ตอนที่ 354

ตอนที่ 354

“อาเทา นายกำลังพยายามจะฆ่าฉันหรือไง ไม่เห็นหรือว่าฉันอยู่ใกล้ซอมบี้ยักษ์มากขนาดไหน?”ลู่ไห่เผิงสาปแช่งด้วยรอยยิ้ม

ลู่ไห่เผิงที่ดึงดูดความสนใจซอมบี้ยักษ์เพียงคนเดียวในที่สุดก็มาถึงจุดยิงอย่างปลอดภัยแต่เขาดูเขินอายเล็กน้อยแบบนั้น

ใบหน้าเปื้อนฝุ่นมีเลือดติดอยู่และเสื้อผ้าของเขามีรูเล็กน้อยคนทั้งตัวดูเหมือนขอทานข้างถนน

ไม่ ขอทานอาจจะยังดูดีกว่าลู่ไห่เผิง อย่างน้อยขอทานก้ไม่มีคราบเลือดบนใบหน้า

หลี่หงเทาได้ยินเสียงของลู่ไห่เผิงหันศีรษะและตกใจกับการปรากฏตัวของลู่ไห่เผิงแต่แล้วก็ปล่อยวางในทันที หากมีอะไรเกิดขึ้นลู่ไห่เผิงจะหายใจไม่เต็มที่เหมือนตอนนี้

หลี่หงเทาหัวเราะเสียงดังและพูดว่า “ไม่เป็นไรหรอก ถ้าช้าไปอีกไม่นานซอมบี้ยักษ์จะเข้ามาภายในอาคารและมันจะยากขึ้นที่จะฆ่ามัน”

ลู่ไห่เผิงแค่ล้อเล่นกับหลี่หงเทาพวกเขาเป็นเพื่อนเก่าที่ทำงานร่วมกันมาสามปีและรู้จักกันเป็นอย่างดี

ดูเหมือนครั้งนี้จะอันตรายแต่ก็เป็นตัวเลือกที่ดีที่สุดและเขาก็ได้รับบาดเจ็บเพียงเล็กน้อยเท่านั้น

“นายฆ่าซอมบี้ยักษ์แล้วเหรอ?”ลู่ไห่เผิงถามหลังจากที่เขาถูกคลื่นกระแทกของกระสุนเจาะเกราะเขาก็ซ่อนตัวอยู่ในอาคาร และไม่รู้ว่าซอมบี้ยักษ์เป็นอย่างไร

“มันไม่ชัดเจนนักฉันเห็นร่างของซอมบี้ยักษ์มาทางนั้นไม่รู้ว่าตายหรือยัง”หลี่หงเทาชี้ไปที่สถานที่ที่ซอมบี้ยักษ์ตกลงมาตอนนี้สถานที่นั้นยังคงเต็มไปด้วยฝุ่นละออง

ลู่ไห่เผิงยืนอยู่ด้านบนและมองลงมาเขาไม่เห็นซอมบี้ยักษ์แต่เขาเห็นคลื่นของซอมบี้ที่กำลังมาอย่างรวดเร็ว

“โจมตีโดยตรงด้วยกระสุนเจาะเกราะและกวาดล้างฝูงซอมบี้โฌดยเร็วที่สุด” ลู่ไห่เผิงไม่สนใจคลื่นของซอมบี้ที่ไม่มีซอมบี้พิเศษถ้าเป็นเรื่องปกติเขาจะรู้สึกว่านี่เป็นเวลาที่ดีในการฝึกฝนการเป็นนักแม่นปืน

ขณะนี้มีผู้ได้รับบาดเจ็บจำนวนมากจึงจำเป็นต้องรักษาเวลาการกำจัดซอมบี้อย่างรวดเร็วเป็นวิธีที่ดีที่สุดที่ทำได้ในตอนนี้

สำหรับคำสาบานที่ทำขึ้นในตอนเช้าว่าเขาต้องก้าวไปข้างหน้าอีก 500 เมตร และถูกลู่ไห่เผิงทิ้งไว้อย่างเด็ดขาด

