ตอนที่แล้วบทที่ 4 มรดกจากเทพแห่งปราชญ์
ทั้งหมดรายชื่อตอน
ตอนถัดไปบทที่ 6 เตรียมตัวกลับสู่โลก

บทที่ 5 เทคนิคหัวใจแห่งราชันย์


กู่เซวียนเข้าไปในอาคารทันที เขาเห็นเย่เฉินยังคงยืนอยู่ที่เดิม กู่เซวียนมองไปที่ร่างของเย่เฉินจากบนลงล่างและไม่พบบาดแผลใดๆ กู่เซวียนรู้สึกถึงความแข็งแกร่งของเย่เฉินที่เข้าสู่ขั้นแรกของขอบเขตกำเนิดจิตวิญญาณ

ด้วยความอยากรู้ว่าเย่เฉินสามารถเลื่อนระดับจากศูนย์ไปถึงขอบเขตกำเนิดจิตวิญญาณได้อย่างไร กู่เซวียนจึงถามเย่เฉินโดยตรง: "เฉินเอ๋อร์ เจ้าเพิ่มความแข็งแกร่งของตัวเองในเวลาสั้นขนาดนี้ได้อย่างไร?"

เย่เฉินอธิบายกระบวนการทั้งหมดตั้งแต่ต้นจนจบให้กู่เซวียนฟัง กู่เซวียนได้ฟังแล้วก็มีความสุขมาก "ฮ่าๆๆๆ เยี่ยมไปเลย ข้าตัดสินใจไม่ผิดจริงๆที่เลือกเจ้าเป็นศิษย์" กู่เซวียนยังคงหัวเราะด้วยความสุข

“มากับข้าก่อน ข้าจะให้คำแนะนำสั้นๆเกี่ยวกับการบ่มเพาะ” กู่ซวนดึงมือเย่เฉินและเหาะออกจากอาคาร

“เฉินเอ๋อร์ เจ้าเรียนรู้พื้นฐานเกี่ยวกับการบ่มเพาะมากแค่ไหนแล้ว?” กู่เซวียนถาม

เย่เฉินบอกกู่เซวียนเกี่ยวกับความรู้เล็กน้อยที่เขาได้รับจากมรดกของเทพแห่งปราชญ์

หลังจากฟังทุกสิ่งที่เย่เฉินพูด กู่เซวียนก็พยักหน้าและกล่าวว่า “นั่นเป็นพื้นฐานสำหรับการเป็นผู้ฝึกตน เนื่องจากเจ้าเข้าใจวิธีการบ่มเพาะแล้ว ข้าเพียงต้องอธิบายระดับพลังของการบ่มเพาะเท่านั้น และขั้นแรกคือระดับพลังในอาณาจักรมนุษย์

...

ขอบเขตนักสู้

ขอบเขตหลอมรวมลมปราณ

ขอบเขตกำเนิดจิตวิญญาณ

ขอบเขตจิตวิญญาณแท้จริง

ขอบเขตปฐพี

ขอบเขตนภา

ขอบเขตจักรพรรดิ

ขอบเขตนักรบโบราณ

ขอบเขตมหาจักรพรรดิ

...

และตอนนี้เจ้าอยู่ในขอบเขตกำเนิดจิตวิญญาณ ขอบเขตมหาจักรพรรดิเป็นระดับสูงสุดในอาณาจักรมนุษย์ หลังจากนั้นเจ้าจะเข้าสู่อาณาจักรเทวะ และอาณาจักรเทวะยังแบ่งออกเป็นอีกหลายระดับ

...

ขอบเขตกำเนิดเทวะ

ขอบเขตจิตเทวะ

ขอบเขตเทวะวิบัติ

ขอบเขตเทวอุบัติ

ขอบเขตราชันเทวะ

ขอบเขตจ้าวเทวะ

ขอบเขตมหาจักรพรรดิเทวะ

...

