ตอนที่ 74 ผลเก็บเกี่ยว

ควบคุมลม บินได้ รับรู้สภาพแวดล้อม และเคลื่อนย้ายด้วยลม

[ร้องเรียกเทพสายลม]กลายพันธุ์เป็นสกิลที่ครอบคลุมเกือบทุกอย่าง!

'เชี่ยเชี่ยเชี่ย...'

แม้จะเพิ่มเอฟเฟกต์แค่สองอย่าง แต่มันทำให้หลิงอี้ความรู้สึกต่างไปจากเดิมโดยสิ้นเชิง

ตามจริงแล้วการควบคุมลมและการบินไม่ได้เพิ่มพลังต่อสู้มากนัก

แต่‘เคลื่อนย้ายระยะสั้น’ทำให้สกิลนี้เลื่อนเป็นสกิลที่เพิ่มพลังต่อสู้ทันที

ความสามารถในการรับรู้สภาพแวดล้อมเป็นสิ่งจำเป็นเหมือนกัน

สรุปคือเอฟเฟกต์ใหม่ที่เพิ่มเข้ามาสำคัญยิ่งกว่าเอฟเฟกต์เดิม!

หลิงอี้เรียนรู้สกิลทันทีโดยไม่ลังเล

ตอนนี้เขาอยู่ที่เลเวล20 ด้วยสมบัติที่เพิ่มตำแหน่งดาว33ตำแหน่งจึงทำให้เขามีตำแหน่งดาวทั้งหมด53ตำแหน่ง

สกิลที่เรียนรู้ ดาวตก(4 ดาว), คัดลอกคุณสมบัติ(6 ดาว), อัญเชิญจักรพรรดิน้ำแข็ง(10 ดาว), ตาทิพย์(4 ดาว), รวมทั้งหมดเป็น24ดาว

ดังนั้น

ตอนนี้เขาจึงเหลือตำแหน่งดาว29ตำแหน่ง!

[คุณเรียนรู้สกิล [ร้องเรียกเทพสายลม(10 ดาว)]!]

เมื่อข้อมูลนี้ปรากฏขึ้น ตำแหน่งดาวที่เหลือของเขาก็ลดลงเป็น19

“ฮู่วว~”

หลังจากเรียนรู้สกิลแล้ว หลิงอี้ก็ถอนหายใจด้วยความโล่งใจ

เขายื่นมือขวาออกมาและพยายามสร้างลมหมุนเล็กๆในฝ่ามือ

วินาทีต่อมาหลังจากเกิดความคิดนี้ ลมหมุนเล็กๆที่ไม่สามารถเห็นด้วยตาเปล่าได้ก่อตัวขึ้นเหนือฝ่ามือของเขา

มีใบไม้ร่วงอยู่บนเก้าอี้ไม้ข้างๆ หลิงอี้หยิบมันด้วยมืออีกข้างหนึ่งและวางใบไม้บนลมหมุนเล็กๆในมือขวา

ไม่แปลกใจเลยที่ใบไม้เหลืองเหี่ยวเฉาเริ่มปลิวไปตามลมเหนือฝ่ามือของเขา

มันเหมือนเรือลำเล็กอยู่ในน้ำวน

“ทำได้แล้ว”

หลิงอี้ยิ้มอย่างพอใจ

“ว้าว! ความสามารถในการควบคุมลม”

ห่างออกไปไม่ไกลนัก มีนักเรียนหญิงสองสามที่กำลังกลับจากโรงเรียนเห็นฉากนี้จึงอุทานออกมา

ขณะที่กำลังเดินอยู่สายตาของพวกเธอก็จับจ้องใบไม้เล็กๆที่หมุนอยู่ในมือหลิงอี้

ดวงตาไร้เดียงสาของพวกเธอแสดงให้เห็นความอยากรู้และความปรารถนา

เมื่อพวกเธอจากไป หลิงอี้ก็หยุดลมหมุนในมือ

เขาลุกขึ้นและค่อยๆเดินออกไป

......

ถ้าไปขึ้นแท็กซี่กลับบ้าน

เขาต้องใช้เวลาสิบนาที

แต่ตอนนี้

เขาสามารถบินกลับด้วยตัวเองได้แล้ว

และใช้เวลาไม่ถึงหนึ่งนาที!

