ตอนที่แล้วChapter 10
ทั้งหมดรายชื่อตอน
ตอนถัดไปChapter 12

Chapter 11


Chapter 11

“นายน้อยหลิน ได้โปรดบอกเงื่อไขของท่านมาเถิด” หวังไห่กล่าวทันที

"ผมยินดีที่จะเข้าร่วมสำนักหกทวารถ้าผมกลายเป็นผู้นำสูงสุด" หลินเทียนยิ้มจาง ๆ และกล่าวออกไป

“แน่นอน ว่าผมไม่บังคับหรอกนะ” หลินเทียนอธิบายเพิ่ม

เมื่อได้ยินคำพูดของหลินเทียนหวังไห่ก็ประหลาดใจเล็กน้อย และดูเหมือนว่าเขาจะคิดอะไรบางอย่าง

ฮั่นเทาและฮั่นเทียนหลงก็ตกใจที่ได้ยินคำพูดของหลินเทียนยจริง ๆ แล้วเขาต้องการเป็นผู้นำสูงสุด?

_______________________________

“นายน้อยหลิน ข้าตกลงตามเงื่อนไขของท่าน จากนี้ไป ท่านคือผู้นำสูงสุด” หวังไห่กล่าวอย่างเคร่งขรึม

หลังจากครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง ในที่สุดเขาก็ตกลง เขาจะปล่อยโอกาสนี้ไปไม่ได้ การชักชวนให้หลินเทียนเข้าร่วมสำนักหกทวารจะช่วยได้มากในการพัฒนาความแข็งแกร่งของสำนัก

ยิ่งไปกว่านั้น หลินเทียน ยังเด็กมากและได้มาถึงขอบเขตจักรพรรดิยุทธ์แล้ว

ด้วยอิทธิพลของเขา ต้องมีคนจำนวนมากที่อยากเข้าร่วมกับสำนักหกทวารแน่

______________________

หลินเทียนประหลาดใจเล็กน้อยที่ได้ยินคำพูดของหวังไห่ นี่มันราบรื่นเกินไปหรือเปล่า? การจะขึ้นเป็นผู้นำสูงสุดได้มันแค่นี้เองหรอ จริงปะเนี่ย?

“หวังไห่ ผู้นำสูงสุดของสำนักหกทวารยังคงเป็นชิวหยวนอยู่หรือเปล่า?” หลินเทียนถามและมองไปที่หวังไห่

เขาไม่ได้รับข้อมูลใดๆ เกี่ยวกับสำนักหกทวารจากระบบ ดังนั้นเขาจึงไม่รู้อะไรเลย

“อาจารย์ชิวหยวนประสบอุบัติเหตุเมื่อ 7 ปีที่แล้ว และจนถึงตอนนี้ยังไม่มีใครคู่ควรกับการเป็นผู้นำสูงสุด”

เมื่อคิดถึงเจ้านายของเขา เขาก็รู้สึกเศร้าเล็กน้อย ชิวหยวน เป็นคนที่เขาเคารพมาก เขาเสียชีวิตเพื่อปกป้องประเทศนี้จากการโจมตีของผู้ก่อการร้าย

แต่ความกล้าหาญของเขาไม่ได้รับการชื่นชม แต่เขากลับถูกผู้คนลืมไปอย่างรวดเร็ว

ตั้งแต่ ชิวหยวน เสียชีวิต สำนักก็เริ่มเสื่อมถอย แม้แต่ทรัพยากรก็ลดลงทุกวัน

แต่ถึงอย่างนั้น รัฐบาลฉินก็ไม่นิ่งเฉย โชคดีที่อาจารย์ของเขา ชิวหยวน เป็นเพื่อนที่ดีกับจักรพรรดิ ฉินกังเจียน

จักรพรรดิมักจะมอบทรัพยากรและเงินส่วนใหญ่ให้กับสำนักหกทวารทุกเดือน

เหตุผลที่สำนักหกทวารยังคงอยู่รอดมาจนถึงทุกวันนี้ เป็นเพราะความช่วยเหลือจากจักรพรรดิฉินกังเจียน

สำนักหกทวารยังคงเป็นพลังสูงสุดในประเทศฉิน ผู้คนมากมายภักดีและเต็มใจทำทุกอย่างเพื่อสำนัก

ในช่วงเวลานี้เขาไม่ได้เป็นผู้นำสูงสุดเพราะคำพูดของอาจารย์ของเขาที่บอกให้เขาเป็นข้ารับใช้ของสำนักตลอดชีวิตของเขา

เพราะเหตุนั้น เขาจึงไม่ได้เป็นผู้นำสูงสุด และจนถึงขณะนี้ที่นั่งของผู้นำสูงสุดยังว่างอยู่

__________________________________________

เมื่อได้ยินคำพูดของหวังไห่ หลินเทียนก็แสร้งทำเป็นคิด

“หลังจากที่ผมเป็นผู้นำสูงสุดแล้ว ผมจะสามารถใช้ประโยชน์จากผู้ฝึกตนทั้งหมดในสำนักหกทวารได้ไหมครับ?”  หลินเทียนพูดด้วยความสงสัยใครรู้

“ใช่ นายน้อยหลิน หลังจากที่ท่านกลายเป็นผู้นำสูงสุด ท่านสามารถใช้ผู้ฝึกตนทั้งหมดในสำนักได้” หวังไห่พยักหน้าอย่างเคร่งขรึม