ระเบิดเจาะเกราะบนแท่นดูเพิ่งถูกยิงแต่ไม่นานก็มีคนนำระเบิดเจาะเกราะมา

ไม่จำเป็นต้องเล็งเป็นพิเศษกระสุนเจาะเกราะพุ่งเข้าหาซอมบี้ที่อยู่ไม่ไกล

บูม

กระสุนเจาะเกราะตกลงไปในกลุ่มซอมบี้และระเบิดอย่างรุนแรง

เมื่อยืนอยู่บนที่สูงทุกคนสามารถเห็นซอมบี้จำนวนนับไม่ถ้วนกระเด็นออกเป็นชิ้นๆและมีเศษชิ้นส่วนอยู่ทุกหนทุกแห่ง

หลังจากการโจมตีด้วยระเบิดเจาะเกราะหลายครั้งคลื่นซอมบี้ดั้งเดิมก็ถูกทำลายห่างจากอาคารราวๆ สองร้อยเมตร

มีซอมบี้เพียงไม่กี่ตัวเท่านั้นที่รอดจากการโจมตีด้วยระเบิดของกระสุนเจาะเกราะและพวกมันก็ถูกแทนที่ด้วยปืนไรเฟิลอย่างรวดเร็ว

ณ ตอนนี้ซอมบี้ทั้งหมดที่พบในครั้งนี้ยกเว้นซอมบี้ยักษ์ตัวที่สองได้ถูกกำจัดหมดแล้ว

หลังจากฝุ่นคลุ้งไประยะหนึ่งในที่สุดก็สามารถเห็นการปรากฏตัวของซอมบี้ยักษ์ได้อย่างชัดเจน

หลุมที่มีเส้นผ่านศูนย์กลางสิบเมตรและลึกประมาณสี่เมตรในสถานที่ซึ่งถูกระเบิดเจาะเกราะจำนวนนับไม่ถ้วนกลางหลุมพบยักษ์ตัวหนึ่งที่มีความยาวประมาณสี่เมตรร่างสีดำนอนนิ่งอยู่กับที่

ร่างสีดำที่ปรากฏตัวเป็นเป้าหมายที่ทุกคนกำลังจะโจมตีนั่นคือซอมบี้ยักษ์นั่

ลู่ไห่เผิงเดินนำเข้าไปดูใกล้ๆ ก่อนที่จะยืนยันว่าซอมบี้ยักษ์ตายแล้วจริงๆลู่ไห่เผิงก็ไม่ยอมให้ใครลงไป

“อาเทา เล็งไปที่หัวของมันแล้วส่งกระสุนเจาะเกราะอีกสองสามนัดลงไป” ซอมบี้ไม่มีการเต้นของหัวใจและเป็นไปไม่ได้ที่จะตัดสินว่าซอมบี้ยังมีชีวิตอยู่หรือไม่ด้วยการเต้นของหัวใจ

เนื่องจากไม่มีทางตัดสินได้ให้กระสุนเจาะเกราะอีกสองสามนัดเป็นการยืนยันการตาย

ลู่ไห่เผิงไม่กังวลเลยสักนิดว่าระเบิดเจาะเกราะจะระเบิดคริสตัลพลังงานในหัวของซอมบี้ยักษ์

มีคนเคยทำการทดลองระเบิดความแข็งของคริสตัลพลังงานแล้ว ยกเว้นสารบางชนิดที่สามารถย่อยสลายได้ไม่มีอะไรอื่นที่สามารถทำลายก้อนคริสตัลพลังงานได้

เห็นได้ชัดว่าพลังของกระสุนเจาะเกราะไม่ได้อยู่ในขอบเขตนี้แม้ว่ากระสุนเจาะเกราะจะทำลาย

คริสตัลพลังงานบนหัวของซอมบี้ยักษ์นั่นก็เป็นสิ่งที่ดีซึ่งพิสูจน์ได้ว่าซอมบี้ยักษ์นั้นตายแล้วจริงๆ

หลี่หงเทาหยิบ RPG ขึ้นมาปรับทิศทางของเขาโดยไม่พูดอะไรและโจมตีหัวของซอมบี้ยักษ์ด้วยกระสุนเจาะเกราะ

