679 - เซียนอมตะหวังปรากฏตัว

1989 - เซียนอมตะหวังปรากฏตัว

“เรื่องของตระกูลจิน เจ้าเป็นคนทำหรือเปล่า” มังกรตัวที่แปดของตระกูลหวังถาม

ใบหน้าของเขายังค่อนข้างอ่อนเยาว์แต่มีผมหงอกอยู่ด้านหลัง พลังชีวิตของเขาตอนนี้กำลังเฟื่องฟูอย่างสุดขีด

“ใช่” สือฮ่าวตอบกลับง่ายๆเพียงเท่านี้

ฮ่อง!

ในเวลานี้โลกก็เต็มไปด้วยเสียงอึกทึกครึกโครมกลายเป็นเหมือนน้ำเดือด การคาดการณ์เป็นสิ่งหนึ่งแต่ความเป็นจริงเป็นอีกสิ่งหนึ่ง ทุกคนอดไม่ได้ที่จะตกใจ

ฮวงแข็งแกร่งแค่ไหน? เขาสามารถทำเรื่องแบบนี้ได้!

นั่นคือตระกูลจินที่พวกเขากำลังพูดถึง นั่นคือตะกูลอมตะที่แข็งแกร่งที่สุดแม้แต่ประตูของตระกูลก็ยากที่จะเข้าไปแล้ว ว่ากันว่าจินไท่จุนได้รับบาดเจ็บสาหัสถูกไล่ล่าเข้าสู่ส่วนลึกของดินแดนบรรพบุรุษ

“เจ้าทำอะไรกับตระกูลของข้ากันแน่?” จินซานตะโกน

เขาได้ยินมาคร่าวๆเกี่ยวกับสิ่งที่เกิดขึ้นระหว่างทาง แต่ไม่รู้รายละเอียด

ในเวลานี้เมื่อเขาได้ยินการสนทนาของทุกคน เขาได้รู้ว่าบรรพบุรุษของตระกูลจินนั้นมีสภาพย่ำแย่อย่างยิ่ง

“เจ้าก็ไปถามพวกที่เดินทางไปก่อนก็แล้วกัน” สือฮ่าวพูดอย่างใจเย็น

หลังจากนั้นเขาชี้นิ้วออกไปลำแสงศักดิ์สิทธิ์ที่มีรัศมีอันเจิดจ้าราวกับดวงตะวันดวงใหญ่ก็ส่องสว่างทั่วท้องฟ้า ด้วยเสียงเปิงศีรษะของจินซานกลายเป็นเถ้าถ่าน

สถานที่นี้เงียบไปในทันที ทุกคนต่างกลั้นหายใจ

ฮวงบรรลุเต๋าแล้ว แม้ว่าเขาจะฝึกฝนมาเพียงไม่กี่ทศวรรษ แต่เขาก็เป็นคนที่อยู่ในระดับเดี๋ยวกลับจินไท่จุนและเซียนอมตะหวังซึ่งอยู่สูงขึ้นไป กลายเป็นหนึ่งในสิ่งมีชีวิตที่ยิ่งใหญ่ที่สุดเพียงไม่กี่คน

เมื่อบุคคลเหล่านั้นเข้าใจประเด็นนี้แล้ว ก็ไม่มีใครกล้าพูดอะไรอีกต่อไป ทุกคนเต็มไปด้วยความเคารพอย่างหาที่เปรียบมิได้ต่อสือฮ่าว

จินซานแข็งแกร่งมากจริงๆ แต่การโจมตีแบบสบายๆจากฮวงก็จบชีวิตของเขาไปแล้ว!

