ตอนที่ 351

ตอนที่ 351

ทุกคนโจมตีซอมบี้ยักษ์พร้อมกัน พวกเขาหยิบระเบิดมือออกมาอีกครั้ง คำนวณเวลาแล้วโยนมันไปในทิศทางของซอมบี้ยักษ์

ซอมบี้ยักษ์สัมผัสได้ถึงพลังของระเบิดมือ และมันไม่ได้ยืนโง่ๆ เพื่อรอการจู่โจม

เมื่อเห็นว่าระเบิดมือถูกขว้างออกมา ซอมบี้ยักษ์ก็กระโดดหลบหลีกไปอย่างง่ายดาย

บูม.

น่าเสียดายที่ระเบิดรอบนี้ไม่ได้สร้างความเสียหายอย่างมีประสิทธิภาพต่อซอมบี้ยักษ์ แต่กลับทำให้ซอมบี้ยักษ์โกรธ

กรร

ซอมบี้ยักษ์คำรามขึ้นไปบนท้องฟ้าและคำรามเหมือนสัตว์ร้ายนี่อาจเป็นการเรียกเพื่อนซอมบี้ออกมา และดูเหมือนจะเป็นการคำรามเพื่อระบายความโกรธ

ทันใดนั้น ซอมบี้ยักษ์คว้าต้นไม้ที่สูงเป็นสองเท่าของมันด้วยมือทั้งสอง ถอนรากถอนโคนต้นไม้ขึ้นมา

“หาที่หลบ” ลู่ไห่เผิงรีบตะโกนเมื่อเขาเห็นซอมบี้ยักษ์ถอนรากต้นไม้ใหญ่ขึ้นมา

อันที่จริง ลู่ไห่เผิงไม่ต้องตะโกน คนอื่นเริ่มมองหาที่หลบภัยแล้วเมื่อเห็นซอมบี้ยักษ์เคลื่อนไหวอีกครั้ง

อย่างไรก็ตาม ความเร็วของซอมบี้ยักษ์นั้นเร็วกว่าพวกเขามาก ต้นไม้ก็เหมือนของเล่นในมือ มันออกแรงด้วยแขนทั้งสองข้าง และขว้างอย่างแรง

ต้นไม้ก็เหมือนลูกศรที่โบยบินไปในทิศนั้น

ครืน

ความเร็วของต้นไม้นั้นเร็วเกินไป แม้ว่าพวกเขาจะหลบอยู่แล้ว แต่ก็ยังมีคนอีกหลายคนที่ไม่สามารถหลบได้และถูกต้นไม้กวาดผ่าน ล้มกระแทกพื้น

หลังจากที่ซอมบี้ยักษ์ขว้างต้นไม้ ใส่ฝูงชนสำเร็จ มันจึงริเริ่มหาอาวุธชิ้นใหม่

มีอะไรมากที่สุดบนถนน?

นอกจากต้นไม้แล้ว ยังมีรถที่ถูกทิ้งร้าง มีซากรถอยู่ทุกหนทุกแห่งตามถนน

หลังจากที่ซอมบี้ยักษ์พบว่าการโจมตีด้วยการขว้างของมันได้ผล มันจึงเริ่มคว้าเอารถที่อยู่ตามท้องถนนขึ้นมาเป็นอาวุธ

รถที่มีน้ำหนักมากกว่า 1 ตัน ก็เปรียบเสมือนของเล่นชิ้นเล็กๆ ที่อยู่ในมือของซอมบี้ยักษ์

บูม

รถพุ่งเข้าหาลู่ไห่เผิง

ในเวลานี้ ลู่ไห่เผิงและคนอื่นๆ ได้ซ่อนตัวอยู่ในอาคารข้างทางแล้ว

รถชนกับอาคารและไม่ก่อให้เกิดการบาดเจ็บกับบุคคลากรมากนัก

ส่วนคนที่ถูกต้นไม้ทับก่อนหน้านี้ไม่ได้รับบาดเจ็บสาหัสมากนัก เมื่อมีการโจมตีในทิศทางอื่น และด้วยความช่วยเหลือจากสหาย พวกเขาก็ย้ายไปอยู่ในพื้นที่ปลอดภัยแล้ว

