บทที่ 19 ฉันต้องการดอกไอริส

“จริงๆนะ?!” เหยียนหรูเยว่ตะโกนด้วยความยินดี

“ฉันไม่ได้สงสัยในทักษะทางการแพทย์ของคุณ ฉันแค่ตื่นเต้นมาก!” เหยียนหรูเยว่รีบอธิบายด้วยกลัวว่าหลินหยวนจะเข้าใจผิด

“ไม่เป็นไร ที่จริงสนยูจีนต้นนี้ไม่ได้ป่วย” หลินหยวนกล่าว

“อา?” เหยียนหรูเยว่ตกตะลึง

“เป็นไปได้อย่างไรที่มันไม่ป่วย?”

“มันแค่ขาดสารอาหาร” หลินหยวนกล่าวอย่างเฉยเมย

“มันจะเป็นไปได้ยังไง? ฉันรดน้ำและให้ปุ๋ยในลักษณะเดียวกันมาตั้งแต่เด็ก เมื่อก่อนก็ปกติดี ตอนนี้มันจะขาดสารอาหารได้ยังไง” เหยียนหรูเยว่ไม่เข้าใจ

“คุณไม่ได้เปลี่ยนไม่ได้หมายความว่ามันจะไม่เปลี่ยนแปลงเช่นกัน” หลินหยวนกล่าว

“ฉันไม่ได้เปลี่ยน… ไม่ได้หมายความว่ามันจะไม่เปลี่ยนแปลง…” เหยียนหรูเยว่พึมพำกับตัวเอง

“มันขาดแสงแดดมากที่สุด” หลินหยวนกล่าวขณะมองดูต้นไม้ใหญ่ข้างๆ

เหยียนหรูเยว่มีความเข้าใจอย่างรวดเร็วเมื่อเธอมองตามสายตาของหลินหยวน

“สนยูจีนเติบโตช้ามาก พุ่มไม้บางต้นโตเร็วกว่า ตอนที่คุณปลูกสนยูจีน ต้นไม้ข้างๆนี้อาจจะยังไม่ทันเติบโต!”

“เมื่อต้นไม้ต้นนี้เติบโต แสงแดดบนต้นยูจีนก็ค่อยๆลดลง เธอไม่ได้เปลี่ยนแต่มันเปลี่ยนไปแล้ว” หลินหยวนกล่าว

“แล้วเราจะแก้ไขอย่างไร” เหยียนหรูเยว่ตระหนักถึงปัญหาหลังจากฟังคำพูดของหลินหยวนและพอเข้าใจเกี่ยวกับวิธีแก้ไขแต่เธอก็ยังถามเขา

“ง่ายนิดเดียว ตัดต้นไม้ใหญ่ให้เร็วที่สุด แต่ให้สังเกตตำแหน่งของรากไม้ใหญ่หลายต้น รากจะต้องได้รับการดูแลอย่างทั่วถึงและสนยูจีนที่ขาดสารอาหารนี้จะได้รับการฟื้นฟูอย่างสมบูรณ์” หลินหยวนกล่าว

“ตราบใดที่ต้นไม้ใหญ่ถูกกำจัด สนยูจีนก็จะเติบโตเองตามธรรมชาติ บางครั้งอคติและความคิดเห็นในจิตใจของผู้คนก็เหมือนกับต้นไม้ใหญ่ที่หยั่งรากลึก มีเพียงการโค่นต้นไม้ใหญ่เท่านั้นที่เราสามารถปัดเป่าเมฆและหมอกที่ปิดกั้นท้องฟ้าสีครามได้”

เหยียนหรูเยว่มึนงงเล็กน้อยเมื่อเห็นหลินหยวนพูดอย่างมั่นใจและตรงไปตรงมาเกี่ยวกับปรัชญา ภายใต้แสงแดด ใบหน้าของหลินหยวนดูคมมากขึ้น รูปลักษณ์ที่หล่อเหลาและสง่างามของเขาทำให้เหยียนหรูเยว่ตกตะลึงเล็กน้อย

‘คุณไม่ได้เปลี่ยน แต่ก็ไม่ได้หมายความว่ามันจะไม่เปลี่ยนแปลง’

‘อคติในใจคนก็เหมือนต้นไม้ใหญ่ที่หยั่งรากลึก’

คำพูดเหล่านี้สะท้อนอยู่ในจิตใจของเหยียนหรูเยว่อย่างไม่หยุดหย่อน

ดูเหมือนว่าจะพาดพิงถึงเธอและหลินหยวน เหยียนหรูเยว่รู้สึกว่าในสองวันสั้นๆนี้เธอไม่ได้เปลี่ยนไปแต่ดูเหมือนหลินหยวนจะได้รับการเปลี่ยนแปลงอย่างสมบูรณ์ เธอมีอคติอย่างลึกซึ้งในหัวใจของเธอต่อหลินหยวน

อคตินั้นเหมือนต้นไม้ใหญ่ที่มีรากงั้นเหรอ?

