ตอนที่ 61 เข้มข้น

“ข้อมูลถูกต้องหรือป่าว” เฉินเหิงมองไปที่คนรับใช้ที่อยู่ข้างหน้าเขาและถามอย่างนุ่มนวล

หลังจากได้รับคำยืนยัน เฉินเหิงก็พยักหน้าและอนุญาตให้คนรับใช้ออกไป

เป็นเวลาสี่เดือนแล้วตั้งแต่เขากลับมายังดินแดนของบารอนไคเซ็น อยู่ที่นี่เขาค่อย ๆ ดำเนินแผนการของเขาไปทีละขั้น และมันก็ทำให้เขายุ่งมากตลอดสี่เดือนมานี้

ในช่วงเวลานี้ เมืองหลวงกูตูก็ค่อนข้างมีชีวิตชีวาเหมือนกัน

ตามช่องทางข่าวสารของเฉินเหิง เจ้าชายกริธได้กลับมาที่เมืองหลวงกูตูแล้ว

เนื่องจากแม่ของเขาเป็นเจ้าหญิงจากอาณาจักรอื่น เขาจึงมีความสัมพันธ์ใกล้ชิดกับอาณาจักรนั้น

เมื่อหลายปีก่อน เมื่อพระราชาเริ่มล้มป่วยและมีสุขภาพแย่ลง เจ้าชายกริธก็ออกจากภูมิภาคกูตูและกลับไปยังอาณาจักรโอลิส ซึ่งเป็นอาณาจักรที่แม่ของเขาจากมา

เนื่องจากเอกลักษณ์ของมารดา ความแข็งแกร่งที่เขามีจึงนับว่ายิ่งใหญ่ไม่แพ้เจ้าหญิงโอลิเวีย ที่อาณาจักรโอลิส เจ้าชายกริธพัฒนาได้ค่อนข้างดีที่นั่นและเขายังมีผู้สนับสนุนมากมายในภูมิภาคกูตูอีกด้วย

ท้ายที่สุด สำหรับกษัตริย์แห่งกูตู เขาเป็นลูกชายเพียงคนเดียวของเขา

สำหรับตระกูลขุนนางหัวโบราณหลายตระกูล การมีเจ้าชายขึ้นเป็นกษัตริย์นั้นดีกว่าการเลือกผู้หญิง

โดยปกติ เจ้าชายกริธจะอยู่ที่อาณาจักรโอลิส และเมื่อเขากลับมา เขาก็จะจากไปหลังจากนั้นไม่นาน

อย่างไรก็ตามคราวนี้เขาอยู่ในเมืองหลวงกูตูมาเป็นเวลาสองเดือนแล้ว

ในช่วงสองเดือนที่ผ่านมา เมืองหลวงกูตูดูไม่สงบเล็กน้อย

เฉินเหิงไม่ได้อยู่ที่นั่น ดังนั้นเขาจึงไม่รู้รายละเอียดมากนัก แต่เขาสามารถคาดเดาได้จากข้อมูลที่เขาได้รับ

ในช่วงไม่กี่เดือนที่ผ่านมา ผู้ที่สนับสนุนเจ้าหญิงโอลิเวียและผู้ที่สนับสนุนเจ้าชายกริธได้ปะทะกันซ้ำแล้วซ้ำเล่าในเมืองหลวงกูตู แม้แต่ตัวตนระดับอัศวินก็มีส่วนเกี่ยวข้องด้วย และสิ่งนี้ก็เกิดขึ้นหลายครั้ง

สถานการณ์ค่อนข้างอันตราย คนธรรมดาที่หลงเข้าไปพัวพันอาจตายได้ง่าย ๆ

อย่างไรก็ตามหลังจากที่เจ้าชายกริธจากไปอีกครั้ง ความขัดแย้งในเมืองหลวงกูตูก็น่าจะคลี่คลายลง

นั่งอยู่บนเก้าอี้ ความคิดทุกอย่างแวบเข้ามาในหัวของเฉินเหิง และเขาก็ตัดสินใจอย่างเงียบ ๆ

หลังจากใช้เวลาอยู่ทางใต้เป็นเวลานาน เขาก็ได้เตรียมพร้อมสิ่งที่เขาต้องการโดยพื้นฐานเสร็จแล้ว

