ตอนที่ 991 - 992: หานเหวินหลิง, ทายาทหญิงตระกูลหาน

ตอนที่ 991 หานเหวินหลิง

หลังจากนั้นถางหยุนหรงและญาติๆ บางส่วนของตระกูลถางรวมถึงถางจื่ออี้และแม่ของเธอก็เดินเข้ามาหากู้หนิง

ถางจื่ออี้และแม่ของเธอรู้สึกไม่สบายใจเมื่อต้องเผชิญหน้ากับกู้หนิงและเลิ่งเชาถิง

กู้หนิงสังเกตเห็นว่าถางจื่ออี้ล้มเลิกความคิดที่จะแย่งเลิ่งเชาถิงไปจากเธอแล้ว ดังนั้นเธอจึงไม่ได้แสดงความไม่พอใจต่อถางจื่ออี้ ไม่จำเป็นที่เธอต้องสร้างศัตรูอีก

พวกเขาพูดคุยกันอยู่สักพัก จากนั้นก็เดินจากไป

หญิงสาวลูกคุณหนูทั้งหลายต่างเข้ามาทักทายกู้หนิง บางคนก็เป็นมิตรดี บ้างคนก็เอาแต่จ้องเลิ่งเชาถิง

กู้หนิงรู้สึกไม่พอใจแต่ไม่ได้พูดอะไรออกมา หญิงสาวเหล่านั้นยังไม่ได้รุกเลิ่งเชาถิงเพียงแค่ถูกใจรูปร่างหน้าตาของเขาเท่านั้น

ถางไห่เฟิงและผู้อาวุโสท่านอื่นอยู่ร่วมงานแค่ไม่นาน ก็ต้องขอตัวกลับไปพักผ่อนก่อน

หลังจากที่พวกเขาออกไปได้ครู่หนึ่ง แขกที่ไม่ได้รับเชิญก็เข้ามาในห้องโถงงานเลี้ยง เธอเป็นผู้หญิงที่สวยสง่าในวัยสามสิบต้นๆ เสื้อผ้าการแต่งงานก็ดูดี

คนที่อยู่ในงานเลี้ยงจึงหันไปมองเธอด้วยความสนใจ

เธอเดินไปหาถาหยุนฟ่าน แต่ถางหยุนฟ่านกลับขมวดคิ้วเมื่อเห็นเธอ

ทำไมผู้หญิงคนนี้ถึงมาอยู่ที่นี่?

“ประธานถาง ทำไมฉันถึงไม่ถูกเชิญมางานแต่งของคุณล่ะคะ? แบบนี้ฉันก็เสียใจแย่สิ” น้ำเสียงของเธอกระเง้ากระงอด ดูว่าจะสนิทสนมกับถางหยุนฟ่านพอสมควร

สายตาของในงานตกอยู่บนร่างของเธอ และดูเหมือนเธอจะรู้ตัวจึงตั้งใจขึ้นเสียงตอนที่คุยกับถางหยุนฟาน วินาทีถัดมาพวกเขาก็หันไปมองกู้ม่านเพื่อดูปฏิกิริยาของเธอ

กู้ม่านเชื่อใจและไว้ใจถางหยุนฟ่าน เธอจึงไม่คิดสงสัยในตัวเขา

ส่วนถางหยุนฟ่านนั้นเป็นห่วงกลัวว่ากู้ม่านจะเข้าใจผิด เขาหันมามองเธอ จากนั้นก็โล่งใจเมื่อเห็นเธอยังคงสงบเยือกเย็น

กู้หนิงเห็นเหตุการณ์นี้เช่นเดียวกัน เธอพอจะมองออกว่าผู้หญิงคนนั้นคงมาเพื่อสร้างปัญหา เธอจะไม่เข้าไปยุ่ง เรื่องนี้พ่อควรจัดการด้วยตัวเอง แต่ถ้าหากผู้หญิงคนนั้นหาเรื่องแม่ของเธอเมื่อไหร่ รับรองได้เจอดีแน่

“ดูจากความสัมพันธ์ระหว่างตระกูลถางและตระกูลหานแล้ว ก็ไม่แปลกที่ผมจะไม่เชิญคุณ” ถางหยุนฟ่านเอ่ย

ได้ยินเช่นนั้นเธอก็ไม่ได้หัวเสียแต่อย่างใด แต่กลับยิ้มแย้ม “คุณพูดถูกค่ะ ตระกูลถางและตระกูลหานมีความขัดแย้งกันทางธุรกิจ แต่นั่นไม่น่าจะกระทบต่อความสัมพันธ์ส่วนตัวของเรานี่คะ”

