ตอนที่ 307

ตอนที่ 307

ความสามารถของจางเหวินกุยในการจัดการสิ่งต่างๆ นั้นเร็วมาก และหลิวหมิงอวี่เพิ่งโอนเงินภายในเวลาไม่ถึงชั่วโมง

เขาได้รับข้อความจากจางเหวินกุยว่าทกอย่างถูกจัดการเรียบร้อยแล้ว

หลิวหมิงอวี่อดไม่ได้ที่จะชื่นชมตัวเอง “มันเป็นพรสวรรค์”

เมื่อไปบริษัทในตอนเช้าหลิวหมิงอวี่ขอให้หลี่ซื่อเหยียนไจัดเตรียมเครื่องแบบของกลุ่มเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัย

ขณะนี้เป็นเวลาน้อยกว่าสองวันก่อนการย้ายไปที่ซิงเฉินทาวเวอร์และเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยในวันนั้นต้องสวมเสื้อผ้าแบบเดียวกัน

มันยากเกินไปที่จะสั่งซื้อเพราะยังไม่ได้วัดขนาดตัว แต่ก็ยังหาซื้อได้ง่ายในตลาด แค่เลือกมาให้ครบไซส์ก้พอแล้วนี่

หลี่ซื่อเหยียนในฐานะผู้อำนวยการบริหารของซิงเฉินเทคโนโลยีแม้ว่าจำนวนพนักงานด้านล่างจะเพิ่มขึ้นอย่างมาก แต่เมื่อมีการขยายและบริษัทถูกย้ายไปที่อื่น เธอก็ยุ่งเกินกว่าจะหยุด ทุกวันนี้ เธอมักจะทำงานล่วงเวลาเพื่อจัดการกับสิ่งต่างๆ จนรู้สึกเหี่ยวเฉา

เมื่อเห็นว่าหลี่ซื่อเหยียนหน้าซีดเผือดและดูเหมือนเธอไม่มีเรี่ยวแรงใดๆหลิวหมิงอวี่จึงถามขึ้นว่า “คุณดูไม่ค่อยสบาย ไปพักผ่อนเสีย ฉันจะให้คนอื่นๆ จัดการเรื่องนี้เองไ

หลี่ซื่อเหยียนส่ายหัวอย่างรวดเร็ว:“บอสคะ ฉันสบายดีค่ะ”

หลิวหมิงอวี่แสร้งทำเป็นโกรธ: “สบายดีอะไรกัน ตาคุณบวมหมดแล้ว”

“อ่า วันนี้ฉันไม่ได้แต่งหน้าน่ะค่ะ” เมื่อหลี่ซื่อเหยียน ได้ยินว่าตาของเธอบวม เธอรีบหยิบกระจกบานเล็กออกมาจากกระเป๋าแล้วถ่ายรูป

“โอ้ ไม่”

เมื่อเห็นความน่ารักของอีกฝ่ายหลิวหมิงอวี่ก็อดยิ้มไม่ได้ หยิบขวดยาพลังงานจากด้านข้างแล้วยื่นให้หลี่ซื่อเหยียน “นี่สำหรับคุณ เมื่อคุณรู้สึกเหนื่อย คุณสามารถหยดลงไปในน้ำสักสองสามหยดเพื่อช่วยบรรเทาความเหนื่อยล้าของคุณ”

หลี่ซื่อเหยียนนหยิบยาพลังงานขึ้นมาและมองไปที่หลอดทดลองสีเขียวใส กินแล้วจะตายไหม

แต่เธอจะปฏิเสธสิ่งที่เจ้านายให้ได้อย่างไร และเธอก็แทบจะไม่ยิ้มและพูดว่า “ขอบคุณค่ะบอส”

หลิวหมิงอวี่เห็นความคิดของอีกฝ่ายและยิ้ม “นี่เป็นสิ่งที่ดี หลังจากคุณกลับไป คุณจะรู้ว่าถ้าคุณลอง เราจำเป็นต้องพึ่งพาคุณในทุกวันนี้ พักผ่อนให้ดี อย่าเจ็บอย่าป่วย”

ถ้าไม่ใช่เพราะสภาพแย่ๆ ของหลี่ซื่อเหยียนเขาก็ยังไม่พร้อมที่จะให้ยาพลังงานแก่เธอจริงๆ

