ตอนที่แล้วตอนที่ 22 ครึ่งปี
ทั้งหมดรายชื่อตอน
ตอนถัดไปตอนที่ 24 โอกาสในการเรียน

ตอนที่ 23 รางวัลใหญ่


‘ความรู้สึกนี้…’ ในสนามฝึก เฉินเหิงยืนนิ่งอยู่ตรงนั้น

เขาสัมผัสได้ถึงความเปลี่ยนแปลงในร่างกายของเขา

ดูเหมือนจะมีกระแสน้ำอุ่นไหลเข้าสู่ร่างกายของเขา ทำให้เขารู้สึกกระตุ้นแปลก ๆ มันเป็นความรู้สึกที่แปลกใหม่และไม่เหมือนใคร

เขาทั้งไม่คุ้นเคยกับความรู้สึกนี้และอ่อนไหวต่อความรู้สึกนี้

‘มันอาจจะเป็น?’

ทันใดนั้น ดวงตาของเขาก็เบิกกว้าง มีการคาดเดาบางอย่างปรากฏขึ้นในใจของเขา

‘ร่างกายนี้มีพรสวรรค์ที่จะเป็นอัศวิน?’

ในโลกนี้ ถ้าใครอยากเป็นอัศวิน ก็ต้องมีพรสวรรค์ก่อน

ด้วยการมีพรสวรรค์ในการเป็นอัศวินเท่านั้นจึงจะสามารถเรียนเทคนิคการหายใจของอัศวิน ทำให้ได้รับพลังงานชีวิต และภายใต้การกระตุ้นของพลังงานแห่งชีวิต เราจึงจะสามารถปลุกเมล็ดพันธุ์แห่งชีวิตและกลายเป็นอัศวินที่แท้จริงได้

เพราะการจำลองก่อนหน้านี้ เขารู้ว่าพรสวรรค์ในการเป็นอัศวินนั้นหายากมาก ดังนั้นเขาจึงคิดว่าร่างกายนี้ไม่มีพรสวรรค์

อย่างไรก็ตามตอนนี้ ดูเหมือนจะไม่…

เฉินเหิงรู้สึกยินดีเป็นอย่างยิ่ง และราวกับว่าเขาถูกรางวัลใหญ่ของลอตเตอรี่

เฉินเหิงเข้าใจว่าเขาได้รับรางวัลใหญ่อย่างแน่นอน

เขาใช้ไปเพียง 30 คะแนนกับตัวตนนี้ และถ้าพูดตามหลักเหตุผลแล้ว มันไม่ควรมีพรสวรรค์แบบนี้

ท้ายที่สุด ในตัวเลือกมีให้เลือกพรสวรรค์ของอัศวิน ซึ่งจำเป็นต้องมีอย่างน้อย 100 คะแนน

ตอนนี้ ดูเหมือนว่าจำนวนคะแนนจะไม่ใช่ทุกอย่าง

แม้ว่าเขาจะไม่ได้ลงทุนคะแนนมากนัก แต่ก็ไม่ได้หมายความว่าเขาจะไม่ได้อะไรดี ๆ เลย เพียงแต่ว่ามีโอกาสน้อยกว่าเท่านั้น

‘น่าเสียดาย ถ้าฉันรู้เรื่องนี้ก่อนหน้านี้…’

เมื่อรู้สึกถึงการเปลี่ยนแปลงในร่างกายของเขา เฉินเหิงคิดว่ามันน่าสมเพชเล็กน้อย

ในการจำลองนี้ เขาสันนิษฐานว่าร่างกายนี้จะเหมือนกับการจำลองก่อนหน้านี้ ไม่มีอะไรพิเศษ ดังนั้นเขาจึงใช้เทคนิคการหายใจของอัศวินแค่เล็กน้อยเท่านั้น ไม่ได้ใช้เวลามากเกินไปกับมัน

โชคดีที่เขาทุ่มเทความพยายามอย่างเต็มที่ในการฝึกฝนร่างกาย ไม่อย่างนั้นเขาคงไม่มีทางตรวจพบว่าเขามีพรสวรรค์ในฐานะอัศวิน

สิ่งนี้จะไม่เกิดขึ้นภายใต้สถานการณ์ปกติ

ภายใต้สถานการณ์ปกติ ถ้าอยากรู้ว่ามีใครมีความสามารถเป็นอัศวินหรือไม่ จำเป็นต้องมีอัศวินที่มีพลังงานชีวิตส่งพลังงานชีวิตของเขาเองเข้าสู่ร่างกายและสังเกตดู

อีกทางหนึ่ง พวกเขาสามารถใช้ยาพิเศษบางอย่างเพื่อจุดประกายพลังชีวิต เหมือนกับในการจำลองครั้งก่อน ซึ่งจะมีผลแบบเดียวกัน

ภายใต้สถานการณ์ปกติ วิธีเหล่านี้เป็นวิธีที่ตรงที่สุด นอกเหนือจากนี้ ก็ยังสามารถลองฝึกฝนเทคนิคการหายใจของอัศวินและดูว่าสามารถกระตุ้นพลังงานชีวิตในร่างกายได้หรือไม่

ครั้งนี้ เฉินเหิงขาดอัศวินที่จะส่งผ่านพลังงานชีวิตและยาเพื่อทดสอบพรสวรรค์ของเขา ดังนั้นเขาจึงสามารถใช้ได้เพียงวิธีการที่พื้นฐานที่สุดเท่านั้น ตอนนี้เขารู้แล้วว่าเขาถูกลอตเตอรี่

อย่างไรก็ตามมันก็ไม่สายเกินไป

เฉินเหิงไม่ลังเลใจที่จะหยุดฝึกเทคนิคการฝึกฝนร่างกาย เขาเก็บดาบของเขาออกไปก่อนที่จะเริ่มทำท่าทางแปลก ๆ