เป็นเพราะว่าเขามีความว่องไวถึง368แต้ม ความเร็วในการวิ่งของเขามากกว่า700เมตรต่อวินาที

ดังนั้นไม่ต้องพูดถึงเรื่องบินเลย

เพื่อไม่ให้โดนตรวจสอบโดยอุปกรณ์บางอย่าง

หลิงอี้จึงลงจอดในสวนสาธารณะของเมืองอึ๋งหั่ว จากนั้นใช้ความสามารถเทเลพอร์ตเพื่อหลบหนี

เขาค่อนข้างระมัดระวังตัว

——แต่หลิงอี้แค่คิดมากไปเท่านั้น

เมืองอึ๋งหั่วเป็นแค่เมืองเล็กๆซึ่งไม่ใช่เมืองใหญ่ที่สำคัญ

ภายในเมืองจึงไม่มีอุปกรณ์อย่าง‘เครื่องมือตรวจจับสิ่งมีชีวิตที่บินบนท้องฟ้า’

ที่สนามหน้าบ้าน

หลินซูโหรวสวมกระโปรงสั้นสีเขียวมรกตกำลังนั่งยองๆท่ามกลางดอกไม้หลากสีและรดน้ำพวกมัน

ทันทีที่เธอเห็นหลิงอี้กลับมา เธอก็แสดงรอยยิ้มอันแสนหวานให้เขาทันที

เธอยืนขึ้นปัดผมบนหน้าผากแล้วพูดกับเขาด้วยรอยยิ้ม “ฉันเก็บแตงโมครึ่งลูกไว้ในตู้เย็น นายไปกินได้นะ”

“หืม? ดีเลย”

หลิงอี้ตกตะลึงแล้วตอบกลับด้วยรอยยิ้ม

เขาเพิ่งกลับมาจากข้างนอกจึงรู้สึกร้อนและหิวมาก

เมื่อเดินมาที่ห้องโถง

เขาหยิบแตงโมในตู้เย็นออกมากินขณะที่ดูผลเก็บเกี่ยวในตอนบ่าย

ร้องเรียกเทพสายลม ตั๋วสุ่มป้ายหินโบราณแบบสุ่ม และไอเทมระดับ A

นี่คือของสามอย่างที่เขาได้รับในวันนี้

อันแรกคือเป้าหมายก่อนออกไป

สองอันสุดท้ายคือโชคลา�

“ตอนนี้มีสกิลบินแล้ว คงไปสู้ราชามอนสเตอร์ได้”

เขาวางแผนเคลียร์ด่านสี่และห้าของเส้นทางหลักในวันพรุ่งนี้ และวันมะรืนจะเริ่มสู้กับราชามอนสเตอร์ของเขต

เขาไม่รู้ว่าราชามอนสเตอร์ของพื้นนี้จะต้องใช้เวลานานเช่นกัน

ไม่มีใครขอให้เขาทำให้สำเร็จภายในเวลาที่จำกัด เขามีเวลามากมายในการจัดการเรื่องนี้

แต่เขาไม่ชอบเลื่อนกำหนดไปเรื่อยๆ

หลังจากกินแตงโมแล้ว

หลิงอี้เปิดกระเป๋าเป้และเริ่มตรวจสอบสิ่งของสองชิ้นที่เขาเพิ่งได้รับจากประกาศ

[ตั๋วสุ่มป้ายหินโบราณ]: หลังใช้งานจะได้รับจะได้รับป้ายหินโบราณแบบสุ่ม

[บ่อประสบการณ์ (A)]: เมื่อเปิดใข้ ค่าประสบการณ์ที่ได้รับด้วยตัวเองจะถูกเก็บไว้ในไอเทมนี้ ความจุสูงสุดคือ10,000แต้ม ค่าประสบการณ์สามารถนำออกจากบ่อประสบการณ์นี้ได้ตามความต้องการ

เขาไม่รู้ว่าป้ายหินโบราณคืออะไร แต่บ่อประสบการณ์เข้าใจได้ง่าย

พอเห็นว่าสิ่งนี้มีศักยภาพในการกลายพันธุ์‘สูง’

หลิงอี้จึงกลายพันธุ์ให้มันทันที

[คุณยืนยันกลายพันธุ์บ่อประสบการณ์ หรือไม่? (ต้องใช้42คะแนนกลายพันธุ์)]

“ยืนยัน”

