ตอนที่แล้ว2025 - สุสานใต้ดิน 
ทั้งหมดรายชื่อตอน
ตอนถัดไป2027 - กำจัดอันตรายที่ซ่อนเร้น 

2026 - การสนทนาลึกลับของราชาอมตะ


2026 - การสนทนาลึกลับของราชาอมตะ

“แก่นแท้ในไขกระดูกของพวกเจ้ายังอยู่หรือไม่? แล้วพวกเจ้ายังต้องการมันอีกไหม?” สือฮ่าวถามพวกเขาตรงๆ

กะโหลกแก้วหันกลับมาจ้องมองเขา เปลวไฟสีม่วงทองภายในเบ้าตาของมันค่อยๆเต้นเป็นจังหวะ กระดูกแขนสีทองนั้นก็ค่อยๆ ลอยขึ้นมา ส่วนดวงตาที่เต็มไปด้วยเลือดนั้นก็มีความดุดันขึ้น

สือฮ่าวตัดสินใจหยุดไม่ถามอีกต่อไป

“ผู้อาวุโสเนื่องจากที่แห่งนี้ถูกแยกออกเป็นหลายชั้น มันเปรียบเสมือนคลังสมบัติขนาดใหญ่ข้าต้องขอให้พวกท่านเมตตาเด็กเหล่านี้” สือฮ่าวกล่าวอย่างนอบน้อม

“เจ้าต้องการให้เราฝึกฝนเด็กพวกนี้” กะโหลกแก้วถาม

"ถูกต้อง." สือฮ่าวพยักหน้า

“เจ้าไม่กลัวราชาปีศาจนั่นหรือ?”

“ข้าไม่กลัวเขา ด้วยความช่วยเหลือของพวกท่านเด็กๆเหล่านี้จะมีอนาคตสดใสอย่างแน่นอน” สือฮ่าวกล่าว

“เราให้ความสำคัญกับเจ้า แต่ตอนนี้เจ้ากลับต้องการให้เราเลี้ยงดูเด็กเหลือขอเหล่านี้?” กะโหลกแก้วเริ่มไม่พอใจ

“รีบมาตรงนี้มาแสดงความเคารพผู้อาวุโส!” สือฮ่าวตะโกนออกมา

เหล่าเด็กหนุ่มสาวจากหมู่บ้านหินผาล้วนเข้าแถวแสดงความเคารพอย่างนอบน้อมด้วยความจริงใจ

…………..

หลังจากพวกเขากลับมาที่หมู่บ้านหินผา พวกเขาก็เริ่มสกัดไขกระดูกของซากศพเหล่านั้นเพื่อมาทำเป็นยาขั้นเทพและยาศักดิ์สิทธิ์อื่นๆ

สำหรับสือฮ่าวเขาได้นำแท่นบูชาขนาดเล็กและสิ่งมีชีวิตทั้งสามมากับเขาด้วยเพื่อไปพบกับราชันแห่งดินแดนปิดผนึก

เมื่อพวกเขาเข้าใกล้ราชันย์แห่งดินแดนปิดผนึกก็สัมผัสได้ถึงบางอย่างแล้ว

เขาลอยตัวขึ้นไปบนอากาศเสื้อผ้าของเขาเป็นสีขาวบริสุทธิ์พร้อมกับเปล่งเสียงเบาๆ

“วิญญาณญาติของข้า?” เขาพูดขึ้น น้ำเสียงของเขามีเสน่ห์สามารถทำให้ผู้คนมากมายหลงใหล

แท่นบูชาขนาดเล็กแกว่งไปแกว่งมา กะโหลกแก้ว กระดูกแขนสีทอง และลูกตาสีเลือดเริ่มสั่นเล็กน้อย แม้ว่าพวกเขาจะรู้สึกไม่สบายใจแต่ก็ยังพอต้านทานได้

“สหายเต๋าไปตามทางของเจ้าเถิดพวกเราไม่ต้องการสร้างความขัดแย้งกับเจ้า!”

