ตอนที่แล้วยอดอาจารย์มหาเมตตา ตอนที่ 9 ถ่ายทอดฐานการบ่มเพาะ
ทั้งหมดรายชื่อตอน
ตอนถัดไปยอดอาจารย์มหาเมตตา ตอนที่ 11 แสดงให้อาจารย์เห็น

ยอดอาจารย์มหาเมตตา ตอนที่ 10 ถ่ายทอดฐานการบ่มเพาะสำเร็จได้รับ...


ยอดอาจารย์มหาเมตตา ตอนที่ 10 ถ่ายทอดฐานการบ่มเพาะสำเร็จได้รับ...

หลังจากหลินชิงจู้อยู่ในสมาธิ เย่ชิวก็ถามระบบในใจของเขา

“ระบบ ข้าสามารถมอบฐานการบ่มเพาะได้มากแค่ไหนในครั้งเดียว”

นี่เป็นครั้งแรกที่เขามอบฐานการบ่มเพาะ ดังนั้นเขาจึงไม่มีประสบการณ์มากนัก เขาจึงรีบถามระบบเพราะกลัวว่าอาจมีบางอย่างผิดปกติ

[ ตรวจพบว่าระดับการบ่มเพาะในปัจจุบันของโฮสต์อยู่ที่ขอบเขตอนันตะมรรคาเท่านั้น ฐานการบ่มเพาะสูงสุดที่สามารถมอบได้คือสิบปี ]

[ ขีดจํากัดปีสามารถเพิ่มขึ้นได้เมื่อระดับการบ่มเพาะเพิ่มขึ้น ยิ่งระดับการบ่มเพาะสูงขึ้นเท่าไหร่จำนวนปีที่มอบได้ก็จะยิ่งสูงขึ้นเท่านั้น...]

[ หมายเหตุ: ทุกครั้งที่ถ่ายโอนฐานการบ่มเพาะจะต้องรอระยะเวลาฟื้นตัว ในช่วงเวลาฟื้นตัวนี้การมอบฐานการบ่มเพาะจะไม่เกิดผลตอบแทนใด ๆ ]

“อืม สิบปี? แค่นี้ก็พอแล้ว...” หลังจากได้ยินคําอธิบายของระบบเย่ชิวก็พยักหน้า สิบปีเป็นช่วงเวลาที่เขายอมรับได้

ตามแผนเดิมของเขาเขาวางแผนที่จะมอบฐานการบ่มเพาะเป็นร้อยปี อย่างไรก็ตามเมื่อพิจารณาถึงร่างกายปัจจุบันของหลินชิงจู้ เขากลัวว่านางจะไม่สามารถรองรับพลังที่ทรงพลังเช่นนั้นได้

สิบปีเป็นขีดจํากัดแล้ว... เย่ชิวคิดถึงเรื่องนี้และพูดเบา ๆ “ผ่อนคลายเถอะ ไม่ต้องประหม่า การให้มอบฐานการบ่มเพาะเป็นเรื่องที่เสี่ยง จะต้องไม่มีข้อผิดพลาดใด ๆ วันนี้ข้าจะมอบฐานการบ่มเพาะให้เจ้าสิบปี เจ้าเพียงแค่ต้องดูดซับพลังนี้เข้าสู่ร่างกายของเจ้าและหลอมรวม จงจำไว้ว่าอย่าขัดขืนเป็นอันขาด...”

ฐานการบ่มเพาะไม่ใช่สิ่งที่สามารถถ่ายทอดได้ตามใจ หากมีข้อผิดพลาดแม้แต่น้อยทั้งคู่จะได้รับผลกระทบ ก่อนที่จะมอบฐานการบ่มเพาะของเขา เย่ชิวจะต้องต้องเตือนหลินชิงจู้เพื่อป้องกันไม่ให้นางทํากระทำการผิดพลาดใด ๆ

“ท่านอาจารย์ ข้าเข้าใจแล้ว!”

“ดีมาก...”