“ข้าสงสัยจริงๆว่าเจ้ามีอะไรถึงกล้ามาปรากฏตัวที่นี่วันนี้” สือฮ่าวมองไปที่มังกรตัวที่แปดของตระกูลหวัง

ขณะพูดเขายกมือขึ้นโดยไม่ต้องการเสียเวลาและพยายามปราบปรามมังกรตัวที่แปดของตระกูลหวังตรงๆไม่อ้อมค้อม

“สหายเต๋าเจ้าดูถูกคนทั้งโลกนี้เกินไปแล้ว!” มังกรตัวที่แปดของตระกูลหวังกล่าว ดวงตาของเขาฉายแสงเยือกเย็นไร้ซึ่งความกลัวใดๆ

“เรียกข้าว่าผู้อาวุโสแล้วข้าจะไว้ชีวิตเจ้า” รอยยิ้มจางๆปรากฏขึ้นบนใบหน้าของสือฮ่าว

ยิ่งกว่านั้นมือของเขาเคลื่อนผ่านความว่างเปล่าคว้าออกไปด้านนอกปล่อยเสียงดังก้องกังวาน

เราสามารถเห็นได้ว่าระหว่างฝ่ามือและนิ้วของเขามีดวงอาทิตย์และดวงจันทร์หมุนวนอย่างริบหรี่อยู่ที่นั่น

สิ่งเหล่านี้เป็นสัญญาณที่ไม่ธรรมดานี่เป็นศูนย์รวมของอำนาจของผู้สูงสุดอย่างแท้จริง!

เมื่อถึงจุดนี้การจู่โจมแบบสบายๆของสือฮ่าวก็เพียงพอแล้วที่จะครอบคลุมโดมท้องฟ้า มีพลังเพียงพอที่จะทำลายจักรวาลได้

“เช่นนั้นเจ้าก็จะเห็นเอง! ไม่มีใครในโลกสามารถรังแกตระกูลหวัง!” ในเวลานี้ด้วยเสียงฮัวลา มังกรตัวที่แปดของตระกูลหวังเขย่าม้วนภาพ ทำให้มันคลี่ออกในความว่างเปล่า

ม้วนหนังสือโบราณนั้นเต็มไปด้วยสีสัน เมื่อมันถูกเปิดเผยรูปลักษณ์ที่แท้จริงของมันก็แสดงออกมา

ข้างในมีคนที่ชายหนุ่มที่อายุน้อยมากราวกับสิบหกหรือสิบเจ็ดปี ริมฝีปากสีแดงสดและฟันขาวมีลักษณะที่ละเอียดอ่อน

“เซียนอมตะหวัง!”

สือฮ่าวเปิดเผยการแสดงออกถึงความตกใจ ผู้ที่ถูกชักนำมาที่นี่คือเซียนอมตะหวังจริงๆ

“เจ้าคิดว่าม้วนภาพง่อยๆนี้จะทำอะไรข้าได้อย่างนั้นหรือ”

"แล้วเจ้าจะเห็นเอง!" มังกรตัวที่แปดของตระกูลหวังจับหวังสือและรีบวิ่งออกไปอย่างรวดเร็ว เป็นเพราะรัศมีสูงสุดแผ่ซ่านไปทั่วที่นี่ทำให้ทุกคนหวาดกลัว

ทุกคนต่างสั่นสะท้านถอยหลังใบหน้าซีดเผือดไร้สีสัน

“สหายเต๋ามีเหตุผลที่จะทำอย่างนี้จนถึงขั้นแตกหักหรือ? หากเป็นไปได้ เราควรปล่อยผู้คนออกไป ไว้ชีวิตพวกเขา” คนในภาพพูด มันมีพลังของร่างกายที่แท้จริงของเซียนอมตะหวัง!

“ไม่น่าแปลกใจ นี่เทียบเท่ากับหนึ่งในอวตารของเซียนอมตะหวังหรือไม่?” สือฮ่าวกล่าว

จิ!