“ข้าเพิ่งรู้ว่าตัวว่าหลงกลเจ้าเด็กนี่ เขาบอกว่าเขาจะพาเรามาที่ดีๆไม่คิดว่าเขาจะต้องการข่มขู่เรา”

“เฮอะ สหายเต๋าคนนี้ไม่ทราบว่ามาจากยุคใด?”

ในเวลานั้น ไม่ต้องกล่าวถึงกะโหลกแก้วไปเลย แม้แต่กระดูกมือและดวงตาที่อาบไปด้วยเลือดก็เริ่มเปล่งเสียงสนทนากันขึ้นมาแล้ว

“ข้าเป็นคนที่เกิดหลังจากพวกเจ้า พวกเจ้าไปหลังเขื่อนมาแล้วหรือ?” ราชันย์แห่งดินแดนปิดผนึกถาม

“เจ้าเคยไปที่นั่นมาแล้วอย่างนั้นหรือ!” กะโหลกแก้วตกใจ

“นั่นคือที่มาของความโกลาหลทั้งหมด! หลังจากเข้าไปแล้วเจ้ารอดชีวิตกลับมาหรือไม่!” ลูกตาที่มีเลือดอาบนั้นทอประกายลึกล้ำ

“ร่างกายของข้าตายไปแล้ว แต่เต๋าของข้ายังคงดื้อดึงมันเร่ร่อนไปทั่วโลกดำรงอยู่ด้วยความไม่เต็มใจจากความพ่ายแพ้” ราชันย์แห่งดินแดนปิดผนึกกล่าว

อย่างไรก็ตามราชันย์แห่งดินแดนปิดผนึกกล่าวกับทั้งสามอย่างสุภาพพร้อมกับเชิญให้พวกเขานั่งลงเพื่อดื่มชา

อย่างไรก็ตาม พวกเขาทั้งสามไม่มีร่าง และพวกเขาไม่สามารถทำให้ร่างที่แท้จริงปรากฏได้ สิ่งที่พวกเขาทำได้มีเพียงการสถิตอยู่ในแท่นบูชานี้เท่านั้น

สือฮ่าวรู้สึกตัวสั่นอย่างมาก เขารู้ว่าเขานำสัตว์ประหลาดทั้งสามนี้มาถูกที่แล้ว เขาต้องการให้ราชันย์ดินแดนปิดผนึกสนทนากับพวกมันเพื่อที่เขาจะได้ฟังอยู่ด้านข้าง

“ท่านผู้มีเกียรติสามคน เชิญเถอะ!”

ราชันย์แห่งดินแดนปิดผนึกโบกแขนเสื้อสีขาว แม้ว่าเขาจะตายไปแล้วแต่สง่าราศีของเขายังคงอยู่

เขาโบกแขนเสื้อให้กะโหลกแก้วและคนอื่นๆร่อนลงบริเวณใกล้ๆกระท่อมมุงจาก ไม่ไกลออกไปไผ่หยกแกว่งไกวเปล่งเสียงกรอบแกรบ ปลดปล่อยกลิ่นสดชื่นสะอาดสะอ้านออกมา

เด็กเซียนทั้งสองปรากฏขึ้นอีกครั้งพวกเขายืนอยู่ด้านหลังของราชันดินแดนปิดผนึกพร้อมกับรินชาให้กับทั้งสามคน แม้ว่าแขกทั้งสามจะไม่ดื่มก็ตาม แท่นบูชาร่อนลงบนพื้นตามคำเชิญของเจ้าบ้าน

“พวกเจ้าถูกคนเลี้ยงไก่คนนั้นสังหารอย่างนั้นหรือ?” ราชันย์แห่งดินแดนปิดผนึกถามด้วยสีหน้าจริงจัง

สือฮ่าวตกตะลึง คำพูดเหล่านี้คืออะไร? ผู้เชี่ยวชาญที่เลี้ยงไก่? นี่มันไร้สาระเกินไปหน่อย!

