ตอนที่ 353

ตอนที่ 353

หลี่หงเทาส่งเสียงตะโกนไปรอบ ๆ “พี่น้อง หยุดมอง ให้เจ้าหน้าที่ค้นหาคนเจ็บ ตอนนี้ย้ายอาวุธและกระสุนทั้งหมดไปที่อาคารเร็วเข้า

อาคารเป็นที่ตั้งของแผน A อาวุธxnoเพียงอย่างเดียวไม่สามารถทำลายซอมบี้ยักษ์ได้ ดังนั้นการระเบิดในที่แคบจึงสำคัญมาก

ที่นี่ถูกเตรียมไว้สำหรับคลื่นของการโจมตีของซอมบี้ และแผน B ถูกเตรียมไว้เพื่อป้องกันความล้มเหลวของแผน A ดังนั้นจำนวนคนจึงน้อยกว่ามาก

สำหรับแผน C และแผน D คือการเก็บยานพาหนะบางคันไว้เพื่อหลบหนีเป็นหลัก

ด้านอื่น ๆ

“พี่น้อง ล่อซอมบี้ยักษ์ไปที่อาคาร” ลู่ไห่เผิงกลิ้งไปด้านข้างแล้วพุ่งผ่านหินที่ถูกขว้างออกไปอีกครั้ง

หลังจากฟังพี่น้องคนอื่นๆ พวกเขาก็ตกใจและหายใจออกเป็นเวลานาน ในที่สุดพวกเขาก็สามารถสังหารพวกมันได้หนึ่งตัว

ลู่ไห่เผิงขว้างระเบิดมือเพียงลูกเดียวบนหัวซอมบี้ยักษ์ต่อหน้าซอมบี้ยักษ์

บูม

เกิดประกายไฟขึ้น แต่ซอมบี้ยักษ์กลับไม่ได้รับความเสียหายใดๆ

มันโกรธกับการกระทำของลู่ไห่เผิง

มันระบุตำแหน่งของลู่ไห่เผิงได้แล้ว ร่างยักษ์ของซอมบี้ขนาดยักษ์ราวกับรถถัง ชนเข้ากับถนนและบดขยี้เข้าไปโดยตรง

ลู่ไห่เผิงไม่แปลกใจ เพราะเขาต้องการให้มันตอบสนองเช่นนี้

ความเร็วของซอมบี้ยักษ์เริ่มเร็วขึ้นเรื่อยๆ และในตอนท้ายพวกมันก็เริ่มวิ่ง

เท้ายักษ์เหยียบบนถนน สั่นสะเทือนราวกับเป็นแผ่นดินไหว

ซอมบี้ยักษ์ก้าวไปหนึ่งก้าว และลู่ไห่เผิงต้องใช้เวลาสองหรือสามก้าวในการไล่ตาม

โชคดีที่ถนนสายนี้ค่อนข้างเรียบและไม่มีหลุม

ลู่ไห่เผิงใช้ความแข็งแกร่งทั้งหมดของเขาวิ่งไปข้างหน้าอย่างสิ้นหวัง โดยต้องให้ความสนใจกับการโจมตีอย่างกะทันหันที่อยู่ข้างหลังเขาเป็นครั้งคราว

โชคดีที่ลู่ไห่เผิงได้รับยาวิวัฒนาการทางพันธุกรรม และสถานะร่างกายทั้งหมดของเขาแข็งแกร่งขึ้นอย่างมาก ถ้าเขาเคยกล้าทำแบบนี้ก่อนหน้านี้ พูดได้คำเดียวว่า ตาย

แต่ตอนนี้การกระทำของเขาไม่ได้ห่างไกลจากการแสวงหาความตายและบางครั้งก็มีบางอย่างบินผ่านหูของเขา

ฮะ

ลู่ไห่เผิงรู้สึกว่าคอของเขากำลังจะไหม้ และแม้แต่ลมหายใจที่หายใจออกก็ยังอุ่น

“กัปตัน มีฝูงซอมบี้พุ่งมาหาเราจากทางทิศตะวันตก” เสียงมาจากหูของลู่ไห่เผิง

ฉันจะต้องไปใช่ไหม

บ้านรั่วแม้ฝนจะตกตอนเย็น ซอมบี้ยักษ์ตัวนี้ยังไม่ถูกจัดการ และยังมีซอมบี้อีกระลอกหนึ่งอีกเหรอ?