หลายคนไม่รู้ภูมิหลังของเธอจนกระทั่งตอนนี้นี่เอง และเมื่อรู้แล้วก็พากันตกใจ

ตระกูลหานเป็นตระกูลที่รวยที่สุดในเมือง Q อาจจะไม่ได้รวยเท่าตระกูลถาง แต่ก็ไม่ได้ต่างกันมากมายเท่าไหร่ในด้านทรัพย์สินและอิทธิพล

หานเหวินหลิงเป็นที่รู้จักกันดีในฐานะคุณหานที่ทั้งเก่งและสามารถบริหารธุรกิจตระกูลหานได้เป็นอย่างดีในวัยสามสิบสี่ปี

แม้ว่าหานเหวินหลิงจะเป็นผู้หญิง เธอก็เป็นทายาทของตระกูลหานและเพราะความสำคัญของเธอ เธอจึงยังไม่แต่งงาน

ครอบครัวเธอไม่บังคับให้เธอแต่งงานกับผู้ชายที่เธอไม่รัก แต่เธอดันตกหลุมรักผู้ชายที่เธอไม่ควรรัก ผู้ชายคนนั้นก็คือถางหยุนฟ่าน

เรื่องที่หานเหวินหลิงชอบถางหยุนฟ่านนั้นไม่ใช่ความลับ ใครๆ ก็รู้ว่าเธอตามจีบเขามานานหลายปี แต่ถางหยุนฟ่านไม่เคยสนใจเธอเลย

หานเหวินหลิงและถางหยุนฟ่านเคยแข่งขันกันในธุรกิจมาแล้วหลายครั้งแล้ว แต่ถางหยุนฟ่านก็เป็นผู้ชนะเสมอ

ในตอนแรกหานเหวินหลิงมองว่าถางหยุนฟ่านเป็นคู่แข่งที่แข็งแกร่ง แต่เธอก็ตกหลุมรักเขาอย่างช้าๆ

หานเหวินหลิงมีคนมาชอบมากมาย แต่เธอสนใจแค่ถางหยุนฟ่านเท่านั้น ไม่คิดเลยว่าแค่ช่วงเวลาสั้นๆ เขาก็แต่งงานแล้ว เธอยอมรับไม่ได้เด็ดขาด

ไม่มีใครบอกเธอว่าถางหยุนฟ่านจะแต่งงานเลยจนกระทั่งถึงวันงานแล้ว

เธอบินไปต่างประเทศในช่วงนั้น ก็เลยพลาดข่าวว่าเขาขอผู้หญิงคนอื่นแต่งงาน

ดังนั้นจึงสายเกินไปแล้วเมื่อเธอบินกลับบ้าน ก็ได้ยินข่าวที่น่าตกใจว่างานแต่งงานของถางหยุนฟ่านถูกจัดขึ้นในวันนี้

งานแต่งงานยังไม่เริ่มขึ้นตอนที่เธอมาถึงเมือง B แต่เธอต้องการเวลาแต่งตัวเพราะเธอไม่อยากสวยน้อยกว่าเจ้าสาว

แม้ว่าถางหยุนฟ่านจะไม่ได้รักเธอ เธอก็ยังมีความว่าเขาอาจจะเปลี่ยนใจก็ได้ และอยากรู้ว่าผู้หญิงที่เขาแต่งงานด้วยเป็นใคร

เมื่อเธอเห็นกู้ม่าน เธอก็ยอมรับว่ากู้ม่านนั้นน่าดึงดูดใจและดูอ่อนโยน เป็นลักษณะผู้หญิงที่ถางหยุนฟ่านชื่นชอบ

“คุณหาน อย่าพูดอะไรที่อาจสร้างความเข้าใจผิดสิครับ ผมไม่ได้มีความสัมพันธ์ส่วนตัวอะไรกับคุณ ถ้าคุณมาเพื่อร่วมแสดงความยินดีกับเรา ผมก็ไม่ว่าอะไร แต่ถ้าจะมาเพื่อก่อกวน ผมคงให้คุณอยู่ที่นี่ต่อไม่ได้” ถางหยุนฟ่านเอ่ย

 

ตอนที่ 992 ทายาทหญิงตระกูลหาน

“ประธานถาง อย่าตื่นตระหนกไปสิคะ เดี๋ยวเจ้าสาวคนสวยของคุณก็เข้าใจผิดหรอก” หานเหวินหลิงหัวเราะเล็กน้อย น้ำเสียงเหมือนเธอคิดเรื่องตลกออก สายตาของเธอเบนไปทางกู้ม่าน “คุณเจ้าสาวสวยจังเลยนะคะ แต่ทำตัวเหมือนคนขี้ขลาดตาขาว”

