค์จะทรงพลัง มันก็ไม่อาจใช้ได้เร็วนัก
มันไม่ง่ายที่จะกำหนดผู้ชนะในเวลาอันสั้น
ในอีกด้าน เย่เซียวหลบหนีสุดแรง พุ่งเข้ากลุ่มคนเหมือนปลาตัวน้อย และแม้จะโดนพวกหวู่หมางโจมตี ชีวิตของเขาก็ไม่ได้ตกอยู่ในอันตรายไปสักพัก
"กล้าดียังไงมาเรียกข้าว่ายายแก่!'
ตอนนี้ เฉินชิงหลวนไม่สนใจว่าเย่เซียวจะเป็นหรือตาย นางมีแค่ซูสือในสายตา
หน้าอกนางพองขึ้นและลง ระดับความโกรธของนางเต็มพิกัด หนึ่งกระบี่ของนางเร็ว อีกหนึ่งโหดเหี้ยม!
ซูสือพูดอย่างไม่แยแส"นางเสือตัวเมีย ยังพล่ามไม่เสร็จอีก?"
"เสือตัวเมีย?"
ดวงตาของเฉินชิงหลวนแทบจะพ่นไฟและฟันแรงกว่าเดิม
ซูสือถอย และน้ำแข็งเขียวก็ส่งเสียงในมือเขา ขณะที่เขาขว้างมันใส่นางตรงๆเหมือนหอก
"ขว้างอาวุธตัวเอง?โง่!"
เฉินชิงหลวนหลบไปด้านข้างและขณะที่กำลังจะสวนกลับ นางก็พลันรู้สึกถึงอะไรแปลกๆจากหน้าอก
อากาศพลันเงียบ
ตัวของนางแข็งทื่อและนางก็ค่อยๆก้มมอง
จากนั้นนางถึงเห็นฝ่ามือของซูสือที่กดลงบนหน้าอกนาง
ใบหน้าของนางแดงก่ำ ดวงตาเบิกกว้าง เสียงสั่นเครือ"วิตถาร โรคจิต สารเลว เจ้ากล้าดียังไงมาทำเรื่องแบบนี้กับข้า!"
"ขอโทษที แต่เจ้าคิดมากไป!"
ฝ่ามือของซูสือระเบิดแสงสีเขียว
ฝ่ามือหกผสานแปดพิสดาร!
บูม!
พลังปราณรุนแรงปะทุและเลือดลมของเฉินชิงหลวนก็ปั่นป่วน ขณะที่นางบินกลับหัวกลับหางออกไป
เหมือนดาวหางสีเขียว นางกระแทกกับบ้านหลังหนึ่ง
ลมหายใจนางหายไป ไม่รู้ว่าเป็นหรือตาย
"ท่านเฉิน!"
คนจากหน่วยปราบมารรีบวิ่งไป
พวกเขาอยากมาช่วยเฉินชิงหลวน แต่ฉิวอาวจะปล่อยพวกเขาไปได้ไง
ฉิวอาวพูด"แม่ทัพซู ไปจัดการเรื่องของเจ้าเถอะ ปล่อยทางนี้ให้เป็นหน้าที่ข้า!"
"ดี"
ซูสือกระดิกนิ้วเล็กน้อยและดาบน้ำแข็งเขียวก็บินกลับมาหาเขา
โดยไม่สนใจเฉินชิงหลวน เขาหันไปมองเย่เซียว จิตสังหารของเขาระเบิดออกมา!
"ถึงตาเจ้าแล้ว"
ตอนเย่เซียวเห็นฉากนี้ หัวใจกับความกล้าของเขาก็ไม่เหลือ ขาของเขากลายเป็นอ่อนแรง
"ข้าไม่มีความแค้นกับเจ้า ทำไมเจ้าถึงเอาแต่ไล่ล่าข้า!"
เขาสับสนในใจ
มันราวกับชายคนนี้มีหนี้แค้นกับเขา!
ซูสือไม่คิดอธิบาย
มันปฏิเสธไม่ได้ว่าสิ่งที่เรียกว่าโชคของสวรรค์มีอยู่จริง
เหมือนเย่เซียว ต่อให้เขาเหยียบขี้หมาบนถนน เขาก็จะยังเจอยาดีในกองขี้
แต่แล้วไง?
"เจ้าคือบุตรฟ้าประทาน แย่งโชคลาภทั้งหมดของสวรรค์ไป แต่เจ้ามันดันขี้ขลาดและโง่เขลา"
"เจ้าคิดว่าข้าควรยืนเฉยรอให้เจ้ามาฆ่าข้าอย่างเชื่อฟังหรือยังไง?"
"เจ้าคือคนที่ต้องลงมือฆ่าข้าก่อน แต่ในสายตาข้า มันไม่ใช่อีกแล้ว!"
