บทที่ 312 อย่าเสียใจทีหลัง
บทที่ 312 อย่าเสียใจทีหลัง เมื่อถึงจุดหนึ่งพายุฝนก็หยุดลง มันไม่แจ่มใสเหมือนที่เคยเป็นมาและกลิ่นของการเผาไหม้และแห้งผสมในอากาศทำให้รู้สึกอึดอัดในหน้าอกโดยไม่มีเหตุผล พื้นหินถูกปกคลุมไปด้วยชั้นของฝุ่นสีดำและสีขาว มันเป็นดาบที่ครั้งหนึ่งเคยแข็งแกร่งได้ตายภายใต้มังกรสายฟ้า ฝุ่นยังคงฟุ้งกระจายและทัณฑ์สา...