เย่ชิวยกมือขึ้นเบา ๆ และกดทับแผ่นหลังของหลินชิงจู้ เขาหมุนเวียนพละกําลังทั้งหมด ใช้วิธีการถ่ายทอดฐานการบ่มเพาะของเขาไปยังร่างกายของหลินชิงจู้

นางรู้สึกถึงพลังที่ไม่มีที่สิ้นสุดมาจากฝ่ามือของเย่ชิว พลังนั้นอาละวาดไปทั่วร่างกายของนาง หัวใจของหลินชิงจู้รู้สึกสั่นไหว นางนึกถึงคําแนะนําของเย่ชิวและผ่อนคลายในทันที นางได้นําพลังนี้ไปสู่ทะเลแห่งจิตใต้สำนึกของนาง ตอนนี้ขอบเขตการบ่มเพาะของนางยังคงติดอยู่ที่ขอบเขตฝึกปราณขั้นที่ 4 นางกําลังรอให้พลังนี้ไหลเข้าสู่ทะเลแหง่จิตใต้สำนึกของนาง

หลินชิงจู้เริ่มพยายามดูดซับพลังนี้และหลอมรวมเข้ากับร่างกายของนาง ครู่หนึ่งระดับการบ่มเพาะของนางก็เริ่มพุ่งสูงขึ้น

“ฟู่...” ยิ่งหลินชิงจู้เฝ้าดูมากเท่าไหร่นางก็ยิ่งตกใจมากขึ้นเท่านั้น ในเวลาไม่ถึงวินาทีนางได้กระโจนจากขอบเขตฝึกปราณขั้นที่ 4 ไปสู่ขั้นที่ 9 ในทันที “ฐานการบ่มเพาะของท่านอาจารย์ในช่วง 10 ปีที่ผ่านมาเข้มข้นยิ่งนัก อืม...”

พลังที่ได้จากฐานการบ่มเพาะนั้นแตกต่างจากการบ่มเพาะตามปกติ หากใช้เวลาสิบปีในการบ่มเพาะคนผู้นั้นก็อาจสามารถบุกเข้าไปในขอบเขตนิ้วทมิฬได้ แต่ถ้ามีคนมอบฐานการบ่มเพาะให้สิบปีคนผู้นั้นก็อาจไม่สามารถทะลวงไปยังขอบเขตนิ้วทมิฬได้

นี่เป็นเพราะในระหว่างกระบวนการมอบฐานการบ่มเพาะจะมีการสูญเสียพลัง เมื่อรวมกับพรสวรรค์ของตนอาจมีการสูญเสียทางอ้อมอีกด้วย

นี่คือเหตุผลที่คนอื่น ๆ ไม่เต็มใจที่จะมอบฐานการบ่มเพาะของพวกเขา นั่นเป็นเพราะมันสิ้นเปลืองเกินไป ไม่มีใครเต็มใจที่จะเสียฐานการบ่มเพาะมากขนาดนี้เพื่อยกระดับการบ่มเพาะของผู้อื่น

ด้วยเหตุนี้หลินชิงจู้จึงรู้สึกประทับใจมากที่เย่ชิวเต็มใจเสียความพยายามนับหลายปีให้กับนาง อย่างไรก็ตามนางจะรู้ได้อย่างไรว่าเย่ชิวมีระบบตอบแทนหมื่นเท่า? เขาไม่เพียงแต่จะได้ฐานการบ่มเพาะสิบปีที่เขาให้นางเท่านั้น แต่เขายังได้กำไรมาอีกด้วย

ในคําพูดของเขานั่นคือ “เจ้าอาจได้กำไรเล็กน้อย แต่ข้าจะไม่มีวันสูญเสียอะไรเลยแม้แต่น้อย” ยิ่งไปกว่านั้นด้วยความช่วยเหลือของระบบ เย่ชิวไม่ได้สูญเสียฐานการบ่มเพาะมากนัก

“ปัง...”

