ตอนที่ 240 จงใจทิ้งไว้ให้
พอได้ยิน เจียงฉูฉู่ก็ตกตะลึง มองเขาช่วยนางทัดผม ใบหน้านางยิ่งซับซ้นอ นางไม่คิดว่ากู่ฉางเกอจะอ่อนโยนแบบนี้ ชั่วขณะนั้น นางอาย เพราะกู่ฉางเกอมักเย็นชาและไร้หัวใจ นางไม่เคยเห็นความอบอุ่นสักนิดในดวงตาเขา “เจ้าจะทำอะไรได้?” เจียงฉูฉู่มองเขา นางไม่รู้ว่าทำไม แต่เสียงนางอ่อนลง และมันก็ไม่เย็นชาและแข็งกระด้...