ไม่กี่วินาทีต่อมา เขาก็เปิดเอฟเฟกต์ของไอเทมนี้เพื่อตรวจสอบอีกครั้ง

[บ่อประสบการณ์ (A)]: หลังจากเปิด ประสบการณ์ที่ได้รับด้วยตัวเองจะถูกเก็บไว้ในรายการนี้และไม่มีขีดจำกัดในการเก็บ ค่าประสบการณ์สามารถนำออกจากบ่อประสบการณ์นี้ได้ตามความต้องการ

จากขีดจำกัด10,000กลายเป็นไม่จำกัด

แม้ว่าดูเหมือนเปลี่ยนแปลงครั้งใหญ่ แต่มันไม่ต่างจากมีขีดจำกัดหนึ่งล้านสำหรับหลิงอี้

เพราะเขาไม่สามารถเก็บได้มากขนาดนั้นอยู่แล้ว

“ไอเทมชิ้นนี้จะใช้ตอนที่ไปถึงเลเวลสูงสุดของแผนที่ หรือไว้ใช้กดเลเวลก็ได้”

บ่อประสบการณ์รับประกันความปลอดภัยได้ดีจริงๆ

ถ้าจู่ๆเขาได้รับค่าประสบการณ์มากมายและเลเวลของเขาถึงขีดจำกัดสูงสุดของแผนที่ สิ่งนี้จะทำให้ค่าประสบการณ์พวกนั้นไม่สูญเปล่า

พอเข้าแผนที่ขั้นสูง เขาอาจได้ใช้สิ่งนี้เพื่อเพิ่มอีกหลายเลเวล

มันเป็นสิ่งที่ไม่ค่อยได้ใช้แต่มีประโยชน์มากในช่วงวิกฤติ

ต่อจากนั้น

เขากลายพันธุ์ให้[ตั๋วสุ่มป้ายหินโบราณ]ด้วย

ไอเทมชิ้นนี้มีศักยภาพในการกลายพันธุ์‘ปานกลาง’เท่านั้น ซึ่งเขาไม่ได้คาดหวังอะไรดีๆกับการกลายพันธุ์นี้อยู่แล้ว

หลังจากนั้นไม่กี่วินาที เขาก็เปิดเอฟเฟกต์ของไอเทมอีกครั้ง

[ตั๋วสุ่มป้ายหินโบราณ]: หลังใช้งานจะได้รับป้ายหินโบราณในตำนานแบบสุ่ม

“ห๊ะ? Σ(ﾟДﾟ;)”

หลิงอี้ถึงกับสะดุ้ง

“ไม่ใช่แล้ว! มันมีสักยภาพกลายพันธุ์ระดับกลางไม่ใช่เหรอ? แล้วป้ายหินโบราณกลายเป็นป้ายหินโบราณในตำนานได้ยังไง!?”

มองยังไงก็ไม่เบื่อ

ความแตกต่างระหว่างป้ายหินโบราณและป้ายหินโบราณในตำนานควรมีมากกว่าหนึ่งระดับใช่ไหม?

ด้วยความสงสัยนี้ หลิงอี้จึงเปิดฟอรัมและค้นหาข้อมูล‘ป้ายหินโบราณ’

ปรากฎว่าไม่มีข้อมูลของป้ายหินโบราณในตำนาน

20ปีที่ผ่านมาไม่มีใครเคยได้ยินเรื่องนี้มาก่อน

เขารู้ว่าป้ายหินโบราณคืออะไร

——มันคือป้ายหินที่วางไว้บนพื้นและสามารถนำประโยชน์มาสู่ผู้คนนับไม่ถ้วน

เป็นเหมือนสิ่งก่อสร้างที่ได้ให้พรกับผู้คน

เป็นสิ่งประดิษฐ์ที่เป็นประโยชน์ต่อประเทศและประชาชน!

“เป็นแบบนี้นี่เอง”

หลิงอี้มีความรู้สึกผสมปนเปอยู่ในใจ

เขาผิดหวังที่ช่วยเพิ่มพลังให้เขามาก แต่สิ่งที่สามารถช่วยคนจำนวนมากได้ถือว่าเป็นสมบัติหายากอย่างแท้จริง

“เฮ้อ เอาเถอะ”

มาดูดีกว่าว่าใช้แล้วจะเกิดอะไรขึ้น