หานเหวินหลิงเป็นนักธุรกิจหญิงที่ประสบความสำเร็จ คนธรรมดาแทบจะเทียบเธอไม่ได้

กู้ม่านเป็นเพียงผู้หญิงธรรมดา เธอจึงรู้สึกเครียดเมื่อเผชิญหน้ากับหานเหวินหลิง

กู้หนิงหรี่ตามองหานเหวินหลิงโดยที่ยังไม่พูดอะไร

ถางหยุนฟ่านก้าวมาข้างหน้าใช้ตัวบังกู้ม่านไว้ด้านหลัง การกระทำของเขาสร้างความเจ็บปวดใจแก่หานเหวินหลิง

“คุณหาน ภรรยาของผมเป็นเพียงคนธรรมดา เธอเทียบคุณไม่ได้หรอกครับ ในเมื่อคุณไม่ได้มาที่นี่เพื่อแสดงความยินดีกับเรา คุณควรกลับไปได้แล้ว” ถางหยุนฟ่านเอ่ย

เขาไล่เธอออกจากงานแต่งไปตรงๆ

ถางหยุนฟ่านพยายามอย่างดีที่สุดแล้วที่จะสุภาพต่อหานเหวินหลิง ถ้าวันนี้ไม่ใช่งานแต่งงานขแงเขา เขาคงทำอะไรที่รุนแรงกว่านี้ไปแล้ว

เขาเป็นคนสุภาพและอ่อนโยนก็จริง แต่ถ้าใครกล้าทำร้ายคนที่เขารัก เขาสามารถกลายเป็นคนเลือดเย็นได้ในทันที

หานเหวินหลิงรู้สึกเจ็บลึกๆ แต่แกล้งทำเป็นไม่เป็นอะไรทางสีหน้า “ประธานถาง ใจเย็นสิคะ ฉันไม่ได้มาสู้กับคุณนะ ฉันแค่อยากรู้เฉยๆ ว่าผู้หญิงแบบไหนที่คุณแต่งงานด้วย แต่พอรู้แล้วก็เลยแปลกใจนิดหน่อยที่ภรรยาของคุณก็แค่ผู้หญิงบ้านๆ พื้นๆ”

เธอยังคงดูถูกกู้ม่าน

แม้ว่าถางหยุนฟ่านจะชอบผู้หญิงที่อ่อนโยนและใจดี แต่หานเหวินหลิงมักจะดูถูกผู้หญิงประเภทนั้น เธอเป็นผู้หญิงที่เข้มแข็งไม่ว่าจะภายนอกหรือภายใน ในสายตาของเธอ ผู้หญิงอ่อนแอเอาแต่พึ่งพาผู้ชายในการใช้ชีวิต

เธอไม่คิดว่าผู้ชายไว้ใจได้ และเชื่อว่าผู้หญิงควรเป็นอิสระ พึ่งพาตัวเองได้

หานเหวินหลิงพยายามที่จะเป็นผู้หญิงอ่อนแอและอ่อนโยนเมื่อเธอตกหลุมรักผู้ชายคนหนึ่งตอนที่อยู่ในมหาวิทยาลัย เพื่อปกป้องความภาคภูมิใจในตนเองของคนที่เธอรัก เธอจึงเก็บภูมิหลังของครอบครัวไว้เป็นความลับ ทว่าชายคนนั้นคิดว่าเธอยากจนเกินกว่าจะเป็นแฟนสาวของเขา และได้หันไปหาหญิงสาวที่ร่ำรวยกว่า

เมื่อเธอเปิดเผยตัวตนที่แท้จริง ชายไร้ยางอายคนนั้นก็กลับมาหาเธอและขอร้องให้เธอยกโทษให้เขา

ประสบการณ์อันเจ็บปวดได้ทิ้งรอยแผลเป็นไว้ในใจของเธอ และเธอก็ไม่ตกหลุมรักใครอีกเลยจนกระทั่งได้พบกับถางหยุนฟ่าน

เธอไม่ได้ตกหลุมรักถางหยุนฟ่านตั้งแต่แรกเห็น แต่เมื่อเวลาผ่านไป เธอคิดว่าเขาเป็นผู้ชายที่โดดเด่นมากคนหนึ่ง และเชื่อว่าพวกเขาน่าจะเป็นคู่รักที่สมบูรณ์แบบ

