683 - เผชิญหน้ากับผู้สูงสุดอันดับหนึ่ง

1993 - เผชิญหน้ากับผู้สูงสุดอันดับหนึ่ง

“บุตรชายคนที่แปดของท่านนำสิ่งมีชีวิตแห่งความมืดมาที่นี่เรื่องนี้ท่านจะอธิบายอย่างไร?” สือฮ่าวสงบนิ่งมากเขาถามเซียนอมตะหวังอย่างเย็นชา

“ข้าเชื่อว่าเรื่องนี้ต้องเป็นความเข้าใจผิดกันอย่างแน่นอน” เซียนอมตะหวังกล่าว

ทันใดนั้นหน้าผากของร่างที่พร่ามัวก็เป็นประกาย จากนั้นแสงแห่งความมืดก็ปะทุขึ้นอย่างรุนแรงกระบี่สีดำปรากฏออกมาจากความว่างเปล่าด้วยพลังอันมหาศาล

เซียนอมตะหวังใช้วิชาสยบความโกลาหลเพื่อทำการจบเรื่องราวทุกอย่างที่นั่น!

นี่ไม่ใช่พลังที่แสดงออกมาโดยม้วนภาพแต่เป็นร่างกายที่แท้จริงของเขา!

ใบหน้าของสือฮ่าวมีความเคร่งเครียดจริงจังเป็นอย่างมาก เมื่อเผชิญหน้ากับสิ่งมีชีวิตโบราณผู้มากประสบการณ์จนถูกยกย่องเป็นราชาเขาไม่กล้าแสดงความประมาทแม้แต่น้อย

ซู่!

กระบี่จากวิญญาณดั้งเดิมของเซียนอมตะหวังส่องระยิบระยับก่อนจะฉีกความว่างเปล่าอย่างรุนแรง!

พลังที่แท้จริงของวิชาสยบความโกลาหลก็ปะทุขึ้น รัศมีปรากฏขึ้นเป็นริ้วๆนับไม่ถ้วน กลายเป็นความยิ่งใหญ่เหนือใคร

มันบดขยี้เข้าหาสือฮ่าวด้วยพลังอันมากมายมหาศาลราวกับจะถล่มจักรวาลในครั้งเดียว

"ฆ่า!"

ในช่วงเวลานี้สือฮ่าวแสดงญาณวิเศษของศิลปะสวรรค์กระบี่หญ้าคาออกมาขั้นสูงสุด เมื่อเผชิญหน้ากับวิชากระบี่ที่ยิ่งใหญ่ที่สุดในประวัติศาสตร์มันต้องใช้ความแข็งแกร่งที่ทัดเทียมกัน

ระหว่างทั้งสองปราณกระบี่พุ่งขึ้นสู่ท้องฟ้าอสูรโบราณของวิชากระบี่ทั้งสองปรากฏขึ้นจากความว่างเปล่าและนั่งสมาธิอยู่ตรงนั้นเพื่อควบคุมปราณกระบี่

พวกมันเก่าแก่มาก ล้อมรอบด้วยรัศมีแห่งกาลเวลาห่อหุ้มด้วยพลังแห่งความโกลาหล รูปลักษณ์ที่แท้จริงของพวกมันไม่สามารถมองเห็นได้

นี่เป็นเจตจำนงของกระบี่สองประเภท ตอนนี้ทุกอย่างลึกลับมาก พวกเขานั่งอยู่ในความว่างเปล่าสวดคัมภีร์โบราณ เขย่าสวรรค์ปฐพีรวมถึงทะเลทั้งสี่

สือฮ่าวตกตะลึงเล็กน้อย

เซียนอมตะหวังก็ฟุ้งซ่านไปชั่วขณะ เขาเป็นผู้เชี่ยวชาญระดับสูงสุดของเก้าสวรรค์สิบพิภพ ตอนนี้ปราศจากคู่ต่อสู้โดยสิ้นเชิงนอกเสียจากผู้อาวุโสใหญ่เมิ่งเทียนเจิ้งยังจะมีใครต่อสู้กับเขาได้

การฝึกฝนของเขาลึกซึ้งเกินไป เท้าข้างหนึ่งของเขาก้าวเข้าสู่อาณาจักรแห่งความเป็นอมตะไปแล้ว

สำหรับผู้สูงสุดคนใหม่ที่เพิ่งเข้ามายังอาณาจักรนี้ ยังห่างไกลจากจุดสูงสุดของขอบเขตการบ่มเพาะของเขา เซียนอมตะหวังคือภูเขาลูกใหญ่สำหรับสิ่งมีชีวิตในอาณาจักรสูงสุด!