เมื่อได้ยินเช่นนี้หลินเทียนก็ยิ้มจาง ๆ

“ตกลง ผมตกลงที่จะเป็นผู้นำสูงสุดของสำนักหกทวาร” หลินเทียนมองไปที่ หวังไห่และพยักหน้าเห็นด้วย

เมื่อได้ยินข้อตกลงของ หลินเทียน หวังไห่ก็ยิ้มและกล่าวด้วยความเคารพ:

“นายน้อยหลิน ข้าจะบอกท่านหลินฮงและรอให้เขามาและยืนยันความแข็งแกร่งของท่าน ท่านจะกลายเป็นผู้นำสูงสุดของสำนักหกทวารอย่างเป็นทางการในไม่ช้า”

“โอเค ผมจะไปจากที่นี่ ฝากจัดการเรื่องต่างๆ ให้เรียบร้อยด้วยนะครับ” หลินเทียนเหลือบมองไปที่ร่องรอยการต่อสู้ครั้งก่อนของเขากับกู่เหิง

"ได้ครับ " หวังไห่และฮั่นเทียนหลงพยักหน้า

________________________________

หลังจากที่หลินเทียนออกไปหวังไห่ก็มองไปที่ฮั่นเทียนหลงและกล่าวว่า:

“ผู้เฒ่าฮั่น เราเพิ่งเห็นบุคคลที่จะเป็นตำนานรึเปล่า จักรพรรดิการยุทธ์ที่อายุน้อยกว่า 20 ปีเนี่ยนะ”

“ถ้ามีใครบอกฉันว่ามีอัจฉริยะคนหนึ่งที่ตื่นตาตื่นใจกว่านายน้อยหลิน ฉันคงไม่เชื่อ พรสวรรค์ที่ท้าทายสวรรค์ของเขาทำให้ฉันประหลาดใจพอแล้ว” ฮั่นเทียนหลงมองไปที่หวังไห่และพูดออกมาด้วยความตื่นเต้น

“ใช่แล้ว ฉันรู้สึกโล่งใจมากที่นายน้อยหลินกลายเป็นผู้นำสูงสุดของสำนักหกทวาร” หวังไห่กล่าวด้วยรอยยิ้ม

“หวังไห่ ตัดสินใจดีแล้วใช่ไหม บางที นายน้อยหลินอาจนำพาหายนะมาสู่สำนักหกทวารก็ได้นะ”

“แต่ในทางกลับกัน เขาก็อาจสามารถนำพาความเจริญรุ่งเรืองมาสู่สำนักหกทวารได้เช่นกัน” ฮั่นเทียนหลงครุ่นคิด

“ความรู้สึกของข้ามันบอกว่าการตัดสินใจของข้าในครั้งนี้มันถูกต้อง” หวังไห่ยิ้ม

“ถ้าอย่างงั้นก็น่าวางใจหน่อย” ฮันเทียนหลง พยักหน้า

__________________________________________

“ฮั่นเทา พาฮั่นเสี่ยวหยู ไปโรงพยาบาล เธอไม่ได้บาดเจ็บสาหัส แต่พิษในร่างกายของเธอต้องได้รับการระบายออก” ฮั่นเทียนหลงสั่งฮั่นเทา

“ได้ครับท่านพ่อ” ฮั่นเทาพยักหน้า

__________________________________

เวลาผ่านไปอย่างรวดเร็ว และในชั่วพริบตา ก็เป็นวันถัดไป

ประมาณ 18.00 น. หลินเทียนไปที่ถนนตลาดโบราณในเมืองเทียนไห่

แน่นอนว่าหลินเทียน มาที่นี่เพื่อขโมยโชคชะตาของเย่เฉินอีกครั้ง

หลินเทียนอยากจะขโมยโชคชะตาของเย่เฉินและทำให่เย่เฉินทรมานกับความโชคร้าย จนท้ายที่สุดก็จะฆ่าเย่เฉินด้วยมือของเขาเอง

หลินเทียนมความโกรธแค้นเย่เฉินมาก คนอย่างเย่เฉินจะตายง่ายๆได้อย่างไร ต้องให้ทรมานสักหน่อยก่อนตาย

________________________________________________

10 นาทีต่อมาหลินเทียนมาถึงตลาดขายของเก่า

ว่ากันว่าเป็นตลาดแห่งนี้ ควรเรียกว่าตลาดมืดมากกว่าตลาดของเก่า

ที่นี่คุณสามารถซื้ออะไรก็ได้ที่คุณต้องการ

แม้แต่ตำราการฝึกศิลปะการต่อสู้ก็สามารถพบได้ที่นี่

แน่นอนว่าสินค้าที่ขายนั้นไม่แน่นอน แต่ถึงกระนั้นหลายคนก็พบว่าของหายากและมีค่าที่ทำให้พวกเขาร่ำรวยได้ในชั่วข้ามคืน

________________________

เข้าสู่ตลาดของเก่า ที่นี่แออัดมาก มีผู้ขายและผู้ซื้อมากมายทั่วถนน

"อย่าพลาดโอกาสทองนี้ ท่านจะรวยได้ในชั่วข้ามคืน"

"แอปเปิ้ลนี้สามารถยืดอายุของท่านออกไปได้อีก 100 ปี"

“เสื้อยืดจอห์นสีหน่าเพียง 50 หยวน”

เสียงตะโกนมากมายของผู้ขายเหล่านี้บ่งบอกถึงความเป็นตลาดอย่างแท้จริง มีคนจำนวนมากเสนอสินค้าของตนอย่างเอาเป็นเอาตาย

0 0 โหวต
Article Rating
0 Comments
Inline Feedbacks
ดูความคิดเห็นทั้งหมด