แต่ทุกวันนี้บริษัทยุ่งมาก และพูดได้เลยว่าเธอเป็นคนที่ยุ่งที่สุดในบริษัท

ในฐานะนักศึกษาวิทยาลัยที่เพิ่งจบการศึกษาหลี่ซื่อเหยียนได้เข้ารับตำแหน่งนี้ ตัวเธอเองอยู่ภายใต้ความกดดันอย่างมากและได้บังคับตัวเองให้เรียนรู้อย่างหนัก

ถ้าเธอไม่เรียนรู้ เธอกลัวว่าตำแหน่งกรรมการบริหารที่เธอได้รับในที่สุดจะถูกแทนที่โดยผู้อื่น

ดังนั้นสิ่งที่หลิวหมิงอวี่สั่ง แม้ว่าเธอจะทำงานล่วงเวลา เธอก็จะทำ

ตอนนี้ไม่มีใครมาแทนที่เธอ ไม่ได้หมายความว่าจะไม่มีใครมาแทนที่เธอในอนาคต

ในฐานะระดับที่สองของการสัมภาษณ์ เธอได้เห็นประวัติย่อนับไม่ถ้วน และมีคนจำนวนมากที่มีประสบการณ์การหางานอยู่ไกลเกินกว่าที่นักศึกษาวิทยาลัยธรรมดาที่เพิ่งจบการศึกษาจะสามารถทำได้

แต่เธอก็ปฏิเสธที่จะยอมรับความพ่ายแพ้และพยายามเรียนรู้งานอย่างหนัก

แต่การทำงานล่วงเวลาในทุกวันนี้ทำให้เธอเวียนหัวเล็กน้อย เธอแค่ยืนกรานที่จะไปทำงานโดยคิดว่าเธอคงจะดีขึ้นหลังจากนี้

นี่คือเหตุผลที่เธอได้ยินหลิวหมิงอวี่พูดว่าตาของเธอบวม และเธอก็กังวลมากจนกลัวว่าหลิวหมิงอวี่จะไม่ต้องการให้เธอทำงาน

“พี่ซื่อเหยียน บอสมอบหมายงานอะไรมา?” นี่เป็นครั้งแรกที่เธอคัดเลือกลี่หนี่ซึ่งเพิ่งสำเร็จการศึกษาเช่นกัน

อาจเป็นเพราะทั้งสองคนอายุเท่ากันและมีช่วงเวลาที่ดี

หลี่ซื่อเหยียนละสายตาจากขวดในมือและยิ้ม: “โอ้หนี่หนี่บอสต้องซื้อชุดเสื้อผ้าให้เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัย เธอต้องรับผิดชอบเรื่องนี้แล้วล่ะ อีกอย่างทุกอย่างต้องเรียบร้อยภายในพรุ่งนี้ แม้ว่าเวลาจะคักระชั้นชิด แต่ต้องรับประกันคุณภาพ”

ลี่หนี่ยิ้มและพูดว่า “ฉันเข้าใจแล้วค่ะ”

หลี่ซื่อเหยียนกลับไปที่ห้องทำงานของเธอและมองไปที่ขวดสีเขียว เธอรู้สึกไม่สบายใจและเบื่อเล็กน้อย

หลังจากนั้นครู่หนึ่ง เธอเปิดขวดพลังงาน และทำตามคำแนะนำของหลิวหมิงอวี่หยดยาสองสามหยดลงในถ้วยชา

ของเหลวสีเขียวกระจัดกระจายในถ้วยทันที เปลี่ยนน้ำทั้งถ้วยให้เป็นน้ำมันสีเขียวเหมือนถ้วยยาพิษ

หลี่ซื่อเหยียนลังเลอยู่ครู่หนึ่ง และในที่สุดก็จิบจากถ้วยไปสองสามจิบ

อร่อยดีแต่มันทำให้หนายเหนื่อยได้จริงเหรอ?

