Chapter 145-147 : หลินอีฟื้นแล้ว, ฉันเป็นห่วงนายมากจริงๆ
แสดงแดดจ้าส่งผ่านหน้าต่างสูงจากพื้นจรดเพดาน ทำให้ผู้คนรู้สึกอบอุ่น เจียนอ้ายและไป๋โจวนั่งตรงข้ามกันบนโซฟา จื่อหยางชงกาแฟแก้วหนึ่งนำมาวางไว้ข้างหน้าเจียนอ้าย “ท่านเจ้าสำนัก กาแฟครับ” ไป๋โจวหรี่ตารียาวและเหมือนจิ้งจอกและมองตรวจตราเจียนอ้ายที่นั่งอยู่ข้างหน้าเขาอย่างพิจารณา หลังจากยืนยันว่าเธอสบายดี เข...