หลินชิงจู้รู้สึกถึงการเปลี่ยนแปลงในร่างกายของนางและพบว่านางได้ทะลวงผ่านไปยังขอบเขตนิ้วทมิฬ

“ขอบเขตนิ้วทมิฬขั้นที่ 1!” ในขณะนี้หัวใจของหลินชิงจู้เต็มไปด้วยความตื่นเต้น สี่วันหลังจากที่เข้าสู่สำนักนางได้ทะลวงผ่านไปยังขอบเขตนิ้วทมิฬขั้นที่ 1 แล้ว แต่ผู้ที่เข้าสำนักมาพร้อมกับนางกลับติดอยู่ขอบเขตฝึกปราณขั้นที่ 1

“ฟู่ว...” หลังจากที่เขามอบฐานการบ่มเพาะสิบปีเสร็จ เย่ชิวก็ค่อย ๆ ถอนมือและสั่งว่า “อย่าฟุ้งซ่าน ควบรวมรากฐานของเจ้าอย่างมั่นคงเพื่อที่มันจะไม่ได้ส่งผลกระทบต่อการบ่มเพาะในอนาคตของเจ้า...”

“ศิษย์เข้าใจแล้ว...” หลินชิงจู้รีบตอบและโคจรเคล็ดวิชาการบ่มเพาะตามสิ่งที่บันทึกอยู่ในตำราเมฆาม่วง หลังจากโคจรไปไม่กี่รอบนางก็หลอมรวมพลังมากกว่าครึ่งและสภาพจิตใจของนางก็ค่อย ๆ คงที่

เย่ชิวไม่ได้รบกวนนางเมื่อเขาเห็นว่านางยังคงควบรวมการบ่มเพาะของนางไว้ เขาลุกขึ้นอย่างเงียบ ๆ และกลับไปยังที่นั่งของเขา

“ระบบ!”

[ ติ๊ง... ]

[ ท่านมอบฐานการบ่มเพาะ 10 ปีแก่ลูกศิษย์ของท่าน ได้กระตุ้นระบบตอบแทนหมื่นเท่า ]

[ ท่านต้องการเปิดใช้งานระบบตอบแทนหมื่นเท่าหรือไม่ ]

“เปิดใช้งาน...”

[ ขอแสดงความยินดีด้วยโฮสค์ ท่านได้กระตุ้นการตอบแทน 100 เท่า และได้รับฐานการบ่มเพาะ 1,000 ปี ]

“หนึ่งพันปี!!!”

เมื่อเย่ชิวได้ยินสิ่งนี้เขาก็สูดลมหายใจเข้าอย่างเยือกเย็น สิบปีกลายเป็นพันปี ช่างไม่คาดคิด!

“ฮิฮิ ไม่เลว ไม่เลว ไม่เลว ด้วยฐานการบ่มเพาะนับพันปีและร่างกายปัจจุบันของข้า ข้าควรจะสามารถทะลวงผ่านขอบเขตอนันตะมรรคาไปยังขอบเขตชีวาเร้นลับได้”

เขาแอบดีใจ ตามวิธีการคํานวณที่ระบบได้กล่าวถึงก่อนหน้านี้การบ่มเพาะพันปีนี้น่าจะเพียงพอสําหรับเขาที่จะทะลวงผ่านไปยังขอบเขตชีวาเร้นลับ

“มาเถอะ ข้าพร้อมแล้ว—”

หลังจากค่อย ๆ หลับตาลงเย่ชิวก็เข้าสู่สภาวะนั่งสมาธิ ในเวลาไม่นาน พลังลึกลับก็ได้ที่พุ่งเข้ามาในร่างกายของเขา ในทันใดนั้นแขนขาและกระดูกของเขาเริ่มบิดเบี้ยวและระดับการบ่มเพาะของเขาเริ่มเพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็ว

“บัดซบ ความเจ็บปวดที่ชวนน้ำตาไหลเช่นนี้ นี่คือการถ่ายทอดพลังอย่างงั้นหรือ...” เย่ชิวอดทนต่อความเจ็บปวดและรวมพลังเหล่านี้เข้ากับทะเลแห่งจิตใต้สำนึกอย่างสมบูรณ์ปล่อยให้มันไหลเข้าสู่บุพผามหาเต๋าเพื่อรวมเข้าด้วยกัน

หลังจากนั้นไม่นานจากบุพผามหาเต๋าก็เริ่มกลืนกินพลังอันบริสุทธิ์นั้นและถ่ายทอดกลับคืนมาอย่างบ้าคลั่ง ยกระดับการบ่มเพาะของเขาอย่างรวดเร็ว

ขอบเขตอนันตะมรรคาขั้นที่ 5

ขอบเขตอนันตะมรรคาขั้นที่ 6

ขอบเขตอนันตะมรรคาขั้นที่ 7

ขอบเขตอนันตะมรรคาขั้นที่ 8

ขอบเขตอนันตะมรรคาขั้นที่ 9

“อีกไม่นานข้าก็จะทะลวงผ่านขอบเขตอนันตะมรรคาไป...”