เกิดการระเบิดขึ้นบนถนน

ระเบิดรถยนต์ ระเบิดมือ และกระสุนปืนต่างๆ

จำนวนระเบิดมีจำกัด และตอนนี้ในมือของแต่ละคนก็มีไม่มากนัก หลังจากขว้างพวกมันไปสองหรือสามครั้ง พวกเขาพบว่าพวกมันไม่สามารถสร้างความเสียหายอย่างใหญ่หลวงต่อซอมบี้ยักษ์ได้ ดังนั้นพวกเขาจึงไม่โจมตีต่อไป

ตอนนี้พวกเขาได้นำปืนไรเฟิลกลับมาใช้ใหม่แล้ว

“หัวหน้า ปืนในมือของเราไม่สามารถเจาะแนวป้องกันของซอมบี้ยักษ์ได้ หัวซอมบี้ยักษ์แข็งเกินไป นี่ไม่ใช่วิธีแก้ปัญหา เราไม่สามารถฆ่ามันได้ เราทำได้แค่ตายเท่านั้น” หยางจื่อหยงอ้าปากค้างและพูดกับลู่ไห่เผิง

บาร์เร็ตต์ในมือของเขามีพลังมากกว่า M4A1 มาก แต่ด้วยปืนไรเฟิลซุ่มยิงที่ทรงพลังเช่นนี้ ซอมบี้ยักษ์ก็ไม่มีส่วนใดเสียหาย

การยิงซ้ำๆจุดเดิม เคยได้ผล แต่ตอนนี้มันไม่มีประโยชน์

ไม่สามารถพูดได้ว่ามันไร้ประโยชน์ ภายใต้กาสังเกตผ่านกล้องส่องทางไกล ยังคงเห็นว่า Barrett ของหยางจื่อหยง สร้างความเสียหายให้กับฝ่ายตรงข้ามได้อยู่

แต่อาการบาดเจ็บเล็กน้อยนี้ไม่ได้มีผลอะไรกับซอมบี้ยักษ์ เว้นแต่หยางจื่อหยงจะสามารถโจมตีตำแหน่งเดียวกันด้วยกระสุนหลายร้อยนัดติดต่อกัน นั่นถึงจะมีโอกาสที่จะเจาะเกราะป้องกันของซอมบี้ยักษ์ได้

เมื่อมองไปที่ซอมบี้ยักษ์ที่แสดงพลังอันยิ่งใหญ่บนท้องถนน หลู่ไห่เผิงไม่คิดว่าหยางจื่อหยงจะรับมือได้ไหว

“ผู้บาดเจ็บย้ายไปอยู่ในที่ปลอดภัยหรือยัง?” ลู่ไห่เผิงถามโดยเปิดช่องการต่อสู้แบบไร้สาย

“กัปตัน บุคลากรจากทางใต้ได้รับการอพยพไปยังที่ปลอดภัยแล้ว”

“กัปตัน บุคลากรจากทางเหนือได้รับการอพยพไปยังที่ปลอดภัยแล้ว”

“กัปตัน บุคลากรทางตะวันออกได้อพยพไปยังที่ปลอดภัยแล้ว”

“ดีมาก PRG พร้อมในตำแหน่งแผน A ตอนนี้ฉันจะนำซอมบี้ยักษ์ไปที่นั่น” หลู่ไห่เผิงพูดด้วยน้ำเสียงที่หนักแน่น

พวกเขาอยู่ที่นี่และต่อสู้กับซอมบี้ยักษ์เป็นเวลานาน เนื่องจากเปลวไฟลูกแรกของซอมบี้ยักษ์ทำให้เจ้าหน้าที่ขนส่งบาดเจ็บจำนวนมาก

การอยู่ที่นี่เป็นหลักในการต่อสู้เพื่อโอกาสให้บุคลากรเหล่านี้ถอยกลับ

“พี่น้องทั้งหลาย นำซอมบี้ยักษ์ไปและเตรียมใช้แผน A” ลู่ไห่เผิงกล่าวอย่างเคร่งขรึมอีกครั้ง

