ตอนที่แล้ว681 - สังหารผู้สูงสุดแห่งความมืด 
ทั้งหมดรายชื่อตอน
ตอนถัดไป683 - เผชิญหน้ากับผู้สูงสุดอันดับหนึ่ง

1992 - แท่นอัญเชิญแก่นศักดิ์สิทธิ์


1992 - แท่นอัญเชิญแก่นศักดิ์สิทธิ์

โฮ้ก!

เฮ่าดำคำรามออกมา แม้ว่าศีรษะของมันจะขาดออกจากร่างและวิญญาณดั้งเดิมแตกเป็นเสี่ยงๆแต่มันก็ยังต้องการใช้พลังเฮือกสุดท้ายเพื่อลากสือฮ่าวให้ตายไปพร้อมกัน

สือฮ่าวมีความแน่วแน่เป็นอย่างมากแล้วเขาจะปล่อยโอกาสให้มันได้อย่างไร?

ทันใดนั้นวิชากระบี่หญ้าคาก็ปรากฏขึ้นในมือขวาของเขาพร้อมกับฟาดฟันไปข้างหน้าทำลายหมวกดำที่กำลังรวมตัวกันนั้นจนไม่สามารถมีปฏิกิริยาอะไรได้อีก

มันตายไปอย่างนั้น สิ่งมีชีวิตแห่งความมืดระดับผู้สูงสุดถูกสังหารอย่างง่ายดายภายในเวลาไม่กี่ลมหายใจ!

ในขณะเดียวกันก็เกิดสายฝนสีแดงพัดถล่มโลก ตาน้ำพุสีแดงผุดขึ้นมาจากพื้นดิน นี่เป็นปฏิกิริยาที่เกิดขึ้นจากการที่ผู้สูงสุดถูกสังหาร

เป็นความเศร้าโศกจากสวรรค์และปฐพีแม้ว่าผู้สูงสุดคนนี้จะเป็นสิ่งมีชีวิตแห่งความมืดก็ตาม

สือฮ่าวแสดงความสามารถที่ยอดเยี่ยมหมอกสีดำที่กระจัดกระจายออกมาจากสิ่งมีชีวิตแห่งความมืดนั้นถูกสือฮ่าวเก็บรวบรวมเข้าไปในหม้อหลอมยาทั้งหมด

ด้านล่างใกล้กับภูเขาซูมี่ทุกคนต่างก็ตกตะลึง

ที่จริงแล้วฮวงในอดีตก็แข็งแกร่งจนพวกเขาแทบจะไล่ตามไม่ทัน แต่ตอนนี้เมื่อเขากลายเป็นผู้สูงสุดความแข็งแกร่งของเขายิ่งไม่น่าเชื่อจนทุกคนไม่อาจจินตนาการถึง

สือฮ่าวลงมาแล้วไอสังหารของเขาถูกเก็บเข้าสู่ร่างกายจนหมดอย่างไรก็ตามทุกคนยังคงรู้สึกหวาดกลัวอย่างมาก

โดยเฉพาะตระกูลจิน ตระกูลหวัง และผู้ที่เกี่ยวข้องกับสองตระกูลนี้ล้วนแต่สั่นสะท้านภายในใจ

“ถึงเวลาที่ชำระหนี้ของเรา” สือฮ่าวเดินเข้าหามังกรตัวที่แปดของตระกูลหวัง

ย้อนกลับไปในตอนนั้น เก้ามังกรของตระกูลหวังต้องการจะฆ่าเขาเสมอ แต่พวกเขาก็ล้มเหลวไม่อาจทำได้สำเร็จ

ตอนนี้สือฮ่าวกลายเป็นสิ่งมีชีวิตที่แตกต่างออกไป มันจึงไม่จำเป็นที่เขาจะต้องแสดงความเมตตาออกมา

โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อมังกรตัวที่แปดของตระกูลหวังนำทางสิ่งมีชีวิตแห่งความมืดมาที่นี่

เขาซ่อนเจตนาชั่วร้ายและความเกี่ยวข้องของพวกเขากับสิ่งมีชีวิตแห่งความมืดนั้นไม่สามารถปิดบังไว้ได้

เรื่องนี้พวกเขาจะไม่ได้รับการให้อภัยอย่างแน่นอน

“พูดมาเถอะ ว่าตระกูลหวังใช้อะไรแลกเปลี่ยนสิ่งมีชีวิตแห่งความมืดถึงจะต้อนรับพวกเจ้าเข้าสู่ดินแดนของพวกมัน” สือฮ่าวถาม

“เจ้าอย่าบังอาจมาใส่ร้ายพวกเราตระกูลหวัง” มังกรตัวที่แปดของตระกูลหวังตะโกนออกมาด้วยความโกรธแค้น เรื่องนี้ไม่ว่าจะอย่างไรเขาก็ไม่อาจยอมรับได้ ไม่เช่นนั้นจะมีเพียงความตายเท่านั้นที่รออยู่

“ไม่คิดจะบอกอย่างนั้นเหรอ?” สือฮ่าวสงบมากอย่างไรก็ตามเขายื่นนิ้วออกไปตรงๆก่อนจะฉีกกะโหลกศีรษะของมังกรตัวที่แปดและจับวิญญาณดั้งเดิมของเขาออกมา

“เจ้าทำกับข้าแบบนี้เจ้าไม่กลัวพ่อของข้าตามมาเอาเรื่องเจ้าอย่างนั้นหรือ?” มังกรตัวที่แปดของตระกูลหวังกรีดร้องออกมา

จิ!

