บทที่ 17 ดอกไอริสที่ใกล้ตาย

คำชมของหลินหยวนได้รับการกลั่นกรองมาอย่างดี ในตอนแรก เขายกย่องความสำเร็จทางธุรกิจของเธอ ซึ่งซ่งซวนภาคภูมิใจเกี่ยวกับมันมาก จากนั้นเขาก็ยกย่องความงามของเธอซึ่งเป็นจุดอ่อนผู้หญิง ผู้หญิงคนไหนบนโลกใบนี้ที่ไม่ชอบให้คนอื่นชื่นชมเกี่ยวกับความสวยงามและความน่าดึงดูดใจของเธอ? ปัจจัยสำคัญคือหลินหยวนไม่เพียงแต่เป็นทายาทสายตรงของตระกูลหลินแต่ยังเป็นชายหนุ่มที่เก่งกาจและโดดเด่นอีกด้วย

“จะดีแค่ไหนถ้าเธอเป็นลูกชายของฉัน อนิจจา น่าเสียดายจริงๆ” ซ่งซวนเอนกายพร้อมยืดเอวของเธอและถอนหายใจด้วยความเสียดาย

“…” เหยียนหรูเยว่ที่อยู่ด้านข้างยังคงนิ่งเงียบไม่พูดอะไร

เธอเป็นประธานสาวผู้เย็นชาต่อหน้าคนอื่น อย่างไรก็ตาม ซ่งซวนเลี้ยงดูเธอเพียงลำพังและเหยียนหรูเยว่ต่อหน้าเธอก็เป็นลูกสาวที่เชื่อฟัง การต่อต้านที่แสดงต่อซ่งซวนเมื่อหลินหยวนมาเยี่ยมครั้งล่าสุดเป็นการต่อต้านแม่ของเธอไม่กี่ครั้งในชีวิตนี้

เธอไม่คิดว่าซ่งซวนจะโกรธจนเป็นลม ตอนนี้เธอไม่กล้าแสดงท่าทีที่ดื้อรั้นต่อหน้าแม่ของเธอ

“เช็ดเหงื่อ” หลินหยวนสั่งเหยียนหรูเยว่

เหยียนหรูเยว่หยิบผ้าเช็ดหน้าขึ้นมาเงียบๆและเช็ดเหงื่อของเขาอย่างระมัดระวัง

หลินหยวนกำลังรักษาแม่ของเธอ เพื่อไม่ให้กระทบต่อการรักษา เหยียนหรูเยว่เช็ดเหงื่อของหลินหยวนอย่างเชื่อฟัง

เหยียนหรูเยว่ดูเหมือนจะมีทักษะมากกว่าเมื่อเปรียบเทียบกับครั้งแรกที่เธอเช็ดเหงื่อของเขา

กลิ่นหอมของหญิงสาวผู้สง่างามลอยเข้าที่จมูก ขณะที่มือขาวของเธอเช็ดเหงื่อให้เขา หลินหยวนรู้สึกสบายใจมากในขณะที่รักษาซ่งซวน

ไม่นานการฝังเข็มก็สิ้นสุดลง

หลินหยวนเก็บเข็มและปฏิเสธคำเชิญการทานมื้อค่ำของซ่งซวนอย่างแนบเนียน

เขาลุกขึ้นและเตรียมจะจากไป เมื่อเห็นหลินหยวนลุกขึ้น เหยียนหรูเยว่ก็ลุกขึ้นเช่นกัน เธอกำลังเตรียมที่จะไปส่งหลินหยวน ท้ายที่สุดหลินหยวนได้ทำงานอย่างหนักเพื่อรักษาแม่ของเธอ

ซ่งซวนเลี้ยงดูเธอเพียงลำพังและเป็นผู้ปกครองเพียงคนเดียวของเธอ ขณะที่หลินหยวนได้ช่วยเหลือซ่งซวน ความประทับใจของเหยียนหรูเยว่ที่มีต่อเขาก็ดีขึ้น

เมื่อมองดูเหยียนหรูเยว่ริเริ่มที่จะไปส่งหลินหยวน ซ่งซวนก็พยักหน้าด้วยความพึงพอใจ

ทั้งสองเดินออกจากห้องเคียงข้างกัน

หลินหยวนค้นพบว่าเหยียนหรูเยว่สวมชุดสูทมืออาชีพในวันนี้ซึ่งเป็นชุดสำหรับทำงานของผู้หญิง ผมสวยของเธอถูกมันเป็นมวยอยู่บนศีรษะ ประกอบกับใบหน้าที่สวยงามและเย็นชาของเธอทำให้เธอดูราวกับประธานสาวผู้เย็นชา เส้นโค้งที่สมบูรณ์แบบของเหยียนหรูเยว่นั้นชัดเจนและสวยงามภายใต้ชุดของเธอ ขายาวราวกับหยกที่ละเอียดสมบูรณ์แบบของเธอสามารถทำให้ผู้ชายคลั่งไคล้และผู้หญิงอิจฉาได้อย่างแน่นอน ชุดนี้ดูเหมือนจะถูกสร้างขึ้นสำหรับเหยียนหรูเยว่โดยเฉพาะ มันทำให้ผู้คนไม่สามารถละสายตาจากเธอได้ แต่ในขณะเดียวกันก็ละอายที่จะจ้องมองเธอ

เหยียนหรูเยว่พอใจและมั่นใจในรูปลักษณ์ของชุดที่สวมใส่ของเธอมาก

อย่างไรก็ตาม เมื่อเธอแอบมองเขา เธอพบว่าหลินหยวนไม่ได้มองเธอด้วยสายตาแบบเดียวกับที่ทำให้เธอรังเกียจเขาตั้งแต่แรก