“จื่อหยงจื่อเฉียงสองพี่น้องมีทักษะการยิงที่ค่อนข้างสูง กลับไปก่อนแล้วช่วยอาเทาสกัดซอมบี้ยักษ์ไว้” ลู่ไห่เผิงสั่ง

“หัวหน้า ระวังตัวด้วย ฉันจะช่วยพี่เทาก่อน แล้วจะกลับมาช่วย” หยางจื่อหยงพยักหน้า

“จำไว้ว่าให้ยิงให้แม่นขึ้นอีกนิด ชีวิตของอาเทาอยู่ในมือพวกนาย” ลู่ไห่เผิงหัวเราะเสียงดัง ไม่สนใจว่าเขาจะต้องเผชิญหน้ากับซอมบี้ยักษ์ในอนาคต

“ไม่ต้องห่วง ฉันเป็นนักแม่นปืน ในแง่ของความแม่นยำ ฉันไม่ต้องกังวลกับมัน พี่ใหญ่ต้องอดทนไว้” หยางจื่อหยงก็หัวเราะเช่นกัน

หลังจากนั้นสองพี่น้อง เริ่มจากอีกด้านหนึ่ง รีบเร่งไปยังตำแหน่งที่มีการนำแผน A ซึ่งเป็นอาคารที่คล้ายกับอาคารแพนด้า

ซอมบี้ในแท่นได้รับการทำความสะอาดล่วงหน้าและอาวุธบางอย่างก็ถูกวางไว้ข้างในด้วย

ทุกวันในระหว่างการดำเนินการ อาคารจะถูกเคลียร์เป็นสนามรบเพื่อป้องกันไม่ให้สิ่งนี้เกิดขึ้น

หลังจากที่หยางจื่อหยงและคนอื่นๆ ออกไปแล้ว ลู่ไห่เผิงก็กระโดดออกมาจากหน้าต่างด้านข้างและยิงซอมบี้ยักษ์ที่ศีรษะ

ดูเหมือนว่าซอมบี้ยักษ์จะถูกดึงดูดโดยปืนของลู่ไห่เผิง วินาทีถัดมาจึงมีรถลอยมาทางนี้

ลู่ไห่เผิงกระโดดไปด้านข้างและหนีการโจมตีของรถ

ผู้คนจากอีกทางหนึ่ง เมื่อเห็นสถานการณ์ของลู่ไฮเผิง ก็เริ่มโจมตีด้วยปืนทันที และกระสุนก็เทลงบนหัวของซอมบี้ยักษ์ราวกับห่าฝน

น่าเสียดายที่หัวของซอมบี้ยักษ์นั้นแข็งเกินไป

กระสุนเหล่านี้ไม่มีผลเลย

มันไม่ได้ไร้ประโยชน์อย่างสมบูรณ์ อย่างน้อยก็สามารถดึงดูดความสนใจของซอมบี้ยักษ์ได้

“ให้ความสนใจกับความปลอดภัย ทุกคนระวังการระเบิดของซอมบี้ยักษ์ หาทางหลบ” ลู่ไห่เผิงหลบเลี่ยงการโจมตีของซอมบี้ยักษ์อีกครั้ง ซ่อนตัวอยู่หลังเสาเพื่อเปลี่ยนแมกกาซีน และในขณะเดียวกันก็เตือนพันธมิตรคนอื่นๆ

การโจมตีด้วยการขว้างซากรถ สามารถหลบได้ง่ายมาก เขากลัวว่าซอมบี้ยักษ์จะปล่อยการโจมตีนั้นเหมือนลูกกระสุนปืนใหญ่อีกครั้ง การโจมตีแบบนี้ไม่ง่ายที่จะหลบเลี่ยง

บูม

เสียงปืนและระเบิดดังก้องไปทั่วบริเวณ

เมื่อลู่ไห่เผิงนำบุคลากรมาจัดการกับซอมบี้ยักษ์ สองพี่น้องหยางก็มาถึงสถานที่ที่กำหนด