สือฮ่าวเดินไปข้างหน้า แสงหลากสีอันเป็นมงคลพุ่งออกมาจากร่างกายของเขา เปลวเพลิงที่ลุกโชนพลุ่งพล่าน

สิ่งเหล่านี้คือเปลวไฟของหงส์เพลิงที่แท้จริงซึ่งมันสามารถเผาไหม้สวรรค์กำลังจะทำลายม้วนภาพให้กลายเป็นเถ้าถ่าน

ฮึ่ม!

เซียนอมตะหวังแค่นเสียงอย่างเย็นชา เมื่อดวงตาของเขาเปิดและปิดรัศมีอันศักดิ์สิทธิ์ก็พุ่งออกมา ม้วนหนังสือทั้งหมดราวกับมีชีวิตขึ้นจริงๆกระดาษหายไปเหลือเพียงชายหนุ่มคนหนึ่งที่กำลังยืนอยู่

ตง!

สวรรค์และปฐพีปะทุขึ้นเด็กหนุ่มคนนั้นดูเหมือนไม่มีอันตราย

แต่เมื่อเขาแสดงอานุภาพ แสงประกายระยิบระยับระหว่างดวงตาของเขาก็พุ่งออกมากลายเป็นกระบี่สีดำสนิทซึ่งบินเข้าหาสือฮ่าวตรงๆอย่างหักโหม

นี่เป็นรอยประทับที่เซียนอมตะหวังทิ้งไว้ มันสามารถแสดงความพลังอันศักดิ์สิทธิ์ของวิชาสยบความโกลาหลได้ถึงขั้นสูงสุด!

รัศมีพลังของมันเพียงพอที่จะทำให้ทุกคนที่นี่ตกอยู่ในอันตราย มันคือหนึ่งในวิชาที่แข็งแกร่งที่สุดของเก้าสวรรค์สิบพิภพ!

ความทรงพลังของมันนั้นหาที่เปรียบมิได้ ว่ากันว่านี่เป็นญาณวิเศษลึกลับที่ไม่มีใครเทียบได้ นอกจากนี้ยังเป็นคัมภีร์ที่สือฮ่าวต้องการมาตลอดหลายปีที่ผ่านมา

ถ้าเขาได้รับวิชานี้ เขาก็สามารถปรับแต่วิญญาณของเขา ทำให้มันแข็งแกร่งและไม่แตกหัก

เมื่อผสานกับคัมภีร์ที่ไม่อาจหยั่งรู้มันจะทำให้เขาแข็งแกร่งทั้งภายในภายนอก ร่างกายและจิตวิญญาณของเขาจะเข้าสู่สภาวะที่ทรงพลังที่สุด!

เฉียง!

สือฮ่าวเผชิญหน้ากับการโจมตีทำให้มีบางอย่างที่เคลื่อนไหวอยู่รอบๆตัวเขา โซ่ศักดิ์สิทธิ์สีแดงปรากฏขึ้นทีละเส้นเหมือนขนนก ปล่อยเสียงเค็งเฉียง พันรอบกระบี่สีดำ

แท้จริงแล้วสิ่งเหล่านี้ทำมาจากขนนก เขาใช้ญาณวิเศษของหงส์เพลิงอันล้ำค่าซึ่งเป็นความสามารถอันศักดิ์สิทธิ์ที่ไม่มีใครเทียบได้!

ขนสีแดงเข้มพุ่งออกมาจากร่างกายของเขา เปลี่ยนเป็นโซ่แห่งคำสั่งของเทพเจ้าพร้อมกับมัดกระบี่สีดำเล่มนั้นเพื่อจะขัดเกลามัน

“รีบหนี!”

ในระยะไกลมังกรตัวที่แปดของตระกูลหวังได้นำหวังสือและคนอื่นๆฉีกช่องว่างในความว่างเปล่าเปิดประตูมิติพร้อมที่จะหนีไป

อย่างไรก็ตามโซ่ศักดิ์สิทธิ์ก็กวาดไปทั่ว สีแดงสดราวกับเลือดที่ไหลขึ้นสู่สรวงสวรรค์มันตัดเส้นทางการหลบหนีของพวกเขาทันที

ปู!