“สังหารซอมบี้ยักษ์ให้เร็วที่สุด” ลู่ไห่เผิงอ้าปากค้างและตอบเมื่อเขากำลังหลบหนี

โชคดีที่ลู่ไห่เผิงเกือบจะมาถึงอาคารแล้ว เขาเห็นผู้คนที่ยืนอยู่บนแท่น

“พี่ใหญ่ เร่งความเร็วอีกครั้ง ระวังหลังด้วย” หลี่หงเทาตะโกน “กำหนดเป้าหมายซอมบี้ยักษ์ ยิงอย่างอิสระ”

เจ้าบ้า ฉันกำลังจะไป ระยะใกล้เกินไป อยากให้ฉันตายไปด้วยหรือไง

เมื่อมองดูซอมบี้ยักษ์ที่อยู่ข้างหลังเขาไม่ถึงสิบเมตร ในระยะนี้ ซอมบี้ยักษ์อยู่ห่างออกไปเพียงสี่หรือห้าก้าวเท่านั้น

ลู่ไห่เผิงเคยเห็นกระสุนเจาะเกราะจำนวนนับไม่ถ้วนที่บินมาที่นี่ เขาอยู่ในสถานการณ์ที่สิ้นหวัง จู่ๆ ก็ระเบิดเร็วขึ้น ระยะทางที่ใกล้เข้ามาเรื่อยๆ ถูกเขาดึงไปเกือบ 20 เมตรในทันใด

บูม

กระสุนเจาะเกราะจำนวนนับไม่ถ้วนระเบิดระหว่างซอมบี้ยักษ์กับหลู่ไห่เผิง

คลื่นกระแทกของการระเบิดทำให้ลู่ไห่เผิงพุ่งไปข้างหน้า ซึ่งทำให้ความเร็วของเขาเร็วขึ้น

ในขณะที่ลู่ไห่เผิงกำลังมีปัญหา ซอมบี้ยักษ์ก็ไม่ได้ดีไปกว่านี้มากนัก

การระเบิดอย่างกะทันหันทำให้มันละความสนใจจากลู่ไห่เผิง และตั้งเป้าหมายใหม่เป็นกลุ่มคนบนอาคารแทน

อา

ซอมบี้ยักษ์ส่งเสียงคำรามโกรธใส่หลี่หงเทาและคนอื่น ๆ และรีบตรงไปในทิศทางนั้น

หลี่หงเทาและคนอื่น ๆ ไม่กลัวเลย การกระทำที่งี่เง่าแบบนี้รับมือได้ง่ายกว่าซอมบี้ยักษ์ตัวแรก

คราวนี้เขาได้เรียนรู้จากประสบการณ์ แทนที่จะปล่อยให้ทุกคนโจมตีพร้อมกัน เขาใช้การโจมตีแบบแบ่งส่วน

การโจมตีประเภทนี้จะอ่อนลงเล็กน้อย แต่จะไม่ถูกขัดจังหวะ

แต่ในความเป็นจริง พลังการยิงไม่ได้อ่อนแอไปกว่าตอนที่ซอมบี้ตัวแรกถูกฆ่ามากนัก

เมื่อฆ่าซอมบี้ตัวแรก มีเพียงบุคลากรที่นำโดหลี่หงเทาและการรวมตัวของพี่น้องหยางในเวลาต่อมา มีคนมาเพิ่ม อัตราการโจมตีก็เพิ่มขึ้นอย่างมาก