ทำไมไม่รู้สึกอะไรเลย

หลังจากดื่มไปสองสามจิบหลี่ซื่อเหบียนไม่พบผลใดๆ ดังนั้นเธอจึงไปทำงาน

หากไม่ได้ผล ก็แค่ชงกาแฟสักแก้วเพื่อทำให้ตัวเองสดชื่น นี่คือสิ่งที่เธอมักจะทำเสมอๆ

อย่างไรก็ตาม การดื่มกาแฟมากเกินไปทำให้นอนหลับยากในตอนกลางคืน ซึ่งเป็นสาเหตุว่าทำไมเธอจึงไม่ค่อยดีนักในตอนเช้า

ไม่นานหลี่ซื่อเหยียนก็ดื่มน้ำทั้งหมดในถ้วยโดยไม่รู้ตัว

เมื่อเธอกำลังจะดื่มอีกครั้ง เธอพบว่าน้ำในถ้วยของเธอหมดไปแล้ว จากนั้นเธอก็พิจารณาตัวเอง

เมื่อมองดูเนื้อหาที่อยู่หน้าคอมพิวเตอร์ของเธอ หลี่ซื่อเหยียนรู้สึกประหลาดใจมาก เธอรู้สึกกระปรี้กระเป่าขึ้นมาก

เธอมองถ้วยในมือ เครื่องดื่มนี้มีประโยชน์จริงหรือ?

เธอรู้สึกว่าจิตใจของเธอดีขึ้นในเวลานี้ และศีรษะของเธอไม่ปวดอีกต่อไป

หลี่ซื่อเหยียนเปิดขวดน้ำดื่ม และคราวนี้เธอเทยาพลังงานลงไป ในแง่ของน้ำหนัก ครั้งนี้จะมากกว่าครั้งแรกเล็กน้อย

เธอเงยหน้าขึ้นและจิบเล็กน้อยหลังจากดื่มแล้ว เธอรู้สึกได้ทันทีว่าจิตวิญญาณของเธอดีขึ้นมาก

เธอมองขวดยาพลังงานบนโต๊ะด้วยความประหลาดใจ เครื่องดื่มวิเศษชนิดใดที่มีผลอย่างมากเช่นนี้?

เธอไม่รู้ว่ามีเครื่องดื่มที่คล้ายคลึงกันในตลาดหรือไม่ ถ้าเป็นเช่นนั้นราคาของเครื่องดื่มดังกล่าวก็ไม่ต่ำอย่างแน่นอน

หลิวหมิงอวี่ไม่รู้ว่าหลี่ซื่อเหยียนอยู่ในห้องทำงาน เขาเพิ่งเห็นเธอดูซีดเซียวจริงๆ ก่อนยื่นขวดให้เธอ

คนอื่นๆ ในสำนักงานมีงานยุ่งตลอดทั้งวัน แต่หลิวหมิงอวี่กลับกลายเป็นคนที่สบายๆ ที่สุด

เวลาผ่านไปอย่างรวดเร็ว

24 กรกฎาคม

หลิวหมิงอวี่ตรวจสอบภารกิจของเขาอีกครั้ง

ภารกิจประจำวัน

ชื่อภารกิจ: Zombie Buster

ระดับภารกิจ: สีน้ำเงิน

คำอธิบายภารกิจ: ฆ่าซอมบี้ธรรมดา 200 ตัว

รางวัลภารกิจ: 2,000 คะแนน

ความคืบหน้าภารกิจ: 0/200

ภารกิจพิเศษ

ชื่อภารกิจ: สกาเวนเจอร์

ระดับภารกิจ: สีน้ำเงิน

คำอธิบายภารกิจ: ฆ่าซอมบี้ธรรมดา 500 ตัว

รางวัลภารกิจ: 10,000 คะแนน

ความคืบหน้าภารกิจ: 0/500

ขอให้โชคดี แม้ว่าจะไม่ได้สูงเท่ากับคะแนนที่ได้รับเมื่อวานนี้ แต่งานนี้ค่อนข้างดีเมื่อเทียบกับเมื่อก่อน

หลังจากรับประทานอาหารเช้าหลิวหมิงอวี่ได้รับโทรศัพท์จากจางเหวินกุย

จางเหวินกุยกล่าวว่า “บอสครับ คนของเรามาพร้อมแล้ว ตอนนี้รวมตัวกันที่โรงแรมหลงไท่”

เดิมทีเขาวางแผนที่จะไปที่ชั้นล่างของซิงเฉินเทคโนโลยีโดยตรง แต่คิดว่าคนจำนวนมากจะมีผลเสียเขาจึงมาที่นี่ก่อน

“เร็วมาก?” หลิวหมิงอวี่รู้สึกประหลาดใจและพูดว่า: “คุณรอที่นั่นก่อน เดี๋ยวฉันไป”

ความเร็วของรวบรวมคนของอีกฝ่ายนั้นเร็วเกินไป ใช้เวลาเพียงแค่วันเดียวเท่านั้น