บทที่ 1091 ใจแผ่วปลาย
บทที่ 1091 ใจแผ่วปลาย “ฉิงเชิน น้องเองก็ไม่สามารถมีชีวิตอยู่คนเดียวไปได้ตลอดชีวิตหรอก ถูกไหมละ มันไม่ใช่เลยนะที่จะได้พบเจอคนที่ดีกับเจ้าได้ถึงขนาดนี้ ถึงแม้ว่าระดับบ่มเพาะของหลิวยี่ฝานจะต่ำไปบ้าง แต่เขาก็มีใจให้เจ้าถึงขนาดนี้ ทำไมเจ้าไม่ลองให้โอกาสตัวเองดู...” “พอแล้ว ไม่ต้องพูดอะไรอีก” เว่ยฉิงเชินย...
