(ฟรี)บทที่ 179 เหยียนหรูเยว่เข้าใจผิด

**ตอนนี้ค่อนข้างสั้นเลยไม่เก็บเหรียญ

หลงหวู่ไม่อยู่ที่นี่แล้ว

ในตอนแรกหลินหยวนต้องการฝากภาพวาดไว้ที่หยูชานชาน

แต่เขาหาหยูชานชานกับลู่เซียวเสวี่ยไม่เจอแล้ว

เหยียนหรูเยว่เป็นเพียงคนเดียวที่อยู่รอบๆ ดังนั้นหลินหยวนจึงตัดสินใจฝากภาพวาดไว้ที่เหยียนหรูเยว่เพื่อความปลอดภัย

เขาวางแผนที่จะแกล้งไปเข้าห้องน้ำแล้วกลับมารับภาพวาดจากเหยียนหรูเยว่

แต่เหยียนหรูเยว่ไม่ได้ตระหนักถึงความคิดของหลินหยวนโดยสิ้นเชิง

เธอเห็นหลินหยวนถือภาพวาดเดินเข้ามาหาเธอ

ตึกตัก! ตึกตัก!

เหยียนหรูเยว่รู้สึกว่าหัวใจของเธอเต้นเร็วมากและเต็มไปด้วยอารมณ์

แต่เหยียนหรูเยว่เคยชินกับมันแล้ว

เธอมักจะสงบและไม่แยแสแม้ว่าเธอจะประหม่าและตื่นเต้นมาก

แต่เหยียนหรูเยว่ยังคงแอบพูดกับตัวเอง:

‘ไม่ต้องกังวล ไม่ต้องกังวล คุณต้องแกล้งทำเป็นประหลาดใจ คุณไม่สามารถทำตัวเย็นชาตามปกติได้ คุณไม่สามารถปล่อยให้เขาค้นพบว่าคุณรู้อยู่แล้ว!'

ด้วยความตื่นเต้นและอารมณ์ของเหยียนหรูเยว่ ในที่สุดหลินหยวนก็มาหาเธอ

เมื่อมองดูประธานสาวผู้เย็นชาซึ่งกำลังยิ้ม แก้มแดงระเรื่อ และดวงตาเป็นประกาย หลินหยวนก็ตกตะลึง

'เกิดอะไรขึ้น?'

เขาไม่ได้ปรับปรุงเสน่ห์ของเขาเมื่อเร็วๆนี้

และแม้ว่าเขาจะเพิ่มเสน่ห์ของเขา มันจะไม่มีผลเช่นนี้

อะไรทำให้คนเย็นชาเช่นเหยียนหรูเยว่ทำแบบนี้?

คำถามผุดขึ้นในหัวของหลินหยวน แต่เขาไม่ได้คิดเรื่องนี้มากเกินไป

หลินหยวนยกมือที่ถือม้วนภาพขึ้นอย่างราบเรียบ

เมื่อเห็นการเคลื่อนไหวของหลินหยวน ดวงตาของเหยียนหรูเยว่ก็เหมือนกับอัญมณีที่ส่องสว่างภายใต้แสงอาทิตย์

“เอาไป” หลินหยวนกล่าวอย่างราบเรียบไปที่เหยียนหรูเยว่ขณะถือม้วนภาพ

มุมปากของเหยียนหรูเยว่ยกขึ้นเล็กน้อย

หลังจากได้ยินคำพูดของหลินหยวน ทันใดนั้นสีหน้าของเหยียนหรูเยว่ก็เบ่งบานราวกับดอกไม้ที่สวยงาม

เมื่อเห็นเหยียนหรูเยว่ที่เย็นชาและไม่แยแสอยู่เสมอ ขณะนี้กำลังยิ้มให้หลินหยวน ชายหนุ่มหลายคนก็อกหักและอิจฉา

หลินหยวนก็อดไม่ได้ที่จะมองไปที่เหยียนหรูเยว่สองสามครั้ง เธอยิ้มได้ดีจริงๆ

แต่ทำไมจู่ๆเธอก็ยิ้มอย่างสวยงามให้เขาแบบนี้ล่ะ?

เขาไม่เข้าใจ

หรือเธอจะมีประจำเดือน?

หลินหยวนไม่เข้าใจเลย

เห็นได้ชัดว่าเขาแค่วางแผนที่จะให้เหยียนหรูเยว่ช่วยเขาถือภาพวาดไว้

มือหยกที่เรียวยาวของเหยียนหรูเยว่สั่นขณะที่ถือม้วนภาพ

“ขอบคุณ...ขอบคุณนะ...”