การกระทำของเขามีเอกลักษณ์เฉพาะตัว และเมื่อเขาเคลื่อนไหว จิตใจของเขาจะจดจ่อกับท่าทางอย่างมาก และพยายามหมุนเวียนเลือดฉีในร่างกายของเขาเพื่อกระตุ้นพลังงานชีวิตที่ซ่อนอยู่ในร่างกายของเขา

ภายใต้ความพยายามของเขา พลังบางอย่างในร่างกายของเขาเริ่มทำงานและเริ่มสั่นคลอน มันทำให้เฉินเหิงมีความรู้สึกใหม่

เมื่อสัมผัสได้ถึงความรู้สึกนี้ เฉินเหิงรู้สึกตื่นเต้นมาก ความเหนื่อยล้าของเขาก็หายไปทันที มันถูกแทนที่ด้วยความรู้สึกสดชื่นจนยากจะบรรยาย

เขาไม่เคยรู้สึกแบบนี้มาก่อนกับการใช้เทคนิคการหายใจของอัศวินในอดีต นี่เป็นครั้งแรกและเห็นได้ชัดว่ามันน่าอัศจรรย์จริง ๆ

เขาฝึกฝนต่อไปจนท้องฟ้าสว่าง หลังจากนั้นเขาก็ค่อย ๆ หยุดลง

เมื่อเขาหยุด ก็เห็นว่ามีฝูงชนมากมายอยู่รอบตัวเขา

หลายคนยืนมองเขาด้วยสายตาที่เคารพ

เมื่อเผชิญหน้ากับการจ้องมองเหล่านี้ เฉินเหิงก็ยิ้มในขณะที่เขาหยุดทำท่าทางแปลก ๆ เหล่านั้น

ในช่วงครึ่งปีที่ผ่านมา หลังจากที่เขาได้เปิดเผยทักษะการใช้ดาบของเขา หลายคนมักจะมองเขาด้วยสายตาแบบนั้น

“ยังเช้าอยู่ ทุกคนน่าจะพักผ่อนให้นานขึ้นอีกสักหน่อย” เฉินเหิงยิ้มขณะที่เขาพูดเบา ๆ

ทุกคนพยักหน้า และเมื่อเห็นว่าเฉินเหิงกำลังจะจากไป พวกเขาก็หลีกทางให้เขา

หลังจากที่เขาออกไป ทุกคนต่างก็มีรอยยิ้มบนใบหน้า

หลังจากนั้นไม่นาน ออร์มันโดก็มาถึงสนามฝึก แน่นอนเขามาสายเหมือนอย่างเคย

ทันทีที่เขามาถึงและเห็นทหารไม่มาชุมนุมกัน เขาก็ขมวดคิ้วและพูดด้วยความโกรธว่า “พวกคุณนั่งทำอะไรกันอยู่ตรงนั้น? รีบไปฝึกซะ!”

‘เขามาช้าแต่ก็ยังดุพวกเรา…’

บางคนพึมพำกับตัวเอง แต่ไม่มีใครกล้าพูดมันออกมา พวกเขาทั้งหมดลุกขึ้นอย่างเชื่อฟังและเริ่มฝึก

หลังออกจากสนามฝึก เฉินเหิงก็มาถึงห้องโถงใหญ่

ยังเช้าอยู่ ห้องโถงเลยยังไม่เปิด

เฉินเหิงอดทนรอให้คนที่อยู่ข้างในตื่นขึ้น

เวลาค่อย ๆ ผ่านไป

สักพักก็มีเสียงของใครบางคนดังออกมาจากข้างใน

“ไคลิน คุณมาเหรอ”

เสียงจากข้างในฟังดูค่อนข้างแปลกใจ “เข้ามาสิ”

เมื่อได้ยินเสียงนี้ เฉินเหิงก็เดินเข้าไป

หลังจากเดินเข้าไปในห้องโถง เขาก็ได้กลิ่นหอม ๆ กระจายออกมา

เฉินเหิงมองไปข้างหน้า

ข้างหน้าเขา บารอนไคเซ็นสวมชุดสีแดงและนั่งอยู่คนเดียว

ข้างหน้าเขามีจานขนมปังและเนื้อต้ม

“ทำไมคุณมาที่นี่เร็วจัง”

เมื่อมองไปที่เฉินเหิงที่เดินเข้ามา ท่าทางของบารอนไคเซ็นดูมีความสุข เขายิ้มและพูดว่า “คุณมาที่นี่ตั้งแต่เมื่อไหร่ ทำไมคุณไม่ให้ใครแจ้งฉันละ”

“ไม่เป็นไรครับ” เฉินเหิงยิ้ม เขาไม่สนใจเลย “ข้าเพิ่งมาถึง ไม่จำเป็นต้องรบกวนการพักผ่อนของท่านพ่อ”

“มันดีกว่าที่จะยืนข้างนอกสักพักเพื่อปลุกตัวเองให้ตื่น”

“โอ้”

เมื่อมองไปที่เฉินเหิง การแสดงออกของบารอนไคเซ็นค่อนข้างซับซ้อน เขาไม่รู้จะพูดอะไร

เฉินเหิงเป็นแบบนี้มาตั้งแต่ครึ่งปีที่แล้ว

ทุกครั้ง เขาจะตื่นเช้าเสมอและจะไม่ปล่อยให้เขารอหรือรบกวนเวลาพักผ่อนของเขา

เมื่อเวลาผ่านไปนานเข้า ในฐานะพ่อ เขาก็เริ่มรู้สึกเขินอายบ้างเล็กน้อย

0 0 โหวต
Article Rating
0 Comments
Inline Feedbacks
ดูความคิดเห็นทั้งหมด