บทที่ 59 ผู้ชายคนนี้ตาบอดหรือไง?

เซินหลันเซ่ออดไม่ได้ที่จะพูดว่า: “นายท่าน เหยียนหรูเยว่ได้ริเริ่มที่จะพูดคุยกับคุณ ทำไมคุณไม่สนใจเธอหลังจากตอบกลับไม่กี่ครั้ง”

“เธอเป็นนางเอกหลักของนิยาย คุณไม่กลัวเหรอว่าความชื่นชอบของเธอที่มีต่อคุณจะลดลง?”

หลินหยวนส่งข้อความถึงฉิวว่านซีแล้วพูดกับเซินหลันเซ่อ: “เหยียนหรูเยว่? ให้เธอรู้ไว้ว่าตอนนี้ฉันไม่สนใจเธอแล้ว สำหรับความชื่นชอบที่ลดลง? เธอไม่ต้องกังวล ในนวนิยายนั้นชื่อเสียงของหลินหยวนต่ำเตี้ยเรี่ยดินอยู่แล้วมันไม่สามารถลดลงไปกว่านี้ได้อีก”

หลินหยวนโบกมือของเขา

เซินหลันเซ่อ: “โอเค…”

หลังจากกินและดื่มเสร็จแล้วหลินหยวนก็นอนลงบนเตียงและผล็อยหลับไป

ขณะเดียวกัน ในอีกด้านหนึ่ง

เหยียนหรูเยว่มองดูโทรศัพท์ของเธอเป็นครั้งคราวและพลิกตัวไปมาหลายชั่วโมง

เธออยู่จนดึกดื่นและคิดว่าหลินหยวนคงจะไม่ตอบเธออีก เธอจึงวางโทรศัพท์ลงและปิดไฟ

แต่ถึงแม้หัวของเธอจะฝังอยู่ในผ้าห่ม เหยียนหรูเยว่ก็ยังคงจินตนาการถึงสิ่งต่างๆ

แม้ว่าเธอจะไม่รู้ว่าทำไม ใบหน้าของหลินหยวนมักจะปรากฏขึ้นในใจของเธอเสมอ

วันนี้หลินหยวนขับรถอย่างเร็วโดยไม่บอกเธอก่อนแล้วยังไม่ตอบแชทเธออีก

เธอควรจะโกรธมาก

แต่เธอกลับนึกถึงการรักษาของหลินหยวน วิธีเล่นเปียโน ความมั่นใจของเขาและแม้แต่ใบหน้าที่หล่อเหลาของเขา

คืนนี้เป็นคืนที่ถูกลิขิตให้นอนไม่หลับสำหรับเหยียนหรูเยว่

เธอพลิกตัวไปพลิกตัวมาตลอดทั้งคืน…

…

วันถัดมา

หลินหยวนมาที่บ้านของเหยียนหรูเยว่

ตามปกติ ประธานสาวผู้เย็นชาเหยียนหรูเยว่ทักทายเขาที่หน้าประตู

แต่หลินหยวนสังเกตเห็น

ความสงบตามปกติและพลังงานที่เต็มเปี่ยมไม่มีอยู่จริง

วันนี้ดวงตาของเหยียนหรูเยว่แดงเล็กน้อยและใต้ตาของเธอก็มีรอยคล้ำเล็กๆ

ดูเหมือนว่าเธอจะไม่ได้หลับสบายมากนัก

หลินหยวนรู้ดีว่าทำไม

เหยียนหรูเยว่นอนไม่หลับเลยเมื่อคืนนี้

เซินหลันเซ่อกล่าวว่า “นายท่าน เหยียนหรูเยว่เป็นเช่นนี้คุณสามารถใช้ประโยชน์จากสถานการณ์และแสดงความห่วงใยต่อเธอ”

หลินหยวน: “เธอพูดว่าอะไรนะ?”