【ติ๊ง! ความชื่นชอบของนางเอกเหยียนหรูเยว่ + 5 แต้ม! คะแนนโต้กลับ +100!】

ระบบส่งการเตือนรางวัลในใจของเขา

“ได้ยินชัดไหม? กำจัดลำต้นและรากของต้นไม้ใหญ่ไปพร้อมๆกัน จากนั้นสนยูจีนจะหายเป็นปกติโดยไม่ต้องรักษา” หลินหยวนกล่าว

เหยียนหรูเยว่ตื่นขึ้นหลังจากได้ยินคำพูดของหลินหยวน

“ได้ยิน… ฉันเข้าใจแล้ว! วันนี้ฉันจะให้ใครมาตัดต้นไม้ต้นนี้และถอนรากออกพร้อมๆกัน!”

“และขอบคุณมาก! ขอบคุณมากจริงๆ!”

“ฉันปลูกต้นไม้ต้นนี้ร่วมกับพ่อตอนที่ฉันยังเด็ก พ่อมักจะพาฉันไปเล่นใต้ต้นไม้ ต้นไม้ต้นนี้มีความสำคัญกับฉันมาก ขอบคุณ…”

เหยียนหรูเยว่ผู้ซึ่งเย็นชาอยู่เสมอรู้สึกขอบคุณหลินหยวนอย่างมากในวันนี้

【ติ๊ง! คะแนนโต้กลับ +100!】

การแจ้งเตือนรางวัลอีกครั้งดังขึ้นในใจของหลินหยวน

“ไม่เป็นไร ฉันพูดไปสองสามประโยคเท่านั้นเอง” หลินหยวนกล่าวอย่างเฉยเมย

เมื่อมองไปที่หลินหยวน เหยียนหรูเยว่รู้สึกไม่คุ้นเคย ในอดีตหลินหยวนสอบถามเกี่ยวกับเรื่องต่างๆของเธอมากมาย แต่ตอนนี้เธอริเริ่มที่จะบอกความลับในวัยเด็กของเธอ แต่หลินหยวนกลับมีรูปลักษณ์ที่ดูห่างเหิน

เธอละทิ้งความรู้สึกแปลกๆแล้วพูดว่า “ไม่ว่าคุณจะว่ายังไงคุณก็ช่วยฉันอยู่ดีและฉันก็เป็นหนี้บุญคุณคุณอย่างมาก คุณสามารถพูดถึงสิ่งที่คุณต้องการได้”

“คุณจะให้ในสิ่งฉันต้องการงั้นเหรอ?” หลินหยวนกล่าวด้วยรอยยิ้ม

ขณะที่พูดคำเหล่านั้น หลินหยวนก็จ้องมองไปที่ร่างกายที่สมบูรณ์แบบและสวยงามของเหยียนหรูเยว่

รูปร่างภายใต้ชุดทำงานสามารถประเมินได้ว่าสมบูรณ์แบบ โดยเฉพาะอย่างยิ่งสถานที่อันโดดเด่นของเธอและน่องที่เต่งตึงเป็นที่ดึงดูดใจของผู้ชายทุกคน

เมื่อรู้สึกถึงการจ้องมองจากดวงตาของหลินหยวน ร่างกายของเหยียนหรูเยว่ก็ตึงเครียดด้วยความประหม่า เป็นไปได้ไหมที่หลินหยวนต้องการรางวัลแบบนั้น? เหยียนหรูเยว่รู้สึกประหม่ามาก

“รางวัลที่ฉันต้องการคือ…”

“ดอกไอริส ถ้าดอกไอริสหายเป็นปกติแล้วก็เอาใส่กระถางมาให้ฉันซักต้นหนึ่ง”

เหยียนหรูเยว่ไม่ได้คาดหวังว่าหลินหยวนจะหันหน้าออกไปอย่างรวดเร็วแล้วพูดด้วยน้ำเสียงไม่แยแส

“อะไรนะ? ดอกไอริส? คุณต้องการแค่ดอกไอริส!” เหยียนหรูเยว่สับสนอย่างหนักเนื่องจากความช่วยเหลืออันยิ่งใหญ่ของเขา

เธอคิดว่าเธอต้องยอมเสียสละร่างกายเล็กน้อยเพื่อตอบแทนเขา เธอไม่คิดว่าหลินหยวนต้องการเพียงดอกไอริสเพื่อตอบแทนความช่วยเหลือ แค่เพียงดอกไอริส!

**********