การบ่มเพาะของเขาอยู่ใกล้กับขอบเขตชีวาเร้นลับและน้ำพุวิญญาณในทะเลแห่งจิตใต้สำนึกของเขาก็เริ่มสลายตัว เย่ชิวเริ่มสูญเสียการควบคุมพลังในร่างกายของเขา แต่เย่ชิวอดทนต่อความเจ็บปวดและยังคงปราบปรามพลังเหล่านั้นต่อไป

หลังจากเวลาผ่านไปเนิ่นนาน น้ำพุวิญญาณที่ล่มสลายก็เริ่มก่อตัวเป็นอวัยวะทั้งห้าส่วนของร่างกายได้แก่ หัวใจ ตับ ม้าม ปอด และไต พลังทั้งหมดของเขาถูกถ่ายโอนไปยังน้ำพุวิญญาณ

ปัง!

การปะทุอันรุนแรงได้เกิดขึ้นอยู่ภายในร่างกายของเขา เย่ชิวได้ก้าวเข้าสู่ขอบเขตชีวาเร้นลับได้สําเร็จราวกับผีเสื้อที่โผล่ออกมาจากรังไหมของมัน ตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไปทั้งห้าส่วนของร่างกายของเขาได้กลายเป็นแหล่งความแข็งแกร่งของเขา กลิ่นอายของเขาถูกยับยั้งและอวัยวะทั้งห้าส่วนของเขาก็ก่อตัวเสร็จสมบูรณ์

“อ่า... สบายยิ่ง...” เย่ชิวถอนหายใจด้วยความโล่งอก

จากช่วงเวลานี้เป็นต้นไปเขาไม่ใช่ปรมาจารย์ขุนเขาที่ไร้ประโยชน์ของขุนเขาเมฆาม่วง อีกต่อไป แต่เป็นยอดฝีมือในขอบเขตชีวาเร้นลับ เมื่อมาถึงจุดนี้เขาอยู่ห่างจากขอบเขตปรมาจารย์ยุทธ์เพียงไม่กี่ก้าวเท่านั้น

และมันเป็นอย่างที่เย่ชิวคาดไว้ การบ่มเพาะหนึ่งพันปีนั้นเพียงพอสําหรับการเขาที่จะลวงผ่านขอบเขตอนันตะมรรคาและเข้าสู่ขอบเขตชีวาเร้นลับ แม้ว่าเขาจะไม่สามารถเข้าถึงขอบเขตปรมาจารย์ยุทธ์ได้ในครั้งเดียว แต่เย่ชิวก็พอใจมากแล้ว ท้ายที่สุดเขายังคงต้องเคี้ยวอาหารให้ละเอียดก่อนกลืน ไม่เช่นนั้นอาจติดคอตายก่อนได้

เมื่อเขาตื่นขึ้นมาอีกครั้งเย่ชิวก็ดูแตกต่างไปจากเดิมอย่างสิ้นเชิง อารมณ์ทั้งหมดของเขาได้รับการเปลี่ยนแปลงครั้งใหญ่ หากเมื่อก่อนกลิ่นอายของเขามักจะหลุดรั่วออกมา แต่ตอนนี้กลิ่นอายของเขาก็ถูกจํากัดไว้อย่างสมบูรณ์ เขาดูไม่ต่างจากคนธรรมดาแม้แต่น้อย

อย่างไรก็ตามสิ่งที่แตกต่างจากคนธรรมดาคือมีกลิ่นอายเซียนลึกลับอบอวลอยู่รอบตัวเขาตลอด ราวกับเซียนจากสวรรค์ที่มาเที่ยวชมโลกใบนี้

ผลกระทบเช่นนี้ไม่ได้มาจากขอบเขตชีวาเร้นลับแต่อย่างใด แต่เป็นเพราะเม็ดยาไขกระดูกเซียน

5 2 โหวต
Article Rating
0 Comments
Inline Feedbacks
ดูความคิดเห็นทั้งหมด