ตอนนี้ทั้งสองทีมได้รวมตัวกันเพื่อเคลื่อนย้ายผู้บาดเจ็บออกไปแล้ว จำนวนบุคลากรการต่อสู้ทั้งหมดมีมากกว่า 90 คน การออกแบบแบ่งออกเป็นสองส่วน และมีเกือบ 50 คนในคราวเดียว

มีประสบการณ์ครั้งแรกในการจัดการกับซอมบี้ยักษ์ และอัตราการโจมตีโดยรวมก็สูงกว่ามาก

กระสุนเจาะเกราะห้าสิบนัด เกือบครึ่งยิงโดนซอมบี้ยักษ์

ซอมบี้ยักษ์ที่พุ่งเข้าหาตึก ถูกกระสุนเจาะเกราะยิงและล้มลงไปที่พื้น

พลังของกระสุนเจาะเกราะนั้นสูงกว่าระเบิดมือมาก พลังระเบิดอันทรงพลังของกระสุนเจาะเกราะทำให้ซอมบี้ยักษ์สูญเสียสมดุลเมื่อกระโดดขึ้นไปในอากาศ

บูม

ซอมบี้ยักษ์ถูกยิงตกลงมาจากอากาศ มันล้มลงกับพื้นด้วยตัวขนาดใหญ่ของมัน

กระสุนเจาะเกราะที่มาทีละนัดกดซอมบี้ยักษ์ลงกับพื้นและไม่สามารถขยับได้

“โอกาสดี เล็งไปที่หัวซอมบี้ยักษ์แล้วโจมตีตำแหน่งเดียวซ้ำๆ” หลี่หงเทาตะโกน

ทีละนัด กระสุนเจาะเกราะต้อนรับซอมบี้ยักษ์

การระเบิดดังขึ้นอย่างต่อเนื่อง ไฟลุกโชนและฝุ่นฟุ้งกระจาย บดบังสายตาของทุกคน และมันก็เป็นไปไม่ได้ที่จะเห็นการปรากฏตัวของซอมบี้ยักษ์

แต่ทุกคนรู้ดีว่าพลังชีวิตของซอมบี้ยักษ์นั้นเหนียวแน่นมาก และพวกเขาไม่กล้าหยุดมือเลย

พวกเขายิงต่อเนื่องเป็นเวลาเกือบสามนาที จนกระทั่งกระสุนเจาะเกราะรอบตัวเขาหมดลงก่อนที่จะวางอาวุธในมือลง

“พี่ทา ซอมบี้ยักษ์ควรจะตายแล้วใช่ไหม?” คนข้างๆ ถาม

ในช่วงไม่กี่นาทีที่ผ่านมา ระเบิดที่เทียบเท่าซอมบี้ยักษ์นั้นสูงกว่าซอมบี้ยักษ์ตัวก่อน

“ไม่รู้สิ คอยดูก่อนก็แล้วกัน” หลี่หงเทาส่ายหัว ระเบิดที่เทียบเท่านั้นสูงกว่ามาก แต่เมื่อซอมบี้ยักษ์ตัวแรกระเบิด หัวของมันกระเด็นหลุดจากตัว

ความเสียหายที่เกิดจากการระเบิด 100 ครั้งพร้อมกันนั้นแตกต่างจากความเสียหายที่เกิดจากการระเบิดครั้งเดียว แม้ว่าซอมบี้ยักษ์จะถูกโจมตีด้วยกระสุนเจาะเกราะจำนวนมากในคราวนี้ เขาก็ไม่กล้ายืนยันว่ามันตายแล้วจริงๆ หรือไม่

มองไปทางนั้น ยกเว้นเปลวเพลิง ไม่มีการเคลื่อนไหวอื่นใด มันต้องตายแน่ๆ ใช่ไหม?

แค่ตอนนี้

อา

ไม่ไกลจากทิศตะวันตก สามารถเห็นซอมบี้อยู่ฝั่งตรงข้ามถนน

คลื่นลูกใหม่ของฝูงซอมบี้มาถึงแล้ว