มังกรตัวที่แปดแห่งตระกูลหวังกระอักเลือดออกมา มันเป็นเพราะเขากระแทกเข้ากับโซ่ศักดิ์สิทธิ์สีแดงเข้มนั้น เขาได้รับความทรมานจากอำนาจของสิ่งมีชีวิตสูงสุดส่งผลให้เกิดการบาดเจ็บสาหัส

เก้ามังกรของตระกูลหวังยิ่งอยู่ในลำดับหลังๆก็ยิ่งทรงอำนาจ มีข่าวลือว่ามังกรตัวที่เก้าอาจเป็สิ่งมีชีวิตระดับผู้สูงสุดแล้ว

ในขณะที่มังกรตัวที่แปดก็อยู่ใกล้อาณาจักรนี้ยังไม่น่าเชื่อ ถือได้ว่าเป็นผู้สูงสุดครึ่งก้าวแล้วเช่นกัน

อย่างไรก็ตามตอนนี้เขายังคงได้รับบาดเจ็บสาหัส! แม้ว่าสือฮ่าวกำลังเผชิญกับรอยประทับจากม้วนกระดาษ แต่เขาก็ยังติดตามความเคลื่อนไหวของคนตระกูลหวังอยู่ตลอด ดังนั้นจึงเป็นเรื่องยากที่คนตระกูลหวังจะหลบหนีไปได้

“ถ้าเจ้ากล้าเคลื่อนไหว ข้าจะฆ่าเจ้าโดยไม่มีข้อยกเว้น!” สือฮ่าวข่มขู่

ในเวลาเดียวกันขนสีแดงของเขาก็ปะทะกันอย่างรุนแรงกับเซียนอมตะหวัง พลังกระบี่พุ่งขึ้นสู่สรวงสวรรค์ขนนกปล่อยแสงสีแดงที่ลุกเป็นไฟเผาผลาญสวรรค์และปฐพี

แม้ว่านี่จะไม่ใช่ร่างที่แท้จริงของเซียนอมตะหวังแต่สือฮ่าวก็ไม่กล้าแสดงความประมาทแม้แต่น้อย

เพราะไม่ว่าจะอย่างไรก็ตามนี่เป็นผู้เชี่ยวชาญที่มีชื่อเสียงซึ่งสามารถบรรลุเต๋ามาเป็นเวลาเกือบล้านปีแล้ว พลังศักดิ์สิทธิ์ที่อยู่ในร่างกายของเขานั้นมากมายมหาศาล

อย่างน้อยที่สุดเขาก็ใกล้กับอาณาจักรแห่งความเป็นอมตะห่างออกไปเพียงผมเส้นเดียว ถ้าไม่ใช่เพราะโลกใบนี้ไม่อนุญาตให้มีสิ่งมีชีวิตอมตะบางทีเขาคงกลายเป็นเซียนอมตะที่แท้จริงไปแล้ว

แม้ว่าสือฮ่าวจะน่าทึ่ง แต่เขาฝึกฝนเพียงไม่กี่สิบปีแทบจะไม่สามารถเข้าสู่อาณาจักรนี้ได้ เขายังเป็นผู้มาใหม่!

ในยุคที่ยิ่งใหญ่นี้มีกี่คนที่มาถึงระดับนี้ได้และกี่คนที่ยังมีชีวิตอยู่?

การที่ผู้สูงสุดของเก้าสวรรค์พิภพที่เหลืออยู่พวกเขาจะแข็งแกร่งมากแค่ไหน

ท่ามกลางโลกที่พิกลพิการนี้พวกเขาก็ยังสามารถเป็นผู้สูงสุดได้ พวกเขาทั้งหมดล้วนเป็นอัจฉริยะที่ท้าทายสวรรค์อย่างแท้จริง!