หากต้องการตามให้ทันต้องใช้เวลาและความพยายามอีกมาก

อย่างไรก็ตามเซียนอมตะหวังไม่เคยคิดว่าการที่สือฮ่าวเผชิญหน้ากับเขาจะก่อให้เกิดปรากฏการณ์ที่พิเศษแบบนี้

แม้ว่าสือฮ่าวจะมีความมั่นใจ แต่เขาก็รู้ว่าเขาเพิ่งก้าวเข้ามาในอาณาจักรของผู้สูงสุด มันไม่มีทางที่เขาจะเป็นผู้ที่แข็งแกร่งมากที่สุดในเต๋ามนุษย์ได้

ทำไมสิ่งนี้จึงเกิดขึ้น?

“วิชากระบี่อันยิ่งใหญ่ทั้งสามมีความเกี่ยวข้องกัน!” เซียนอมตะหวังสั่นคลอนจากภายใน

ดวงตาของเขาร้อนรุ่มทันที เขานึกถึงวลีบางประโยคที่เขาอ่านจากตำราโบราณ

“ซึมซับ!”

เซียนอมตะหวังเปล่งเสียงตะโกนสั้นๆ เขากำลังกระตุ้นพลังพลังศักดิ์สิทธิ์ที่ไม่มีใครเทียบได้โดยต้องการนำหวังสือจากไป ยิ่งกว่านั้นต้องการที่จะยึดเจตจำนงกระบี่ของสือฮ่าว

เป็นเพราะสิ่งที่เขาเห็นในตอนนี้มันพิเศษเกินไป เจตจำนงกระบี่ทั้งสองกลายเป็นสองตัวตนสูงสุด บางทีมันอาจทำให้เขาทะลวงเข้าสู่อาณาจักรแห่งความเป็นอมตะก็ได้

“กลับมา!”

สือฮ่าวตะโกน ญาณวิเศษมากมายถูกปลดปล่อยออกมาจากร่างของเขา ยิ่งไปกว่านั้นวิชาหกสังสารวัฏฏ์ยังถูกใช้ออกมาเพื่อสนับสนุนญาณวิเศษเหล่านั้น

ทันใดนั้นความว่างเปล่าก็แตกสลาย หงส์เพลิงที่แท้จริงสยายปีก คุนเผิงที่ถูกโอบล้อมโดยสายฟ้าพุ่งเข้าโจมตีเซียนอมตะหวังและลูกชาย

ฉากนั้นน่ากลัวอย่างยิ่งประกอบกับหลุมดำหกหลุมกวาดผ่านท้องฟ้าเบื้องบนและแผ่นดินเบื้องล่าง ไม่มีอะไรที่พวกมันไม่สามารถฉีกผ่านได้ ไม่มีอะไรมาขวางทางของมันได้

จิ!

หวังสือเดิมถูกดึงออกไปแล้ว แต่เมื่อญาณวิเศษของสือฮ่าวถูกแสดงออกมาร่างกายของเขาก็ถูกดึงกลับทันที

ผู้เชี่ยวชาญผู้ยิ่งใหญ่สองคนต่างก็พยายามแย่งชิงวิญญาณดั้งเดิมของหวังสือรวมทั้งต้องการยึดเจตจำนงกระบี่ของอีกฝ่าย นี่เป็นการเผชิญหน้าที่รุนแรงมาก

เวง!

ผู้อมตะหวังลงมืออีกครั้ง แสงศักดิ์สิทธิ์ถูกปลดปล่อยออกมาเป็นหมื่นเส้นจากวิญญาณที่อยู่บนแท่นอัญเชิญศักดิ์สิทธิ์

มันล้อมรอบหวังปาและผู้คนจากตระกูลหวังทั้งหมดต้องการจะพาพวกเขาออกไป

ปู!

อย่างไรก็ตามสือฮ่าวไร้ความปรานีอย่างยิ่ง เมื่อความพยายามในการสกัดกั้นของเขาหมดลงเขาจึงแสดงญาณวิเศษอย่างเต็มที่เพื่อบดขยี้ทุกคนจากตระกูลหวัง

ในครั้งนี้แม้แต่วิญญาณดั้งเดิมของทุกคนก็ยังเกิดการสั่นสะเทือนครั้งใหญ่พร้อมที่จะสูญสลายได้ทุกเมื่อ

ผู้คนของตระกูลหวังร้องออกมาอย่างน่าสังเวช ร่างกายของพวกเขาถูกบดขยี้เป็นชิ้นเล็กชิ้นน้อย

“เด็กน้อยเจ้าทำเกินไปแล้ว!” ในสถานที่อันห่างไกลเซียนอมตะหวังเปล่งเสียงคำรามออกมาด้วยความโกรธเกรี้ยว

ตง!

