SWO ตอนที่ 77 ถึงคราวของเจ้า!
"ระวัง!"
“ถอยเร็วเข้า!”
เมื่อซูหลิง หยวนเฉิง และนักเรียนที่เหลือเห็นสิ่งที่เกิดขึ้น สีหน้าของพวกเขาก็เปลี่ยนไปทันทีขณะรีบตะโกนขึ้น
โชคดีที่นักเรียนหลายคนสวมเกราะมาตรฐานไว้เมื่อชาวบ้านเริ่มเปลี่ยนไป ทำให้พวกเขาได้รับการปกป้องจากการโจมตีของสิ่งมีชีวิตที่ดุร้าย
รูม่านตาของเหอเปียว และปรมาจารย์ผู้เยี่ยมยุทธคนอื่น ๆ หดตัวเมื่อเห็นเหตุการณ์ตรงหน้า
“นี่มัน…”
“ให้ตายเถอะ ไอ้พวกสารเลวไร้มนุษยธรรมจากเทวาทมิฬ พวกมันถึงกับพัฒนาไวรัสทางชีวภาพ!”
ใบหน้าของปรมาจารย์ผู้เยี่ยมยุทธเต็มไปด้วยความโกรธ
อย่างไรก็ตาม ขณะที่พวกเขากำลังจะพุ่งเข้าไป พวกเขาก็ต้องตะลึงเมื่อพบว่ามีพลังสายฟ้าสีเทาปิดกั้นพวกเขาไว้จากการเข้าไป
“แย่แล้ว นี่มันเรือนจำสายฟ้า!”
“ทุกคนที่อยู่เหนือระดับปรมาจารย์ไม่ได้รับอนุญาตให้เข้าไป!”
“เวรชิบ!”
เหอเปียว เจิ้นหง และปรมาจารย์ผู้เยี่ยมยุทธคนอื่น ๆ ตกตะลึงปนโกรธ
เรือนจำสายฟ้าเป็นเทคนิคดักศัตรูให้อยู่ในขอบเขตของเผ่าจักรกล มันใช้พลังงานสูงมากเพื่อสร้างตาข่ายสายฟ้าที่สามารถป้องกันผู้เชี่ยวชาญที่อยู่เหนือระดับปรมาจารย์ไม่ให้เข้าไป
บูม!
กระบี่ของเหอเปียวฟาดเข้าใส่พลังสายฟ้า สาดระลอกคลื่นสีม่วงเป็นชั้น ๆ
เจิ้นหง และปรมาจารย์ผู้เยี่ยมยุทธที่เหลือต่างก็โจมตีตาข่ายสายฟ้าด้วยความโกรธเช่นกัน
“ไม่ได้ผล เรือนจำสายฟ้าทรงพลังเกินไป เราต้องทำลายจากด้านในเท่านั้น!” เหอเปียวส่ายหัว
“ในเมื่อเป็นเช่นนั้นก็ต้องรีบเร่งรวบรวมปรมาจารย์ให้เข้าไปช่วยเหลือนักเรียนพวกนั้น!” เจิ้นหงกล่าวขึ้นอย่างกังวล
กลุ่มปรมาจารย์ผู้เยี่ยมยุทธมองหน้ากันอย่างว่างเปล่า และทำได้เพียงรายงานสถานการณ์ต่อผู้บัญชาการจ้าวตามความจริงเท่านั้น
เสิ่นจิงเป็นคนแรกที่รู้ข่าวนี้ ใบหน้าที่แต่เดิมผ่อนคลายกลายเป็นกังวลทันที "อะไรนะ? เรือนจำสายฟ้า? ไม่ดีแน่ พวกนักเรียนกำลังตกอยู่ในอันตราย!”
เขารีบเข้าไปโดยไม่ลังเล
เรือนจำสายฟ้าสามารถป้องกันได้เฉพาะปรมาจารย์ผู้เยี่ยมยุทธเท่านั้น ผู้ใดก็ตามที่มีระดับต่ำกว่าปรมาจารย์ผู้เยี่ยมยุทธสามารถเข้าไปได้อย่างง่ายดาย
นอกอาคารสูง เวลานี้สมาชิกของเทวาทมิฬเกือบร้อยกำลังล้อมรอบโจวเฮา
ข้างพวกเขามีศพนอนเรียงรายอยู่ทุกหนทุกแห่ง ร่างไร้ชีวิตเหล่านี้ล้วนเป็นของผู้เชี่ยวชาญระดับปรมาจารย์ทั้งสิ้น
ไม่มีใครคาดคิดมาก่อนว่านักเรียนสองคน ซึ่งเดิมถูกมองว่าเป็นเพียงมดที่อ่อนแอจะสามารถจัดการผู้เชี่ยวชาญระดับปรมาจารย์มากกว่าร้อยในเวลาเพียงสิบวินาที!
