ตอนที่แล้วตอนที่ 54 แหวนมรกต
ทั้งหมดรายชื่อตอน
ตอนถัดไปตอนที่ 56 เข้าเสินลู่วันที่4

ตอนที่ 55 ผู้ค้นพบสูตรผสมแหวนมรกต


[ฝ่ายบริการลูกค้าพันธมิตรสมบัติหมายเลข13: อืม...ถ้าสูตรผสมที่คุณส่งมาให้สามารถใช้ได้จริง ฉันสามารถแปลงเงินให้เป็นอย่างอื่นได้]

[ศูนย์หนึ่ง: เยี่ยมมาก ]

หลังจากส่งข้อความนั้นไป แผงข้อความก็ปรากฏขึ้น

[ฝ่ายบริการลูกค้าพันธมิตรสมบัติหมายเลข13ส่งคำขอซื้อขายทรัพย์สินทางปัญญา คุณยอมรับหรือไม่?]

“ยอมรับ”

[ข้อมูลของคุณ: ____ (ที่จะกรอก)]

[รางวัลของอีกฝ่าย: สองล้านเหรียญทอง (ฝากเข้าแล้ว)]

[ระยะเวลาการยืนยันข้อมูล: 100 ชั่วโมง]

[คำแนะนำ: โปรดกรอกข้อมูลของคุณในช่องว่าง อีกฝ่ายจะตรวจสอบข้อมูลภายในระยะเวลายืนยัน]

[คำแนะนำ: หากอีกฝ่ายไม่ตรวจสอบข้อมูลภายในระยะเวลายืนยัน ค่าตอบแทนจะเข้ากระเป๋าเป้ของคุณโดยอัตโนมัติ]

“หืม?”

เมื่อเห็นว่ามีการฝากสองล้านเหรียญทองไว้แล้ว หลิงอี้จึงรู้สึกประหลาดใจ

เดิมทีเขาคิดว่าฝ่ายบริการลูกค้าธรรมดาจะไม่มีสิทธิ์มอบเงินสองล้านเหรียญทองทันทีและต้องรออีกสักพัก แต่ดูเหมือนว่าพวกเขาจะมีเงินสำรองเอาไว้

ในเมื่อทุกคนอย่างพร้อมแล้วหลิงอี้จึงไม่รอช้าอีกต่อไป

เขาเขียนสูตรผสมของแหวนมรกตลงบนแผง

จากนั้นกดปุ่ม‘ยืนยัน’ที่ด้านล่างของแผงหน้าจอ

[ฝ่ายบริการลูกค้าพันธมิตรสมบัติหมายเลข13:เอาล่ะ...ทางเรายืนยันแล้วว่าได้รับข้อมูลจากคุณ เราจะตรวจสอบภายใน10นาที กรุณารอสักครู่~]

เมื่อพวกเขาได้รับการยืนยันว่าครั้งนี้ไม่ใช่การเล่นตลก ฝ่ายบริการลูกค้าจึงตอบกลับอย่างรวดเร็ว

หลังจากปิดแชทของอีกฝ่าย หลิงอี้ก็หันหน้ามาและเห็นหลินชูโหรวยังเขียนอีเมลของเธออยู่

เขาจึงดูสิ่งเธอเขียน

[สูตรคาดเดา 1: สร้อยคอแสงบริสุทธิ์ + หินดวงจันทร์20~25 + เสี้ยวผลึกวิญญาณ 1~5]

[สูตรคาดเดา 2: ...]

“เธอกำลังเขียนสูตรคาดเดาสร้อยคอแสงบริสุทธิ์?” เขาถามอย่างไม่ใส่ใจ

“ใช่” หลินซูโหรวพยักหน้าตอบ

หลิงอี้ดูสูตรบนอีเมลของเธอและสงสัยว่าสิ่งที่เธอเขียนอยู่มันถูกต้องแค่ไหน

เขาเปิดตลาดซื้อขายและหาสร้อยคอสร้อยคอแสงบริสุทธิ์ จากนั้นตรวจสอบสูตรผสมด้วยตาทิพย์

(สร้อยแสงบริสุทธิ์ +หินดวงจันทร์*50+เสี้ยวผลึกวิญญาณ*3→สร้อยคอจันทร์ทรงกลด)

'โอ้? ค่อนข้างใกล้เคียงกันเลย'

เขามองหลินซูโหรวที่กำลังคิดหนักเกี่ยวกับสูตรและคิดว่าเธอเป็นคนมีความสามารถจริงๆ

“ทำไมเธอไม่ใส่หินดวงจันทร์เพิ่มล่ะ”

หลิงอี้พยายามช่วยเธอ

“หืม?” หลินวูโหรวอึ้งอยู่ครู่หนึ่งจากนั้นก็หันมาถามเขาด้วยความสังสัย “ให้เขียนเพิ่ม?”