คนอื่นๆถอยห่างออกไปอย่างรวดเร็ว

บูม

หลี่หงเทายิงกระสุนเจาะเกราะสิบนัดติดต่อกันก่อนที่จะวาง RPG ลง

ภายในหลุม

ซอมบี้ขนาดยักษ์ที่นอนราบพลิกกลับหลังถูกโจมตีด้วยกระสุนเจาะเกราะ

มันควรจะตายแล้ว

ลู่ไห่เผิงรออีกห้านาทีที่หลุมแล้วกระโดดลงไปก่อนตามด้วยคนอื่นๆ

กล้ามเนื้อไร้ผิวหนังของซอมบี้ยักษ์ถูกระเบิดเป็นชิ้นๆราวกับดอกไม้ที่ผลิบานที่มีผิวหนังและเนื้อจริง

เมื่อเข้าใกล้ลู่ไห่เผิงยังได้กลิ่นกลิ่นดินปืนปนด้วยกลิ่นเลือดเน่าๆ ซึ่งทำให้เขาแทบจะอาเจียน

ลู่ไห่เผิงอดไม่ได้ที่จะรู้สึกคลื่นไส้เมื่อเห็นว่ากลิ่นมาจากไหน

“หอมจังกลิ่นเนื้อมาจากไหน” พี่ชายที่ตามมาบอกว่า

พี่ชายที่อยู่ข้างๆเขาชี้ไปที่ซอมบี้ยักษ์ที่อยู่ข้างหน้าทันทีเมื่อเขามองไปเขาก็รู้สึกท้องไส้ปั่นป่วน

อ้วกก

เขาคายสิ่งที่กินตอนเที่ยงออกมาจนหมด

ลู่ไห่เผิงพยายามอย่างเต็มที่ที่จะไม่คิดถึงที่มาของกลิ่นนี้แต่กลิ่นนั้นฉุนมากเกินไป

ลู่ไห่เผิงจิ้มหัวซอมบี้ยักษ์ด้วยปืนของเขาสองสามครั้งไม่มีการเคลื่อนไหวหลังจากยืนยันซ้ำแล้วซ้ำเล่าลู่ไห่เผิงประกาศว่าซอมบี้ยักษ์ตายแล้ว

ในความเป็นจริงในขณะที่ซอมบี้ยักษ์เสียชีวิตหลิวหมิงอวี่ซึ่งอยู่ห่างออกไปหลายสิบกิโลเมตรได้รับการเตือนถึงภารกิจอีกครั้ง

“ยินดีด้วยกับการสังหารบลาสเตอร์”

“เสร็จสิ้นภารกิจ 'Blaster'sRevenge' อย่างสมบูรณ์แบบและคุณจะได้รับรางวัลพิเศษ”

“ยินดีด้วยกับการจบภารกิจ 'Blaster'sRevenge' และคุณได้รับ12,500คะแนนและลอตเตอรี”

หลิวหมิงอวี่ตกใจมากงานนี้ค่อนข้างพิเศษ

ภารกิจนี้แตกต่างจากภารกิจก่อนหน้านี้อย่างไร?

เหตุใดจึงได้รับรางวัลสองรางวัลหลังจากสังหารบลาสเตอร์สองตัวในภารกิจนี้

เนื่องจากรางวัลของภารกิจนี้เป็นแบบคัดเลือกและครั้งนี้เพราะลู่ไห่เผิงและคนอื่นๆฆ่าบลาสเตอร์สองตัว พวกเขาสามารถได้รับรางวัลสองรางวัลพร้อมกันโดยไม่ต้องกังวลว่าจะเลือกรางวัลภารกิจใด

ไม่ว่าจะเป็นคะแนนสะสมหรือรางวัลลอตเตอรีก็เป็นตัวเลือกที่ดีมาก

หากเขาได้รับภารกิจที่คล้ายกันในครั้งต่อไป เขาสามารถทำสำเร็จและไปถึงระดับที่สมบูรณ์แบบเพื่อให้ได้รับรางวัลมากขึ้น