พวกเขาสามารถเห็นซอมบี้ยักษ์สูงกว่าสี่เมตร ขว้างรถไปที่อาคาร

บูม

รถถูกโยนลงพื้น ทำให้เกิดเสียงดัง

อย่างไรก็ตาม ในเวลาต่อมา บนแท่นยืนของอาคาร ผู้คนกลุ่มหนึ่งสามารถเห็นกลุ่มคนถือ RPG และยิงกระสุนใส่ซอมบี้ยักษ์

ชูว

กระสุนเจาะเกราะโจมตีอย่างบ้าคลั่งในทิศทางของซอมบี้ยักษ์

การทำงานของ RPG นั้นแตกต่างจากการทำงานของ M4A1มันไม่เหมือนกับการใช้ M4A1 มันมักจะใช้โดยไม่จำเป็นต้องใส่ใจกับความแม่นยำของศีรษะมากเกินไป ตราบใดที่ทิศทางนั้นถูกต้อง

อัตราการโจมตีของกระสุนเจาะเกราะคลื่นนี้ต่ำมาก จากกระสุนเจาะเกราะหลายสิบนัด มีไม่ถึงห้านัดที่ยิงซอมบี้ยักษ์ และกระสุนเจาะเกราะที่เหลือส่วนใหญ่ก็ยิงโดนซอมบี้ยักษ์

แม้ว่าซอมบี้ยักษ์จะสูงห้าเมตร แต่หัวของมันมีขนาดเท่าลูกบาสเก็ตบอลเท่านั้น ไม่ใช่เรื่องง่ายเลยที่จะใช้ RPG เล็งไปที่หัวของมัน

กระสุนเจาะเกราะห้านัดกระทบซอมบี้ยักษ์ แต่ส่วนใหญ่โดนตัวหรือแขน

บูม

เกิดการระเบิดครั้งใหญ่รอบๆ ซอมบี้ยักษ์ ทำให้เกิดฝุ่นฟุ้งกระจาย

“ยิงต่อไป” เสียงคำรามของหลี่หงเทาดังขึ้นบนแท่น

กระสุนเจาะเกราะรอบใหม่ต้อนรับซอมบี้ยักษ์อีกครั้ง ไม่ว่าพวกมันจะมีประสิทธิภาพหรือไม่ก็ตาม

“เรารีบไปกันเถอะ” หยางจื่อหยงเรียกหยางจือเฉียงที่กำลังสังเกตอยู่ หลังจากพูดเสร็จพวกเขาก็วิ่งไปที่แท่นของอาคาร

เดิมทีหยางจื่อหยงต้องการสังเกตสถานการณ์ของซอมบี้ยักษ์ แต่ถูกน้องชายลากจูงและต้องตามเขาไป

กรร

ซอมบี้ยักษ์ไม่ได้ยืนนิ่งรอการจู่โจมของทุกคน

หลังจากเสียงคำราม สิ่งที่ดูเหมือนเนื้องอกบนร่างของซอมบี้ยักษ์ก็เริ่มบิดเบี้ยวและกลายเป็นถังสองถังโดยมุ่งเป้าไปที่ผู้คนบนแท่นยืนของอาคารที่อยู่ห่างออกไปหลายสิบเมตร

หลี่หงเทาให้ความสนใจกับสถานการณ์ของซอมบี้ยักษ์ และเมื่อเขาเห็นการเคลื่อนไหวของซอมบี้ยักษ์ เขารู้ว่าเกิดอะไรขึ้น และคำรามอย่างรวดเร็ว “ลงมา”

อย่างไรก็ตาม เสียงคำรามของเขาถูกได้ยินโดยผู้คนที่อยู่ใกล้เคียงเท่านั้น คนอื่นไม่ได้ยินเสียงตะโกนของเขาเลย และพวกเขายังคงโจมตีซอมบี้ยักษ์

ลูกไฟขนาดเท่าฟุตบอลสองลูกพุ่งออกมาจากเนื้อของซอมบี้ยักษ์ ผสมกับอุณหภูมิที่ร้อนจัด กระทบกับหลี่หงเทา และคนอื่นๆ