ขอบเขตมหาจักรพรรดิเทวะเป็นจุดสูงสุดของอาณาจักรเทวะ และหลังจากนั้นเป็นระดับที่เรียกว่าเทพแท้จริง แต่ยุคของเหล่าทวยเทพได้สิ้นสุดลงตั้งแต่หลายล้านปีก่อน และปัจจุบันไม่มีใครสามารถไปถึงระดับเทพแท้จริงได้อีกแล้ว”

"และเทพแห่งปราชญ์ที่เจ้าสืบทอดมรดกมาก็คือ 1 ใน 5 เทพเจ้าที่ทรงอำนาจที่สุดในอดีตที่ปกครองเหนือเหล่าทวยเทพ"

กู่เซวียน: “นั่นเป็นเหตุผลว่าทำไมความสำเร็จในอนาคตของเจ้าจึงไร้ขีดจำกัด”

เย่เฉินจดจำทุกสิ่งที่กู่เซวียนอธิบายได้อย่างง่ายดาย “แล้วระดับของท่านอาจารย์ตอนนี้ล่ะ?” เย่เฉินด้วยความอยากรู้อยากเห็น

“ตอนนี้ข้าอยู่ในขอบเขตมหาจักรพรรดิเทวะขั้น 6” กู่เซวียนกล่าวอย่างภาคภูมิใจ

“ว้าว ท่านอาจารย์แข็งแกร่งสุดๆเลย แล้วต้องใช้เวลานานแค่ไหนกว่าผมจะไปถึงระดับเดียวกับอาจารย์ได้” ระดับของกู่เซวียนสูงกว่าที่เย่เฉินจะสามารถจินตนาการได้

กู่เซวียน “ฮ่าๆๆ บางทีอาจจะไม่กี่พันหรือไม่ก็หลายหมื่นปี ขึ้นอยู่กับพรสวรรค์และทรัพยากรที่เจ้ามี”

“นั่นค่อนข้างนานเกินไป” เย่เฉินประท้วงเสียงดัง

“ตอนนี้ข้าจะอธิบายเกี่ยวกับร่างกายให้เจ้าฟังโดยเฉพาะ ร่างหยางโบราณของเจ้า มันเป็นร่างกายที่ค่อนข้างพิเศษ มันแข็งแกร่งกว่าร่างหยางบริสุทธิ์หลายร้อยเท่า ผู้ชายที่มีหยางที่แข็งแกร่งจะสามารถบ่มเพาะได้อย่างรวดเร็ว แต่ถ้าปริมาณมันมากเกินไปมันก็อาจจะเป็นอันตรายต่อร่างกายของตัวเองได้ ดังนั้นจึงต้องใช้หยินจากหญิงสาวเพื่อปรับสมดุล”

เย่เฉินตั้งใจฟังอย่างจริงจัง “แล้ววิธีที่จะควบคุมความแข็งแกร่งของหยางล่ะอาจารย์?”

"มันมีหลายวิธีด้วยกัน วิธีแรกคือการดูดซับผ่านอากาศ สำหรับวิธีนี้ เจ้าควรใกล้ชิดกับหญิงสาวให้มากที่สุด แต่นี่เป็นวิธีที่แย่ที่สุด เพราะมันดูดซับหยินได้เพียงเล็กน้อยเท่านั้น"

“วิธีที่สองคือการสัมผัสโดยตรง ตราบใดที่เจ้าสัมผัสกับหญิงสาว เจ้าก็จะสามารถดูดซับหยินของพวกนางได้ ซึ่งวิธีนี้ดีกว่าวิธีแรก”

“และวิธีสุดท้ายคือการสานสัมพันธ์อย่างใกล้ชิด วิธีนี้จะเป็นประโยชน์ต่อทั้งสองฝ่าย ทั้งสองจะได้รับประโยชน์จากความแข็งแกร่งที่เพิ่มขึ้น”

“โชคดีที่ข้ามีเทคนิคที่เหมาะกับเจ้ามาก” กู่เซวียนหยิบคัมภีร์จากด้านในเสื้อของเขา

บนหน้าปกของคัมภีร์เขียนไว้ว่า ‘หัวใจแห่งราชันย์’

“นี่เป็นคัมภีร์สำหรับเจ้า ข้อกำหนดสำหรับการฝึกฝนคือต้องใช้ร่างกายพิเศษ ร่างหยางโบราณ ดังนั้นนี่จึงเป็นเทคนิคที่เหมาะสมกับเจ้ามากที่สุด”