เธอเคยชินเป็นคนเข้มแข็งมาก่อน และเกลียดที่จะทำให้ผู้ชายพอใจด้วยการแสร้งทำเป็นอ่อนแอ  ถ้าผู้ชายจะชอบเธอ ก็ต้องชอบที่เธอเป็นแบบนี้

อย่างไรก็ตาม พวกเขาแข่งขันกันเองมาเกือบห้าปีแล้ว แต่เธอก็ทำให้ถางหยุนฟ่านสนใจเธอไม่ได้สักที

“ผมไม่สนหรอกว่าภรรยาของผมจะประสบความสำเร็จหรือไม่ตราบใดที่ผมรักเธอ” ถางหยุนฟ่านกล่าวด้วยความมุ่งมั่น เมื่อได้ยินเช่นนั้น กู้ม่านก็รู้สึกประทับใจ แต่หานเหวินหลิงกลับเจ็บอีกครั้ง

"ดีมาก" ในที่สุดหานเหวินหลิงก็สูญเสียการควบคุมอารมณ์ของตัวเอง “ถางหยุนฟ่าน ฉันสงสัยว่าทำไมคุณถึงไม่ชอบฉันเลย ฉันไม่คิดว่าเจ้าสาวของคุณจะมีคุณสมบัติที่ดีกว่าฉัน คุณก็รู้ว่าฉันเป็นทายาทของตระกูลหาน พวกเราเป็นคู่ที่เหมาะสมกันจะตาย!”

หานเหวินหลิงไม่สามารถยอมรับความจริงได้ว่าถางหยุนฟ่านไม่เลือกเธอถึงแม้เธอจะมีรูปสมบัติและคุณสมบัติดีพร้อมขนาดนี้

คนรอบข้างต่างตกตะลึง พวกเขาล้วนเคยได้ยินเกี่ยวกับตระกูลหาน แต่ไม่ค่อยมีใครรู้ว่าหานเหวินหลงรักถางหยุนฟ่าน

แม้ว่าหานเหวินหลิงจะรักถางหยุนฟ่านก็ไม่ใช่เรื่องแปลกอะไร ก็เพราะถางหยุนฟ่านทั้งหล่อทั้งรวย เพียงแต่การปรากฏตัวขึ้นอย่างกะทันหันของหานเหวินหลิงในวันนี้มันค่อนข้างตกตะลึง

“ทำไมผมต้องเลือกคุณเพียงเพราะว่าคุณเก่งด้วยล่ะ?” ถางหยุนฟ่านเริ่มหมดความอดทน “คุณหาน ผมว่าคุณควรออกไปเดี๋ยวนี้ด้วยตัวเองดีกว่านะครับ ไม่อย่างนั้นผมจะให้บอดี้การ์ดพวกนั้นส่งคุณออกไป”

ถ้าหากหานเหวินหลิงยังคงปฏิเสธอีก เขาจะไม่อ่อนข้อให้แล้ว

“คุณ!” หานเหวินหลิงใจสลาย

ในเมื่อเขาเอ่ยปากไล่แล้ว หานเหวินหลิงก็ไม่จำเป็นต้องอยู่ที่นี่อีกต่อไป

เธอเป็นผู้หญิงที่ภูมิใจในตัวเอง ต่อให้เธอหาผู้ชายดีๆ แต่งงานด้วยไม่ได้ ชีวิตของเธอก็ยังอยู่สุขสบายดี

“ก็ได้ ฉันไปก็ได้!” ถางหยุนฟ่าน ฉันยอมรับว่าฉันชอบคุณ แต่คุณไม่ใช่ผู้ชายคนเดียวที่ฉันต้องการ ผู้ชายดีๆ ยังมีอีกเยอะ!” หานเหวินหลิงหมุนตัวเดินจากไปทันที

แม้ว่าจะดูเหมือนเธอไม่สนใจ แต่ถ้าไม่สนใจเธอก็คงไม่มาที่นี่

ถึงจะยังมีผู้ชายดีๆ อีกเยอะ แต่เธอไม่ได้รักผู้ชายเหล่านั้น

หานเหวินหลิงเป็นแขกที่ไม่ได้รับเชิญ แต่ก็ยังสามารถเข้ามาที่นี่ได้โดยไม่มีใครขวางเธอ

ถางหยุนฟ่านคิดคงมีใครสักคนในงานปล่อยให้เธอเข้ามา แต่ไหนๆ เธอก็กลับไปแล้ว เขาจึงไม่คิดเสียเวลาไปตรวจสอบ