ถ้าเป็นหลินหยวนในอดีต สายตาของเขาคงราวกับจะกลืนกินเธอ อย่างไรก็ตาม ดวงตาของหลินหยวนในปัจจุบันนั้นชัดเจนและบริสุทธิ์ เหยียนหรูเยว่รู้สึกสบายใจมากขึ้นเมื่อเห็นสิ่งนี้ เธอไม่รังเกียจหลินหยวนเหมือนผู้ชายคนอื่นๆอีกต่อไป

ขณะที่ทั้งสองเดินออกไป พวกเขาก็เดินผ่านสวนในวิลล่า หลินหยวนหยุดฝีเท้าของเขาทันที เหยียนหรูเยว่มองตามสายตาของเขาด้วยความสงสัยและพบว่าหลินหยวนกำลังจ้องมองไปที่ดอกไอริส

“ดอกไอริสนี้กำลังจะตายในไม่ช้า” หลินหยวนกล่าว

“อือ” เหยียนหรูเยว่เหลือบมองไปที่หลินหยวน ดอกไม้นี้ดูเหี่ยวเฉาและทุกคนก็เห็นว่ามันกำลังจะตาย เธอไม่รู้ว่าทำไมจู่ๆหลินหยวนจึงพูดแบบนี้

“ดอกไอริสนี้พึ่งถูกปลูกถ่ายลงในนี้เมื่อสองวันก่อนใช่ไหม? ในไม่ช้ามันจะตายอย่างสมบูรณ์” หลิน หยวนกล่าว

“ฮะ? คุณรู้ได้ยังไง?” เหยียนหรูเยว่ซึ่งปกติแล้วค่อนข้างสงบอดไม่ได้ที่จะถาม

โดยทั่วไปแล้วดอกไอริสจะเติบโตและเหี่ยวเฉาลงทุกปี หากคุณดูแลมันอย่างดี แม้ว่าดอกไอริสจะดูเหมือนว่าตายไปแล้วแต่รากที่อยู่ด้านล่างยังมีชีวิตอยู่ พวกมันก็สามารถงอกและผลิบานอีกครั้งในปีต่อมา

เธอค่อนข้างงุนงงและสงสัยว่าหลินหยวนรู้ได้อย่างไรว่าดอกไอริสกำลังจะตาย ที่แปลกไปกว่านั้นคือหลินหยวนรู้ว่าต้นไอริสถูกปลูกถ่ายลงที่นี่เพียงสองวัน

เธอปลูกดอกไม้มานานกว่าสิบปีแล้วและเธอไม่รู้ว่าเขารู้เกี่ยวกับสิ่งนี้ได้อย่างไร เธอไม่เคยได้ยินว่าหลินหยวนเคยปลูกอะไรด้วยซ้ำ

เป็นไปได้ไหมที่สาวใช้ที่บ้านบอกเรื่องนี้กับเขา?

ขณะที่เหยียนหรูเยว่ปล่อยให้จินตนาการของเธอโลดแล่น หลินหยวนก็กล่าวว่า “ฉันไม่ค่อยรู้เรื่องดอกไม้มากนักแต่ฉันรู้เล็กน้อยเกี่ยวกับพืชที่ใช้เป็นยาได้ ตัวอย่างเช่น ดอกไอริสนี้สามารถลดการอักเสบ เพิ่มอัตราการไหลเวียนเลือด ขจัดภาวะเลือดแข็งตัว บรรเทาอาการหวัด ป่วยไข้รูมาติก ฯลฯ และรากของมันก็เหี่ยวเฉา นอกจากนี้…”

“ดังนั้นฉันเดาว่าดอกไอริสนี้ถูกปลูกถ่ายที่นี่เมื่อสองวันก่อน”

หลินหยวนพูดถึงคุณสมบัติทางยาและนิสัยการเจริญเติบโตของพืชดอกไอริสรวมถึงควรจะปลูกที่ไหนและปลูกอย่างไร

หลินหยวนไม่ได้กล่าวเกินจริง ทักษะการแพทย์ระดับพระเจ้าไม่ได้จำกัดอยู่แค่การรักษาโรคเท่านั้น แต่ยังทำให้เขามีความรู้เกี่ยวกับสรรพคุณทางยาของพืชหลายชนิดอีกด้วย นี่เป็นส่วนเสริม มิฉะนั้นจะถือว่าเป็นทักษะการแพทย์ระดับพระเจ้าได้อย่างไร

ยิ่งไปกว่านั้น เขารู้ดีว่าเหยียนหรูเยว่ชอบปลูกไม้ดอกและพืชบางชนิด

เธอปลูกดอกไม้เกือบทั้งหมดในสวนและหนึ่งในพืชโปรดของเหยียนหรูเยว่กำลังจะตาย ในนวนิยายต้นฉบับ เหยียนหรูเยว่รู้สึกเศร้าเป็นเวลานานเพราะการตายของดอกไม้ต้นนั้น

ในอีกด้านหนึ่ง ดวงตาที่สวยงามของเหยียนหรูเยว่มองไปที่หลินหยวนอย่างประหลาดใจ ทุกสิ่งที่หลินหยวนพูดเกี่ยวกับดอกไอริสนั้นถูกต้อง! มันเหมือนกับว่าเขาได้เฝ้าดูเธอปลูกดอกไอริสด้วยตัวเอง

เหยียนหรูเยว่รู้สึกว่าเธอไม่สามารถมองผ่านหลินหยวนได้อีกต่อไป

**********