สือฮ่าวไม่ได้พูดอะไรสักคำก่อนจะฉีกวิญญาณของเขาออกเป็นสองส่วน

อย่างไรก็ตามสือฮ่าวไม่ได้ฆ่าเขา เพียงต้องการยึดรูปแบบค่ายกลในร่างกายของเขาเท่านั้น

“ปล่อยพี่แปดของข้าเดี๋ยวนี้!” ไม่ไกลออกไปหวังสือตะโกนออกมา หลังจากที่เขาถูกตัดศีรษะมันก็ทำให้สภาพของเขาน่าสังเวชอย่างยิ่ง

“งั้นเริ่มจากเจ้าก็แล้วกัน!”

สือฮ่าวหันไปมองเขาก่อนจะใช้นิ้วทั้งสองควักวิญญาณดั้งเดิมของเขาออกมาตรงๆ

“ฮวงเจ้าทำกับเราแบบนี้? ท่านพ่อจะไม่ยอมปล่อยเจ้าไปอย่างแน่นอน!” เสียงของมังกรตัวที่แปดตระกูลหวังกรีดร้องออกมาร่างกายของเขาสูญสลายไปหมดแล้วอีกทั้งวิญญาณดั้งเดิมก็ได้รับบาดเจ็บสาหัส

“อย่างนั้นหรือ”

สือฮ่าวยังคงสงบนิ่งก่อนจะลงมือแบ่งวิญญาณดั้งเดิมของหวังสือออกเป็นสองส่วน

อย่างไรก็ตามในเวลานี้มีการเปลี่ยนแปลงที่แปลกประหลาดเกิดขึ้น วิญญาณดั้งเดิมของหวังสือพุ่งขึ้นเผยให้เห็นร่างศักดิ์สิทธิ์ที่อยู่ภายใน

“สหายเต๋าโปรดเมตตาด้วย!” ร่างนั้นตะโกนออกมา

“เซียนอมตะหวัง!” สือฮ่าวตกใจมาก

ความรู้สึกของเซียนอมตะหวังที่มีต่อหวังสือนั้นไม่ปกติอย่างแท้จริง เมื่อหวังสือกำลังเข้าใกล้หายนะครั้งใหญ่เซียนอมตะหวังก็ปรากฏขึ้นในวิญญาณดั้งเดิมของเขา

“นี่… เป็นวิญญาณอัญเชิญแก่นศักดิ์สิทธิ์!” มังกรตัวที่แปดรีบตะโกนออกมาด้วยความตกใจว่า “เร็วเข้าเรียกท่านพ่อให้มาที่นี่!”

เขาเห็นแท่นโบราณขนาดเล็กภายในจิตวิญญาณดั้งเดิมของ หวังสือภาพว่างเปล่าที่ไม่ชัดเจนของเซียนอมตะหวังยืนอยู่บนนั้น

สือฮ่าวก็เห็นมันเช่นกัน เขาไม่คิดว่าจิตวิญญาณดั้งเดิมของหวังสือจะซ่อนแท่นบูชาโบราณประเภทนี้!

หวังสือเป็นคนเดียวที่ไม่รู้เรื่องนี้

“เรียกหาท่านพ่อให้มาฆ่าคนผู้นี้!” หวังปาคำรามไปที่หวังสือ

แท่นบูชาเรียกแกนศักดิ์สิทธิ์นั้นมีขนาดเล็กมาก สูงน้อยกว่าหนึ่งนิ้ว ค่อนข้างพร่ามัวและไม่ชัดเจน ราวกับว่ามันเป็นเพียงภาพลวงตาถูกซ่อนอยู่ในวิญญาณดั้งเดิมของหวังสือ

สิ่งนี้ถูกสร้างขึ้นมาจากกฎเกณฑ์แห่งเต๋าไม่สามารถจับต้องได้ แม้แต่หวังสือเองก็ไม่ได้สังเกตมาก่อน

ตอนนี้มันปรากฏขึ้น ตามชื่อที่บอกไว้มันสามารถเรียกสิ่งมีชีวิตที่ทรงพลังได้ แต่แน่นอนว่าสิ่งนี้อยู่ภายใต้สมมติฐานว่ามีข้อตกลงที่จัดตั้งขึ้นก่อนหน้า