เธอคิดถึงคำพูดมากมาย และคิดว่ารอยยิ้มที่มั่นใจและมีเสน่ห์ของเธอเป็นอย่างไร และเธอจะพูดอะไรให้หลินหยวนฟัง

แต่ทันทีที่เธอได้รับภาพวาดจากหลินหยวน หัวใจและจิตใจของเธอก็ละลายทันที

เหยียนหรูเยว่แทบจะไม่สามารถพูดคำว่า 'ขอบคุณ' ออกมาได้

หลังจากที่เหยียนหรูเยว่ถือภาพวาดไว้ในมือของเธอแล้ว หลินหยวนก็กล่าวว่า “ช่วยฉันถือมันซักพัก ฉันจะไปห้องน้ำ”

หลังจากพูด หลินหยวนก็หันหลังและจากไป

เหยียนหรูเยว่กำลังตื่นเต้นและใจสั่นในเวลานี้ เธอไม่มีเวลาแม้แต่จะตอบโต้

“ขอบคุณสำหรับของขวัญ…”

เหยียนหรูเยว่ยังพูดไม่ถึงครึ่งประโยค หลินหยวนก็หันหลังกลับและจากไป

“ฮะ?” เมื่อเห็นหลินหยวนจากไปอย่างรวดเร็ว เหยียนหรูเยว่ก็ตกตะลึง

'เกิดอะไรขึ้น?'

'???'

 

'ไม่ใช่ว่าเขาจะให้ของขวัญชิ้นนี้กับฉันงั้นหรอ?'

'เขามอบภาพวาดให้ฉันแล้วจากไปแบบนี้ได้ยังไง?'

 

'หื้มม...?'

แม้ว่าเหยียนหรูเยว่จะไม่ได้ดูละครโรแมนติกมากมาย แต่สิ่งปกติที่เขาควรจะทำคือการพูดคำหวานเพื่อมัดใจเธอไม่ใช่หรือ?

เธอพร้อมที่จะรับฟังคำพูดหวานๆของหลินหยวน แต่ความเป็นจริงเขาเพิ่งหันหลังกลับและจากไป?

สิ่งนี้หมายความว่ายังไง?

แม้ว่าเหยียนหรูเยว่ยังคงตื่นเต้นและมีความสุขมากเพราะภาพวาดอยู่ในมือของเธอแล้ว แต่รอยยิ้มบนใบหน้าของเธอส่วนใหญ่ก็ลดลง

จากนั้นเธอก็เริ่มคิดถึงคำที่หลินหยวนพูดก่อนจะจากไป

‘ช่วยถือให้หน่อย ฉันจะไปเข้าห้องน้ำ...’

จากนั้นดวงตาที่สวยงามของเหยียนหรูเยว่ก็กลอกไปมาสองสามครั้งแล้วสว่างขึ้น

ในที่สุดเธอก็เข้าใจ!

เป็นไปได้ว่าตอนที่หลินหยวนกำลังวางแผนที่จะมอบภาพวาดให้เธอ จู่ๆเขาก็รู้สึกว่าจำเป็นต้องปัสสาวะจึงไปเข้าห้องน้ำทันที

แต่เนื่องจากภาพวาดนั้นได้แสดงให้เธอเห็นแล้ว และถึงกับอยู่ในมือเธอ หลินหยวนจึงขอให้เธอช่วยถือมันไว้

มันต้องเป็นอย่างนั้น!

เขาจะให้ภาพวาดแก่เธออย่างถูกต้องเมื่อเขากลับมา

ใช่แล้ว!

เนื่องจากเป็นเรื่องเร่งด่วนจึงเป็นที่เข้าใจได้

เช่นเดียวกับเย่เฟิงที่มีอาการท้องเสีย บางทีหลินหยวนก็รู้สึกไม่ดีเช่นกัน

'ฉันควรจะคิดถึงความลำบากของเขาสักหน่อย'

หลินหยวนที่รีบออกไป ไม่รู้ว่าเหยียนหรูเยว่คิดมากขนาดนี้

ถ้าเขารู้ หลินหยวนคงรู้สึกว่าความคิดของเด็กสาวมักจะเต็มไปด้วยจินตนาการ

......

......

ด้านนอกห้องจัดเลี้ยงบนชั้นสอง หลินหยวนพบสถานที่ที่ไม่มีผู้คน

เขาหยิบเข็มเงินออกมาสองสามเล่มแล้วปักลงบนจุดฝังเข็มสองสามจุดในร่างกายของเขาเพื่อล้างพิษ

**********