บทที่ 99 หวังเอ้อโก่วทำแผนรั่วไหล?!

เหยียนหรูเยว่ไม่สนใจเย่เฟิงและรีบวิ่งไปด้านข้างหลินหยวน

“เท้าของคุณเป็นไงบ้าง?” หลินหยวนถาม

“เมื่อวานหมอนวดที่บ้านช่วยฉันนวดอยู่พักหนึ่ง ตื่นเช้าก็ไม่เจ็บอะไรมากแล้ว” เหยียนหรูเยว่ตอบกลับ

เมื่อพูดถึงเท้า เหยียนหรูเยว่จำได้ว่าเกิดอะไรขึ้นเมื่อคืนนี้ ใบหน้าสวยของเธอแดงเล็กน้อย

“เข้ามาใกล้ๆ ฉันขอดูหน่อย” หลินหยวนกล่าว

“ตกลง” เหยียนหรูเยว่เดินไปหาหลินหยวนทันทีเมื่อเธอได้ยินคำพูดของหลินหยวน

หลินหยวนเอื้อมมือออกไปและลูบผมของเหยียนหรูเยว่

“ผมของคุณยุ่งเล็กน้อยเพราะลมพัด”

รู้สึกได้ถึงมือของหลินหยวนที่เล่นผมของเธอ แก้มของเหยียนหรูเยว่ก็แดงมากขึ้น

“อา! จริงหรือ? ขอบคุณ... ขอบคุณนะ...”

การเคลื่อนไหวของหลินหยวนในวันนี้อ่อนโยนและร้อนแรงมาก ทำให้เหยียนหรูเยว่รู้สึกอบอุ่นเล็กน้อย

เธอไม่คิดว่าหลินหยวนกำลังเอาเปรียบเธอ เพราะเธอถูกหลินหยวนอุ้มราวกับเจ้าหญิงเมื่อวานนี้

หลังจากถูกหลินหยวนอุ้มเมื่อวานนี้ เหยียนหรูเยว่ก็ไม่รู้สึกถึงการต่อต้านจากการสัมผัสของหลินหยวนอีกต่อไป แต่กลับมีความคาดหวังเล็กน้อย

หลินหยวนยิ้มเล็กน้อย มองเย่เฟิงที่ด้านข้างราวกับว่าเขาเป็นธาตุอากาศ

ในเวลานี้ ใบหน้าของเย่เฟิงน่าเกลียดและมืดมนมาก โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อเขาเห็นรูปลักษณ์ในดวงตาของหลินหยวนเขาก็ยิ่งโกรธ

เขาไม่สามารถยอมรับได้

ไม่สามารถยอมรับได้ว่าเหยียนหรูเยว่ซึ่งเคยเย็นชากับเขามาก่อน และแม้แต่มองเขาราวกับว่าเขาเป็นขยะ ทำตัวอย่างดีและใกล้ชิดกับหลินหยวนมาก

ท่าทางของหลินหยวนและเหยียนหรูเยว่ดูสนิทสนมกันมาก เหยียนหรูเยว่หน้าแดงและเขินอาย

เย่เฟิงอิจฉาอย่างมาก

ทัศนคติของเหยียนหรูเยว่ที่มีต่อเขาและหลินหยวนแตกต่างกันโดยสิ้นเชิง

เมื่อเห็นเหยียนหรูเยว่เข้าไปในรถของหลินหยวนด้วยความปิติ เขาไม่เพียงแค่เกลียดหลินหยวน เท่านั้นในตอนนี้ เขาเกลียดเหยียนหรูเยว่มากเช่นกัน

ไอลูกหมา!

นังบิชเอ้ย!

เย่เฟิงกระแทกกำปั้นกับกำแพงพร้อมทั้งด่าคนทั้งสอง

หลินหยวน ศัตรูที่ยิ่งใหญ่ที่สุดอยู่ตรงหน้าเขา

แต่เขารู้ว่าเขาไม่สามารถทำอะไรอย่างรีบร้อนได้

นี่ไม่ใช่ต่างประเทศที่ไร้ระเบียบและกฎหมาย

สามวันที่โดนขังนั้นก็เพียงพอแล้วสำหรับเขา

ถ้าเขากล้าทำอะไรกับหลินหยวนอีก การลงโทษจะไม่สั้นเพียงสามวัน

“แกรอก่อนเถอะ! ฉันจะเหยียบแกทีละเล็กทีละน้อย! หลินหยวน! ตระกูลหลิน! และ เหยียนหรูเยว่! ตระกูลเหยียน! พวกแกทุกคนจะต้องอยู่ใต้เท้าของฉัน!” ความโกรธของเย่เฟิงนั้นหาที่เปรียบมิได้

ในเวลานี้เขาโกรธมาก

“โชคดีที่พี่ชายชิงซานได้เริ่มแผนการแล้วในวันนี้ ธุรกิจที่เป็นเจ้าของโดยไอบัดซบนั่นจะถูกทำลายมากกว่าครึ่ง!” เย่เฟิงยิ้มแปลกๆ

เย่เฟิงมองด้วยความอิจฉาที่หลินหยวนขับรถหรูและจากไปพร้อมกับสาวงาม

เย่เฟิงกลับไปที่รถของเขาและต่อต้านแรงกระตุ้นที่จะทุบพวงมาลัย ขับรถกลับไปที่คฤหาสน์ของกู่ชิงซาน

หลังจากเข้าไปในคฤหาสน์ เย่เฟิงอดไม่ได้ที่จะถามกู่ชิงซาน: “พี่ชิงซาน เป็นยังไงบ้าง? ธุรกิจของ หลินหยวนถูกทำลายหมดหรือยัง?”

