บทที่ 1 : การแต่งงานของคนตาย

คืนนี้  สายฟ้าและฟ้าร้องยังคงส่งเสียงมาพร้อมกับสายลมกระหน่ำจากหน้าผาด้านหลังเมืองหยุน  ลมคำรามราวกับว่ามันต้องการทำลายทั้งหน้าผา

เมืองหยุน  ซึ่งเป็นบ้านของตระกูลมู่  เป็นตระกูลที่ร่ำรวยที่สุดในแคว้นฮ่าวเยว่  การค้าขายของตระกูลกระจายอยู่ทั่วทั้งแคว้น  และเมืองหยุนทั้งหมดเป็นของตระกูลมู่

จุนจื่อซี  องค์หญิงเมืองหยุน  เป็นองค์หญิงแห่งแคว้นฮ่าวเยว่   หลังจากแต่งงานกับตระกูลมู่แล้ว  นางให้กำเนิดบุตรชายสามคนและบุตรสาวอีกหนึ่งคน

นี่เป็นเหตุการณ์ที่น่าอิจฉาในเมืองหยุน  แต่ทุกวันนี้เมืองนี้ถูกปกคลุมไปด้วยความเศร้าโศก

วันนี้ยังเป็นวันที่น่าตกใจที่สุดในแคว้นฮ่าวเยว่ทั่วทั้งเมือง

บุตรสาวของไท่ฝูแห่งเมือง  ซูจื่อโม่ซึ่งหมั้นหมายกับองค์ชายสามได้รับความอับอายบนถนน  วันก่อนแต่งงาน

องค์ชายสามประกาศยุติการแต่งงานต่อหน้าสาธารณชนและประกาศว่าเขาจะแต่งงานกับน้องสาวของนาง  ซูจื่อหยุน  ชั่วพริบตาเดียว  เรื่องความสัมพันธ์ของซูจื่อโม่ก็กลายเป็นศูนย์กลางของการสนทนาไปทั่วเมือง

ซูจื่อโม่เป็นบุตรสาวที่ไร้ประโยชน์ไม่สามารถอบรมได้  ในตระกูลซู  นางทำให้อับอายตลอดเวลา  นอกเหนือจากการถูกถอนหมั้นและยกเลิกการแต่งงานกับองค์ชายสามแล้ว  ซูจื่อโม่ไม่เต็มใจที่จะถูกข่มเหงอีกต่อไป  ด้วยความคับแค้นใจ  นางจึงพุ่งตัวเอาหัวทุบกับประตูของตระกูลซู  แม้ว่านางจะไม่ตาย แต่ก็เหลือลมหายใจแค่เพียงเสี้ยวเดียว

จู่ๆ ซูจื่อโม่ก็ถูกคนในเมืองหยุนพาตัวไป  โดยไม่คำนึงถึงเหตุการณ์ในตระกูลซู

คำสาปที่ส่งผ่านไปยังตระกูลมู่ได้รับการเติมเต็ม บุตรชายคนแรกของตระกูลมู่ ซึ่งเป็นนายท่านในอนาคตของเมืองหยุน  มู่หยุนซวน  นอนไม่หลับเป็นเวลาสามวันติดต่อกัน แต่ก่อนที่เขาจะได้รับการวินิจฉัยจากแพทย์เขาได้เสียชีวิตลงไป วันนี้เป็นวันฝังศพของเขา

เพื่อที่จะทำลายคำสาป  ตระกูลมู่ปฏิบัติตามวิธีการของหมอผีและประกอบพิธีกรรม  “การแต่งงานผี”

เป้าหมายที่หมอผีเลือกสำหรับการแต่งงานผีนี้คือซูจื่อโม่  วันเกิดของนางและอักขระแปดตัวสอดคล้องกับบุคคลที่เขาต้องการเพื่อล้างคำสาป

การแต่งงานแบบผีนี้แพร่กระจายเข้ามาในเมืองฮ่าวเยว่ไม่นานมานี้

**********

ในวิหารหลิงเซียว  ห้องโถงอันงดงามตกแต่งแบบดั้งเดิมถูกปกคลุมด้วยผ้าสีขาวทุกที่ คืนนี้มีทั้งเสียงฟ้าร้องและฟ้าผ่า  ยิ่งเพิ่มความเศร้าหมองในบรรยากาศ

จุนจื่อซีแต่งกายด้วยชุดสีขาวเรียบๆใบหน้าของนางนองไปด้วยน้ำตา

นางนั่งข้างสามี  มู่หยูเฟิงซึ่งสวมชุดคลุมสีดำ  ดวงตาที่ลึกล้ำของเขาเต็มไปด้วยความเศร้า    จมูกโด่งและริมฝีปากที่น่ามองของเขาทำให้ดูหล่อเหลาเป็นอย่างมาก

* ตูม……! *

เสียงฟ้าร้องอึกทึก  ไหล่ของจุนจื่อซีหดตัวลงด้วยความกลัว  นางเอนเข้าหาแขนของมู่หยูเฟิงอย่างแนบแน่น

ที่กลางห้องโถงใหญ่  ชายวัยกลางคนผมสีเทากำลังยืนถือไม้เท้าสีทอง  เขามีดวงตาขุ่นคู่หนึ่ง  เขาเฝ้ามองท้องฟ้ายามค่ำคืนที่มีฟ้าแลบและฟ้าร้อง

“นักพรตเต๋า  ฟ้าร้องคืนนี้หนักและผิดปกติมาก  ท่านจ้องมองท้องฟ้ายามค่ำคืนอย่างกังวล  ท่านบอกสิ่งนี้ต่อท่านขุนนางได้หรือไม่ว่าการแต่งงานผีครั้งนี้จะจบลงอย่างไร้ผลหรือสามารถขจัดคำสาปได้สำเร็จ?”

มู่หยูเฟิงถามอย่างกังวลและเคร่งขรึม

“เรียนใต้เท้า  นักพรตคนนี้กำลังสังเกตอย่างรอบคอบ  ค่ำคืนของวันนี้ผิดปกติมาก  ใต้เท้า  ได้โปรดอดทนรออีกนิด  วันเกิดของคุณหนูซูและนายน้อยสมพงศ์กัน  ถ้าการสังเกตของนักพรตคนนี้ไม่ผิด  คำสาปในตระกูลมู่จะถูกขจัดได้อย่างแน่นอน”

“งั้นข้าจะไม่ไปรบกวนนักพรตเต๋า  เจ้าต้องยกเลิกคำสาปชั่วร้ายนี้และนำซวนเอ๋อร์กลับคืนมาให้ได้”

จุนจื่อซีกล่าวขณะสะอื้น  หัวใจของนางเกลียดชังคำสาปนี้มาก  บุตรชายคนหัวปีของตระกูลหลายชั่วอายุคนมีชีวิตอยู่ได้ถึงแค่ 20 ปี  หลังจากผ่านไปร้อยปีก็ไม่มีบุตรชายหัวปีคนใดรอดพ้น

“นายหญิง  โปรดมั่นใจได้  พวกเราหมอผีได้รับพรจากตระกูลมู่มาหลายชั่วอายุคน  การแต่งงานผีนี้เป็นไปอย่างดีที่สุด  คืนนี้หยินและหยางแข็งแกร่งเป็นพิเศษ  ด้วยโชคชะตาพิเศษของคุณหนูซู  มันจะทำลายคำสาปของตระกูลมู่ได้อย่างแน่นอน”