เส้นทางการค้าได้รับการจัดตั้งขึ้นและผู้ปกครองโดยรอบก็ทำข้อตกลงกับเขาเรียบร้อยแล้ว ไม่มีอะไรที่เขาสามารถทำได้ที่นี่อีกแล้ว

ดังนั้นจึงถึงเวลาออกเดินทางกลับสู่เมืองหลวงกูตูอีกครั้ง

แม้ว่าทางใต้จะสงบกว่าและมีอันตรายไม่มาก แต่สุดท้ายนี่ก็ไม่ใช่ศูนย์กลางของอาณาจักรนี้

เฉินเหิงได้รับผลกำไรและการสนับสนุนจากที่นี่ แต่ถ้าเขาต้องการไปไกลกว่านี้ เขายังต้องไปที่เมืองหลวงกูตู

ดังนั้นหลังจากเตรียมการบางอย่างแล้ว เขาก็เริ่มเดินทางกลับไปยังเมืองหลวงกูตู

ไม่นานเขาก็มาถึงเมืองกูตูและกลับไปที่คฤหาสน์ของเขา

หลังจากกลับมาแล้ว เขาก็เริ่มไปเยี่ยมเพื่อนของเขา

“ไคลิน ในที่สุดคุณก็กลับมา” เมื่อมองไปที่เฉินเหิง ใบหน้าของเคลลี่ก็ดูร่าเริงขึ้นในขณะที่เขารีบดึงเฉินเหิงเข้ามาอย่างรวดเร็ว

“ผ่านมาหลายเดือนแล้ว คุณไปทำอะไรมาบ้าง” เขาถามขณะมองไปที่เฉินเหิง

“ฉันจะทำอะไรได้อีก”

เฉินเหิงยิ้ม “ก็แค่เรื่องเล็ก ๆ น้อย ๆ แล้วคุณล่ะ คุณดูเหนื่อยกว่าเดิมนะ”

เมื่อเทียบกับเมื่อไม่กี่เดือนก่อน เคลลี่ดูเหนื่อยล้ามากขึ้น มีรอยคล้ำรอบดวงตาของเขา ดูเหมือนว่าเขาจะไม่ได้พักผ่อนมานาน

“อย่าแม้แต่จะพูดถึงมัน”

เคลลี่ยิ้มอย่างขมขื่นและหายใจเข้าลึก ๆ ขณะที่อธิบาย

“มีใครบางคนซ่อนตัวอยู่รอบ ๆ บ้านของคุณเหรอ?”

เมื่อได้ยินคำพูดของเคลลี่ เฉินเหิงก็ขมวดคิ้วอย่างช่วยไม่ได้ “นักฆ่าจากตอนนั้นเหรอ?”

“ถูกต้อง” เคลลี่ยิ้มอย่างขมขื่นในขณะที่เขาพยักหน้า “นักฆ่าพวกนั้นจากตอนนั้นดูเหมือนจะมาจากอาณาจักรโอลิสและซ่อนตัวอยู่รอบ ๆ บ้านของฉัน ทำให้ฉันนอนไม่หลับเลย”

“อาณาจักรโอลิส…” เฉินเหิงขมวดคิ้ว “คุณรู้ไหมว่าใครเป็นคนสั่งพวกเขา?”

เคลลี่หัวเราะสั้น ๆ แต่ไม่ได้ตอบ

คนที่อยากจะฆ่าเขาจากอาณาจักรโอลิส จะมีใครบ้างที่สามารถทำให้กองกำลังจากอาณาจักรโอลิสลงมือได้?