“กล้าที่จะท้าทายพี่ชายชิงซายของฉันในเขตซีหลิง ฉันเกรงว่ามันไม่รู้จักตัวตนของพี่ชายชิงซาน ของฉันในฐานะจักรพรรดิใต้ดิน!”

“มันเจ๋งจริงๆ! เริ่มจากแผนการทำลายทรัพย์สินของมันในวันนี้ ฉันจะเหยียบย่ำหลินหยวนและตระกูลหลินอย่างไร้ความปราณี!”

เย่เฟิงกล่าวอย่างภาคภูมิใจและตื่นเต้นอย่างยิ่ง

อย่างไรก็ตาม กู่ชิงซานซึ่งกำลังเอนกายอยู่บนโซฟาในเวลานี้มีใบหน้าที่มืดมน ไม่พูดอะไรและเงียบมาก

ขณะพูด ดูเหมือนว่าเย่เฟิงจะสังเกตเห็นบางสิ่งและมองไปที่กู่ชิงซานซึ่งเงียบอย่างประหลาดในเวลานี้

เย่เฟิงขมวดคิ้วกล่าวอย่างแปลกใจ: “พี่ชายชิงซาน เกิดอะไรขึ้น? คุณยังเมาอยู่หรือเปล่า? วันนี้อุตสาหกรรมส่วนใหญ่ของหลินหยวนถูกทำลาย นี่ควรจะเป็นวันที่มีความสุข มาฉลองกันอีก!”

ในที่สุดกู่ชิงซานก็เปิดปาก

ใบหน้าของเย่เฟิงเปลี่ยนสีทันทีที่ชิงซานพูด

“แผนล้มเหลว!” กู่ชิงซานกล่าวเบาๆ

“อะไรนะ? แผนจะล้มเหลวได้ยังไง!” เย่เฟิงไม่เชื่อเมื่อเขาได้ยินแผนของกู่ชิงซานเมื่อวานนี้ เขาคิดว่ามันจะสำเร็จ 100%

เพราะกู่ชิงซานวางแผนไว้อย่างรวดเร็วในตอนที่เขายังอยู่ในสถานกักกัน

หลินหยวนรู้แผนล่วงหน้า?

แต่ถึงแม้เขาจะรู้แผนนี้ เขาก็ไม่สามารถมีกำลังคนในเขตซีหลิงมากไปกว่ากู่ชิงซาน

เย่เฟิงไม่อยากจะเชื่อ

“ฉันไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น แม้แต่ข่าวที่ฉันเพิ่งได้รับเมื่อเช้านี้ ลูกน้องที่ฉันส่งไปเมื่อวานขาหักและถูกจำคุก!” กู่ชิงซานกล่าว

“มีใครเป็นหนอนบ่อนไส้หรือเปล่า?” เย่เฟิงกัดฟัน

กู่ชิงซานกล่าวว่า “เป็นไปได้ แต่ฉันยังไม่พบใครเลย”

“หวังเอ้อโก่ว! เมื่อเราดื่มเมื่อวานนี้ หวังเอ้อโก่วก็อยู่ที่นั่น เขาต้องได้ยินแผนนี้แน่!” เย่เฟิงกล่าวอย่างเดือดดาล

กู่ชิงซานส่ายหัว “ไม่ใช่แค่หวังเอ้อโก่วที่รู้แผนนี้ ฉันละเลยมันเพราะฉันคิดว่าศัตรูของเราเป็นเพียงรุ่นที่สองที่ร่ำรวย ดังนั้น ลูกน้องของฉันหลายคนรู้แผนนี้ดี”

“ฉันมักจะรู้สึกว่าหวังเอ้อโก่วนั้นน่าสงสัย!” ประสบการณ์ทหารรับจ้างหลายปีทำให้เย่เฟิงตื่นตัวต่อคนรอบข้างมาก

กู่ชิงซานส่ายหัวอีกครั้งและพูดว่า “ฉันสงสัยมาก่อนและยังส่งคนไปตรวจสอบบันทึกการสื่อสารและโทรศัพท์มือถือในห้องของหวังเอ้อโก่ว มันไม่มีอะไรผิดปกติ ยิ่งไปกว่านั้น หวังเอ้อโก่วอยู่กับฉันมาหลายปีแล้ว”

ตัวตนของกู่ชิงซานนั้นเสี่ยงมากและเขาแทบจะไม่เชื่อใจใครเลย

เขาส่งคนไปตรวจสอบหวังเอ้อโก่ว แต่เนื่องจากไม่พบสิ่งผิดปกติ เขาจึงเชื่อหวังเอ้อโก่ว

สิ่งที่เขาไม่รู้ก็คือหลินหยวนรู้จักบุคลิกของเขาเป็นอย่างดีและนิสัยในการตรวจสอบสิ่งต่างๆ

หลินหยวนเตือนหวังเอ้อโก่วมานานแล้ว

หวังเอ้อโก่วไม่ได้โง่เขลาและรู้ว่าเรื่องนี้สำคัญเพียงใด ภายใต้คำเตือนของหลินหยวน เขาได้ทำประกันลับหลายชั้นไว้แล้ว

นอกจากนี้ ยังมีคนที่รู้เรื่องแผนนี้มากเกินไป กู่ชิงซานไม่สามารถบอกได้ว่าใครเป็นคนปล่อยแผน เขายังสงสัยว่าหลินหยวนได้สังเกตเห็นสิ่งที่เกิดขึ้นเองหรือไม่

แม้ว่ากู่ชิงซานจะพูดอย่างนั้น เย่เฟิงก็ยังไม่อยากเชื่อ

“พี่ชิงซาน คุณมีคนมากมาย แม้ว่าแผนจะรั่วไหล แต่มันก็เป็นไปไม่ได้ที่รุ่นที่สองนั่นจะสู้กับคุณได้ใช่ไหม?”

**********