โจวเฮาวางจางอี้ที่หมดสติลงบนพื้น ขณะถือกระบี่ และมองไปยังกลุ่มปรมาจารย์อย่างเฉยเมย
เทวาทมิฬมีค่าควรแก่การเป็นองค์กรลึกลับที่ทรงพลังซึ่งเพียงชื่ออาจทำให้ผู้เชี่ยวชาญหลายคนหน้าซีด
ในอาคารสูงเพียงหลังเดียวมีผู้เชี่ยวชาญระดับปรมาจารย์กว่าหลายร้อยคนซ่อนอยู่ภายใน กระทั่งระดับปรมาจารย์ผู้เยี่ยมยุทธก็ยังมี!
“จิจิ ไม่คิดเลยว่าอัจฉริยะไร้เปรียบผู้โด่งดังจะเป็นเจ้า โจวเฮา!!”
เบื้องหลังปรมาจารย์กว่าร้อยคน ชายในหน้ากากทองสัมฤทธิ์อุทานขึ้นด้วยความประหลาดใจ “และยังคงเป็นเจ้าที่หาที่ซ่อนของเราพบ ช่างน่าประหลาดใจเสียจริง!”
โจวเฮาจ้องไปที่อีกฝ่าย และกล่าวอย่างเรียบเฉย “หยุดปากมากได้แล้ว ในเมื่อเจ้ารู้ความลับของข้า วันนี้ของปีหน้าจะเป็นวันครบรอบวันตายของเจ้า!”
สิ้นเสียงร่างของโจวเฮาก็หายไปทันที
"ระวัง!"
ทันทีที่เสียงถูกเปล่งออกมา แสงกระบี่ก็กะพริบเจ็ดครั้ง พร้อมร่างปรมาจารย์เจ็ดคนที่ล้มลง
ฟุบ! ฟุบ! ฟุบ!
ร่างของโจวเฮายังคงสั่นไหวราวกับภูตผี
โจวเฮาที่ซึ่งเชี่ยวชาญ ‘เจ็ดเงากระบี่’ อย่างสมบูรณ์เปรียบเสมือนเทพเจ้าแห่งความตายที่ไล่เก็บเกี่ยวชีวิตของปรมาจารย์อย่างต่อเนื่อง
สีหน้าของชายสวมหน้ากากทองสัมฤทธิ์เปลี่ยนไป
เขาไม่คิดเลยว่าโจวเฮาจะแข็งแกร่งขนาดนี้!
"หยุดให้ข้า!"
เขาโยนจี้หยกขนาดใหญ่ที่แกะสลักเป็นรูปสัตว์
จี้หยกส่งเสียงพร้อมระเบิดกลิ่นอายอันน่าสะพรึงกลัวออกมา ก่อนรวมตัวกันเป็นสัตว์อสูรขนาดใหญ่ในทันที
สัตว์อสูรส่งเสียงคำรามกึกก้อง ก่อตัวเป็นกระแสพลังเข้าปกคลุมโจวเฮา
โจวเฮาซึ่งเดิมไหววูบไปมาราวผีช้าลงอย่างเห็นได้ชัด ราวกับว่าเขาติดอยู่ในโคลน
"ระเบิด!"
โจวเฮาตะโกน แก่นโลหิตทั่วร่างเริ่มเดือดพล่าน ขณะไหลเวียนด้วยความเร็วสูง
โฮก!!
แก่นโลหิตจำนวนมหาสารค่อย ๆ ก่อตัวเป็นรูปนาคคชสารโบราณ ซึ่งสะบัดโซ่ตรวนที่เกิดจากสัตว์อสูรทำให้เขาหลุดจากการควบคุม และหายไปในอากาศที่ว่างเปล่าอีกครั้ง
ฉัวะ! ฉัวะ! ฉัวะ!
โจวเฮาผู้หลุดมาได้ระเบิดความเร็วของเขาอีกครั้ง
เมื่อกระบี่สาดประกาย บรรดาผู้เชี่ยวชาญระดับปรมาจารย์ก็ได้ถูกจัดการลงจนหมด
เลือดไหลรวมกันราวกับธารสายเล็กส่งกลิ่นเลือดตลบอบอวล
ชายสวมหน้ากากทองสัมฤทธิ์ตกตะลึงอย่างสมบูรณ์
เขาเคยเห็นผู้ที่มีพลังต่อสู้น่าสะพึงกลัวมาก็มาก แต่เขาไม่เคยเห็นผู้ที่ทรงพลังขนาดนี้มาก่อน
ที่สำคัญอีกฝ่ายยังเป็นแค่นักเรียนเท่านั้น!!!
“คราวนี้ถึงตาเจ้าแล้ว!”
...........
*ระดับพลังของเสิ่นจิงเป็นเพียงปรมาจารย์ขั้นสูงไม่ใช่ปรมาจารย์ผู้เยี่ยมยุทธของ eng น่าจะแปลผิด ถ้าว่างเดี๋ยวจะกลับไปแก้ตอนเก่าให้ครับ