คนอื่นๆ ยังสังเกตเห็นลูกไฟอันตรายทั้งสองลูก แต่ความเร็วของลูกไฟนั้นเร็วมากจนสายเกินไปที่จะหลีกเลี่ยง

บูม

ลูกไฟกระทบอาคารและทำให้เกิดการระเบิดรุนแรง ซึ่งมีพลังมากกว่าการระเบิดที่เกิดจากระเบิดเจาะเกราะเล็กน้อย

หลี่หงเทาเห็นพี่น้องหลายคนอยู่ตรงกลางของการระเบิดของลูกไฟ หลังจากการระเบิด ก็มีเสียงกรีดร้องอยู่รอบๆ และบางคนอาจจะไม่รอด

“นำพี่น้องที่ไม่สามารถต่อสู้ได้ลงมา ไปต่อ และระวังการโจมตีด้วยลูกไฟด้วย หลังจากการโจมตีนี้จบลง ก็ควรใช้เวลาพอสมควรสำหรับการโจมตีครั้งต่อไปด้วยลูกไฟ” หลี่หงเทาออกคำสั่งอย่างเด็ดขาด เขารู้ว่าการต่อสู้ครั้งนี้จะต้องถูกฆ่า ซอมบี้ยักษ์ยังต้องฆ่าด้วยความเร็วสูงสุด มิฉะนั้นลู่ไห่เผิงจะอยู่ได้ไม่นาน

พี่น้องหลายคนไม่กลัวเลยถือ RPG ปีนขึ้นไปอีกครั้ง

การโจมตีด้วยระเบิดเจาะเกราะรอบใหม่มุ่งเป้าไปที่ซอมบี้ยักษ์อีกครั้ง

กรร

ซอมบี้ขนาดยักษ์ยังคอยหลบเลี่ยงการโจมตีด้วยระเบิดเจาะเกราะของทุกคนอยู่เสมอ

หลี่หงเทาค้นพบว่าซอมบี้ยักษ์มีความสามารถในการป้องกันที่แข็งแกร่ง แต่พลังของกระสุนเจาะเกราะก็แข็งแกร่งเช่นกัน เขาพบว่าร่างของซอมบี้ยักษ์ได้รับบาดเจ็บ เห็นได้ชัดว่าซอมบี้ยักษ์ไม่ได้อยู่ยงคงกระพันอย่างแท้จริง

“พี่ชาย เร็วเข้า การระเบิดสองครั้งนี้ไม่ธรรมดา” หยางจื่อเฉียงกล่าวอย่างกังวล

หยางจื่อหยงไม่ได้พูดอะไร เขาเร่งฝีเท้าของเขาโดยไม่รู้ตัว เขายังได้ยินความแตกต่างระหว่างการระเบิดสองครั้ง ซึ่งดูเหมือนจะคล้ายกับการระเบิดของซอมบี้ยักษ์ก่อนหน้านี้

หวังว่าพี่น้องคงสบายดี

เมื่อหยางจื่อหยงขึ้นไปบนแท่น เขาเห็นแท่นพักสองแห่งที่ถูกทิ้งระเบิดจนจำไม่ได้ และเขาได้ยินเสียงกรีดร้องของพี่น้องของเขา

ไม่มีเวลาตรวจสอบอาการบาดเจ็บของพี่น้อง ทั้งสองหยิบ RPG จากด้านข้างและเข้าร่วมการต่อสู้

“พี่เทา เป็นยังไงบ้าง” หยางจื่อหยงเหยียดศีรษะและมองลงมา เขามองเห็นเพียงเศษฝุ่น แต่ไม่พบซอมบี้ยักษ์

หลี่หงเทามองย้อนกลับไปและเห็นหยางจื่อหยงส่ายหัวและกล่าวว่า “ไม่ แม้ว่ากระสุนเจาะเกราะจะสร้างความเสียหายให้กับซอมบี้ยักษ์ได้ แต่อัตราการโจมตีนั้นต่ำเกินไป เว้นแต่จะโจมตีโดยตรง เอฟเฟกต์ก็ยังไม่ดีนัก”