มันมีกฎธรรมชาติที่ซับซ้อนซึ่งถูกจารึกไว้สามารถเรียกวิญญาณดั้งเดิมของสิ่งมีชีวิตที่ทำสัญญาไว้เป็นการเฉพาะเท่านั้น

เมื่อหวังสือได้รับการเตือนเขาก็ไม่ลังเลที่จะลงมือปฏิบัติในทันที

ในความเป็นจริงแม้จะไม่มีการเรียกของเขาแต่เมื่อชีวิตของเขาตกอยู่ในอันตราย แก่นศักดิ์สิทธิ์เรียกวิญญาณนี้ก็ฉายแสงแล้ว

สถานที่แห่งนี้บางครั้งก็ไม่ชัดเจนบางครั้งก็สว่างไสว มือขนาดใหญ่เอื้อมมือออกมาและหยุดปราณกระบี่ของสือฮ่าวไว้อย่างยากลำบาก

พลังที่กระจายออกสู่ด้านนอกข่มขู่ทุกชีวิตในโลกนี้ จากนั้นมือขนาดใหญ่ก็เอื้อมมือออกมาจากจิตวิญญาณดั่งเดิมของหวังสือ ทำให้เกิดลมพายุขนาดใหญ่พัดเข้ามา

ฉากนี้เกินจินตนาการของทุกคนที่เห็นเหตุการณ์

สือฮ่าวขมวดคิ้วเขาไม่คิดว่าเซียนอมตะหวังจะให้การดูแลลูกชายคนสุดท้องมากถึงขนาดนี้!

สือฮ่าวเคยจัดการหวังต้า หวังอู่และแม้แต่หวังปา เขาจึงไม่คิดว่าเซียนอมตะหวังจะซ่อนตัวอยู่ในวิญญาณดั้งเดิมของลูกชายคนเล็ก

“ดูเหมือนว่าเซียนอมตะหวังจะรักเจ้ามากที่สุด” สือฮ่าวกล่าว

ฮอง!

พลังกระบี่ของเขาเจาะทะลุมือขนาดใหญ่ของเซียนอมตะหวังพื้นที่โดยรอบพังทลายลง รอยแตกขนาดยักษ์ปกคลุมความว่างเปล่าอย่างหนาแน่น ทั้งหมดขยายออกไปสู่อวกาศ

ทันใดนั้นเสียงสวดคาถาโบราณอันยิ่งใหญ่ก็ดังออกมาจากความว่างเปล่า

ภูเขาสั่นสั่นสะเทือนอย่างรุนแรง ราวกับว่านักบวชพุทธสามพันองค์กำลังสวดพระสูตรดังก้องไปทั่วทุกทิศทุกทางแม้แต่ภูเขาซูมี่ก็ยังเป็นประกายด้วยความศักดิ์สิทธิ์

เมื่อเกิดเหตุการณ์เช่นนี้ผู้ที่ได้รับประโยชน์สูงสุดก็คือมหาโสดาฉวีโต้วซึ่งมีสายเลือดของพุทธโบราณ ตอนนี้เขานั่งสมาธิลงกับพื้นเพื่อทำการรู้แจ้งในเต๋าอันยิ่งใหญ่

หงหลง!

มือใหญ่นั้นก็ถอนออกไป มันพยายามจะพาวิญญาณดั้งเดิมของหวังสือออกไปจากที่นี่

เป็นเพราะว่าต่อให้เซียนอมตะหวังแข็งแกร่งจนน่าเหลือเชื่อ แต่เขาก็ยังอยู่ห่างไกลออกไปหลายล้านลี้มันเป็นไปไม่ได้ที่เขาจะแสดงพลังระดับสูงสุดของตัวเองออกมา

เขากลัวว่าการต่อสู้ครั้งนี้จะส่งผลให้หวังสือถูกจับและเสียชีวิตอย่างน่าสังเวช ซึ่งเป็นเหตุผลว่าทำไมเขาถึงต้องจากไปในทันที

“คิดจะไปไหน!”

สือฮ่าวตะโกนเขาใช้ญาณวิเศษล้ำค่า สามหัวหกแขนปรากฏขึ้น ก่อนจะกระโดดไล่ตามไปและจับตัวของหวังสือไว้อีกครั้ง

ดง!

โลกทั้งใบเกิดการสั่นสะเทือนครั้งใหญ่ ร่างของเซียนอมตะหวังปรากฏขึ้นมาจากความว่างเปล่าในลักษณะพล่ามัว แต่ถึงกระนั้นเขาก็ยังกระแทกหมัดเข้าใส่สือฮ่าวที่ติดตามมาอย่างไม่ลดละ

เพียงแต่ว่าเขาอยู่ไกลเกินไป พลังของเขาจึงส่งออกมาไม่เพียงพอดวงตาของเขาสาดประกายด้วยความโกรธเกรี้ยว

0 0 โหวต
Article Rating
0 Comments
Inline Feedbacks
ดูความคิดเห็นทั้งหมด