เซินหลันเซ่อ: “ถามเธอว่าเธอนอนไม่หลับหรือเปล่า บอกให้เธอหยอดยาหยอดตาเพิ่ม หลับให้สบายหรืออะไรทำนองนั้น!”

หลินหยวน: “เหยียนหรูเยว่อายุ 20 ปีและเธอควบคุมบริษัทจดทะเบียนมูลค่าหลายพันล้านได้อย่างง่ายดาย เธอคิดว่าผู้หญิงคนนี้ไม่รู้หรือไงว่าต้องหยอดตาและพักผ่อนให้เพียงพอ?”

เซินหลันเซ่อ: “เอ่อ…ดูเหมือนว่าจะ…”

เมื่อเทียบกับการพบกันครั้งแรก ความชื่นชอบของเหยียนหรูเยว่ที่มีต่อเขานั้นดีขึ้นมาก

แต่หลินหยวนคิดว่ามันยังไม่เพียงพอ

สิ่งที่เขาต้องการคือให้เหยียนหรูเยว่เชื่อฟังมากขึ้นและเป็นคนคอยประจบเขา

สำหรับสิ่งนี้เขาต้องเป็นคนชี้ทางให้เธอ

หลินหยวนรู้ว่าเหยียนหรูเยว่ไม่ได้พักผ่อนอย่างเพียงพอ

ในจิตใต้สำนึกของเหยียนหรูเยว่ เธอจงใจแสดงให้เห็นถึงความหม่นหมองและขอบตาที่คล้ำเล็กน้อยเพื่อให้เขารู้ว่าเธอไม่ได้นอนหลับมากนักเมื่อคืนนี้

มิฉะนั้น หญิงสาวผู้มั่งคั่งอย่างเหยียนหรูเยว่คงปกปิดพวกมันด้วยเครื่องสำอางและผลิตภัณฑ์ดูแลผิวอื่นๆ

วันนี้เหยียนหรูเยว่ตั้งใจจะแสดงให้หลินหยวนเห็นว่าเธอนอนไม่พอเพราะเธอไม่ได้รับคำตอบจากเขาเมื่อคืนนี้

ราวกับเด็กที่ถูกทุบตีและไม่สามารถรักษาบาดแผลด้วยตัวเองได้จึงแสดงให้พ่อแม่เห็น

แต่หลินหยวนทำตัวเหมือนเดิมโดยไม่มีความแตกต่างแม้แต่น้อย

หลินหยวนทำเหมือนไม่ใส่ใจกับอาการผิดปกติของเหยียนหรูเยว่

เมื่อเห็นว่าหลินหยวนไม่แยแสกับรอยคล้ำใต้ตาทั้งสองข้างของเธอ

เหยียนหรูเยว่รู้สึกหดหู่อย่างผิดปกติ

ผู้ชายคนนี้ตาบอดหรือไง?

ฉันดูเหมือนหมีแพนด้า คุณไม่เห็นมันจริงหรือ?

เมื่อวานหลินหยวนขอผ้าผูกผมของเธอ

ดังนั้นเธอจึงบอกให้คนใช้ซื้อเพิ่มอีกหลายสิบอัน

วันนี้เธอมัดผมแบบเดิมอีกครั้ง

แน่นอนเธอจะไม่ยอมรับว่าเธอซื้อเพิ่มเพราะหลินหยวนชอบผ้าผูกผมของเธอ

เหยียนหรูเยว่ยังคงต้องการให้หลินหยวนมองเธอใกล้ๆและอย่างน้อยก็สังเกตเห็นผ้าผูกผม

แต่ทำไมหลินหยวนถึงไม่ให้ความสนใจกับมันเลย?

เกี่ยวกับการผูกผมของเหยียนหรูเยว่ หลินหยวนไม่ได้สังเกตมันจริงๆเพราะเมื่อวานนี้เขาไม่ได้เอามันไปเพราะเขาชอบมัน…

**********