แม้ว่าอัตราการโจมตีจะไม่สูงมาก แต่ก็ไม่ได้หยุดการโจมตีในมือของเขา

ทันทีที่มันหยุด ซอมบี้ยักษ์จะกระโดดมาที่นี่เพื่อปีน และสามารถใช้กระสุนเจาะเกราะเพื่อหยุดการโจมตีของคู่ต่อสู้ได้เท่านั้น

การจู่โจมด้วยลูกไฟของซอมบี้ยักษ์ได้เข้าสู่ช่วงที่เย็นลง และรถบางคันก็ถูกโยนขึ้นมาอยู่ในมือเป็นระยะๆ

ตราบใดที่ไม่ใช่การโจมตีด้วยลูกไฟ สำหรับพี่น้องหลายคน ความเร็วนี้ยังคงสามารถหลีกเลี่ยงได้ สองพี่น้องหยางก็เข้าร่วมการโจมตีด้วย แต่น่าเสียดายที่ซอมบี้ยักษ์ไม่สามารถสังเกตได้

เมื่อเห็นว่าการขว้างปาซากรถไม่ได้ผล ซอมบี้ยักษ์ก็เริ่มกระโดดหลบการโจมตีของฝูงชน ขณะเข้าใกล้อาคารอย่างรวดเร็ว

ดูจากรูปลักษณ์แล้ว เกรงว่ามังคงอยากจะปีนขึ้นมาโจมตีพวกเขา

หลี่หงเทาไม่ปล่อยให้ซอมบี้ยักษ์เข้ามาใกล้อาคารและปีนขึ้นไป อัตราการโจมตีของผู้อื่นนั้นต่ำ ก็จริง แต่ไม่รวมหลี่หงเทา

หลังจากช่วงระยะเวลาของการปรับตัวหลี่หงเทาได้ปรับให้เข้ากับวิธีการโจมตีด้วย RPG ในขั้นต้น

คราวนี้ มีพี่น้องหยางมาสมทบ และพวกเขามีความมั่นใจมากขึ้นในการปราบซอมบี้ยักษ์

เมื่อก่อนไม่สามารถสังเกตซอมบี้ยักษ์ได้ แต่ตอนนี้ซอมบี้ยักษ์เปิดเผยที่อยู่ของพวกเขาหยางจื่อหยงเล็งไปที่ซอมบี้ยักษ์ทันที และกระสุนเจาะเกราะกระทบไหล่ของซอมบี้ยักษ์

ปัง

กระสุนเจาะเกราะระเบิดบนไหล่ของซอมบี้ยักษ์ ทิ้งให้ซอมบี้ตัวใหญ่หน้าเทาและดำ

ปัง

ปัง

กระสุนเจาะเกราะอีกสองนัดเข้าที่มือและหน้าอกของซอมบี้ยักษ์ นี่คือผลงานชิ้นเอกของหลี่หงเทาและหยางจื่อเฉียง

อ๊าาา

เห็นได้ชัดว่าผลงานชิ้นเอกของทั้งสามสร้างความเสียหายอย่างใหญ่หลวงต่อซอมบี้ยักษ์ และซอมบี้ยักษ์ก็ส่งเสียงคำรามออกมา

ซอมบี้ยักษ์เพิกเฉยต่ออาการบาดเจ็บของมัน ฝ่ากระสุนที่แทงทะลุอก และพุ่งตรงไปที่แท่น

หลี่หงเทายินดีที่จะปล่อยให้ซอมบี้ยักษ์มาที่นี่ เเขาติมกระสุนอีกครั้ง และเตรียมที่จะสกัดกั้นการเคลื่อนไหวซอมบี้ยักษ์

แม้ว่าพลังของ RPG จะยอดเยี่ยม แต่ก็ใช้เวลานานเกินไปในการยิงกระสุนเจาะเกราะ

มันสายเกินไปที่จะยิงกระสุนเจาะเกราะอีกครั้ง

ซอมบี้ยักษ์กำลังเข้าใกล้อาคารมากขึ้นเรื่อยๆ