กู่เซวียนมอบคัมภีร์หัวใจแห่งราชันย์ให้กับเย่เฉิน

เย่เฉินรับมันและดูเนื้อหาในนั้น

จุดเริ่มต้นของคัมภีร์เล่มนี้เกือบจะเหมือนกับที่กู่เซวียนพูดเกี่ยวกับวิธีจัดการหยางและดูดซับหยิน แต่หลังจากมาถึงช่วงกลางของคัมภีร์เล่มนี้ เนื้อหาของมันก็ทำให้เย่เฉินตะลึงงัน มันเขียนวิธีหยอกล้อหญิงสาวและวิธีสร้างความพึงพอใจให้กับผู้หญิงมากมาย เย่เฉินยังคงเป็นชายหนุ่มบริสุทธิ์ซึ่งไม่เคยแม้แต่จะจูบผู้หญิงด้วยซ้ำ ในระหว่างความสัมพันธ์กับอวี้ถิง เย่เฉินเพียงกอดและจับมือเท่านั้น

กู่เซวียนหัวเราะเมื่อเห็นใบหน้าที่กระตุกของเย่เฉิน "ฮ่าๆๆๆ เจ้าคิดว่าคัมภีร์นี้มันไม่ดีหรือไง? ในอนาคตเจ้าจะชอบมันอย่างแน่นอน"

“อาจารย์ ผมต้องเรียนรู้มันจริงๆหรอ?” พูดตามตรง เทคนิคเหล่านี้ดูเป็นสิ่งที่ผิดมากสำหรับเย่เฉิน

“ไม่ต้องเรียนรู้มันก็ได้ถ้าเจ้าไม่อยากอยู่ต่อแล้ว นอกจากนี้ เวลาของเจ้าเหลือไม่ถึงห้าปีแล้ว ถ้าเจ้าไม่รีบล่ะก็ เตรียมบอกลาโลกนี้ได้เลย”

เย่เฉินทำได้เพียงนำคัมภีร์ไปและเก็บไว้เพื่อศึกษาในภายหลัง

กู่เซวียนยืนขึ้น "เฉินเอ๋อร์ ได้เวลาเริ่มการฝึกของเราแล้ว" กู่เซวียนหยิบสิ่งของออกมาจากแหวนมิติของเขา

เขาโยนวัตถุขึ้นไปในอากาศและมีแสงเปล่งออกมาจากมัน รอบตัวเย่เฉินกลายเป็นพื้นที่สีขาว

“ตอนนี้เราอยู่ในกงล้อกาลเวลา เวลาที่นี่จะแตกต่างจากโลกแห่งความเป็นจริง” การใช้กงล้อกาลเวลาหนึ่งครั้งสามารถอยู่ได้นานหนึ่งวัน หนึ่งเดือนในกงล้อกาลเวลาจะเท่ากับหนึ่งวันในโลกแห่งความเป็นจริง ดังนั้นถ้าเราฝึกที่นี่เป็นเวลาหนึ่งปี ในโลกแห่งความเป็นจริงมันจะผ่านไปประมาณ 12 วันเท่านั้น”

“ว้าว มันสุดยอดไปเลย ถ้าเราฝึกที่นี่ 10 ปี โลกแห่งความจริงก็พึ่งผ่านไปแค่ 4 เดือนเอง”

"อะแฮ่ม" กู่ซวนกระแอม

"เฉินเอ๋อร์ สมบัติชิ้นนี้หายากมาก แม้แต่ข้าก็มีมันเพียง 20 ชิ้น มันเพียงพอสำหรับ 20 เดือนข้างหน้าเท่านั้น" กู่เซวียนอธิบายให้ฟังว่ากงล้อกาลเวลานั้นหายากแค่ไหน

กู่เซวียน: “เฉินเอ๋อร์ เตรียมร่างกายและจิตใจให้พร้อม ในอีก 20 เดือนข้างหน้าข้าจะฝึกฝนเจ้าอย่างหนัก”

**********