แต่ทันใดนั้นเขาก็นึกขึ้นได้บางอย่าง เขาเคยได้ยินเฉาอวี่เซิ่งที่เป็นผู้อมตะคำรามบางสิ่งบางอย่างออกมาในตอนนั้น

ผู้ยิ่งใหญ่บางคนในโลกอนาคตนั้นเลี้ยงหงส์เพลิงที่แท้จริงเป็นไก่ไว้เฝ้าบ้าน คนผู้นี้ทรงพลังมากเพียงใดกลับสามารถสังหารราชาอมตะถึงสามคนได้?

เป็นไปได้ไหมว่าผู้ที่ราชันย์ดินแดนปิดผนึกพูดถึงคือบุคคลนี้?

“มันน่าละอายจริงๆเราถูกคนอื่นฆ่าแม้แต่วิญญาณดั้งเดิมก็ยังแตกออกเป็นเสี่ยงๆ ตอนนี้เราไม่มีความทรงจำจากชาติก่อน รู้แต่เพียงว่าเราร่วงหล่นลงระหว่างการประลองครั้งสุดท้าย” กระโหลกแก้วกล่าวด้วยความเศร้าโศก

“จำไม่ได้เลยหรือ?”

ราชันย์แห่งดินแดนปิดผนึกรำพึงกับตัวเอง จากนั้นเขาก็พูดถึงสิ่งมีชีวิตตัวหนึ่งว่า “ถูกฆ่าโดยคนขายยาปลอม?”

“นี่กลับคุ้นเคยอยู่บ้างเรามีกรรมร่วมกันหรือเปล่า” กะโหลกแก้วกล่าว

สิ่งนี้ทำให้สือฮ่าวอดไม่ได้ที่จะคาดเดาเพิ่มเติม ขายยาปลอม? คำพูดนี้แปลกเกินไป! นี่เป็นผู้เชี่ยวชาญที่ทรงพลังหรือเปล่า? มันไม่ใช่สิ่งมีชีวิตธรรมดาอย่างแน่นอน

แม้ว่ามันจะแปลก แต่สือฮ่าวก็รู้สึกเหมือนมีบางอย่างที่น่ากลัวอย่างยิ่งที่เกี่ยวข้องกับเรื่องนั้น!

“อาจจะเป็นเจ้านั่นก็ได้”

สือฮ่าวเคยได้ยินมาก่อนหน้านี้ว่ามีต้นไม้ระดับราชาอมตะที่ถูกแบ่งออกเป็นหกชิ้น ชิ้นส่วนทั้งหกของมันต่างก็ระดับบ่มเพาะตกลงมากลายเป็นยาเซียน

มีเพียงเจ้าตัวนี้เท่านั้นที่เกี่ยวข้องกับยา ไม่นึกว่าฉายาของเขาจะอุบาทว์ขนาดนี้?

“ถ้าไม่ใช่เขา หรือจะเป็นคนเชือดหมู” ราชันย์แห่งดินแดนปิดผนึกยิ้มและถามออกมาอย่างใจเย็น

สือฮ่าวพูดไม่ออกอย่างสมบูรณ์ ผู้เชี่ยวชาญแบบไหนถึงมีชื่อแบบนี้? ดูเหมือนตัวตนเหล่านั้นจะมีเอกลักษณ์เป็นของตัวเองแต่เหตุไฉนชื่อของพวกเขาถึงได้แปลกประหลาดจนดูตลกอยู่บ้าง?

