บทที่ 75: องค์ชายเก้า ฉินชาง
เย่เซิงที่กำลังคุยกับโจวเหม่ยเหรินอยู่นั้นจู่ ๆ ก็รู้สึกหนาวดึ๋งขึ้นมาที่หลังทันทีราวกับว่ามีใครบางคนกำลังจ้องมองอยู่ แต่แล้วเมื่อเขาหันหลังกลับไปดูกลับไม่พบสิ่งใด โจวเหม่ยเหรินจ้องมองเย่เซิงเขม็งแล้วถามว่า “เมื่อกี๊เจ้ามากกอดข้าทำไม?” “ก็ข้าตื่นเต้นไง ข้าไม่ได้เจอหน้าเจ้ามาสองสามวันแล้วนา ฮ่า ๆ ๆ” ...