“ใช่ เขียนสัก50เป็นยังไง?”

“50?”

หลินซูโหรวขมวดคิ้วเล็กน้อยและพูดด้วยสีหน้าลำบากใจ “แต่ทั่วโลกใช้วัสดุสูงสุดแค่25ชิ้นเองนะ เสินเซี่ยของเราใช้30 ถ้ามากกว่า30จะไม่ได้รับการทดสอบ”

แน่นอนว่าการทดลองของพวกเขาย่อมมีการจำกัดวัสดุ

มนัเป็นไปไม่ได้ที่ขะเพิ่มขึ้นเรื่อยๆอย่างไม่รู้จบ

ทั่วโลกใช้จำนวนวัสดุ25ชิ้นเป็นขอบเขต หรือก็คือเมื่อจำนวนของวัสดุบางอย่างในสูตรถึง25ชิ้น วัสดุนั้นจะไม่เพิ่มขึ้นต่อและเปลี่ยนเป้าหมายเป็นวัสดุอื่นแทน

แต่เสินเซี่ยทำให้ปลอดภัยยิ่งขึ้นโดยการตั้งขอบเขตเป็น30ชิ้น

“แต่ถ้าเธอจะส่งจดหมายไปอยู่แล้ว เธอก็ควรส่งสิ่งที่พวกเขายังไม่ได้ทดสอบ พวกเขาอาจทดสอบด้วยวัสดุ20-25แล้วก็ได้ ถ้ามันสำเร็จก็คงประกาศออกมาแล้ว”

“แต่50ชิ้นมันเยอะเกินไป”

“ฉันอยากบอกว่า...มันไม่จำเป็นต้องเป็น50ชิ้น มันจะมีประโยชน์อะไรถ้าเขียนจำนวนน้อยขนาดนั้น”

“นี่ยังต่ำอยู่อีกเหรอ ฉันคิดว่า20ชิ้นมันก็เยอะมากแล้วนะ”

“ช่างเถอะ... เธออยากทำอะไรก็ทำ”

หลิงอี้ขี้เกียจคุยเรื่องนี้กับเธอแล้ว

เมื่อเห็นแบบนั้นหลินซูโหรวจึงทำปากมุ่ย เธอใช้แขนขาวราวกับหิมะโอบแขนเขาแล้วเขย่าไปมา “ที่จริงฉันจะเขียนมากกว่านี้เหมือนกัน แต๋ฉันกลัวว่ามันจะล้มเหลวแล้วจะทำให้เสียวัสดุโยเปล่าประโยชน์”

“แต่ถ้าฉันเขียนเยอะเกินไป พวกเขาอาจโยนจดหมายทิ้งเพราะคิดว่าฉันส่งจดหมายมาเพื่อสร้างปัญหา”

หลิงอี้ “…”

กลิ่นหอมของหญิงสาวที่ไหลเข้าจมูกให้เขารู้สึกสดชื่นมาก

หลิงอี้เลิกคิ้วขึ้นพูด “ถ้าทุกคนคิดเหมือนเธอ สมบัติที่ต้องใช้วัสดุเยอะจะไม่มีวันถูกค้นพบไม่ใช่เหรอ?”

“ถ้าอย่างนั้นคงทำอะไรไม่ได้แล้ว วัสดุก็มีไม่สิ้นสุดแล้วยัง...”