“คนหมูเชือด? สหายเต๋าเจ้ากำลังเยาะเย้ยเรา? ข้าพอจะจำได้ว่ามีสิ่งมีชีวิตที่ทรงพลังมากที่สุดสามารถล้างเผ่าพันธุ์โบราณไปหลายเผ่า เจ้าตัวนี้โอหังอย่างยิ่งมันประกาศว่าสิ่งมีชีวิตที่ถูกมันสังหารต่างก็เป็นหมูทั้งสิ้น” กะโหลกแก้วถอนหายใจด้วยความขมขื่น

“เพื่อให้ชัดเจนยิ่งขึ้นข้าควรจะเรียกเขาว่าคนขายเนื้อ มันเป็นตัวตนที่ชั่วร้ายสมควรจะถูกสับเป็นหมื่นชิ้น ไม่ทราบว่าตอนนี้มันยังคงมีชีวิตอยู่หรือไม่” ราชันย์แห่งดินแดนปิดผนึกรำพึงกับตัวเอง

สือฮ่าวฟังจากด้านข้างและต้องการจะพูดหลายครั้ง

ราชันย์แห่งดินแดนปิดผนึกหันมาตัดบทเขาว่า

“มีบางอย่างที่ไม่ก่อให้เกิดประโยชน์ในการฝึกฝนของเจ้า จะดีที่สุดหากเจ้าแข็งแกร่งไปเรื่อยๆและค่อยๆทราบเรื่องนี้ตามความแข็งแกร่งของตัวเอง”

สือฮ่าวจำได้ว่าราชันย์แห่งดินแดนปิดผนึกก็พูดแบบเดียวกันเกี่ยวกับโลกแห่งความมืด

และแน่นอนว่ามีความน่ากลัวมากมายที่เกี่ยวข้องกับเรื่องนี้ แม้แต่ซือถูก็ยังเป็นสิ่งมีชีวิตแห่งความมืด หรือว่าดินแดนทั้งหมดของฝั่งนั้นเคยถูกกัดกร่อนมาก่อน

“นับตั้งแต่ยุคที่จักรพรรดิร่วงหล่นก็เกิดยุคสมัยอันยิ่งใหญ่มากมายผ่านไปครั้งแล้วครั้งเล่า คนและสิ่งของเหล่านี้จะกลายเป็นกระแสน้ำไหลเชี่ยวแห่งกาลเวลา

แม้ว่าพวกเขาจะเป็นบุคคลสำคัญในสมัยของพวกเขา สามารถเขย่าโลกนี้ให้สั่นสะเทือนจนทุกชีวิตหวาดกลัว แต่เมื่อเทียบกับสิ่งมีชีวิตอันยิ่งใหญ่ของประวัติศาสตร์ทั้งหมดบางทีพวกเขาอาจจะไม่ได้แข็งแกร่งถึงขนาดนั้น” ราชันย์แห่งดินแดนปิดผนึกกล่าวกับสือฮ่าวเบาๆ

จากนั้นเขาก็คิดกับตัวเองและสั่นศีรษะ

ในท้ายที่สุดสือฮ่าวก็ฟังทุกอย่างด้วยความงุนงง เขารู้เพียงว่าฉากจริงหลังเขื่อนเป็นที่มาของความโกลาหลทุกอย่างที่มีในโลกนี้ เบื้องหลังของมันเป็นสิ่งที่น่ากลัวอย่างแท้จริง!

ไม่น่าแปลกใจเลยที่เทพหลิวจะหายตัวไปที่นั่น เขามีเป้าหมายและเหตุผลของตัวเอง

เทพหลิวยังสามารถกลับมาได้หรือไม่? ใบหน้าของสือฮ่าวเคร่งเครียดขึ้นทันที แม้แต่คนที่แข็งแกร่งระดับราชันย์แห่งดินแดนปิดผนึกคนนี้ก็ยังต้องคลานกลับมา ท้ายที่สุดเขาเหลือกะโหลกศีรษะเพียงครึ่งเดียวเท่านั้น

0 0 โหวต
Article Rating
0 Comments
Inline Feedbacks
ดูความคิดเห็นทั้งหมด