บทที่ 1105 ค่ายกลมายาสุคนธ์
ฟรึ่บ ฟรั่บ! แขนของเสียเฟยร่ายไปรอบๆ อากาศรอบกายเขาเหมือนจะสั่นไปทั่ว แก่นแท้พลังในอากาศถูกรวบรวมมาที่เขาอย่างบ้าคลั่งจนก่อเป็นกงล้อสีดำขึ้น กงล้อสีดำนั้นเหมือนใบมีดโค้งครึ่งเสี้ยวที่รวมกันสองเล่มจนเป็นวง มันหมุนมาด้วยความเร็วสูงและตัดผ่านอากาศมา เสียเฟยตะโกนขึ้นมาว่า “ไอ้สวะ ตายซะเถอะ!” “เจียงอี้ ร...
