บทที่ 396 ไม่อยากออกไป
บทที่ 396 ไม่อยากออกไป เจียงหยวนส่ายหน้าไปมาอย่างสุภาพก่อนจะพูดออกมา “ข้าไม่เป็นอะไร” “นี่เป็นเรื่องที่ดี เจ้าเองก็คงจะสงสัยสินะว่าทำไมข้าถึงได้มาที่นี่เพื่อพบเจ้า” ชายผมเผ้ารกรุงรังเผยรอยยิ้มไมตรีจิตออกมาในขณะที่พูดเอ่ย “ทำไมกันล่ะ” เจียงหยวนที่คิดจะหาคำตอบในเรื่องนี้อยู่แล้วเมื่อเห็นว่าชายผมเผ้ารก...