ก็มีเพียงเจ้าชายกริธเท่านั้นที่สามารถทำแบบนี้ได้

ครอบครัวของเคลลี่เป็นหนึ่งในผู้สนับสนุนที่ดีที่สุดของเจ้าหญิงโอลิเวีย

เพราะแบบนี้ จึงไม่น่าแปลกเลยที่เจ้าชายกริธจะต้องการเขย่าผู้สนับสนุนของเจ้าหญิงโอลิเวียโดยการส่งนักฆ่ามาจับตาดูหรือสังหารผู้สนับสนุนเหล่านั้น

หลังจากนั้น เคลลี่ก็เล่าทุกอย่างที่เกิดขึ้นเมื่อเร็ว ๆ นี้ให้เฉินเหิงฟัง

“มีการดวลกันจริง ๆ เหรอ?” หลังจากฟังที่เคลลี่เล่ามา เฉินเหิงก็รู้สึกประหลาดใจมาก

“ถูกต้อง”

เคลลี่พยักหน้า “ทั้งสองคนเป็นอัศวิน และคุณก็รู้จักหนึ่งในนั้น มาเดอร์”

“ภายใต้การจัดการของเจ้าหญิงโอลิเวียและเจ้าชายกริธ เขาและอัศวินอีกคนหนึ่งต่อสู้กันอย่างเปิดเผย…”

“แล้วผลลัพธ์ล่ะ?” เฉินเหิงเงยหน้าขึ้นแล้วถาม

เคลลี่เงียบไปครู่หนึ่งแล้วตอบว่า “อัศวินของเจ้าชายกริธถูกอัศวินมาเดอร์ฆ่า แต่อัศวินมาเดอร์ถูกบังคับให้ใช้การเผาผลาญพลังงานชีวิต และสูญเสียแขนไปข้างหนึ่งด้วย เขาไม่สามารถขยับไปไหนมาไหนได้ในตอนนี้…”

“แม้ว่าเขาจะฟื้นตัวแล้ว แต่เขาก็ไม่มีพลังเหมือนเมื่อก่อนอีกต่อไป…”

เฉินเหิงเงียบไป

การเผาผลาญพลังงานชีวิตเป็นสถานะที่อัศวินจะได้รับหลังจากการปลุกพลังชีวิต อย่างไรก็ตามหากพวกเขาใช้มันหนักเกินไป มันจะทำลายร่างกายของพวกเขาอย่างถาวร

จากสิ่งที่เคลลี่ได้อธิบายไว้ การต่อสู้นั้นรุนแรงมากจนมาเดอร์ต้องใช้การเผาผลาญพลังงานชีวิตอย่างเต็มที่ และนั่นก็ทำให้เขาไม่สามารถฟื้นจากการต่อสู้ได้

แค่นี้ก็หายนะมากพอแล้ว แต่เขาก็ยังต้องสูญเสียแขนไปด้วย

อย่างที่เคลลี่พูด แม้ว่าเขาจะยังสามารถต่อสู้ได้อีกครั้ง แต่เขาก็ไม่มีวันแข็งแกร่งได้เหมือนเมื่อก่อนอีกแล้ว

เมื่อคิดถึงเรื่องนี้ เฉินเหิงก็อดไม่ได้ที่จะถอนหายใจอยู่ภายในใจ และในขณะเดียวกัน เขาก็รู้สึกขอบคุณตัวเองเหลือเชื่อสำหรับการตัดสินใจจากไปในตอนนั้น

สถานการณ์ในเมืองหลวงกูตูน่ากลัวเกินไป อัศวินคนหนึ่งเสียชีวิตและอีกคนกลายเป็นง่อย

ถ้าในตอนนั้น เฉินเหิงยังคงเลือกที่จะอยู่ในเมืองหลวงกูตูต่อไปและไม่ระวังตัว เขาก็อาจตกอยู่ในอันตรายแบบนี้ได้เหมือนกัน

ดังนั้นการตัดสินใจของเขาที่เลือกออกจากเมืองหลวงกูตูไปชั่วคราวและหลีกเลี่ยงสถานการณ์ที่รุนแรงนี้จึงเป็นการตัดสินใจที่ถูกต้องแล้วอย่างแน่นอน

“ตอนนี้ อัศวินมาเดอร์อยู่ที่ไหน” เฉินเหิงสงบสติอารมณ์และพูดถามเคลลี่ต่อไปว่า “ถ้าไม่นับเรื่องเมื่อตอนนั้น เขาก็เป็นอัศวินที่คู่ควรกับความเคารพของฉัน ถ้าฉันทำได้ ฉันหวังว่าจะได้ไปเยี่ยมเขาบ้าง”

(วันนี้แค่นี้นะครับ รวมเมื่อคืนด้วยเป็น 7 ตอน ผมจะปรับเวลานอนใหม่)