แม้แต่ภูเขาซูมี่ก็สั่นสะเทือนอย่างรุนแรง อย่างไรก็ตามด้วยเสียงสวดมนต์ของพุทธโบราณมากมายที่ดังออกมาจากยอดเขามันระงับการโจมตีของเซียนอมตะหวังไว้

ซิ่ว!

แสงศักดิ์สิทธิ์เป็นเหมือนโซ่ตรวน เซียนอมตะหวังตอบสนองอย่างรวดเร็ว เขาทำการตัดสินใจเลือกโดยการม้วนกวาดเอาตัวหวังสือและหวังหลานกลับไปเพียงสองคน

สือฮ่าวโจมตีออกไปอีกครั้ง กฎเต๋าทุกประเภทเหมือนรุ้งสวรรค์ที่เต็มท้องฟ้าพวกมันบดขยี้ทุกสิ่งทุกอย่างภายในยอดเขาซูมี่

นี่เป็นกฎสวรรค์อันยิ่งใหญ่ที่ถูกควบรวมกลายเป็นกระบี่คมกล้าซึ่งสามารถตัดผ่านทุกสิ่งทุกอย่างภายใต้อาณาจักรเต๋ามนุษย์!

ปู!

เลือดสาดกระเซ็นออกมาศีรษะของหวังหลานโบยบินขึ้นสู่ท้องฟ้า ทั้งร่างกายและวิญญาณของเขาถูกลบออกไปอย่างสิ้นเชิง

นี่คือสิ่งสิ่งเดียวที่เขาสามารถทำได้ ในช่วงเวลาสุดท้ายเซียนอมตะหวังเพียงตัดสินใจคุ้มครองความปลอดภัยให้กับหวังสือ เขาไม่มีกำลังพอที่จะปกป้องคนอื่นได้แล้ว

"ฆ่า!"

สือฮ่าวคำรามออกมา เขาไม่ยอมให้อีกฝ่ายหลบหนีออกไปจากมือของเขาได้ ญาณวิเศษหกสังสารวัฏถูกแสดงออกมาขั้นสูงสุดและไล่ตามเซียนอมตะหวังไป

ปู!

เมื่อญาณวิเศษของเขาถูกแสดงออกมาหวังซีก็กระอักเลือดคำใหญ่ก่อนจะล้มลงไปที่พื้นได้รับบาดเจ็บสาหัส ในส่วนของหวังสือที่เหลือเพียงวิญญาณดั้งเดิมยิ่งมีทีท่าว่าจะแตกสลายได้ตลอดเวลา

สุดท้ายครึ่งล่างวิญญาณดั้งเดิมของหวังสือก็ถูกทำลายอย่างสมบูรณ์ เซียนอมตะหวังเพียงสามารถคุ้มครองร่างกายส่วนบนของเขาหลบหนีไป

"เจ้าจงจำเหตุการณ์ครั้งนี้ไว้ให้ดีเจ้าหนู!" เซียนอมตะหวังกล่าวอย่างเย็นชา ดวงตาของเขาเต็มไปด้วยความอำมหิตโหดเหี้ยม

แน่นอนว่าสิ่งนี้จะไม่ส่งผลเสียต่อหวังสืออย่างแท้จริง เขายังสามารถฟื้นฟูร่างกายที่แตกสลายนั้นได้

อย่างไรก็ตามเซียนอมตะหวังผู้รุ่งโรจน์ ที่ถูกขนานนามว่าเป็นผู้สูงสุดอันดับหนึ่งภายใต้สวรรค์กลับไม่สามารถปกป้องลูกชายตัวเองให้ปลอดภัยได้

ด้วยสถานการณ์อันล่อแหลมของเซียนอมตะหวังทำให้เขาได้แต่ตะโกนออกมาด้วยความโกรธ แต่ถึงกระนั้นเขาก็ไม่ได้ข้ามอาณาจักรมาที่นี่

“น่าเสียดายจริงๆ ข้าหวังว่าจะได้ต่อสู้กับเจ้าสักครั้ง” สือฮ่าวกล่าว จากนั้นเขามองไปที่ทุกคนของตระกูลหวังพร้อมกับจับตัวไว้ทั้งหมด

เซียนอมตะหวังย่อมไม่ยินยอมให้เกิดเรื่องนี้ เพียงแต่ว่าวิญญาณดั้งเดิมของหวังสือได้รับบาดเจ็บมากเกินไปจากการที่เขาส่งพลังโจมตีข้ามอาณาจักรมา

ในตอนนี้เขาไม่มีทางที่จะปกป้องหวังปาและทายาทตระกูลหวังคนอื่นๆได้ไม่เช่นนั้นสือฮ่าวอาจสังหารทุกคนจนหมดสิ้น