"ตาย!"
ปราณดาบแหวกผ่านฟ้าดิน!
ดวงตาของเย่เซียวเต็มไปด้วยความสิ้นหวัง
"หยุด!"
ผู้บ่มเพาะวัยกลางคนเห็นฉากนี้และดวงตาก็เบิกกว้างด้วยความโกรธขณะที่เขายกมือและขว้างแส้หางม้าไป
แต่เขาก็ยังช้าไป
ปราณดาบแสนโหดเหี้ยมแทงทะลุผ่านหน้าอกของเย่เซียวเหมือนสายฟ้าฟาด
ซูสือยังอยากฟันดาบที่สอง
แต่แส้หางม้าก็ได้บินมาและเปล่งแสง แยกทั้งสองออกจากกัน
"สู้กับข้าแต่ยังหันไปมองทางอื่น"
เชินซิวเหวี่ยงหมัดใส่หน้าอกของชายวัยกลางคน
พรวด!
ผู้บ่มเพาะวัยกลางคนพ่นเลือด หน้าอกของเขายุบและตกลงพื้นเหมือนว่าวขาดสาย
กลางอากาศ เขาฝืนทนความเจ็บปวด เลือดของเขาแผดเผาเหมือนไฟ และพลันปรากฏด้านหลังเย่เซียว
"หนี!"
เขาลากเย่เซียวที่หมดสติ และหายไปเหมือนฟองสบู่
"คิดหนี?"
เชินซิวรวมหอกหินในมือและขว้างไปสุดแรง จากนั้นเสียงร้องก็ดังจากความว่างเปล่า
หลังทิ้งเลือดกองใหญ่ไว้ ทั้งสองก็หายไปอย่างสมบูรณ์
พอศิษย์ฝ่ายธรรมะมองเห็นฉากนี้ พวกเขาก็ยืนตัวแข็ง
"ผู้บ่มเพาะวิญญาณแรกก่อตั้ง..."
"หนีไปแล้ว?"
พวกเขายืนอึ้ง
พวกเขาโดนทิ้ง?
ไหนรับปากว่าจะเป็นตายด้วยกัน แบ่งปันทุกข์สุขด้วยกัน?
รอยยิ้มของฉิวอาวดุร้าย"สหายแม่ทัพ ตามข้าไปกำจัดพวกมัน!"
""ฆ่า!"
คนของสำนักมารดูตื่นเต้น
เฉินชิงหลวนแพ้ เย่เซียวไม่รู้ว่าเป็นหรือตาย และผู้บ่มเพาะวิญญาณแรกก่อตั้งก็หนีไป
ฝ่ายธรรมะไม่มีความสามารถจะต่อต้านเลย
สิ่งที่ตามมาคือการเข่นฆ่าฝ่ายเดียว
ซูสือไม่สนใจใครและยืนเงียบ รอการแจ้งเตือนของระบบ
จากนั้น มันก็ดังขึ้น
[เนื้อเรื่องเปลี่ยนไป]
[ท่านเอาชนะเฉินชิงหลวน ส่งผลต่อพล็อตเรื่องต่อไปและได้รับสิบแต้ม]
[ท่านช่วยฆ่าหลินฉวน พระจากสำนักเทียนอี้ ส่งผลต่อแนวโน้มพล็อตเรื่องและได้รับสิบแต้ม]
[ท่านทำให้เย่เซียวบาดเจ็บสาหัส ส่งผลต่อพล็อตเรื่องต่อไป ได้รับสี่สิบแต้ม]
[โปรดทำต่อไป]
"บาดเจ็บสาหัส?"
ดวงตาของซูสือหม่นแสง"จิ๊ ไม่ตายจริงๆ"
ดาบของเขาฟันใส่หน้าอก และมันอาจเป็นหลินฉวนที่ช่วยชีวิตของเย่เซียวก่อนตาย
นี่ยังเป็นไปตามความคาดหวังของเขา
ถ้าเย่เซียวฆ่าได้ง่าย เขาคงไม่ใช่พระเอก
ต่อให้มันเตรียมตัวมาดีแค่ไหน มันก็ได้แค่ทำให้อีกฝ่ายบาดเจ็บสาหัส
แต่มันทำให้เขามั่นใจสิ่้งหนึ่ง
ว่าพวกบุตรฟ้าประทานไม่ได้เป็นอมตะ!
"เจ้าจะไม่โชคดีแบบนี้อีกครั้งหน้า"
มุมปากของซูสือยกโค้ง
เย่เซียวยังมีชีวิต พล็อตเรื่องต่อไปยังคาดเดาได้ และเขาก็ยังมีที่ให้เล่น
"หกสิบแต้ม?"
"รางวัลก้อนโตเว้ย"