พอได้ยินแบบนั้นหลินซูโหรวจึงปล่อยมือที่โอบแขนของหลิงอี้ และอธิบายให้เขาฟังด้วยท่านั่งหลังตรง “เราไม่จำเป็นต้องค้นหาสูตรผสมสมบัติทั้งหมด แค่หาสมบัติระดับเดียวกับและให้ผลแบบเดียวกันก็พอ”

“ทุกคนสามารถสวมใส่สมบัติได้แค่ชิ้นเดียว มันจึงไม่มีประโยชน์ที่จะหาสูตรมากขนาดนั้น”

หลิงอี้พยักหน้า

เขาเข้าใจสถานการณ์ในปัจจุบันแล้ว

ชัดเจนแล้วว่าทำไมยังไม่มีการค้นพบสูตรผสมของ‘ดาวเล็กมายา’ จนถึงตอนนี้

เป็นเพราะพวกเขาจำกัดวัสดุไว้ที่25และ30เท่านั้น พวกเขาจะไม่เจอสูตรผสมที่ใช้วัสดุมากกว่า30

ขณะที่เขากำลังคิดอยู่ หลินซูโหรวมเม้มริมฝีปากคิดอยู่ครู่หนึ่งและยื่นมือไปแก้ข้อความบนจดหมายอีกครั้ง

เธอเปลี่ยนจำนวนหินดวงจันทร์ในสูตรการเดาครั้งแรกเป็น50!

หลังจากเปลี่ยนแล้ว

เธอหันหน้ามายิ้มให้หลิงอี้ด้วยใบหน้าสีแดงอ่อน “ฉันเชื่อนายดีกว่า ไม่อย่างงั้น...”

เธอหันหน้ามองตรงแล้วใช้นิ้วเล่นกับผมข้างหูด้วยความประหม่า

หลิงอี้กะพริบตาปริบๆ

“ไม่อย่างงั้นอะไร?” เขาถามด้วยความสับสน

หลินซูโหรวม้วนผมไปมาด้วยความประหม่า เธอชำเลืองมองเขาอย่างรวดเร็วและก้มหน้าพูดด้วยเสียงเบา “ไม่อย่างนั้นนายคงรังแกฉัน...”

เมื่อพูดจบเธอก็ลุกขึ้นทันที

มือขวาของเธออยู่ที่เอวและมือซ้ายอยู่บนหน้า  เธอพูดด้วยความประหม่าขณะที่สบตาเขา “ตรงนี้ร้อนเกินไป ฉันขอกลับห้องก่อนนะ”

จากนั้นเธอก็ก้มหยิบโน๊ตบุ๊คแล้วเดินกลับห้องอย่างรวดเร็ว

ผมยาวของเธอแกว่งไปมาอยู่ด้านหลังระหว่างที่เดิน ด้านหลังผมพลิ้วไหวนี้สามารถเห็นส่วนโค้งของเอวเธอได้อย่างชัดเจน

เธอใส่กระโปรงสั้นสีเขียวมรกตลายดอกไม้ แค่เหลือบดูก็เห็นขาเรียวขาวของเธอเกือบทั้งหมดแล้ว

ขาของเธอที่ก้าวด้วยความเร็วทำให้ดูเหมือนรอบๆขาเธอสว่างขึ้น

หัวใจหลิงอี้เต้นเร็วขึ้นเล็กน้อยเมื่อมองแผ่นหลังของเธอ

'ถ้าจำไม่ผิดเธอน่าจะอยู่...'

ติ๊ง

ก่อนที่เขาจะคิดไปมากกว่านี้ เสียงแจ้งเตือนก็ดังขึ้นในใจเขา

เป็นพันธมิตรสมบัติที่ส่งข้อความมา!

หลิงอี้เปิดหน้าจอสนทนาอย่างรวดเร็ว

[ฝ่ายบริการลูกค้าพันธมิตรสมบัติหมายเลข13:สวัสดี สูตรผสมของคุณถูกต้อง! ขอบคุณมากสำหรับการมีส่วนร่วมในเสินเซี่ย!]

[คุณจะถูกตั้งเป็นผู้ค้นพบสูตรผสม‘แหวนมรกต’และบันทึกไว้ในคอลัมน์กับหนังสือของพันธมิตรสมบัติ ไม่ทราบว่าคุณเต็มใจหรือไม่?]

ผู้ค้นพบสูตรผสมสมบัติสามารถรับเงินปันผลที่ดีได้ทุกปี

[ศูนย์หนึ่ง: ไม่มีปัญหา ]

หลังจากส่งข้อความนี้ไป สองล้านเหรียญทองที่ฝากไว้กับเสินลู่ก็เข้ากระเป๋าเช่นกัน

[คุณได้รับ2,000,000เหรียญทอง!]